Þjóðviljinn - 15.09.1973, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 15. september 1973
" /TT
SA STOltl lilt
MJHUiI OF STÓlt I
IGNIS
FRYSTIKISTUNA
RAFTORG S'MI’. 26660
RAFIÐJAN S'Mi: 19294
Lífeyrissjóður Hlífar
og Framtíðarinnar
Stjórn Lifeyrissjóðs Hlifar og Framtiðar-
innar hefur ákveðið að afgreiða umsóknir
um lán úr sjóðnum aðeins tvisvar á ári,
vor og haust.
Umsóknir vegna haustúthlutunar þurfa að
berast skrifstofu sjóðsins fyrir 1. október,
og vegna vorúthlutunar fyrir 1. april.
Umsækjandi þarf að hafa greitt iðgjöld til
sjóðsins i 3 ár, til að fá lán.
Hámark láns er nú kr. 250.000,00 til 15 ára.
Aðeins er lánað gegn veði i húseignum allt
að 50% af brunabótamatsverði (þ.e. það
lán, sem lifeyrissjóðurinn veitir, að við-
bættum áhvilandi forgangsveðskuldum
má ekki vera hærri upphæð en sem nemur
helming brunabótamatsverðs) eða sé það
ekki fyrir hendi, þá af matsverði, sem
ákveðið er af 2 mönnum, sem fjármála-
ráðherra hefur tilnefnt.
Veð, sem tryggja skuldabréf sjóðsins,
hafi forgang fyrir veðum, sem tryggja
skuldabréf i eigu handhafa.
Umsókn verður ekki tekin til greina nema
eftirfarandi gögn fylgi:
1. Nýtt veðbókarvottorð, þar sem til-
greindur er eignarhluti (hundraðshluti) i
húseign.
2. Veðleyfi, sé þess þörf.
3. Veðheimild, sé umsækjandi eða maki
ekki þinglýstur eigandi þeirrar húseignar,
sem veðsetja á.
4. Vottorð um brunabótamatsverð, ef hús-
eign er fullsmiðuð.
5. Teikning, er húseign er i smiðum. Um-
sókn er ekki tekin til greina, nema húseign
sé fokheld.
6. Vottorð um. að húseign í smiðum sé
brunatryggð.
Athygli skal vakin á, að ekki verður aug-
lýst oftar eftir umsóknum um lán úr
sjóðnum, og sjóðfélagar þvi beðnir um að
geyma auglýsingu þessa.
Umsóknareyðublöð eru afhent á skrifstofu
sjóðsins, Strandgötu 11, sími 53039. Skrif-
stofan er opin mánudaga til föstudaga kl.
1—5.
«
SKAMMTUR
□

AF DULARFYLLI
Þau tvö stórmál, sem
tvímælalaust hetur borið
hæst í fréttum að undan-
förnu eru Seðlabanka-
málið og fundur njósna-
tækjanna í Kleifarvatni.
Þessi mál eru ekki ó-
skyld, einkum og sér-
ilagi vegna þess, að bæði
eru fyrirbrigðin mjög
dularfull, svo ekki sé nú
meira sagt.
Almenningur í landinu
veit sáralítið um hlut-
verk Seðlabankans,
nema þá helst það, sem
sérfræðingur minn í hag-
vexti fræddi mig á í gær,
að það væri tvíþætt.
Annars vegar væri hlut-
verk Seðlabankans að
vera seðlabanki, en hins
vegar að vera bleðla-
sanki. Það sem átt er við
með orðinu „bleðla-
sanki", er það að í Seðla-
bankanum er sankað
saman bleðlum þeim,
sem stundum hafa verið
kallaðir innistæðulausar
ávísanir. Þeir vesaling-
ar, sem verður það á að
gleyma stað og stund í
hita augnabliksins og
gefa út innistæðulausa
ávísun, verða — eins og
raunar eðlilegt er — að
standa skil á yfirsjónum
sínum, og þá er þramm-
að niður í Seðlabanka og
bleðlarnir, sem þar hafa
sankastsaman, leystir út
og sektir borgaðar. Þetta
er mér tjáð að sé ein af
aðaltekjustofnum Seðla-
bankans — tvímælalaust
verðugt viðfangsefni
fyrir svo virðulega stofn-
un — og hefur raunar af-
raksturinn af þessum
„fölsku tékkum" verið
notaður—meðal annars
— til að færa andlegan
varning heim, samanber
Skarðsbók, sem sérfræð-
ingur minn í handritum
tjáir mér að sé ekki
Skarðsbók, þegaröll kurl
séu komin til grafar.
Annars langar mig
persónulega til að óska
Seðlabankanum gæfu og
gengis, og það verð ég að
segja að ég vona bara að
verkakallarnir, sem
grafa fyrir þessu must-
eri, hvar og hvenær sem
það nú kann að rísa af
grunni (hólmi) þurfi
ekki að vera með visnar
hendur í fatla fyrir það
tiltæki að ráða sig í
vinnu við að leggja
grunninn að æðstu pen-
ingastofnun hinnar ís-
lensku bókmenntaþjóð-
ar.
Gísli Halldórsson,
húsagerðar- og íþrótta-
frömuður (að því ó-
gleymdu að hann er
sjálfstæðismaður, sem
svo sannarlega er ekki
Ijóður á ráði nokkurs
manns), er af flestum
sem til þekkja talinn
mikill ágætismaður og
allt að því spakvitur, þó
sumir haldi því fram að
hann jaðri ef til vill við
að ná síðasta kostinum,
fræddi okkur landslýð á
því í sjónvarpinu um
daginn, að höfuðkostur-
inn við það að grafa
Seðlabankann niður í
túnfótinn hjá bónda
þeim, sem Ari prestur
fróði Þorgilsson í
Haukadal kallar í Land-
námabók Ingólf Arnar-
son, væri sá að bygging
þessi kæmi ekki til með
að skyggja á sólarlagið.
Þessi orð munu vafa-
laust hafa glatt mann
nokkurn, sem löngu er
látinn, en var afabarn
þeirra Ingólfs og Hall-
veigar Fróðadóttur, en
um hann segir í Land-
námu-. Hann lét sig bera
í sólargeisla í banasótt
sinni og fal sig á hendi
þeim guði er sólina hafði
skapað. Hafði hann og
lifað svo hreinlega sem
þeir kristnir menn, er
best eru siðaðir.
Ég veit ekki hvers
vegna mér kom þetta
innskot um Þorkel Mána
í hug i sambandi við
væntanlegan seðla-
banka, en maður á það
nú einhvern veginn til að
verða svolítið melankólí
eins og sagt er á vondu
máli, þegar verið er að
raska gömlu og góðu til
að ryðja upp vondu og
nýju.
Hins vegar sárvor-
kenni ég Jóhannesi Nor-
dal, sem augljóslega er
enginn fábjáni, það að
vera á þessum eilífu
hrakhólum með þetta
peningamusteri sitt, því
sannarlega hefði hann
átt að fá að velja úr
arnarhólum íslensku
þjóðarinnar, en ekki
hrakhólunum, og finna
stofnun sinni verðugan
stað í verðugu umhverfi.
Sænska frystihúsið
hefur mjög komið til
greina sem nýr seðla-
banki, sérstaklega með
hliðsjón af því, að þar
eru tæki og tól til að
frysta bæði innistæður
og yfirleitt allt það sem
frysta þarf, kjörskrokka,
löngu og lúðu, skötu,
blágómu og bleikju,
hnakkaspik og ýsu, hval-
kjöt og hnísu, lunda-
bagga og súra sviða-
kjamma, að ekki sé nú
talað um vesalingana,
sem verður það á að gefa
út innistæðulausa tékka.
Og svona til að slá
botninn í þetta seðla-
bankamál, þá finnst mér
rétt að minna á það að
meistari Kjarval varð
æfur, þegar Hljómskál-
inn var byggður, vegna
þess að hann skyggir
eins og allir vita á Keili.
Að síðustu langar mig
til að drepa ögn á hið
stórdularfulla njósnar-
mál úr botni Kleifar-
vatns, en eins og alþjóð
er kunnugt hefur tækni-
meisturum Landsímans
enn ekki tekist að bera
kennsl á tækin. Sérfræð-
ingur minn í fjarskipta-
tækjum drekkur stund-
um með mér te á morgn-
ana niðri á Hressingar-
skála og hann er búinn
að fræða mig á þvf í
smáatriðum hvaða
apparöt séu hér á ferð-
inni. Þau eru, eins og al-
þjóð er kunnugt, fimm
talsins:
1. Miljónþúsund mega-
vatta magnarasnúður.
2. Lítill lúður.
3. Kóbalttækis karbít-
lampi og kristalssnúður.
4. Kúður.
5. Miljónvatta magnet-
spólur og margar túður.
Flosi.
P.s. Og þar að auki sér-
stakt tæki til að auka
mannleg samskipti til
frygðarauka.