Þjóðviljinn - 23.11.1973, Side 13

Föstudagur 23. nóvember 1973. ÞJÓDVILJINN — StÐA 13
Þetta var vægt til orða tekið,
hugsaði Rósamunda og hún sá i
svip fyrir sér hvernig árangurinn
af sliku gæti orðið. Alla vega var
tilgangslaust að pexa meira um
þetta, Pétur var aftur búinn að
breiða upp fyrir höfuð og i eldhús-
inu heyrði hún ketilinn dansa og
hvina af vonsku yfir vanrækslu
hennar og sjóða af hjartans lyst,
trúlega undir áhugasömu og á-
hyggjulausu augnaráði Walkers.
Lindy kom á slaginu ellefu,
þegar þau voru að setjast að
morgunverði. Það er að segja,
hún leit inn um ellefuleytið og
Rósamunda hafði beðið — já, sár-
bænt — hana um að vera um
kyrrt, i samræmi við stefnu henn-
ar, siðan hún hafði uppgötvað að
eiginmaður hennar og Lindy voru
hrifin hvort af öðru. Þvi indælli og
gestrisnari sem hún var við
Lindy, þvi minni likur voru til
þess að neinn áliti hana afbrýði-
sama. Þannig ályktaði hún. Og þá
var maður það eiginlega ekki,
hugsaði hún með sér, meðan hún
bar fram flesk og sveppi handa
Lindy. Ef ég held áfram að brosa
til hennar, bjóða henni heim,
hlæja að bröndurum hennar, gefa
henni og Geoffrey tækifæri til að
vera saman — þá er hugsanlegt
að þessi afbrýðilausa framkoma
velti til baka eins og kúla og moli
alvöru afbrýðisemina. Og ef til
vill verður Geoffrey leiður á
henni einn góðan veðurdag, ef ég
held áfram að etja þeim saman.
Hver er eiginlega tilgangur
minn? Og á ytra borðinu litur
þetta allt saman út sem um-
burðarlyndi og þægilegheit. En
kannski búa allar þolinmóðar og
frjálslyndar eiginkonur yfir þessu
leyndarmáli.
— Viltu meira kaffi, Lindy?
sagði hún hlýlega. — Nú er það
sterkt og gott eins og þú vilt helst
hafa það.
Lindy rétti henni bollann sinn
með bros á vör og þakkarorðum.
Sem snöggvast mættust brosin
tvö i loftinu eins og tvær óvina-
flugvélar, en svo leituðu þær báð-
ar hælis hjá Geoffrey. Báðar kon-
urnar sneru sér til hans samtim-
is:
— Finnst þér ekki að við ætt-
um að hringja til mömmu þinnar
og segja henni hvenær við kom-
um? spurði Rósamunda og: —
Segið mér meira um þetta
skemmtilega par frá þvi i gær-
kvöldi,sagði Lindy. — Purserfjöl-
skylduna, og það var enginn vafi
á þvi hvor athugasemdin var á-
hugaverðari eða hvort brosið
geislaði meira. Og það var þvi
bæði eðlilegt og kurteislegt af
Geoffrey að svara henni á undan
eiginkonu sinni.
Og enn magnast hið drama-
tiska einvigi milli Gunnars og
Geirs um völdin i Sjálfstæðis-
flokknum. Báðir rótast þeir i
fylginu einsog hanar á haug, og
eru nú á góðri leið með að kljúfa
flokk allra stétta, Sjálfstæðis-
flokkinn i tvennt. Það sem gerir
fylgjendum flokksins hinsvegar
erfitt fyrir er það, að hvergi hefur
örlað á neinu sem heitir málefna-
ágreiningur milli þessara prinsa
og þó að leitað sé með logandi
ljósi að deiluefninu, er það ekki
til. Deilan stendur um menn en
ekki málefni, og hefðu þó ein-
hverjir haldið að stærsti flokkur
landsins hefði annað að gera i
stjórnarandstöðu.
öllu vinstra fóiki má vera sama
hvor prinsanna verður kóngur og
allur er þessi skripaleikur innan
Sjálfstæðisflokksins til mikillar
ánægju fyrir stuðningsmenn
CELIA FREMLIN
KÖLD
ERU
KVENNA-
RÁÐ
—-Tja, Purser er málmfræðing-
ur, byrjaði hann velviljaður. —
Hann er frá Manchester... rétt
eins og hann héldi að það væru
þess konar upplýsingar sem
Lindy vildi fá.
— ...hann hefur nú ekki alltaf
verið svona alvörugefinn, sagði
Rósamunda og brosti innilega til
eiginmanns síns, sem vissi aldrei
hvað á spýtunni hékk. — En þau
hafa skelfilegar áhyggjur af syn-
inum. Þótt hann virðist svo sem
ekki verri en gengur og gerist —
ef dæma má af þvi sem stendur i
blöðunum.
stjórnarinnar, enda ber hann
aðeins vott um spillingu og hug-
myndafræðilegan lasleika.
En til þess nú að verða ekki
sakaður um ótimabær gleðiköst
yfir hruni Sjálfstæðisflokksins vil
ég kasta fram tillögu um skipan
þessara mála, ef það mætti verða
til þess að lengja lif flokksins.
Ég legg til að Geir verði áfram
formaður flokksins og vara-
formaður þingflokksins að auki.
Þar á móti legg ég til aö Gunnar
verði áfram formaður þing-
flokksins en hljóti varafor-
mennsku flokksins að auki. Siðan
geri ég það aö tillögu minni að
þeir segi lausum formannsstöö-
um sinum aö ári liönu og gangi
þarmeö báöir upp sem formenn á
hinum staönum, en velji siöan
hvor annan sem varaformann.
Þannig virðist manni þetta geta
gengið endalaust. ASB.
— Ég held það sé ekkert illt i
þeim, sagði Lindy áköf. — Ég fæ
ekki betur séð en þetta sé ein-
göngu...
Skyldi hún ætla að segja að það
sé þjóðfélaginu að kenna? Skyldi
hún segja það i áhreyrn Geof-
freys? Rósamunda vonaði það
næstum, þvi að hversu heillaður
sem karlmaður, gat hann ómögu-
lega gert sér háar hugmyndir um
gáfur og snilli konu ef hún bar á
borð jafnfráleita staðhæfingu og
eigin álit.
— Mæðrunum að kenna, sagði
Lindy bliðlega. — Ég held ekki að
feðurnir eigi neinn hlut að máli —
ekki lengur. Þeim leyfist það ekki
fyrir eiginkonunum.
— Við hvað áttu með þvi? Geof-
frey hafði bersýnilega áhuga.
Hann hafði gaman af rólegum
rökræðum, einkum um helgar.
Það minnti hann á námsárin og
honum fannst hann ungur og
frjáls og ábyrgðarlaus.
— Jú, við getum tekið Purser-
fjölskylduna sem dæmi, sagði
Lindy. Rósamunda, en ekki Geof-
frey, hafði frá upphafi vitað, að
þessi skilgreining á mæðrum var
aðeins gáfulegur formáli að ein-
hverri ónotalegri athugasemd um
Nóru Purser. — Takið eftir þvi
hvernig hún setur sig sifellt i spor
sonarins á kostnað eiginmanns-
ins. 1 rauninni sárnaði honum það
mest af öllu. Ekki það að sonurinn
var ónytjungur, heldur að eigin-
konan skyldi nota þessa neikvæðu
eiginleika til að reisa múr á milli
þeirra. Þar sem hún og sonurinn
voru annars vegar og faðirinn
hins vegar. Sjáið þið þetta ekki?
Orð Lindýar voru ismeygileg,
en þau voru lika ósanngjörn.
Rósamunda hjó eftir ósanngirn-
inni og ýkti hana vitandi vits og
gerði hana að aðalatriði umræð-
unnar... og skelfdist hve auðvelt
henni reyndist það.
— Mcr finnst nú sökir. liggja
annars staðar, sagði hún gröm. —
Mér fannst William reglulega
andstyggilegur við Noru. Hann
fletti ofanaf henni visvitandi og i
annarra áheyrn sem slæmum
uppalanda. Rétt eins og hann
hefði þar hvergi nærri komið.
— Ætli hann hafi gert það held-
ur, svaraði Lindy um hæl. — Það
er einmitt þetta sem ég er aö
segja. Hugsaðu þér hvernig málið
hlýtur að lita út frá sjónarmiði
karlmannsins. (Hún forðaðist
viljandi að horfa á Geoffrey þeg-
ar hún sagði þetta; hún virtist ein-
göngu beina orðum sinum til
Rósamundu). — Já. Já, hugsið
ykkur hvað hann hefur orðið að
borga og punga út með i átján eða
tuttugu ár — og hvað fær hann i
aðra hönd? Er nokkuð við þvi að
segja, þótt hann horfi stundum á
þennan þrjóska og slyttislegan
son sinn og hugsi: þarna eru tiu
þúsund pund af aurunum minum,
sjö þúsund kvöld sem ég hefði
getað variö i hópi góöra vina, þús-
und friðsælar, ánægjulegar helg-
ar...
Geoffrey hló eins og Lindy hefði
sagt eitthvað dásamlega fyndið,
og þess vegna reyndi Rósamunda
að hafa svar sitt dásamlega fynd-
iö lika.
— Já, en fjandakornið, Lindy,
svona dæmi getur hver asninn
sett upp. Ég gæti lika litið á son
minn og sagt: þarna eru fimmtiu
þúsund timar af uppþvotti og...
— Og samkvæmt þvi hefðirðu
átt aö standa við uppþvott átta
tima á dag, greip Lindy fram i. —
Það mætti ætla að þú rækir hótel i
stað þéss að ala upp son.
Og þau hlógu öll. Það var
Lindy, sem hafði verið svo fyndin
að þau fóru öll að hlæja, Lindy
sem hafði sigrað i umræðunum,
einfaldlega vegna þess að hún
hafði reiknað dæmin sin rétt. Eða
hafði hún gert það? Rósamunda
var enn að reyna að margfalda
þrjú hundruð sextiu og fimm með
sextán i huganum, þegar hún
heyrði Lindy segja i sama glað-
lega rómnum: — Og þegar um
einkason er að ræða er ástandið
auðvitað enn verra ...Er Ned ekki
einkabarn þeirra? Spurningin var
borin fram á sakleysislegan hátt
eins og til að sýna — andartaki of
seint — að hún hefði steingleymt
þvi að Geoffrey og Rósamunda
áttu son sem var einkabarn.
— Nei, það er hann ekki, sagði
Rósamunda sigri hrósandi eins og
hún hefði skorað mark. — Þau
eiga líka fimmtán ára dóttur. En
við heyrum aldrei minnst á Söru,
þvi að það er ekkert að henni að
finna. Nema hvað hún elskar T.S.
Eliot og er einlægt að skrifa
Föstudagur
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.20
Fréttir k. 7.30. 8.15. (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Olga Guðrún Árna-
dóttir heldur áfram lestri
sögunnar „Börnin taka til
sinna ráða” eftir dr.
Gormander (8). Morgun-
leikfimikl. 9.20. Tilkynningar
kl. 9.30 Þingfréttir kl. 9.45.
Létt lög á milli atriða.
Spjallaö við bændur kl.
10.05. Morgunpoppkl. 10.25:
Three Dog Night syngja og
leika. Morguntónleikar kl.
11.00: Janos Sebetyan og
ungversk kammersveit
leika Sembalkonsert i A-dúr
eftir Karl Ditters von
Dittersdorf/Alexandre Lag-
oya gitarleikari og Oxíord-
kvartettinn leika Kvintett i
D - d ú r e f t i r
Boecherini/Felix Ayo og I
Musici leika Fiðlukonsert i
E-dúr eftir Bach.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 Mcö sínu lagi. Svavar
Gests kynnir lög af hljóm-
plötum.
14.30 Siödegissagan: „Saga
Eldcyjar-lljalta” eftir
Guömund G. Ilagalfn.
Höfundur les (12).
15.00 Miðdegistónleikar:
Tónlist eftir Sjostakovitsj.
Tsjaikovský-kvartettinn
leikur Kvartett nr. 3 op. 73.
Svjatoslav Rikhter leikur á
piánó Prelúdiurog fúgur op.
87.
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
15.20 Popphornið.
17.10 Útvarpssaga barnanna:
„Mamma skilur allt” eftir
Stefán Jónsson. Gisli
Halldórsson les (12).
17.30 Framburðarkennsla i
dönsku.
17.40 Tónleikar. Tilkynn-
ingar.
18.30 Fréttir. 18.45 Veður-
fregnir. 18.55. Tilkynningar.
19.00 Veðurspá Fréttaspegill.
19.20 Þingsjá, Davið Oddsson
sér um þáttinn.
19.45 Heilbrigðisinál: Barna-
lækningar: — annar þáttur
Björn Júliusson læknir
talar um óværð ungbarna.
20.00 Sinfóniskir lónleikar.
Filharmóniusveitin i ösló
leikur Sinfóniu nr. 2 eftir
Otto Klemperer: Urs
Schneider stj. Arni
Kristjánsson tónlistarstjóri
kynnir.
20.35 Tvcggja manna tal.
Þorsteinn Matthiasson talar
við Arna Jónsson frá Syðri-
Þverá.
21.05 „Meyjaskemman”.
Sonja Schöner, Luise
Camer, Donald Grobe,
Harry Friedauer og hljóm-
sveit þýsku óperunnar i
Berlin flylja atriði úr óper-
ettunni, sem byggð er á
lögum eftir Franz Schubert:
Hermann Hagestedt stj.
21.30 Útvarpssagan:
„Dvergurinn” eftir Pár
Lagerkvist i þýðingu Mál-
friðar Einarsdóttur. Hjörtur
Pálsson les (12).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir Kyjapistill.
22.40 Draumvisur, Sveinn
Arnason og Sveinn Magnús-
son kynna lög úr ýmsum
áttum.
23.40 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
o t=r
O
F'östudagur
20.00 Fréttir.
20.25 Veöur og auglýsingar.
20.35 Hljómar. Endurt. þáttur
frá árinu 1967. Hljómar frá
Keflavik flytja islenzk og
erlend lög við texta eftir
Ómar Itagnarsson og Olaf
Gauk. Hljómsveitina skipa
Engilbert Jensen, Erlingur
Björnsson, Gunnar Þórðar-
son og Rúnar Júliusson.
Þessi þáttur var frum-
sýndur 6. nóvember 1967.
21.00 Landshorn. F’rétta-
skýringaþáttur um innlend
málefni. Umsjónarmaður
Guðjón Einarsson.
21.30 M anna veiðar. Bresk
framhaldsmynd. 17. þáttur.
Ranghverfa striösins
Þýðandi Kristmann Eiðs-
son. Efni 16. þáttar. Gratz
sendir breskan fanga til
fundar við Ninu, en hún
neitar að hlusta á þær frétt-
ir, sem hann hel'ur að segja.
Meðan Bretinn er i ibúð
Gratz koma stormsveitar-
menn i leit að honum. Gratz
tekst að fela Ninu og flótla-
manninn og þau heyra'átal
Gratz og komumanna. Bret-
anum verður nú Ijóst sam-
band Ninu við Gratz, og
hann sér nú að vonlitið er að
koma henni úr landi. Han
reynir að skjóta hana, en
tekst ekki. Þá ræðst hann á
Gratz, en Nina bregður við
og leggur tilhans með hnifi
og bjargar þannig Grats.
22.25 Dagskrárlok.
LEIKFANGALAND
Leikfangaland
Veltusundi l.Simi 18722.
Fjölbreytt úrval leik-
fanga fyrir börn á öllum
aldri. — Póstsendum.
Satt best að segja
Tillaga fyrir þá
Gunnar og Geir