Þjóðviljinn - 15.12.1973, Qupperneq 6

6 SftíÁ — ÞJ'óÐVILJINN faugarðá'gur 15. desember »73:
UOBVIUINN
MÁLGAGN SÓSÍALISMA
VERKALYÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS.
Ctgefandi: útgáfufélag Þjóöviljans
Pramkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritsljórar: Kjartan ólafsson
Svavar Gestsson (áb)
Fréttastióri: Evsteinn Þorvaldsson.
Kitstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Skólav.st. 19. Simi 17500 (5 linur)
Askriftarverö kr. 360.00 á mánuöi
Lausasöluverö kr. 22.00
Prentun: Blaöaprent h.f.
ALLT ANNAÐ VÆRU SVIK
Miðstjórn Alþýðubandalagsins betur
gert samþykkt þar sem itrekuð er sú af-
staða flokksins að herstöðvamálið ráði úr-
slitum um áframhaldandi stjórnarsam-
starf. 1 samþykkt miðstjórnar Alþýðu-
bandalagsins er minnt á að viðræðutiminn
við Bandarikjastjórn um endurskoðun
herstöðvasamningsins renni út 25. desem-
ber og fyrir þann tima verða ekki frekari
viðræður við Bandarikin. Þar með er her-
stöðvamálið komið á nýtt stig og uppsögn
herstöðvasamningsins er næsta skref
samkvæmt málefnasamningi stjórnar-
flokkanna. Ekkert annað getur komið til
greina. Verði af frekari samningaviðræð-
um við Bandarikjamenn, segir ennfremur
i ályktun miðstjórnar Alþýðubandalags-
ins, „þurfa rikisstjórnarflokkarnir i heild
að standa að þeim viðræðum, sem hljóta
að snúast um það eitt, hvernig þvi mark-
miði verði náð að allur erlendur her hverfi
frá íslandi á kjörtimabilinu.
Miðstjórn Alþýðubandalagsins fagnar
skýlausum yfirlýsingum forsætisráðherra
og utanrikisráðherra á Alþingi þess efnis,
að lögð verði fram að loknu jólaleyfi
þingsályktun um heimild til handa rikis-
stjórninni um að segja „varnarsamningn-
um” upp.
Miðstjórnin itrekar fyrri yfirlýsingar
um að undanbragðalaus framkvæmd mót-
aðrar stefnu i herstöðvamálinu er úrslita-
atriði um framhald vinstri samvinnu i
landinu”.
Samþykkt miðstjórnar Alþýðubanda-
lagsins er gerð að gefnum tilefnum. Full-
veldisleiðari Tómasar Karlssonar er eitt
þessara tilefna, sem er þrátt fyrir allt i
andstöðu við yfirgnæfandi meirihluta
framsóknarmanna.
Á siðustu misserum hafá verið gerðar
samþykktir i öllum stjórnarflokkunum
sem ganga i þá átt að krefjast efnda á
málefnasamningi stjórnarflokkanna um
brottför hersins. Ekki þarf hér að minna á
samþykktir Alþýðubandalagsins, en
minna má á að aðalfundir kjördæmasam-
banda Framsóknarflokksins hafa lýst yfir
i hverri samþykktinni á fætur annarri
mjög eindreginni afstöðu i herstöðvamál-
inu. Má i þvi sambandi nefna samþykktir
á Vesturlandi, i kjördæmi fjármálaráð-
herra, á Norðurlandi vestra, kjördæmi
forsætisráðherra, og á Reykjanesi. Enn-
fremur má minna á samþykktir og kröfur
Sambands ungra framsóknarmanna og
svonefndrar Möðruvallahreyfingar, en
aðilar að henni eru eingöngu framsóknar-
menn, þar á meðal þriðji hver miðstjórn-
armaður i Framsóknarflokknum. Þjóð-
viljinn minnir ennfremur á skýlausar
yfirlýsingar frá fundum Samtaka frjáls-
lyndra og vinstri manna, og loks skal
minnt á að miðstjórnarmenn úr öllum
flokkum nema Sjálfstæðisflokknum hafa
skrifað undir áskorun um brottför hersins.
En það sem hér hefur verið rakið um af-
stöðu Framsóknarflokksins, auk yfirlýs-
inga framsóknarráðherranna, ætti að
taka af tvimæli um að fullveldisleiðari
Tómasar Karlssonar hlýtur að túlka álit
litils minnihlutahóps i Framsóknarflokkn-
um. Spurningin er þvi sú, hvort meirihluti
flokksmanna i Framsóknarflokknum ræð-
ur ferðinni eða Varðbergslina Tómasar
Karlssonar.
Þjóðviljinn gerir afstöðu Framsóknar-
flokksins til herstöðvamálsins að umtals-
efni i framhaldi af samþykkt miðstjórnar
Alþýðubandalagsins, einfaldlega vegna
þess að full og undanbragðalaus samstaða
allra stjórnarflokkanna i þessu stefnumáli
er forsenda þess að herinn fari og i annan
stað vegna þess — þvi er ekki að leyna —
að fjölmargir herstöðvaandstæðingar
gruna Framsóknarflokkinn um græsku.
En Þjóðviljinn vill i þvi sambandi minna á
að Framsóknarforustan hefur aldrei gert
tilraunir til þess að mótmæla eða vefengja
þær túlkanir á ummælum forsætisráð-
herra og utanrikisráðherra að herinn eigi
að fara úr landinu á kjörtimabilinu. Þann-
ig hafa herstöðvaandstæðingar i öllum
flokkum staðið i þeirri trú allt til þessa
dags að við þessi fyrirheit yrði staðið,og
það væru svik og ekkert annað ef nú, þeg-
ar endurskoðunartiminn er meira að
segja útrunninn, væri reynt að venda
seglum og beita til annarra átta. Þetta er
kjarni málsins, úrslit þess ráðast á næstu
vikum og þar með úrslit stjórnarsam-
starfsins.
Ríkið, mátturinn
og dýrðin
Man ég það rétt, að þeir er
standa að núverandi rikisstjörn
hafi á sinum tima fundið svokall-
aðri „viðreisnarstjórn” flest til
foráttu? Gilti það ekki jafnt um
viðhorf hennar til opinberra
starfsmanna, sem annara laun-
þega?
Einn er þó sá samningur er
þessi „viðreisnarstjórn” virðist
hafa gert með þeim ágætum að
eigi verði betur um bætt, ef
marka má viðbrögð núverandi
valdhafa. A ég þar við samninga-
gerð Magnúsar Jónssonar, fyrrv.
fjármálaráðherra og BSRB. Sá
samningur var gerður i desember
1970 og er enn i gildi. Núverandi
rikisstjórn virðist telja þennan
samning með þeim ágætum, að
eigi verði annar betur gerður.
Hefir þó ekki skort yfirlýsingar
um kaupmáttaraukningu i tið nú-
verandi stjórnar og fylgja þá
jafnan tölur og linurit, eins og á
rúmgafli hitasóttarsjúklings.
„Þitt var rikið, en hvorki mátt-
urinn né dýrðin” var sagt hér
fyrrum við þann er þá hafði ráöið
rikjum. Best er að nefna ekki nöfn
svo ekki verði lagt lögbann viö.
Ef rökrætt er i grundvelli þeirr-
ar hugmyndafræði er nú ræður i
málflutningi stjórnmálamanna
má segja að núverandi valdhafar
sé rikið, — máttur launa opin-
berra starfsmanna sé frá tið
„viðreisnar”, en dýrtið hvar-
vetna i dýrðar stað.
pétur Pétursson
Jakobína SÍQurðardóttir í Garði:
Fáar línur til
Frans Gíslasonar
Þótt ég ætlaði að leyfa þér,
Franz, að hafa siðasta orðið, þeg-
ar ée svaraði bréfi binu i byriun
nóv. siðastliöins, þá get ég ekki
látið hjá liða, að leiðrétta atriði i
grein þinni, frá 21. s.m. Það fór
sem mig uggöi, að þú tækir aftur
ljóð þitt til min eins og forveri
þinn, og er ekki um annaö að ræða
fyrir mig en hlita þeirri stað-
reynd. Um dómgreind mina deili
, ég hvorki við þig né aðra, en flest
sem þú minnist á i sambandi við
launamál almennt mun ég hafa
nokkurt hugboð um. En ég
| neyðist til að leiðrétta smávegis
I villur i grein þinni, vegna þess að
! þær varöa hóp manna, sem ekki
kærir sig um að liggja undir þvi
ámæli, sem þú ber þar fram og
fullyrðir. Þú segir að Mývetning-
ar hafi tekið kisilgúrævintýrinu
opnum örmum o.s.frv. Mig minn-
ir, að ég hafi a.m.k. tvisvar sinn-
um, að gefnu tilefni, leiörétt sams
konar vanþekkingarfullyröingu
manna um þetta efni i Þjóðviljan-
um. Þann 19. júni 1966 var hér
haldinn sveitarfundur um þessa
upprisandi verksmiðju. Til þess
fundar var boðuð stjórn fyrir-
tækisins og Náttúruverndarráð
og skyldu þau svara fyrirspurn-
j um sveitarmanna um áhrif þessa
j fyrirtækis, sem þegar var farið að
hreiðra um sig i Bjarnarflagi,
fyrrverandi kartöflugörðum Mý-
j vetninga. Þessa fundar var
krafist af þeim Mývetningum,
sem ekki vildu fá þessa ófreskju
inn i sveitina og sáu fyrir félags-
legar og umhverfislegar afleið-
ingar af tilkomu hennar. 1 sam-
ræmi við það töluðu aðeins tveir
Mývetningar meðfyrirtækinu, og
þó af hlédrægni. Svo var mikið
annriki stjórnar Kisiliðjunnar og
Náttúruverndarráðs, að einn
stjórnarmanna gat ekki setið all-
an fundinn, heldur varð að kveðja
i miðjum kliöum og fljúga til
Ameriku. Birgir Kjaran, sem þá
var formaður Náttúruverndar-
ráös, muni ég rétt, haföi einnig
þurft að fljúga út i heim þennan
dag. Hvort allt ráðið hefir flogið
með honum veit ég ekki, en sá
maður sem ráðið sendi á fundinn
kvaðst engu geta svarað fyrir-
spurnum um náttúruverndarmál,
en las i þess stað upp þau bréf,
sem farið höfðu milli stjórnar
ráðsins og stjórnar kisilgúrverk-
smiðjunnar væntanlegu, og
virtist sami rassinn undir báðum,
eftir bréfunum að dæma. Ná-
kvæma frásögn.af þessum fundi,
sendum við Þjóöviljanum i Rvik
og Verkamanninum á Akureyri,
og birtist hún i Þjóðviljanum
nokkru siðar, en einhverra hluta
vegna var henni stungið undir stól
hjá Verkamanninum. Þetta
fundarhald var i fullu samræmi
við lýðræðislegar aðferðir viö að
andmæla aðgerðum stjórnvalda.
En það er rétt hjá þér, að það hef-
ir ekkert verið sprengt ennþá i
Bjarnarflagi fyrrverandi. En
veist þú að það tók Mývetninga
tiu ár, að koma sér að þvi að
sprengja Miðkvislarstiflu? Svona
vel er lýöræðið innrætt þeim eins
og fleirum. Ég er ekki einu sinni
viss um, að þeir hefðu látið verða
af þvi, ef Mývatnssveit hefði ekki
veriö ógnað með Suðurárveitu,
sem var einn áfangi Gljúfurvers-
virkjunar sálugu. A.m.k. vonum
viö, sem hér búum, aö sá
óskapnaður eigi ekki eftir aö
birtast hér afturgenginn. Og enn-
fremur i sambandi við kisiliðju-
málið: fæstir þeirra, sem búa i
Jakoblna Sigurðardóttir
verksmiðjuhverfinu bak við tJti-
bú K.Þ., eru Mývetningar. Hitt er
rétt, að þeir Mývetningar, sem
vildu fá þetta fyrirtæki, voru of
margir — og of ginnkeyptir fyrir
þvi, sem „mölur og ryð fá
grandað og þjófar koma og
stela Uppskeran hefir orðið
sem efni stóðu til, en um það ræði
ég ekki hér. Að lokum, Franz, ég
gæti best trúað, að við ættum
sameiginlegar óskir um það um-
Framhald á 14. siðu
Rafmagnsleysi og
blaðleysi á Húsavík
Raf inagnstruflanir voru á
Húsavik I gærmorgun að sögn
Þórhalls Björnssonar, og raf-
magnsskömmtun á staönum, svo
menn hirðust viö kertsljós meðan
rafmagnsins naut ekki við. Raf-
magnið var skammtað i allan
gærdag. Ekki ber inönnum fylli-
lega saman um af hverju þetta
stafar, en liklegast er þó talið að
frosta- og þurrkakaflinn undan-
genginn valdi þessum rafmagns-
skorti á veitusvæði hinnar marg-
frægu Laxárvirkjunar.
Nokkuð mikill snjór er á Húsa-
vik þessa stundina. Sáralitið er
róið á sjó, enda gæftir slæmar og
afli tregur þegar gefur. Atvinnu-
leysi er þó ekki á staðnum.
Enginn Þjóðvilji berst til Hús-
vikinga þessa dagana þvi hann er
sendur flugleiðis og ófært á flug-
vellinum undanfarið, og nú bætist
flugfreyjuverkfallið við. Hins
vegar kemur þangað fremur ó-
áreiðanlegt blað, Morgunblaðið,
dag hvern, enda umboðsmaður-
inn enginn annar en sjálfur stað-
gengill John-Mannville-hringsins
og honum að sjálfsögðu allar leið-
ir opnar.
—úþ