Þjóðviljinn - 15.01.1974, Side 13

Þriöjudagur 15. janúar 1974 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 13
lika endaþótt ekki væri minnst á
það einu orði? Auk haturins til
Rósamundu; yrði hún nú fram-
vegis lika haldin eilifum ótta. En
vitaskuld yrði þetta allt ein-
faldara núna. Nú mundi Rósa-
munda allt saman, og hún færi
beint heim og segði Geoffrey allt
af létta og þau myndu taka sam-
eiginlega ákvörðun um það hvað
þau ættu að gera — ef þau gerðu
þá nokkuð. Það skipti ekki öllu
máli lengur. Vonir Lindyar yrðu
að engu um leið og Geoffrey fengi
að vita allt saman. Fyrir hana
var aðeins um eitt að velja: að
fara áfram huldwhöfði, feröast til
útlanda eða eitthvað i þá átt. Ef
til vill hafði hún þegar gert það.
Hljóð, hugboð um hreyfingu,
varð til þess að Rósamunda
opnaði augun. Það stóð einhver
frammi i ganginum....andliti var
þrýst að klefaglugganum. Það
var andlitið á Lindy.
24
Lindy stóð hreyfingarlaus
næstum hálfa minútu eftir að
augu þeirra höfðu mæst. Hún er
að reyna að ráða það af svip
minum, hve mikið ég veit og hve
mikið ég man, hugsaði Rósa-
munda rólega og án alls hugboðs
um hættu. Hinn mikli léttir sem
hún hafði fundið til við að upp-
götva, að hún var ekki hin seka,
fyllti ennþá huga hennar, svo að
engar aðrar tilfinningar komust
að. Hún brosti meira að segja til
þessa hvita, snuðrandi andlits i
heimskulegu þakklæti yfir þvi,að
það skyldi ekki vera hennar eigin
andlit, heldur þetta, sem yrði um
tima og eilifð vigt morði.
Með hægð ýtti Lindy upp klefa-
dyrunum og kom inn fyrir og
lokaði vel á eftir sér og nú sá
Rósamunda að andlit hennar var
siður en svo markað sekt; þvert á
móti var engu likara en út þvi
mætti lesa lymskulegt sigurhrós.
Það var ekki heldur eins fölt og
það hafði virst i fyrstu, þegar hún
hafði þrýst þvi i ofvæni upp að
rúðunni. Það var gult,
miskunnarlaust rafljósið og gulu
þokuflyksurnar, sem höfðu villst
inn utanúr nóttinni sem höfðu
skapað þessa tálsýn. Andlitið á
Rósamundu virtist trúlega alveg
eins fölt.
— Við hittumst aftur, sagði
Lindy varfærnislega án þess að
hafa augun af Rósamundu meðan
hún settist andspænis henni. —
Hvernig gengur núna?
Eftir að mér var fleygt út úr
lestinni? Eftir flensuna? Lindy
hafði trúlega orðað spurninguna
svona óljóst af ásettu ráði, vegna
þess að hún var að reyna að
komast að þvi hve mikið Rósa-
munda mundi. Og hún fær ekki að
vita það, ákvað Rósamundu; ekki
vegna þess að hún hefði gert sér
ljóst að nein hætta væri á ferðum,
heldur einfaldlega vegna þess að
hún fann til barnalegrar ánægju
við tilhugsunina um að geta
aldrei þessu vant gert Lindy
óörugga, en ekki þvert á móti.
CELIA FREMLIN
KÖLD
ERU
KVENNA-
RÁÐ
— Agætlega, þakka þér fyrir,
svaraði hún. — Og hvernig liöur
þér? Hvar hefur þú verið allan
þennan tima?
Lindy lét sem hún heyrði ekki
svariö.
— Þú litur ekki sérlega vel út,
hélt hún áfram. — Og Jessie
finnst það sama. Þú ættir að fara
betur með þig, Rosie, á þinum
aldri....
En sú ósvifni! Akvörðun Rósa-
mundu um að þegja um allt
gleymdist þegar gamla gremjan
gagntók hana.
— Þú ert ekki bangin! Eftir að
þú • • • ■
Hún þagnaði. En það var um
seinan. Hún lauk aldrei við
setninguna, en hvorug þeirra var
i vafa um hvernig framhaldið
heföi verið. Rósamunda vissi að
hún hafði komið upp um sig. Nú
Satt best að segja
Trúðarnir
Enginn ætti að vera i vafa um
það lengur, að Gylfi Þ. er mikill
húmoristi. Kannski einn sá allra
mesti i dag. A.m.k. hafa hinar
fjölskrúðugu lýsingar hans á hinu
ægilega ástandi efnahagsmál-
anna s.l. 2 1/2 ár komið mörgum
til að hlæja dátt. Allsstaðar er
hlátur i kringum Gylfa. Þing-
heimur ætlar að rifna
þegar hann talar á al-
þingi. Þjóöin veltist um
þegar hann kemur fram i útvarpi
og sjónvarpi. Og nú siðast hafa
ungkratar á Reykjanesi hlegið
opinberlega að Gylfa i málgagni
sinu.
Allt er þetta aö veröa svo
skemmtilegt, að meir að segja
leiöarahöfundur Alþýðublaðsins
skrifar ekkert orðið nema
brandara, svo að maður ætlar
varla að geta komið ofan i sig
hafragrautnum á morgnanna
fyrir hlátri.
Ég fagna þvi mjög, aö forysta
Alþýðuflokksins og blaðsins ,,sem
þorir”, skuli þora að taka hlut-
verk sitt i stjórnarandstöðu með
svo miklu kæruleysi og léttúð.
tslensk pólitik er alltof alvarleg
og hátiöleg. Auk þess vantar til-
finnanlega húmor i þjóölif okkar,
eftir að Ómar Ragnarsson dró
saman seglin. Ég vil bjóða hina
nýju trúða velkomna.
vissi Lindy að hún vissi það, að
hún mundi eftir öllu. En hvað var
hún að tala um Jessie? Hafði
Lindy staðið á hleri fyrir utan eld-
húsgluggann? Auðvitað hafði hún
gert það — og lika fyrir utan
stofugluggann; það hefði verið
heimskulegt af henni að gripa
ekki tækifærið. Og það eitt að
ekkert hafði verið minnst á að
Rósamunda hefði fallið út úr
járnbrautarlest, hafði fært henni
heim sanninn um að hvorki frú
Fielding eða Jessie höfðu heyrt
minnst á slikt. Skyldi Lindy
einnig hafa ályktað að Geoffrey
hefði ekki fengið neitt að vita
heldur? Hún um það, hún mátti
halda það sem hún vildi.
— Þú ert dularfull manneskja,
Rosie, sagði Lindy undrandi,
næstum vorkunnlát. — Ef einhver
önnur manneskja hefði orðið fyrir
slysi af þessu tagi, hefði hún þotið
heim og útvarpaö þvi i Pétur og
Pál. Hún hefði að mLnnsta kosti
sagt manninum sinum frá þvi.
Heldurðu ekki að Geoffrey finnist
það ekki undarlegt, þegar ég verð
til að segja honum frá þvi eftir
allan þennan tima? En hann er
kannski vanur þessu? Þú hefur
kannski alltaf verið svona? Já, i
minum augum er þetta svo
sannarlega undarlegt samband
milli hjóna.
— Auðvitað hefði ég sagt
Geoffrey frá þvi undir eins — ef
ég hefði munað það, andmælti
Rósamunda. — En þegar ég fór
að jafna mig, var ég búin að
gleyma öllu saman, það er
alvanalegt þegar maður verður
fyrir áfalli. Það liða margir
dagar, áður en það rifjast upp ...
Og nú fyrst, þegar hún sá sigri-
hrósandi glottið á andliti Lindýar
undir naktri, gulri rafmagnsper-
unni, varð henni ljóst hvernig hún
hafði látið leiða sig i gildruna og
hve óvarlegt það haföi verið að
ljóstra upp um allt þetta, sem
Lindy hafði fengið hana til að
blaðra um með þvi að leika á
barnalegt stolt hennar.
Þvi að nú hafði Lindy fengið að
vita það með næstum berum
orðum, að það var ekki nóg með
að Rósamunda hafði ekki ennþá
ákært hana fyrir neitt, heldur
ætlaði hún að gera það strax og
hún kæmi heim. Nú gerði Rósa-
munda sér það loksins ljóst, hve
þýðingarmikið það var fyrir
Lindy að hún, Rósamunda,
kæmistaldrei á leiðarenda. Lindy
hafði þegar reynt að myrða hana
einu sinni; ef til vill gengi henni
betur i annað sinn.
En hvað gat Lindy gert? Nú
kæmi Rósamundu ekki til hugar
að halla sér útum gluggann i þok-
unni og myrkrinu. Lindy gæti
ekki komið henni á óvart á
nokkurn hátt. Hún þyrfti ekki
annað en sitja kyrr á sinum stað
og gæta þess að koma ekki nærri
glugganum, já, standa ekki einu
sinni upp, og þá gæti ekkert orðið
að henni. Ferðin stæði ekki um
alla eilifð. Eftir hálftima yrðu
þær komnar til London. Aðal-
atriðið var að sitja hreyfingar-
laus og láta Lindy um að gera þær
bommertur sem henni sýndist.
En Lindy gerði ekkert annað
heldur en sitja kyrr. Hún sagði
ekki fleira og um munninn á
henni lék dálitið bros. Rósa-
munda virti það fyrir sér eins og
það væri litið eggvopn. Hvað var
Lindy að hugsa, hvað var hún að
ráðgera?
— Þú heldur að ég ætli að drepa
þig, er það ekki? sagði Lindy allt i
einu með undarlegri fyrirlitningu
i röddinni. — En það ætla ég ekki
að gera. Ég er ekki ein af þeim
sem gerir áætlanir, það veistu,
það er alltaf innblástur sem
ræður gerðum minum. Þú gerðir
mig svo reiða....
Var þetta satt? Rósamunda
mundi eftir ýmsu smálegu frá
næstu dögum og stundum fyrir
hinn örlagarika dag, sem gat
gefið til kýnna að Lindy hefði
getað ráðgert þetta allt, eöa beðiö
og vonast eftir slíku tækifæri
undarleg yfirheyrsla hennar á
Rósamundu i kaffiboðinu hjá
Nóru, vandlega undirbúnar nál-
stungurnar sem höfðu espað
Rósamundu upp i það að þjóta af
stað til Ashdene i þokunni, þrátt
fyrir sótthitann, sem hefði getað
látið „slysið” virðast skiljanlegra
og eölilegra en það hefði annars
verið.
Ekki svo að skilja að það skipti
máli úr þessu. En af hverju var
Lindy að hvitþvo sig af öllum
grun um áætlun, þegar það gat
Þriðjudagur
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.20.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Knútur R. Magnússon
heldur áfram að lesá
söguna „Villtur vegar” eftir
Oddmund Ljone (9).
Morgunleikfimikl. 9.20. Til-
kynningar kl. 9.30. Létt lög á
milli liða. Ég man þá tiðkl.
10.25: Tryggvi Tryggvason
sér um þátt með frásögum
og tónlist frá liðnum árum.
Tónlist eftir Kodály kl.
11.25: Otvarpshljómsveitin i
Berlin leikur svituna
„Hárý-János”, / Kodály-
kórinn syngur nokkur lög.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegið. Jón B.
Gunnlaugsson leikur létt lög
og spjallar við hlustendur.
14.30 Siðdegissagan; „Fjár-
svikararnir" eftir Valentin
Katajeff. Ragnar Jóhannes-
son cand. mag. les. (7).
15.00 Miðdegistónleikar: Emil
Gilels leikur Pianósónötu
nr.. 2 op. 64 eftir Sjostako-
vitsj. David Oistrakh leikur
verk eftir Prókófjeff og
Ravel.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
16.15 Veðurfregnir.
16.25 Popphornið,
17.10 Tónlistartimi barnanna.
Ólafur Þórðarson sér um
timann.
17.30 Framburðarkennsla i
frönsku.
17.40 Tónleikar. Tilkynningar.
18.30 Fréttir. 18.45
Veðurfregnir. 18.55
Tilkynningar.
19.00 Veðurspá. Fréttaspegill.
19.20 Úr tónlistarlifinu. Hall-
dór Haraldsson sér um þátt-
inn.
19.40 Barnið og samfélagið.
Þáttur i umsjá Margrétar
Margeirsdóttur og Pálinu
Jónsdóttur.
20.00 Lög unga fólksins. Ragn-
heiður Drifa Steinþórsdóttir
kynnir.
21.00 „Nafnlaus stúlka,” smá-
saga eftir Ingólf Kristjáns-
son. Höfundur les.
21.30 A hvitum reitum og
svörtum. Guðmundur Arn-
laugsson flytur skákþátt.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an; Minningar Guðrúnar
Borgfjörð. Jón Aðils leikari
les (21).
22.35 Harmonikulög. Heidi
Wild og Renato Bui leika.
23.00 A hljóðbergi. Fimm vel-
lognar sögur af Múnchaus-
en baróni, sem Peter Usti-
nov les. Björn Th. Björnsson
listfræðingur sér um þátt-
inn.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
0..0..0.-0.
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Bræðurnir, Bresk fram-
haldsmynd. 7. þáttur.
Dásamlcgur dagur.Þýðandi
Jón (). Edwald. Efni 6.
þáttar: Brian grunar konu
sina um vafasamt fram-
ferði, en lætur þó kyrrt
liggja. Davið fer á fund
manns, sem rekur stóra
málningarverksmiðju, og
reynir að komast að
samningum um flutninga.
Loks er ákveðið að
Hammond-fyrirtækið taki
að sér dreyfingu málningar-
innar, en til þess þarf að
byggja nýja og dýra vöru-
geymslu, og Edward er litið
um framkvæmdirnar gefið.
21.20 Aldrað fólk og ungviði
Kvikmynd án orða, gerð af
Þrándi Thoroddsen fyrir
sjónvarpið. Brugðið er upp
svipmyndum af öldnum og
ungum, þar á meðal af
ýmsum kunnum borgurum
og öðrum, sem væntanlega
eiga eftir að koma við sögu.
21.35 lleimshorn. Frétta-
skýringaþáttur um erlend
málefni. Umsjónarmaður
Sonja Diego.
22.15 Skák. Stuttur, banda-
riskur skákþáttur. Þýðandi
og þulur Jón Thor Har-
aldsson.
22.20 Jóga til heilsubótar.
Bandariskur myndaflokkur
með kennslu i jógaæfingum.
Þýðandi og þulur Jón ().
Edwald.
Auglýsingasíminn er 17500
UNDRALAND
Ný leikfangaverslun i Glæsibæ.
Allt sem rúllar, snýst skoppar, tistir og
brunar.
Fjölbreytt úrval.
Komiö, sjáiö, undrist í UNDRALANDI