Þjóðviljinn - 28.07.1976, Blaðsíða 10

Þjóðviljinn - 28.07.1976, Blaðsíða 10
10 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Miftvikudagur 28. júli 1976. - Rætt við Arnar Jónsson og Þórhildi Þor- leifsdóttur sem eru nýkomin heim frá Kína „Þarna viröist fólk hafa miklu meiri áhrif á eigiö lif og umhverfi en vift eigum aft venjast. Vissu- lega er stööugur áróftur hafftur i frammi, en mötun er tæpast hægt aft kalla þaft. Eini munurinn á þessum áróftri og þeim áróöri sem við eigum aö venjast úr rikj- um kapitalismans, er sá aft hér er árófturinn meira eöa minna falinn og enginn vill kannast viö hann, en þarna er hann opinn og aldrei reynt aö fela hann.” Þaft eru þau Arnar Jónsson og Þórhildur Þorleifsdóttir, nýkom- in frá Kina, sem hafa ortiiB. Þau fóru ásamt fjórum öörum islendingum i mánaftarferftalag til Kina i bofti þarlendra stjórn- valda eöa öllu heldur þeirrar deildar er nefnist Vináttustofn- unin. Auk þeirra voru með i ferð- inni þau Gerftur óskarsdóttir, Kristján Guftlaugsson, Soffia Snorradóttirog Sigurftur Pálssön. ,,Við vorum tæpar þrjár vikur inni i Kina, en vift fórun yfir landamærin hjá Kanton. Okkur var frábærlega vel tekið og við fengum tækifæri til aft kynnast þjóftlifinu ótrúlega vel á ekki lengri tima. Við fórum frá Kanton til Peking, þaðan til Shanghai, svo til Cahngsha og Shaosan, þar sem Mao fæddist.og að lokum til Kueiling og aftur til Kanton. Okkur voru ekki aöeins sýnd söfn og náttúruundur, heldur ekki siftur atvinnulifift, skólar, sjúkrahús ogmargt fleira. Þetta var vissulega skipulögð og ströng dagskrá, en fyrir vikift finnst manni maður vita býsna mikift um þetta fjarlæga og að ýmsu leyti framandi þjóftfélag”. „Hvað kom ykkur mest á óvart i ferðinni?” „Þaft var aft kynnast raunveru- legum alþýftuvöldum og sjá hversu skynsamlegt og áhrifarikt hift sósialistiska kerfi, sem þarna hefur verið byggt upp, er i raún,” svarar Þórhildur. ,,Já,” bætir Arnar viö. „Þaft er ótrúlegt hversu raunhæfur og afkastamikill þeirra sósialismier — þeir flýta sér hægt og fara aldrei á undan fjöldanum. Byltingin er ekki ttmabundinn at- burftur, heldur endalaus og stöftugt þarf aft vinna að henni. Þeir láta fortiöina þjónanútíftinni og hiö erlenda þjóna þvi innlenda.” „Skoöuftuö þiö mikift sem til- heyrfti fortiftinni, t.d. hallir og þvilikt”? „Já, okkur voru vissulega sýndar hallir og fleira sem gaf okkur mynd af fortiftinni, þannig aft auftveldara væri aft sjá nútftnann i réttu ljósi. Enhöllun- um var ekki lýst sem merki um framtakssemi fyrirmanna efta snilligáfu arkitekta, heldur fremur sem dæmi um tækni- þekkingu og vandvirkni al- þýftunnar og jafnframt látift fylgja meft hversu marga munna heföi mátt fæfta meft fjármun- unum sem fóru i bygginguna” sagfti Arnar. ,,Og þift heimsóttuð skóla?” ,,Já, skólakerfið er kannski hvaft athyglisverftast fyrir þaft hversu hagnýtt námlft er. Vift komum t.d. inn i barnaskóla þar sem börnin voru aft framleiða útvarpstæki efta læra aft vinna lyf úr jurtum Allir vinna svo úti i atvinnulifinu og þannig tengist menntunin þjóftlifinu og hinu hagnýta starfi. Nám og vinna er ekki kvöð, heldúr sér hver einstaklingur árangur verka sina og er ekki firrtur og úr tengslum við framleiftsluna. Jafnvel barnaheimilin eru lika i tengslum viö þjóftarframleiðsluna. Meft því ánægjulegra sem vift sáum var að sjá litil krili pufta stolt vift aft Hér er Arnar framan vift keisarahöiiina I Peking. Shanghai. Þetta var kona meft æxli vift skjaldkirtil og upp- skurfturinn tók 2 klst. Hún var afteins deyfft meft tveimur nálum, annarri vift þumalfingurinn og hinni i úlnlið. Við horfftum á andlit konunnar og það var greinilegt aft hún fall ekkert til. Þegar búift var aö ljúka vift aft sauma skurftinn saman, kom hún labbandi til okkar og talafti vift okkur. Áður en fólk er skorið upp er athugaft hvorthægt sé að nota þessa aðferft og þaft er undirbúift rækilega, og engar róandi sprautur eru gefiiar. Engar auka- eöa eftirverkanir eru af nálastungunum og þvl eru þær taldar miklú æskilegri en svæfingar. Auk þess er nála- stunguaftferðin notuö vift meftferö á ýmsum sjúkdómum — bæfti vift timabundnar og varanlegar lækningar og einnig meft hinum „vestrænu” aðferftum, sem vift þekkjum. Einnig er lögft mikil áhersla á aö kenna fólki aft vera sjálfbjarga hvaft snertir t.d.lyf,og þvi er kennt að vinna lyf úr ýmsum jurtum,” sagði Arnar. „Fannst ykkur fólkið vera ánægt i Kina?” ,,Já, ég held aft það leyni sér ekki hvort fólk er ánægt efta ekki. Maftur heyrir fólk I öftrum löndum býsnast yfir þvi aft þarna séu ekki næturklúbbar og þvi finnst að það hljóti aö vera hræftileg örlög að komast ekki á næturklúbb. I þessum sömu löndum er fólk kannski bæfti ólæst og hungraft og auftvitaft fjöldinn allur, sem aldrei kemst á þessa blessafta næturklúbba. Það er beinlinis hjákátlegt að heyra vesturlandabúa hneykslast á þvi að kinverjar skuli ekki hafa ferftafrelsi, þegar maður hefur rætt vift kinverja, sem hafa misst börnin sin úr hungri og sjúkdóm- um, fyrirbyltingu. Fólk sem ekki einu sinni átti mat eða kunni aft lesa. Þetta fólk er núna veríft aft mennta og jafnvel gamal- mennum er verið aö kenna aft lesa,” svarar Þórhildur, og Arnar bætir vift: „Já og þaft má ekki gleyma að Mao hvatti fólk til aft gagnrýna flokkinn og flokksforystuna.og ef til ágrennings kemur á milli flokksins og framleiftsluein- inganna, þá er það rödd neftsta þrepsins sem ræður. öll áhersla er lögö á aft skilja hlutina og fara aldrei á undan vilja fólksins, Fá fólkinu —til fólksins. Reynteraft koma á launajafnrétti sem byggist upp á þvi,aft fólk fái kaup eftir þörfum, en ekki jafna krónu- tölu. Undirstöftuhópar þjóft- félagsins eru bændur, verkamenn og hermenn. Félagsheildirnar eru kommúnur (sveitarfélög, allt að 100 þús. manns). Kommúnan skiptist svo niftur I minni einingar, t.d. eftir búsetu, og loks i litlar fram- leiftslueiningar sem eru mjög sjálfráftar. Þannig er hver ein- staklingur þátttakandi í þjóftar- framleiftslunni. Þeir vilja halda frumkvæöinu i eigin höndum og treysta á sjálfan sig. Viö sáum t.d. verksmiðju þar sem verka- fólkift haffti sjálft smiftaft og hann- aftvélarnar. Fólkift treystir á sig sjálft og þvi virftist ekkert vaxa I augum. Þaft fær sina lifsfyllingu út úr allt öftrum hlutum en vift Vesturlandabúar, þaftþarf hreint á ekki öllu okkar innihaldslausa tómstundagamni aft halda, sem við höldum aft ekki sé hægt aft vera án, en er einmitt orðið til vegna þess aft fólk sér sjaldnast raunverulegan árangur starfa sinna,” safti Arnar. Vift spurftum að lokum hvað tæki vift hjá þeim núna. „Við för- um norftur og byrjum aft æfa nýtt verk sem Böftvar Guðmundsson hefur samið fyrir Alþýðuleik- húsift. Siftan er ætlunin að sýna það á Vestur- og Austurlandi i september og koma siftan meft bæfti verkin, Krummagull og þetta nýja, hingað suöur og sýna hér.” —þs m setja þéttihringi inn i dósalok. Þeirra vinna er kannski aðeins 1 klst. i viku en hún er samt vinna og börnin finna fyrir mikilvægi sinu i þjóðfélaginu. Þessi barna- heimi' voru heldur engir geym lustaðir og þaft eru áreiftanlega gifurlegir fjármunir sem fara i aft mennta börnin. Börnin höfðu t.d. lært aft dansa, syngja og leika, og þegar vift komum sýndu þau okkur langa leikdagskrá, töluvert flókna og erfifta. Þetta var fluttaf þvilikum myndarskap aft maftur var stein- hissa, og ekki var hjárænu- skapnum fyrir aft fara. Þarna sáum vift t.d. barnaheimili meft sundlaug og þætti. vist ein- hverjum þaft munaður hér hjá okkur,” sagfti Þórhildur. Arnar og Þórhildur eru stofnendur Alþýftuleikhússins ásamt fleira góftu fólki norftur á Akureyri. Þaft er þvi ekki úr vegi aft spyrja þau hvort þau hafi séft leikhús i Kina. „Já, viö fengum t.d. aft sjá sýningu sem ekki var enn farift að sýna opinberlega. Kinverskt leikhús byggir á gamalli hefð, en eftir menningarbyltinguna er farið aft sækja efnisval i nútim- ann og þjóftlifið i stað þess aft sækja þaö i helgisagnir fortiftar. En þetta er vissulega framandi fyrir okkur, ekki sist formift og tæknin, sem er ótrúleg. Þaft má segja aö kinverjar hafi afsannaft rækilega goösögnina um „talent- ift”, þvi þarna er fólk þjáifaft svo rækilega, aft þaft má segja aft þaft sé næstum jafnvigt á öllum svift- um. Það dansarog syngur, leikur sýnir fimleika — allt meft þessum drifandi myndarbrag, enda er byrjaft aft þjálfa fólk fyrir leik- húsin strax i bamaskóla. Höfuft- áhersla er sem sagt lögö á rétta þjálfun.” „Fenguft þiö aft sjá nálastungu- aftferftina notafta i heimsókn ykkar á sjúkrahús?” „Já, vift vorum viöstödd upp skurft i stærsta sjúkrahúsinu i iþróttasvæfti i Kanton. TIL FÓLKSINS FRA FÓLKINU -

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.