Þjóðviljinn - 06.07.1977, Side 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 6. júll 1977
Málgagn sósíalisma,
xerkalýöshreyfingar
og þjóöfrelsis.
tltgefandi: Otgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Kjartan ólafsson
Svavar Gestsson
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson.
Umsjón með sunnudagsblaði:
Arni Bergmann.
Auglýsingastjóri: Úlfar Þormóðsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar:
Siðumúla 6, Simi 81333
Prentun: Blaðaprent hf.
Uppgjöfin
ítrekuð
Fyrir skömmu birti aðalmálgagn rikis-
stjórnarinnar tilkynningu um uppgjöf
stjórnarliðsins i baráttunni gegn verðbólg-
unni. Þjóðviljinn vakti strax athygli á
þessari sögulegu yfirlýsingu og rakti að-
draganda uppgjafarinnar. Bent var á þá
rökréttu niðurstöðu að rikisstjórn sem
ekki réði við helsta efnahagsvandamál
þjóðarinnar ætti skilyrðislaust að segja af
sér og fela öðrum forystuna.
Það er athyglisvert að uppgjafaryfirlýs-
ingin hefur verið itrekuð hvað eftir annað i
málgögnum forystuflokks rikisstjórnar-
innar, bæði i Morgunblaðinu og Visi. I
Reykjavikurbréfi Morgunblaðsins fyrir
viku siðan var staðfest að rikisstjórnin
réði ekki lengur við óðaverðbólguvand-
ann. Þær „hefðbundnu aðferðir i efna-
hagsmálum” sem beitt hefði verið væru
haldlausar. „Óraunhæft er að ætla að
draga úr verðbólgunni með róttækum að-
gerðum á skömmum tima” var megin-
niðurstaða Reykjavikurbréfsins. Með
„skömmum tima” er greinilega
átt við yfirstandandi kjörtimabil. 1 upp-
hafi ferils sins lýsti forsætisráðherra i
stefnuræðu rikisstjórnarinnar, að hún
myndi innan árs hafa komið verðbólgunni
niður i 15%. Alþjóð er kunnugt hve herfi-
lega rikisstjórninni hefur tekist i þessum
efnum. Og nú hefur Morgunblaðið itrekað
að slikt muni ekki takast á öllu kjörtima-
bili stjórnarinnar.
Það væri fróðlegt fyrir þjóðina að vita
hve hin „sterka” stjórn sem svo var nefnd
i upphafi ætlar sér mörg kjörtimabil enn
til að glima við verðbólguvandann. Eru
þær langtimaaðgerðir sem Morgunblaðið
nú huggar sig við, án þess að nefna þær
frekar á nafn, kannski miðaðar við lok
næsta áratugs, eða er stefnt á árið 2000?
Yfirlýsingar Visis um uppgjöf rikis-
stjórnarinnar i baráttunni gegn verðbólg-
unni hafa verið enn skýrari en tilkynning-
ar Morgunblaðsins. Þar er dómsorðið af-
dráttarlaust og án nokkurrar feimni: „En
hvernig sem dæminu er snúið, ber rikis-
stjórnin höfuðábyrgð á framvindu efna-
hagsmálanna”, og „kjarni málsins er sá,
að stjórnvöld hafa ekki treyst sér til þess
að leysa úr þeim vandamálum, sem
sveiflur i sjávarútvegi hafa óneitanlega
valdið i efnahagslifinu”. Blaðið er ekki i
nokkrum vafa um uppgjöf stjórnvalda:
„Núverandi rikisstjórn hefur ekki tekist
að snúa við blaðinu i þessum efnum eins
og að er stefnt.... I gegnum tiðina höfum
við verið að leysa smávandamál með
verðbógunni, af þvi að stjórnvöld hafa
ekki haft kjark til þess að horfast i augu
við raunveruleikann.” Visir lýsir þvi
hreinlega yfir að árangurinn af störfum
þeirrar verðbólgunefndar, sem stjórnin
skipaði siðastliðið haust til þess að leita
leiða til lausnar á þessu vandamáli, hafi
hreinlega ekki orðið neinn.
Þótt aðalmálgögn Sjálfstæðisflokksins
séu sammála um að rikisstjórnin hafi gef-
ist upp i baráttunni gegn verðbólgunni, þá
er athyglisvert að Visir hafnar algerlega
kenningu Morgunblaðsins um að þjóðin
beri höfuðsökina á verðbólgunni. Á upp-
gjafarstundinni reyndi Morgunblaðið að
bera blak af rikisstjórninni og kenna þjóð-
inni sjálfri um ófarirnar. Ritstjórar Visis
eru hins vegar meiri karlmenni, viður-
kenna uppgjöfina og neita að kenna þjóð-
inni um aumingjaskap rikisstjórnarinnar.
í leiðara siðastliðinn laugardag fordæmir
Visir ásakanir Morgunblaðsins um ,,að
verðbólgan sé fyrst og femst að kenna
annarlegum hugsunarhætti almennings”.
Ásakanir Morgunblaðsins á hendur þjóð-
inni telur Visir „á miklum misskilningi
byggðar og benda helst til þess, að menn
þori ekki að horfast i augu við vandamál-
ið.” Þetta dómsorð mun lengi i minnum
haft.
Feimnismál?
Forsvarsmenn Eimskipafélagsins hafa
tvisvar á undanförnum dögum neitað
blaðamönnum Þjóðviljans um upplýs-
ingar varðandi fjárfestingu fyrirtækisins
á undanförnum árum. Það hefur vakið
athygli að á timum erfiðleika i efnahags-
málum þjóðarinnar hefur þetta einka-
fyrirtæki nokkurra auðmanna i forystu-
sveit Sjálfstæðisflokksins safnað miklum
gróða og keypt hvert skipið á fætur öðru.
Þessum miklu umsvifum vilja forystu-
menn fyrirtækisins greinilega halda
leyndum og telja hina gifurlegu fjárfest-
ingu „trúnaðarmál” eins og forstjóri
fyrirtækisins sagði i viðtali við Þjóðvilj-
ann. Eimskipafélagið var i upphafi óska-
barn þjóðarinnar. Nú er það orðið leynileg
gróðaregla forystuliðs i Sjálfstæðisflokkn-
um.
Á sama tima og málgögn rikisstjórnar-
innar krefjast niðurskurðar á opinberri
fjárfestingu er kappkostað að halda hin-
um gifurlegu umsvifum Eimskipafélags-
ins algerlega leyndum. Þjóðin mun ekki
liða það að fjárfesting þessa einkafyrir-
tækis verði áfram feimnismál. Þjóðviljinn
mun halda áfram baráttunni og upplýsa
almenning um þá miklu gróðasöfnun sem
bak við múra þagnarinnar hefurátt sér
stað i helstu einkafyrirtækjum landsins. í
þjóðfélagi óðaverðbólgunnar græða hinir
stóru skjólstæðingar rikisstjórnarinnar.
\ / Spying Is Spying Is Spying Is Spyin^

By Jerry J. Berman
and Morton H. Halperin
WASHINGTON—Clarence Kelley, di-
rector of the Federal Bureau of In-
vestigation, oflen boasts that he has
reduced F.B.I. intelligence investiga-
tions from 21,000 to 621. This is, we
think, a bit like thc. man v/ho takes
credit for now beating his wife only
once a day rather than four times. The
f B T should not infiltrate and investi-
Now the 25 members are scrutinizcd
as part of the single investigation of
the organization.
The second Catch-22 works the
other way. When the Justice Depart-
ment finally ordered the F.B.I. to halt
its 23-year investigation of the Social-
ist Workers Party, which failed to un-
cover any evidence of criminal activ-
ity, Mr. Kelley authorized F.B.I. in-
formers in the party to report on the
potentiallv illegal activities of mem-
hers rather than the party’s activities.
fit the criteria of other guidelines for
delermining when an organization
may be investigated because of alleged
connections with a foreign power.
Thus, the investigation continues
and there is no way to check or to
challenge this decision since these
guidelines are secret.
Our effort to secure their publica-
tion under the Freedom of Införmation
Act was rebuffed with thc claim that
the release of a single scntence could
damage national security.
cnuse someday
mítted. The F.B.
criminal investjj
sonably suspectt
a Federal crime.
such legislation,
orous oversight
F.B.I. does not s
the actiyities of
it fears. The F.B
such activities <
assuring statisti
Hve oft
lemurðu konuna
þína?
Bandariska leyniþjónustan,
CIA, og alríkislögreglan, FBI,
hafa verið milli tanna á fjöl-
miðlum alllengi, ekki sist fyrir
öflugar persónunjósnir um
bandariska þegna. Lögreglu-
stofnanir þessar hafa gert sig
liklegar til að bæta ráð sitt. Til
dæmis hefur Clarence Kelley,
yfirmaður FBI, oftar en ekki
stært sig af þvi, að hann hafi
fækkað þeim málum sem FBI
hefur afskipti af úr 21.000 i 621.
Þeir Jerry J. Berman og
Morton Halperin fjalla um þessi
mál i New York Times nýlega
og finnst ekki mikið til koma.
„Þetta er,” segja þeir, „eins og
maðurinn sem hælir sér af þvi,
að hann lemji konuna slna nú
orðið aðeins einu sinni á dag,en
ekki fjórum sinnum eins og áð-
ur. FBI ættiekki aðhreiðra um
sig og njósna um nein iögleg
pólitisk samtök vegna þess, að
lögreglan heldur, að meðlimir
þessara samtaka kynnu að
brjóta lög f framti'ðinni”.
Bókhaldsbrellur
Blaðamennirnir segja, að
þegar betur sé að gáð, þá sé sú
fullyrðing FBI, að færri banda-
riskir þegnar séu nú undir eftir-
liti vegna pólitiskra skoðana
sinna en áöur, á mjög veikum
rökum reist.
„Ein aöferöin er sú, aö FBI
hefur fækkað njósnamálunum á
pappírnum með þvl aö leggja
niður njósnir um einstaka með-
limi vissra samtaka en njósna
áfram um samtökin sjálf. Til
dæmis: ef að samtök og 25 for-
ystumenn þeirra hafa veriö
undir eftirliti, þá hefur mikill
niðurskurður á njósnum átt sér
stað á pappirnum að þvi er þau
varöar. Nú er fylgst með mönn-
unum25sem hluta af einni eftir-
litsaðgerð með samtökunum”.
Og fleira skrýtið er á seyði,
segja blaðamenn New York
Times.
„Þegar dómsmálaráðuneytiö
skipaði loksins svo fyrir, að FBI
ætti að hætta að fylgjast með
Sósíallska verkamannaflokkin-
um en sú rannsókn hefur staðið
i tuttugu og þrjú ár, án þess að
nokkru sinni hafi upp komist um
neitt glæpsamlegt athæfi, þá fól
Mr. Kelley spiónum FBI ínnan
flokksins að halda áfram aö
gefa skýrslur um athafnir ein-
staklinga (en ekki flokksins
sjálfs) sem kynnu að vera glæp-
samlegar”.
Njósnað
Dæminu var semsagt snúið
viö frá fyrri aöferöinni. Þriðja
atvikið, sem blaðamennirnir
greina frá er mjög sérstakt.
Dómsmálaráðuneytið hafði
eftir langa mæðu ákveðið, að
hinn moskvuholli Kommúnista-
flokkur Bandarikjanna væri
ekki meðal þeirra samtaka,
sem rétt væri að halda áfram aö
fylgjast með. Þannig vofði það
yfir, að Alrikislögreglan hætti
þvi eftirliti ér rækilegast hefur
verið og lengst staðiö. Nú hafa
menn rökstuddan grun um að
FBI hafi sent svo marga menn
inn i Kommúnistaflokkinn
(þessir lögreglumeðlimir gæta
clands Tbor^-
þess vel aö borga alltaf flokks-
gjöldin á réttum tima og einnig
þess.að flokkurinn sé 100% holl-
ur Moskvu) — að ef þessu eftir-
liti yröi hætt mundi bæöi FBI og
flokkurinn deyja út.
„En ekki brást FBI hugvitið,”
segja þeir Berman og Halperin.
„Flokkurinn féll ekki lengur inn
i þann ramma sem segir að
fylgjast skuli með samtökum, ef
meðlimir þeirra eða samtökin
sjálf eru likleg til að fremja
glæp. En flokkurinn var áfram
talinn falla undir ákvæði sem
segja, að það megi njósna um
samtök ef að grunur leikur á um
aö þau séu tengd erlendu riki”
Lok, lok og
lœs.....
Með þessu móti, segja blaða-
mennirnir, er eftirliti og njósn-
um haldið áfram, og i flestum
tilvikum reynist ókleift að fá úr
þvi skoriö hver verður fyrir
barðinu á Alrikislögreglunni og
i hvaða mæli. Sjálfar reglur
nefndar þeirrar sem á að fjalla
um það, hvað telst „hættulegt
öryggi Bandarikjanna” eru
rltósleyndarmál.
Blaðamennirnir reyndu að
beita fyrir sig lagagreinum um
„frelsi til upplýsinga”, en fengu
það svar, að það mundi skaða
þjóöaröryggi þótt ekki væri birt
nema einklausa af fyrrnefndum
reglum.
„Þannig standa málin. Þaö
eru færri „rannsóknir” i gangi,
en þaö er hægt að fylgjast með
einstaklingum sem hluta af
eftirliti með samtökum eða öf-
ugt. Bæði samtök og einstákl-
inga má rannsaka samkvæmt
leynilegum gagnnjósnareglum,
jafnvel þótt enginn grunur sé á
kreikium að þau kynnu að gera
sig sek um ólögmætt athæfi”.
Þá kemur það fram I grein-
inni að samtök eins og „Hreyf-
ing bandariskra indjána”, AIM
Sósialistaflokkur Puerto Rico,
Svörtu hlébarðarnir og La Raza
Unida hafa öll kvartað yfir þvi,
aö þau eru enn undir eftirliti
FBI, enda þótt þvi hafi opinber-
lega veriö neitað af hálfu FBI
AB