Þjóðviljinn - 17.09.1977, Síða 10

10 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 17. september 1977
Jónatan Jóns-
son sextugur
Samkvæmt bestu fáanlegum
heimildum er Jónatan Jónsson
skáld og kennari sextugur I dag.
Fæddist hann á Þangskála á
Skaga hinn 17. sept 1917, sonur
búandi hjóna þar, Jóns Sveins-
sonar kennara og Mariu Jóhönnu
Sveinsdóttur.
Þarna noröur undir íshafi sleit
Jónatan barnsskónum, næst
yngstur tiu systkina. Móöirin dó
snemma árs 1929, og fluttist faö-
irinn þá meö yngstu syni slna suö-
ur I Landeyjar, þar sem elsti
bróöirinn, sira Jón Skagan, var
þá prestur á Bergþórshvoli Þar
átti Jónatan nokkur æskuár, uns
hann fór til Reykjavikur, fyrst til
náms I Kennaraskóla Islands,
sem hann lauk 1941. Að svo húnu
hóf hann utanskóla nám, og lauk
hann stúdentsprófi 1945.
Þaö var á þessum árum, sem
leiöir okkar Jónatans lágu sam-
an, og má ég fullyröa, aö fáum
trygglyndari mönnum eöa vin-
fastari hef ég kynnst. Þótt hann
ætti þá löngum viö erfiö kjör og
öröugar aöstæöur aö striöa, varö
honum lar.-gtiwa tiöræddara um
annarra vanda en eigin. Ég hygg
aö þá hafi nokkuö háö honum,
hversu fjölmörg og dreifö áhuga-
mál hans og viöfangsefni voru.
Má meö sanni segja, aö fátt
mannlegthafi hann sér óviökom-
andi taliö. Auk náms þess, sem
hann stundaöi árum saman til-
sagnarlitiö og utan skóla, fékkst
har.n mikiö viö skáldskap i
bundnu máli; tónlist, bæöi hljóö-
færaleik og söng; iþróttir, einkum
hlaup og glimu; skák; og margt
fleira mætti nefna, þar sem hann
náöi umtalsveröum árangri. En
fáum eöa engum er svo veglegt
pund iéö, aö hann geti þannig til
lengdardreiftkröftum sinum, svo
aö ekki komi niöur á einhverju.
Arin 1946-51 stundaöi Jónatan
nám i heimspekideild Háskóla
tslands. Lagöi hann þar aö vonum
stund á margar greinar, og var
þá ugglaust meira knúinn af
ómengaöri menntunar- og þekk-
ingarlöngun en metnaöi.
Frá þessum árum er mér Jón-
atan minnistæöur sem dagfars-
lega glaövær og gamansamur
félagi, sem leyndi erfiöleikum
sinum bak viö brog, gamansögur
eöa kunningjarabb. I ljóöum hans
frá þessum árum, sem hann las
gjarnan völdum vinum, sást
fremur undir hjúpinn.
Loks fór svo, aö Jónatan varö
aö læknisráöi aöhverfa frá námi.
Enn var hann á ytra boröi glaö-
vær og mannblendinn, þekkti ó-
trúlega mikinn fjölda fólks á öll-
um aidri og kunni á þvi deili. Var
þáekkiónýttaö fræöastaf honum
um þá, sem hann haföi virt þess
aö átta sig vel á og mynda sér
skoöun um.
Um nokkurra ára skeiö vann
Jónatan á Pósthúsinu I Reykja-
vik, en síöar var hann um skeiö
unglingakennari á Skagaströnd.
Nú hefur hann um árabil háö
hetjulega baráttu viö alvarlegan
heilsubrest, og hefur hann lengi
veriö i Asi I Hverageröi. Kemur
honum nú eflaust i góöar þarfir
hversu viöa hann getur boriö
niöur á akri mennta og lista,
sjálfum sér og öörum til ánægju.
En trúlega yljar hann sér lengst
og mest viö ljóöagerö og tónlist.
Um árabil átti Jónatan álitlega
syrpu ljóöa, sem nægt heföi i
þokkalegt ljóöakver. Hann fór sér
þó aö engu óöslega og mun seint
hafa fundist sem hann heföi lagt
þar siöustu hönd á allt. Loks kom
frá honum 1975 litil bók, Dverga-
skip. Þarritar gamall samferöa-
Sýning á bókaskreyting-
um, plakötum og munum
úr raf i eftir lettneska lista-
menn stendur nú yfir í
Bogasal Þjóðminjasafns-
ins. En einmitt á þessum
sviðum eru lettar í farar-
broddi í sínum hluta heims.
Efri myndin er eftir
maöur hans úr Háskóla tslands
þessi inngangsorö, sem ég leyfi
mér aö tilfæra:
„Ljóölistin héfur gengiö eins og
rauöur þráöur gegnum. islenskt
þjóöllf frá upphafi. HUn hefur
bætt mönnum upp fátækt og
gleöisnautt lif, sefaö sorg og
læknaö mein. Kvæöin I þessari
bók eru ort af sömu nauösyn og
löngum hefur legiö til grundvall-
ar islenskum skáldskap, þau hafa
veitt höfundinum dýrmæta
sköpunargleöi, svo aö hann getur
tekiö undir meö skáldinu sem
sagöi, eiginlega liföi ég aöeins
þegar ég orti.”
Ég og minir færum Jónatan
æskuvini minum innilegustu
hamingjuóskir á þessum merkis-
degi í lífi hans og óskum þess, aö
ókomin ár reynist honum bliöari
en undanfarin ár erfiöleika og
heilsubrests.
Stankevics og prýðir
útgáfu á hinni fornu sögu
um Dafnis og Klói. Sú
neðri er eftir Gunnar.
Krolis og prýðir útgáfu á-
lettneskum sagnaljóðum.
Sýningin er opin til annars
kvölds, sunnudagskvölds.
Bergsteinn Jónsson.
Lettnesk sýning
í Bogasalnum
Landsþing Landssambands ísl.
sam vinnustarfsmanna:
Framleidslusamvínnufélög
eiga framtíðina fyrir sér
Meöal samþykkta sem geröar
voru á þriðja þingi Landssam-
bands Isl. samvinnustarfs-
manna um siðustu helgi er þaö
álit þingsins að framleiöslu-
samvinnufélög muni gegna
geysimiklu hlutverki I framtíö-
inni og verða isienskum at-
vinnuvegum iyftistöng. Taldi
þingið að samvinnuhreyfingin
ætti að styöja sem mest viö bak-
ið á þessum félögum og auka
áhuga almennings á gildi
þeirra. Loks lagöi þingiö
áherslu á aukinn þátt þessara
félaga i byggingariðnaði ásamt
byggingarsamvinnufélögum, og
að lánakjör til byggingar Ibúö-
arhúsnæöis yröu bætt sem mest.
Samvinnuframleiöslufélögin
Rafafl og Samvirki eiga bæöi
aöild aö Landssambandinu.
- ekh.
Drepsótt
á Indlandi
NÝJU DELHI ' Reuter — Um
4000 manns létust úr hitabeltis-
sjúkdómi, sem nefndur er „kala-
azar”, I Noröaustur-Indlandi slö-
asta mánuö.
Aö sögn indverskra heilbrigöis-
yfirvalda var vitaö um 70.000 til-
vik af þessum sjúkdómi I fjórum
sýslum Bihar-fylkis, og var gisk-
aö á aö þaö kynnu aö vera 30.04)0
tilvik til viðbótar i öörum sýslum
fylkisins. Þessi sjúkdómur var
landlægur I austur hluta Indlands
fyrir þrjátiu árum en hvarf aö
mestu skömmu eftir 1960. Hann
berst meö sandflugum.
Minning
Lára Guðlaug
Jónasdóttir
Bakka, Reyðarfirði
Lára Guölaug Jónasdóttir
fæddist að Grimsstööum i
Reyöarfiröi 25. dag marsmán-
aöar áriö 1924, og lést 11. sept.
sl. Foreldrar hennar voru Jónas
Pétur Bóasson frá Stuðlum, síðar
bóndi aö Bakka Reyöarfiröi, og
kona hans Valgeröur Bjarnadótt-
ir kennari frá Seljateigshjáleigu
Reyöarfirði. Þegar Lára var á
unga aldri fluttust foreldrar
hennar meö barnahópinn aö
Bakka og áttu þar heima siöan.
Lára var næstyngst sjö systkina.
Lára ólst upp I foreldrahúsum á
árum heimskreppunnar. Þrátt
fyrir naum efni var hugur for-
eldranna aö senda börnin til
mennta og þótti sumum nóg um.
Lára fór til náms I Húsmæöra-
skólann á Hallormsstað og dvaldi
þar veturna 1942-44. Aö námi
loknu settist hún að á heimili for-
eldra sinna og bjó þeim rausnar-
heimili.
Áriö 1964 var Lára fyrst sett
kennari við Barnaskólann á
Reyðarfirði og gegndi þvl starfi
þar til heilsan brást fyrir hálfu
ööru ári.
Lára á Bakka var mikill at-
orkumaöur aö öllu sem hún gekk,
vinmörg og vinsæl. Sem kennari
var hún bæöi vinur og félagi nem-
endanna. Og bera heimsóknir
ungmenna til hennar, er hún lá
sjúk I öörum landsf jóröungi, þess
glöggt vitni. Hún var ráðholl og
ráðagóö hvenær sem til hennar
var leitaö. Hún bar umhyggju
litilmagnans fyrir brjósti og var
mikill áhugamaöur um framgang
Styrktarfélags vangefinna á
Austurlandi og veröur minningu
hennar best minnst meö stuöningi
viö þaö félag enda ósk hennar
sjálfrar.
Eins og nærri má geta var Lára
félagsmálamaður mikill, átti sæti
I stjórnum og nefndum fjölda fé-
laga, bæöi i sinni sveit og fjórö-
ungi, var ma. formaöur Kvenfé-
lags Reyöarfjaröar i mörg ár, i
Slysavarnarfélagi og I stjórn
Náttúruverndarsamtaka Austur-
lands átti hún sæti á mótunarár-
um þeirra.
Lára frænka var mikill Aust-
firöingur. Hún var ein af þeim
sem alltaf var gaman aö sækja
heim eöa fá i heimsókn. Þaö var
alltaf llf og fjör I kringum hana
hvert sem hún fór og hugtakið
kynslóöabil þekkti hún ekki. I
þjóðfélagsmálum haföi hún fast-
mótaöar skoðanir, sem hún var
ekki að þröngva upp á aöra. I
dómum umsamferöafólk varhún
réttlát og hreinskilin væri álits
hennar leitað. Hún haföi mikinn
áhuga á öllu sem til framfara
horfði, var völundur til handa og
snyrtimenni.
Lára var með bestu bllstjórum
og undi sér ávallt vel undir stýri,
eöa munum viö hana ekki vel þar
sem hún kom akandi I hlaö á
jq>panum Bakkusi eöa öörum bil-
um sem hún ók. Og i kvikmynd
Austfirðingafélagsins á Akureyri
um Austurland getum viö séð
Láru á gömlu dráttarvélinni á
Bakka þar sem hún er aö slá tún-
iö.
Veikindi sin bar Lára vel, ekki
datt mér i hug aö ég sæi hana
hinsta sinn er ég ók henni út á
flugvöll i febrúar i vetur. Þá var
hún að koma að austan og haföi
veriö þar I nokkra mánuöi hress
og kát eftir aö hafa komist heim
frá langri sjúkrahúslegu á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á Akureyri. En
Lára vissi aö hverju stefndi og
fyrir rúmum mánuöi fékk hún
heitustu ósk sina uppfyllta og
komst heim til Reyöarfjarðar.
Þar dvaldi hún meöal ættingja og
vina og héldum við þegar hún fór
slðustu feröina til Akureyrar aö
hún ætti afturkvæmt aö nokkrum
tima liönum, en svo varð þó ekki.
NU er hún látin, þessi merkis-
kona, langt um aldur fram. En
þaö væri ekki að hennar skapi aö
setjast niöur og syrgja, höldum
áfram þvi starfi er hún haföi
mestan hug á, uppfræðslu æsk-
unnar og ræktun lands og lýös.
Ég veit aö hún heföi viljað
koma á framfæri þökkum til allra
er heimsóttu hana og glöddu i
langvarandi veikindum, ekki sist
til lækna og starfsfólks Fjórö-
ungssjúkrahússins á Akureyri.
Að lokum sendi ég systkinum
hennar innilegustu samúöar-
kveðjur og Láru þakka ég sam-
fylgdina.
Reykjavik 15.sept.
Emil Bóasson
Iðnskólinn
í Reykjavík
Meistaraskólinn 1977-1978 fyrir múrara og
hásasmiði tekur til starfa 10. október 1977
og verður settur kl. 17:00 sama dag i stofu
401.
Tekið verður á móti umsóknum um skóla-
visttil 30. september i skrifstofu skólans á
skrifstofutima.
Starfræktar verða aðeins tvær deildir og
ganga þeir fyrir, sem eru með þriggja ára
gamalt sveinsbréf.
Skólagjald er 16.000,- kr.
Skólastjóri