Þjóðviljinn - 29.10.1977, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 29.10.1977, Blaðsíða 2
2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 29. október 1977 AF HVÖT Lesendadálkar dagblaðanna hafa löngum þjónað vissum tilaangi. Þeir eru í stuttu máli einn allsherjar sorphaugur fyrirvissa tegund af fólki til að ausa úr sér óþverranum án þess að láta nafns síns getið, og fá þá sam- borgararnir það stundum óþvegið/ svo ekki sé meira sagt. í þessum dálkum fær fólk lika að skrifa þegar það getur ekki lengur orða bund- ist yfir vömmum ýmissa stofnana/ svo sem útvarpsins, sem hefur þá ef til vill fengið kommúnista eða heimdelling til að lesa morg- unsögu barnanna. í lesendadálkum er ár eftir ár hægt að fylgjast með því hvernig ,,Reið- móðir" í Vesturbænum álítur að mjólkurhyrn- ur eigi að vera í laginu.,, Dýravinur" upplýsir að þorski hafi verið misþyrmt með því að setja teygju um hálsinn á honum og sleppa honum svo aftur í sjóinn án þess að aflífa hann fyrst . Þá er það nærri daglegt brauð að ,,Reið-kona" í einhverjum borgarhluta finni gúmíhanska i sínu daglega franskbrauði, rottuhali finnst í bjúgunum í Breiðholtinu, en restin af dýrinu í kjötfarsinu í Árbænum, f remsti köggullin af þumalf ingri í pulsum f rá Sláturfélaginu, sem ,,Reið-kona" í Arnarnes- inu bar gestum sínum til kvöldverðar og meira að segja gleymst að skafa undan nöglinni. Ég held mér sé óhætt að segja að Morgun- blaðið hafi riðið á vaðið með þessa einstæðu þjónustu við lesendur, eða allavega man ég eftir lesendadálkum undir nafninu ,,Vík- verji", þegar ég var krakki. Þá var þessi les- endadálkur Morgunblaðsins tiltölulega sak- laus en þörf lesning og hafði það að höfuð- markmiði að fylgjast með komu kríunnar og annarra farfugla og gegndi þar með mark- verðu hlutverki. Síðan hef ur mikið vatn runnið til sjávar, en óhætt er að f ullyrða að síðan hin blöðin öpuðu það eftir að hafa á síðum sinum lesendadálka, hefur þróunin mjög færst í þá átt að gera þá að þeim sorphaug, sem að framan er iýst. Þó er það nú svo að oft leynist perla í skít- haugi. Eina slíka gat að líta i lesendadálki Morgunblaðsins — sem nú er nefndur Velvak- andi —á þriðjudaginn var, undir yf irskriftinni „Tilburðir fyrir prófkjör". Þar kveður sér hljóðs „Reið-kona", en sýnir þann kjark og manndóm að skrifa þó undir f ullu naf ni. Naf n konunnar er Auður Auðuns, en tilefnið það, að kunnur heiðursmaður og sannur sjálfstæðis- maður hér í borg hefur óskað þess að gerast „limur" í einni af hinum mörgu deildum Sjálfstæðisflokksins hér í borg. Deildin sem umræddur heiðursmaður er að reyna að fá inngöngu i er „Hvöt", en heiðursmaðurinn enginn annar en ástsælasti Sjálfstæðismaður- inn um þessar mundir, sjálfur Albert Guð- mundsson. Nú hef ði mátt halda að f élagarnir í „Hvöt" þættust hafa himin höndum tekið við svo óvæntan liðsauka, að minnsta kosti þegar höfð eru í huga orð kunnrar „Hvatarkonu" á fundi fyrir nokkru: „Það er undirstaða aukn- ingar „Hvatar", að limum fjölgi sem mest". En nú skeður hið undarlega. Nefnd Auður, sem virðist vera ,, Hvatarkona", bregst hin versta við umsókn flokksbróður sins og skrif- ar harðorða grein í lesendadálk Morgunblaðs- ins, Velvakanda, þar sem hún ber f lokksbróð- ur sinn hinum þyngstu sökum og segir að um- sókn hans í framangreinda deild Sjálfstæðis- f lokksins sé af annarlegum toga spunnin, eða svo notuð séu orð Auðar sjálfrar: „Nú er í uppsiglingu próf kjör i Sjálfstæðisf lokknum og hafa menn getað lesið í Morgunblaðinu um tilburði eins væntanlegs f rambjóðanda til þess að vekja á sér athygli og skopast að." Siðar i greininni segir Auður að tilgangur Alberts sé augljós (sem sagt að vekja á sér athygli fyrir próf kjör) og lýkur síðan greininni orðrétt með þessum orðum: „Gæti maður þá fengið annan grínþátt að skemmta sér við , en þá verður að hafa snör handtök, því senn dynur prófkjörið yfir". Svo mörg eru þau orðin í lesendadálki Morg- unblaðsins, Velvakanda. Fullvist er talið að „Hvatarkonur" vilji synja Albert um inngöngu í „Hvöt", þar sem hann sé sannanlega ekki kona og líklegt talið að þær í Hvöt, sem sannreynt hafa þá stað- hæfingu, hafi verið látnar staðfesta kynferði Alberts áður en hann var felldur sem limur. Hinu er ekki að leyna að grunur leikur á að meðal hinna kvenlegu lima „Hvatar", félags sjálfstæðiskvenna í Reykjavík, kunni að leyn- ast nokkrir karlar, líkt og í landsliði Sovétríkj- anna í kúluvarpi. Það vekur alltaf nokkrar grunsemdir, þegar konur eru mjög skeggjað- ar, eins og nokkrar af ,, Hvatarkonum", og eins ef þær leita á stöllur sínar. Mun það því næst á dagskrá hjá sjálfstæðis- kvennafélaginu „Hvöt" að ganga endanlega úr skugga um kynferði limanna, en eins og augljóst er mun það aðeins hægt með einum hætti. Talið er fullvíst að Albert verði tekinn með í þá skoðun, svo endanlega sé hægt að hafna honum. Og að athugun lokinni gæti þessi gamli hús- gangur átt svo undurvel við. Athugun sannaði ekki neitt, undruðust það lýðir að konur vantar aðeins eitt sem Albert Guðmunds prýðir. Flosi. Benedikt Gunnarsson og mynd sem heitir „Land I sköpun” _ tljósm. eik) Benedikt Gunnarsson Ég vil gefa í skyn Benedikt Gunnarsson opnar i dag sýningu á Kjarvalsstöðum. Getta er stór sýning. Myndirnar eru eitt hundrað. Oliumálverk og pastelmyndir. Sá sem gengur um sýninguna vsrður fyrst af öllu fyrir þeim áhrifum, að hann þekki aftur til hálfs fyrirbæri úr sýnilegum heimi. Benedikt segist vilja forðast eftirlikingar: Ég vil fyrst og fremst gefa i skyn. Hér er til að mynda málverk sem heitir Land og mannvirki. Gott og vel: þarna er land, og mannvirki, og birta, og fjarvidd. En þar meö er ekki sagt, að hægt sé að fá þessu mannvirki stað á korti. Þessi mynd er dæmi um það, hvernig notaðar eru vissar eigindir úr umhverfinu, sem unnið er úr á persónulegan hátt. Nafngiftir beina huganum samt á ákveðnar brautir. Nokkrar myndir eru úr flokki sem ber samheitiö Elduri Heimaey. Heit- ar og rauðar myndir. „útfærsla á glóð i byggð” segir Benedikt. í annan stað mætir okkur mynd sem heitir Kristur i Getsemane. Höfundur hennar segir, að mynd- in sé tilraun til að sýna það efni á allt annan hátt en menn hafa van- ist. Hann hefur unnið að verkefn- um fyrir kirkjur, og þess sér stað á fleiri en einni mynd. Allmargar myndanna raða sér i flokka. Blámi, hjálmar og óá- kveönir tæknilegir hlutir fylkja sér saman i geimferðaflokk. Ein myndanna heitir meira að segja sérlega hátiðlegu nafni: Geim- farar ræða eilifðarmálin. Benedikt Gunnarsson hefur haldið tólf einkasýningar. Hann á myndir i átta löndum. Sýningin er opin til sunnudags- kvölds, sjötta nóvember. —áb Tryggva- sýning í SÚM Tryggvi ólafsson er meö sýningu i SÚM — listamaöur sem hefur af ágætu hugviti unnið úr umræðuefnum og myndefnum fjölmiðla, tengt saman kunnug- lega hluti af heillandi prakkara- skap. Við höfum kritik fyrir þvi, að þetta sé heillegasta og sam- stæðasta sýning frá hans hendi. Sýningunni lýkur á sunnudags- kvöld. Þessi mynd Tryggva heitir Varið land. Tvær sýnlngar á Kjarvalsstöðum Gunnar örn Gunnarsson opnar sýningu á Kjarvalsstöðum i dag. Hann sýnir 68 málverk. Likami mannsins, nánar tiltek- ið — konunnar, blasir við i öllum hornum. Hringir brjóstanna njóta sérstaks forgangsréttar og geta vakið upp margskonar tengsli. Lykur um lif vort, litill hringur, Gunnar örn Gunnarsson og mynd sem heitir Teikning á málverki (ljósm. eik) • • Gunnar Om Gunnarsson: Mannslíkaminn með tilbrigðum sagði skáld ágætt. Eins gæti ósvifinn maður látiö sér koma i hug hringir þeir sem sérkenna orrustuflugvélar hernaðarþjóða. Það eru engar ákveðnar per- sónur til fyrirmyndar, segir Gunnar örn. Nema á eins og tveim myndum, önnur er af sjálf- um mér, hin af afa og ömmu. En kannski kemur stundum i gegn svipur af fólki sem maður um- gengst. — Eru þessir likamir allir eins- konar andmæli gegn landslags- dýrkun íslendinga? — Nei, mannslikaminn er mér fyrst og fremst efni til að vinna úr. Tilefni til að sýna það sem ég ætla málverkinu. Ef að ein mynd- anna heitir t.d. Margrét drottning með fina húfu, þá er sú nafngift orðin til eftirá, vegna likingar, sem mér var bent á. En á einni mynd er mættur danskur maður, skáldið Jens August Schade, hrikalegastur ástaskálda. Nakin kona þvert yfir forgrunninn, og Schade i gráum glugga fyrir ofan. Hann horfir ekki á konuna, þótt undarlegt megi virðast. Þessi mynd er gerð i heiöurs- skyni við hálfrar aldar skáldferil Schades. Gunnar örn hefur hald- ið tvær sýningar i Kaupmanna- höfn. Niu sýningar alls, allt frá þvi að hann sýndi fyrst 1970. Myndirnar kosta frá 60 til 500 þús. króna. Sýningin er opin til sunnudags- kvölds, 6. nóv. —áb

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.