Þjóðviljinn - 31.12.1977, Síða 4

4SÍÐA — ÞJOÐVHJINN Laugardagur 31. desember 1977
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans. Auglýsingastjóri: Úlfar Þormóösson.
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Ritstjórar: Kjartan Ólafsson Sföumúia 6, Simi 81333
Svavar Gestsson
Fréttastjóri: Einar Karl Haraidsson. Prentun: Blaöaprent hf.
Umsjón meö sunnudagsbiaöi:
Arni Bergmann.
Málgagn sósialisma,
verkalýðshreyfingar
og þjóðfrelsis.
Gleðilegt kosningaár, 1978
Víðishúsið er minnisvarðinn
Einkenni ársins 1977 á Islandi eru helst
þessi:
Hærra og betra verð hefur verið á út-
flutningsafurðum landsmanna en nokkru
sinni fyrr, með öðrum orðum: Efnahags-
legt góðæri. Þrátt fyrir góðærið er hins
vegar um að ræða stórfellda og vaxandi
verðbólguþróun, áframhaldandi erlenda
skuldasöfnun, miljörðum hefur verið var-
ið i framkvæmdir sem ekki skila arði.
Vegna verðbólgunnar hafa æ fleiri spill-
ingareinkenni komið i ljós á þjóðfélaginu:
vart liður svo dagur að ekki birtist fréttir
um hneykslismál af margvislegum toga.
En þær fréttir greina þó aðeins frá brota-
broti alls þess sem i raun á sér stað i
skúmaskotum braskarasamfélagsins neð-
anjarðar. Samfara þessum tiðindum hef-
ur rikisstjóm landsins sjálf gengið á und-
an með undarlegum fjármálaævintýrum
eins og kaupin á Viðishúsinu eru best
dæmið um: Þar kaupir rikisstjórnin
brunarústir við Laugaveg til þess að
bjarga flokksmanni Sjálfstæðisflokksins
frá gjaldþroti og til þess um leið að
tryggja flokkssjóðum ihaldsins fúlgur fyr-
ir kosningamar. Viðishúsið er einskonar
minnisvarði um stjórnvisku ihalds og
Framsóknar árið 1977.
Ávinningur kjarabaráttu
Jafnframt þessum einkennum ársins
1977 hefur baráttu verkalýðshreyfingar-
innar borið hátt. Hún hefur snúið vörn i
sókn: kaupmáttur launa er betri nú en
hann var i upphafi ársins og hann á enn
eftir að batna. Vegna þess hins vegar að
rikisstjórnin skellti skollaeyrunum við til-
lögum verkalýðssamtakanna um úrræði i
efnahagsmálum tók hún þann kostinn að
magna verðbólguna. Þannig notar rikis-
stjórnin verðbólguna til þess að hefna þess
á vettvangi efnahagsmálanna sem hallað-
ist á hana i stéttabaráttunni. Árið 1977
sýnir þvi að verkalýðshreyfingin, Alþýðu-
samband íslands og Bandalag starfs-
manna rikis og bæja, hefur afl til þess að
knýja fram bætt kjör handa launafólki, en
þessi faglega hreyfing hefur hins vegar að
sjálfsögðu ekki tök á þvi að knýja fram
pólitiskar tryggingar fyrir þvi að árangur
kjarabaráttunnar verði varanlegur.
Að undanförnu hafa stjórnarblöðin,
einkum Timinn, klifað á þvi að verðbólgu-
vandinn sé verkalýðshreyfingunni að
kenna. Þannig hefur rikisstjórnin i hótun-
um um að beita ekki aðeins verðbólgunni
heldur einnig stjómaraðgerðum til þess
að fella kjarasamningana frá i vor og
haust úr gildi.
Fjögur meginmál
Þannig er staðan um áramót. Framund-
an er tvennar kosningar. Þá gefst islensk-
um launamönnum kostur á þvi að tryggja
varanlegan árangur kjarabaráttu sinnar
með pólitiskum breytingum. Augljóst er
að kosningabaráttan mun snúast um þessi
meginmál:
1. Húnmun snúast um það að varðveita á-
vinning verkalýðssamtakanna frá
kjarasamningunum sl. ár.
2. Hún mun snúast um úrbætur i efna-
hagsmálum, baráttuna gegn verðbólg-
unni sem er að grafa undan öllu eðlilegu
gildismati, er að breyta fjármálalifi á
tslandi i ræningjabæli.
3. Hún mun snúast um islenska atvinnu-
stefnu gegn erlendri stóriðju.
4. Hún mun snúast um baráttuna gegn
herstöðvastefnunni og aronskunni.
í rauninni má draga þessa þætti saman i
einn: Kosningabaráttan 1978 mun beinast
að þvi hvort hér verður sjálfstæð þjóð i
landinu áfram eða ekki.
Ný efnahagsmálastefna sem tekur mið
að heildarhagsmunum þjóðarinnar en
ekki af hagsmunum spillingarinnar og
verðbólgubraskaranna er liður i sjálf-
stæðisbaráttu þjóðarinnar þvi að sú óða-
verðbólga og skuldasöfnun sem hér hefur
átt sér stað stefnir efnahagslegu sjálfstæði
landsins i hættu. Þegar eftirlitsmenn frá
alþjóðlegum peningastofnunum koma
hingað til lands oft á ári til þess að lita eft-
ir fjárhagsmálum landsins þá erum við
hætt komnir—en þannig háttar til nú þeg-
ar.
Varðveisla ávinninga verkalýðshreyf-
ingarinnar frá sl. ári er einnig liður i sjálf-
stæðisbaráttu þjóðarinnar. Þannig háttar
til núorðið að fólk einfaldlega fer úr landi
og leitar hærri launa annars staðar ef for-
ystumenn þjóðarbúsins eru ekki menn til
þess að tryggja hér launakjör og sam-
neyslu sem er sambærileg við það sem
best gerist annars staðar. Takist að
breyta Islandi i láglaunaland er landflótti
yfirvofandi um leið og erlendir aðilar
sækja hingað i auknum mæli i atvinnu-
rekstur vegna lágra launa. Þannig yrði
hlutskipti islensk verkafólks hið sama og
gerist með nýlenduþjóðunum. Og menn
skulu hafa það hugfast að þrátt fyrir
niðurstöður kjarasamninganna 1977 og 7-
8% kaupmáttaraukningu frá sl. ári er ís-
land enn láglaunaland miðað við launin i
Noregi, Sviþjóð og Danmörku sem við
gjarnan af eðlilegum ástæðum miðum
lifskjörin við.
Baráttan fyrir islenskri atvinnustefnu
hefur nú þegar borið þann árangur að
postular erlendrar stóriðju láta ekki á sér
kræla um þessar mundir, jafnvist er hvert
hugur þeirra stefnir. Vinni þeir sigur eða
standi i stað i næstu kosningum munu þeir
halda áfram á sömu braut. Þannig eiga
sér stað enn reglulegar viðræður milli
rikisstjórnarinnar og Alusuisse. Þannig er
vitað að erlend stórfyrirtæki munu áfram
sækjast eftir okkar orkulindum i heirr;
þverrandi orkugjafa. Baráttan fyrir is-
lenskri atvinnustefnu er andsvar við
áformum stóriðjupostulanna, en hún er
um leið jákvæð tillögugerð Alþýðubanda-
lagsins um það hvernig unnt er að treysta
islenskt efnahags- og atvinnulif án er-
lendrar stóriðju. íslensk atvinnustefna er
liður i sjálfstæðisbaráttunni og hún er
beint framhald af stefnu og starfi is-
lenskra sósialista á undanförnum árum
við uppbyggingu atvinnuveganna i ný-
sköpunarstjórnunum og tveimur vinstri
stjórnum, framhald af útfærslu landhelg-
innar.
Aronskan hefur brotist fram á undan-
fömum mánuðum. Hún virðist eiga
óhugnanlega mikið fylgi innan Sjálfstæðis-
flokksins. Fylgi aronskunnar er afurð her-
námsstefnunnar, en fyrst og fremst er
fylgi við landsölu sameiginlegt afkvæmi
st jórnarflokkanna. Efnahagsöngþveitið,
spillingin og verðbólgan hefur haft það i
för með sér að sumir láta sér til hugar
koma að íslendingar kunni ekki fótum sin-
um forráð, þeim sé nauðsynlegt að hirða
peninga fyrir herstöðina til þess að lifa
mannsæmandi lifi!
Baráttan gegn aronskunni og orsökum
hennar er þannig augljóslega einn þáttur
s jálf stæðisbaráttunnar.
Alþýðubandalagið
Alþýðubandalagið mun i þeim kosning-
um sem fram fara á næsta ári gera þau
fjögur mál sem hér vom nefnd á undan að
meginbaráttumálum flokksins.
Alþýðubandalagið mun berjast gegn
óðaverðbólgunni með þvi að kref jast áætl-
unarvinnubragða i þjóðarbúskapnum,
með þvi að skera niður gróða milliliðanna,
með þvi að taka fyrir verðbólgubraskið,
með þvi að skattleggja stóreignamenn og
stórfyrirtæki. Þannig er unnt að tryggja
þau lifskjör sem almenningur i landinu
hafði fram með kjarasamningunum.
Alþýðubandalagið berst fyrir islenskri at-
vinnustefnu með þvi að benda á raunhæf
islensk atvinnuúrræði gegn erlendri stór-
iðju. Alþýðubandalagið gagnrýnir rikis-
stjórnina og þingmeirihluta hennar, em-
bættismenn hennar og vikapilta á stjórn-
arblöðunum fyrir að bera ábyrgð á vand-
anum.
í þessum meginmálum sem hér hafa
verið nefnd er Alþýðubandalagið heilt,
hinir eru ýmist i hreinni andstöðu við
stefnu Alþýðubandalagsins eða hafa enga
eða óljósa stefnu. Þannig stendur valið á
næsta ári milli Alþýðubandalagsins og
stjórnarflokkanna. Og spurningin er ekki
aðeins um nokkurra atkvæða tilfærslu.
Stjórnarflokkarnir þurfa að tapa miklu,
mjög miklu, fylgi, til þess að þeir skynji og
skilji að þjóðin vill refsa þeim fyrir af-
glöpin, verðbólguna, aronskuna, spilling-
una, braskið með almannafé i Viðishúsun-
um.
Þjóðviljinn þakkar lesendum sinum og
landsmönnum öllum liðið ár. Á árinu hef-
ur Þjóðviljinn eflst að þrótti og útbreiðslu.
Vonandi verður svo einnig á komandi ári
að saman fari efling róttækrar þjóðmála-
vitundar almennings og efling Þjóðvilj-
ans. í trausti þess og vissu flytur Þjóðvilj-
inn landsmönnum öllum óskir um gott og
gleðilegt kosningaár 1978.
-s.