Þjóðviljinn - 14.12.1978, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJJNN Fimmtudagur 14. desember 1978
DJOÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðs
hreyfingar og þjóðfrelsis
útgefandi: Útgáfufélag ÞjóBviljans
Framkvæmdastjóri: EiBur Bergmann
Ritstjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson.
Rekstrarstjóri: Olfar ÞormóBsson
Auglýsingastjóri: Gunnar Steinn Pálsson.
AfgreiBslustjóri: Filip W. Franksson
BlaBamenn: AlfheiBur Ingadóttir, Einar Orn Stefánsson, Erla Sig-
urBardóttir, GuBjón FriBriksson, Ingibjörg Haraldsdóttir, Ingólfur
Margeirsson. MagnUs H. Gislason, Sigurdór Sigurdórsson. Iþrótta-
fréttamaBur: Ingóifur Hannesson
ÞingfréttamaBur: SigurBur G. Tómasson
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Leifur Rögnvaldsson.
Ctlit og hönnun: GuBjón Sveinbjörnsson. Sævar GuBbjörnsson.
Handrita- og prófarkalestur, BlaBaprentsvakt: Andrea Jónsdóttir,
Elias Mar, óskar Albertsson.
Safnvöröur: Eyjólfur Arnason.
Auglýsingar: RUnar SkarphéBinsson, SigrlBur Hanna Sigurbjörnsdóttir
Skrifstofa: GuBrUn GuBvarBardóttir, Jón Asgeir SigurBsson.
AfgreiBsla: GuBmundur Steinsson, Kristln Pétursdóttir.
Slmavarsla: Ólöf Halldórsdóttir, SigriBur Kristjánsdóttir.
Bflstjóri: SigrUn BárBardóttir.
HUsmóöir: Jóna SigurBardóttir.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
titkeyrsla: Sölvi MagnUsson, Rafn GuBmundsson.
Ritstjórn, afgreiBsla og auglýsingar: SIBumdla 6.
Reykjavlk, simi 81333
Prentun: BlaBaprent h.f.
Ófriöur enn í Indókína
• Um nokkra hrið hafa vopnaviðskipti átt sér stað á
landamærum Kambodiu (Kampútseu) og Viet-
nams. Siðustu daga hafa fregnir borist af harðnandi
átökum: það er ljóst að meiriháttar styrjöld geisar
milli stjórnannai Hanoi og PhnomPenh.Vietnamar
hafa um nokkra hrið farið með svipaðar ákærur á
hendur grönnum sinum og Thailendingar nokkru
fyrrri Kampútseu rikir ógnarstjórn, mikill fjöldi
manna reynir að flýja land, Kampútseumenn gera
grimmdarleg áhlaup yfir landamærin. Kampútseu-
menn láta ekki sinn hlut eftir liggja. Þeir hafa nú
nýverið gefið út svonefnda Svarta bók. Þar er þvi
haldið fram, að forysta Kommúnistaflokks Viet-
nams hafi lengi stefnt að þvi að steypa hinum þrem
rikjum Indókina saman i eitt sambandsriki þar sem
Vietnamar réðu lögum og lofum. Um leið hafi þeir
verið reiðubúnir til að fórna hagsmunum byltingar-
sinna i Kampútseu hvenær sem það hentaði þeim i
tvisýnum átökum við fyrst Frakka og siðan Banda-
rikjamenn.
• Eins og vonlegt er hefur hlakkað i borgaralegum
blöðum út af þessari þróun: þaðan hafa ýmsir
menn beint háðskum skeytum að vinstri sinnum
segjandi sem svo: Þóttust þið ekki allt vita um þjóð-
frelsisbaráttu Indókina? Átti ekki að hefjast þar
fagnaðaröld sósialismans um leið og
Bandarikjamenn væru á brott reknir og
skjólstæðingum þeirra steypt af stóli?
• Vissulega er hér komið inn á raunverulegan
vanda. Þeir sem fylgdust af samúð með baráttu
þjóða Indókina gegn spilltu og forneskjulegu
stjórnarfari og bandariskum her áttu sist af öllu von
á styrjöld milli þeirra sem þá töldust samherjar. Og
það sem nú hefur gerst breytir þvi ekki, að þjóð-
frelsisstriðin i Kambodiu, Laos og Vietnam voru i
raun þjóðfrelsisstrið, sem háð voru af allvið-
feðmum samfylkingum, sem lutu forystu afla sem
stefndu á róttæka þjóðfélagsbyltingu. Það sem
menn hinsvegar ekki áttuðu sig á nema fáir var
hinn mikli munur á sögulegum forsendum hinna
einstöku hreyfinga og þar með á þróunarleiðum
þeirra, baráttuaðferðum og skilningi á endanlegu
markmiði. Fyrst og siðar höfðu bæði þeir sem höfðu
samúð með þjóðfrelsisbaráttu Indókinaþjóða og
þeir sem hötuðust við hana vanmetið þátt þjóð-
ernishyggju i þessum hreyfingum öllum. Menn
veltu án enda vöngum yfir borgaralegri eða só-
sialiskri þróun, áhrifum og itökum stórvelda — en
létu sér sögu sjálfra þessarra þjóða i léttu rúmi
liggja. Sú Svarta bók Kampútseumanna sem áður
var nefnd minnir rækilega á þessa yfirsjón. Þar er
ekki byrjað á ágreiningi milli kampútseiskra og vi-
etnamskra byltingarsinna á okkar tima. Þar eru
leiðtogar Vietnama i dag fyrst og siðast taldir arf-
takar þeirra vietnamskra höfðingja sem allt frá
fimmtándu öld hafa verið að skerða hið mikla riki
Khmera, sem einu sinni náði yfir mestallt Indókina.
Það er i ljósi margra alda ósigra þeirrar þjóðar sem
nú byggir Kampútseu sem sagan er skoðuð og skrif-
uð.
• Þeir sem samúð vilja sýna þjóðfrelsishreyfingum
geta það lært fyrst og fremst af þessum dæmum, að
hinn þjóðlegi og sögulegi arfur er margfalt sterkari
þáttur i þróuninni en menn hafa almennt viljað vera
láta og að sá arfur gerir það að verkum, að það
verður mjög margbreytilegt ástand sem forystu-
menn á hverjum stað kjósa að kalla sósialisma eða
kommúnisma. Vestrænir meðhaldsmenn Banda-
rikjanna i nýlegum Indókinastriðum, sem vana-
lega túlkuðu atburði sem fjarstýringu á leppstjórn-
um og lepphreyfingum frá miðstöðvum alheims-
kommúnismans, eru einnig knúðir til endurskoð-
unar sem gengur i svipaða átt.
—áb.
henni standa. ,,Þetta er eins og 16
flokka stjórn — 14 kratar og tveir
Félatn Tpsiís mí pr npvh aörir stjórnmálaflokkar”, segir
r eiagi jesus, nu er neyo steingrímur Hermannsson. og
nærri lokum dregur, forsætisráöherra minnti ráöherra
hvl lpncrrl pr elratla á aB ekki væri til Bessastaöa
pvi tengri er SKaua lei6in löng , lok rikiSStjórnar-
brautin breið fundar i fyrradag.
en Bessastaðavegur
j 16 flokka stjórn Stöðug
Þaö telst nii ekki lengur til tiö-
inda aö allt sé upp i loft innan
! rikisstjórnarinnar og milli
I stjórnarflokkanna eöa innan
I þingflokks Alþýöuflokksins.
A hverjum degi nánast má lesa
J um slikar væringar i rokufréttum
skjálftavirkni
Or krataáttinni heyrast upp-
hrópanir I blööum um aö nii sé
rikisstjórnin I verstu kreppu sem
hún hafi lent i frá upphafi og aö
Rfkisstjómin á tæpasta vaði:
„Versta kreppan sem stjóm-
arsamstarfið hefur lent f’
-Þetta er 16 flokka stjóm,” segir Stetngrímur
Alþýflubandalag
— formlegu
ÖfeSlgast.
Tómas vil fara eigln ieiðir (skattamálun
„ALLT VITLAUST” í
STJORNARLIÐINU
Létvm vndan
hótvn Ólafs
, ••>I. .,Alþr».*..é.l.llt ...,k .kk.r„
| ■. . ■•»/• AIÞýt.ll.kk,m...
| þyéubandaiagimenn ho( honum «ar kvnmw
ekki vist þaö gjósi þótt menn eigi
einlægt von á gosi.”
Þessvegna má allt eins búast
viö því aö þaö takist aö splæsa
saman stjórnartaumana I skatta-
málum og viö afgreiöslu fjárlag-
anna þótt eitthvaö sé fariö aö
skorta á handstyrkinn hjá
stjórnarliöum.
Hinsvegar er þaö ljóst aö eftir
fjárlagalotuna hljóta stjórnar-
flokkarnir aö taka sér tima i þaö
aö endurskoöa samstarfshætti
sfna, ef I alvöru á aö lengja lif-
daga stjórnarinnar.
Billegur áróður
Áróöursaöferöir Vilmundar
Gylfasonar eru einfaldar en
býsna áhrifamiklar eins og
reynslansýnir. Þær felast I þvi aÖ
reyna aö skapa Alþýöu-
flokknum sérstööuogspyröa aöra
flokka saman sem andstæöu viö
hann. í fyrra voru þaö Kröflu-
flokkarnir gegn Alþýöuflokknum,
spillingarflokkarnir gegn Alþýöu-
flokknum, kerfisflokkarnir gegn
Alþýöuflokknum og nú eru þaö
veröbólguflokkarnir gegn
Alþýöuflokknum. Einföldu lýö-
skrumi um róttækar aögeröir
nýja stefnu, gjörbreytta stefnuog
hrossalækningar á veröbdlgu-
vandanum er svo teflt fram sem
svari viö samtryggingu hinna
flokkanna. Siöan er höföaö beint
til almennings meö töfrabrögöin
og gert litiö úr skipulögöum
fjöldasamtökum. Þegar svo spurt
er hvaö til ráöa sé hjá krötum
gegn veröbólgu segja Vilmundar-
sinnar blygöunarlaust aö koma
þurfi á töluveröu atvinnuleysi i
landinu verulegri almennri kaup-
lækkun ef ráöa eigi viö óöaverö-
bólguna. Þetta er hin raunveru-
lega undirrót þeirra átaka sem
átt hafa sér staö I þjóöfélaginu og
eiga sér enn staö innan rikis-
stjórnarinnar. Hinn raunverulegi
ás I stjórnmálabaráttunni snýst
um þaö hvort sjónarmiö auö-
valdsins eöa verkafólks eigi aö
ráöa I baráttunni gegn veröbólg-
unni. Þaö er engum vafa undir-
orpiö hvorumegin Vilmundar-
sinnar eru á þeim ásnum. —ekh
blaöanna. Þettaer oröiö hiö dag-
lega brauö og vinnumáti
stjórnarflokkanna.
í íslenskum stjórnmálum telst
þaö til nýjunga aö svona skuli
staöiö aö málum I stjórnarsam-
vinnu. Um nánast hvert einstakt
mál er háfrbarátta milli stjórnar-
flokkanna, áróöursstriö I fjöl-
miölum og togstreita i þing-
flokksherbergjum og
stjórnarráöi.
Ekki viröist samstarf af þessu
tagi hafa nein teljandi áhrif á viö-
horf almennings til rikisstjórnar-
flokkanna ef eitthvaö er aö marka
skoöanakönnun Dagblaösins.
Nema hvaö sömu tilhneigingar til
fylgishruns hjá Framsókn gætir
og í kosningunum i vor.
En togstreitan innan og milli
rikisstjórnarflokkanna erfarin aö
taka á taugarnar á þeim sem i
Alþýöubandalagiö hafi svikiö
skattasamkomulag viö krata eftir
aö kommar og kratar snéru
bökum saman gegn einu sólð-
spli Tómasar Arnasonar enn,
þegar hann hunsaöi tillögur i
rikisstjórninni um tekjuöflun
rikissjóös.
Ekki er hægt aö segja annaö en
aö hér sé taugaveiklunin allsráö-
andi. „Þetta er venjulegur jarö-
skjálfti viö mikilvægar ákvarö-
anir I þriggja flokka rikisstjórn.’,
sagöi einn af taugasterkari
stjórnarliöunum 1 samtali viö
klippara I gær. „Þaö er ekki
óeölilegt aö menn veröi dálitiö
snakillir þegar skjálftavirknin er
samfelld um nokkurra mánaöa
skeiö. Kvikan undir niöri hleypur
ýmist I noröur eöa suöur en þaö er
Háskólamenntadir hjúkrun-
arfræðingar stofna félag
Laugardaginn 2. des. s.l. var
stofnað Félag háskólamenntaöra
hjúkrunarfræöinga. Stofnfélagar
eru hjúkrunarfræðingar braut-
skráðir frá H1 1977 og 1978, auk
eins hjúkrunarfræðings meö M.S.
gráðu frá Englandi. Stjórn fé-
lagsins skipa: Jóhanna Bern-
harðsdóttir formaður, Jóna Sig-
geirsdóttir varaformaður, Guð-
rún Úifhildur Grimsdóttir ritari,
Ingibjörg Einarsdóttir gjaldkeri
og Guðný Anna Arnþórsdóttir
meðstjórnandi.
1 fréttatilkynmingu frá hinu ný-
stofnaöa félagi er greint frá
helstu markmiöum félagsins.
Þau eru: 1) Aö vinna aö bættu
heilbrigöisástandi landsmanna
meö fyrirbyggjandi starfi, endur-
hæfingu og bættri sjúkrahjúkrun,
2) aö stuöla aö bættri aöstööu til
visindalegra starfa og vinna aö
auknum skilningi á gildi þeirra,
3) aö efla möguleika hjúkrunar-
fræöinga til framhalds- og viö-
haldsmenntunar,4) aögæta hags-
muna félagsmanna i hvivetna.
Einnig vilja hjúkrunarfræöing-
ar vinna aö bættu námi og betri
nýtingu menntunarinnar i starfi.
Félagar eru aöilar aö Banda-
lagi háskólamanna. ih