Þjóðviljinn - 23.05.1979, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 23. mai 1979
PIODVIUINN
Málgagn sósialisma, verkalýðs
hreyfingar og þjóðfrelsis
C'tgefandi: Utgáfufélag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Kitstjórar: Arni Bergmann. Einar Karl Haraldsson.
Fréttastjóri: Vilborg Haröardóttir
l msjónarmaður Sunnudagsblaös: Ingólfur Margeirsson.
Rekstrarstjóri: CJlfar Þormóösson
Auglýsingastjóri: Rúnar Skarphéöinsson
Afgreiðslustjóri: Filip W. Franksson
Blaðamenn: Alfheiöur Ingadóttir, Einar Orn Stefánsson, Guöjón
Friöriksson, Ingibjörg Haraldsdóttir, Magnús H. Glslason, Sigurdór
Sigurdórsson.
Erlendar fréttir: Halldór Guömundsson. tþróttafréttamaður:
Ingólfur Hannesson. Þingfréttamaður: Siguröur G. Tómasson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Leifur Rögnvaldsson.
(Jtlit og hönnun: Guöjón Sveinbjörnsson, Sævar Guöbjörnsson.
Handrita- og prófarkalestur: AnÖrea Jónsdóttir, Elias Mar.
Safnvörður: Eyjóifur Arnason
Augiýsingar: Sigríöur Hanna Sigurbjörnsdóttir, Þorgeir Ölafsson.
Skrifstofa: Guörún Guövaröardóttir. Jón Asgeir Sigurösson.
Afgreiðsla: GuÖmundur Steinsson, Hermann P. Jónasson. Kristln Pét-
ursdóttir.
Símavarsla: Ólöf Halldórsdóttir, Sigrlöur Kristjánsdóttir.
Bílstjóri: Sigrún BárÖardóttir
Húsmóðir: Jóna Siguröardóttir
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
Útkeyrsla: Sölvi Magnússon, Rafn GuÖmundsson.
Ritstjórn. afgreiðsla og auglýsingar: Siðumúla 6. Revkjavlk. sfmi 8 13 33
Prentun: Blaðaprent hf.
Ósvífnar aögerðir
• Vinnuveitendasambandið hefur tekið upp ný vinnu-
brögð sem einkennast af hörku og ósvífni. Inn í deilu
yfirmanna á farskipunum við skipafélögin vilja at-
vinnurekendur draga allt launafólk í landinu og hóta nú
með almennu verkbanni frá og með 5. júní. Verka-
mannafélagið Dagsbrún fordæmdi framferði atvinnu-
rekenda á aðalf undi sínum sl. sunnudag. f ályktun Dags-<
brúnar segir að verkbannið hafi verið boðað án þess að
nokkrar samningaumleitanir hefðu farið fram. Nær
samhliða haf i Vinnuveitendasambandið síðan sett fram
kröfu sem sjómenn telja að rýri núverandi samninga
sína.
• Aðalfundur Dagsbrúnar bendir réttilega á að hér er
um að ræða takmarkalaust siðleysi, þar sem þeir sem
lægra eru launaðir eru settir í verkbann á meðan deilur
standa yfir við þá sem eru betur settir. Og atvinnu-
rekendur hyggjast halda áfram að ofsækja verkafólk í
landinu með farmannaverkfallið að yfirvarpi. Skipa-
deild Sambandsins og Vinnumálasambandið hafa neitað
aðtaka þátt í leik Vinnuveitendasambandsins, og er það
vel. En atvinnurekendum mun ekki takast að pína f ram
uppgjöf verkalýsðhreyfingarinnar í heild með verk-
banni. Hinsvegar gæti þeim tekist að æsa til langvinns
stríðs með ósvífnu framferði sfnu og skapa glundroða í
þjóðfélaginu. Það virðist vera hið pólitíska markmið að-
gerða Vinnuveitendasambandsins, og vel kann að vera
að hér sé á ferðinni þrælskipulögð herferð sem miðar að
því að ryðja Sjálfstæðisf lokknum brautina að valdastól-
um í landinu að nýju. [ þeirri baráttu eiga atvinnurek-
endur og forystumenn Sjálfstæðisf lokksins samleið með
nýkrötunum sem nú dansa á línunni frá Vinnuveitenda-
sambandinu.
Kratar segja nei
• 'Alþýðubandalagið hefur krafist þess í ríkisstjórninni
að sett verði þak á vísitölugreiðslur fyrir 1. júní og að
sömuleiðis verði leitt í lög að verðhækkanir til fyrirtækja
og stofnana skuli ekki leyfðar umfram vísitöluhækkanir
launa. Þá hefur flokkurinn krafist þess að samþykkt
verði sérstakt hátekjuútsvar. Þannig hefur Alþýðu-
bandalagið viljað taka á hálaunaskriðinu og verð-
hækkununum þegar í stað og áður en launamálin fari
enn frekar úr böndunum.
• Alþýðuflokkurinn hefur hafnað því að setja þak á
vísitöluna. Með þeirri ákvörðun sinni hafa kratarnir
helgað sér þá afstöðu, að flugstjórar eigi að fá 150 þús-
und krónur í verðbætur 1. iúní meðan verkamaður fær
innanvið 20 þúsund krónur. Þá hefur Albýðuf lokkurinn
og hafnað því að sett verði þak á verðhækkanir fram til
áramóta. Enda þótt Alþýðuflokksmenn hafi borið fram
frumvarp á þingi um hátekjuskatt, vilja þeir nú heldur
ekki taka á því vandamáli.
• Það er Alþýðuf lokkurinn sem fyrst og fremst ber
ábyrgð á því að ríkisstjórnin er nú handlama í kjara-
málunum og getur ekki staðið við þau fyrirheit sem hún
gaf í upphafi ferils síns. Um leið halda Alþýðuflokks-
menn uppi skrípaíeiká Alþingi og vilja ekki láta af þing-
haldi fyrr en stjórnin hefur mótað stefnu í launamálun-
um. Þeir kref jast þess að stjórnin geri það sem hún get-
ur ekki gert vegna afstöðu Alþýðuflokksins. Þessi
skrípaleikur er orðinn að athlægi um land allt.
• Láglaunafélögin í landinu munu ekki þola vaxandi
launamismun í þjóðfélaginu og krefjast aðgerða af
ríkisvaldinu til þess að rétta það af sem úrskeiðis hefur
farið á síðustu mánuðum. Svarið við kröfum láglauna-
fólksins er ekki að vísa þeim á velvilja atvinnurekenda.
Það er hverjum manni Ijóst að hann er ekki fyrir hendi,
og engir samningar munu nást f ram nú nema með harð-
vítugum verkfallsaðgerðum.
• Hin almenna verkalýðshreyf ing í landinu hefur gert
ráð fyrir að hefja undirbúning nýrra kjarasamninga
með haustinu og leiða þá til lykta fyrir árslok. Ætli menn
að gera alvöru úr því að standa betur að undirbúningi
kjarasamninga en áður hefur verið gert, er út í hött að
halda því fram að því markmiði verði náð með skyndi-
samningum í sumar. Þeir sem vilja efna til kjara-
samninga nú, gera það vegna þess að þeir telja þá leið
til þess að knýja f ram uppgjöf verkalýðshreyf ingarinn-
ar. Það er sú pólitíska hugsun sem að baki býr, og eftir
henni þarf verkafólk að taka.
—e.k.h.
„Erfiöast í sambandi við samskipti lýð-
1 rœðisflokkanna er nafnaruglingur
og mismunandi skilningur sem
I lagður er ípólitísk hugtökJ

Mjúr
1 fóltfið
ipuletou* fundi o*í ráðtlefnur
iðs veK*r um Kvrópu t* *ð sitja i
miu kon»r nefndum. »em full-
rui minna lamtaka. DEMYC
5—6 ráðatefnur á ári um
•kilyrði *
li á Iflan^i
heldur 5—6 ráð*tefnur á ári um loitum er einitaklmr* _ f
r:;6jónorm1
fiœt kc«md(istJ0
i. Við tendum álilifterði
iu aðila ot( reynum að h
áhrif á atefnumOrkum atofna
EfnahaKtbandala,
Evrópu i málum, aem aáratakleKa
varða unnt fólk. eina og til darmia
'eyai ung» fólka, aem er að
:t helal* þjóðfélagavanda-
rmður i Enylandi þannig að mikill
timi frr i ferðalóft milli fundar-
auða PanniK þarf ég að fara til
fleatra landa i Veatur-Evrópu á ***—""^
—“1—íaggr
að bda f Enilasdl
■aasdlr. er \mb m\Ot
frábruKðlð uiasdl?
garti vart hufaað már brtri
•lað að búa á m Kngland £« býat
hina vegar vtð að ég varri annarrar
akoðunar af óg bygxi i Eaat End í
London eða þyrfti að lifa á brrak-
um verkamannalaunum Það er
hreina fátarkt,
from'
eða ataðbundin vanda-
mál Þannig erum við núna að
skipuletiKja heimáókn til laraela i
aamvinnu við Likud-flokkinn, aem
irnarflokkurinn þar í landi un
Jón Oraaur UalldaVpwon
Hver
er hvað?
MorgunblabiB birtir I gær
viötal við Jón Orm Halldórsson
sem er framkvæmdastjóri sam-
bands ungra hægrimanna i1
Evrópu, en það hefur aðsetur i
London. Jón Ormur kvartar
mikiö yfir að erfitt sé að koma á
gamstarfi miili æskulýðssam-
taka hinna einstöku borgara-
flokka og gerir grein fyrir af
hverju vandræðin stafa:
„Eitt erfiðasta atriðið i þessu
sambandi er nafnaruglingur og
mismunandi skilningur sem
lagður er i pólitisk hugtöl^
Þannig hljómar orðið ihalds-
maður enn verr á flestum
meginlandstungum en á
Islensku. Orðið hægrimaður
táknar fasista á sumum
Evróputúngum en and-sósial-
ista á öðrum. Þetta hefur valdið
verulegum erfiðleikum oft á
tiðum og þá ekki sist I Suður-
Evrópu þar sem við höfum
reynt að auka starf okkar að
undanförnu. Þannig heitir einn
aðalflokkur Francóista á Spáni,
thaldsflokkurinn, og hefur þaö
verið vinum okkar i Midemó-
krataflokknum nokkur þyrnir I
augum að skrifstofa DEMYC er
i höfuBstöövum íhaldsflokksins i
Bretlandi. Á Noröurlöndum er
um svipaðan nafnarugling að
ræöa og má nefna, að Vinstri-
flokkurinn i Danmörku er
áþekkur á margan hátt
hægriflokknum i Noregi hvaö
stefnumál varðar.”
Viö leyfum okkur aö sýna
ungum hægrisinnum i Evrópu
samúð vegna þeirrar nafna-
flækju sem duttlungar hinnar
pólitisku sögu hafa flækt þá út i.
Um leið skulum við samfagna
þeim yfir, aö þeir virðast ekki —
af viðtalinu við Jón Orm að
dæma — þurfa að hafa neinar
áhyggjur af hugmynda- eða
hugsjónaágreiningi. í þeim
efnum virðist allt i sómanum
borgaraflokkum Norðurlanda
og hafa ungir Sjálfstæöismenn
oftast átt meiri samleið með t.d.
Kristilegum demókrötum I
Þýskalandi og Austurriki á
alþjóðafundum en frændum
sinum úr hægriflokkum Norur-
landa”.
Það kann að koma mörgum
spánskt fyrir sjónir, að Sjálf-
stæðismenn telja sig eiga meira
sameiginlegt með kaþólskum
flokkum suöur i álfu en
frændum sinum elskulegum. En
kannski er skýringuna að finna
einmitt i næstu setningu — þar
segir um hægriflokka Norður-
landa ab þeir séu „hlutfallslega
minni flokkar en Sjálfstæðis-
flokkurinn”. Með öörum
orðum: við Sjálfstæðismenn
erum svo stór flokkur og mikill,
aö viö getum varla látið mikið á
okkur bera i námunda við aum-
ingja sem ekki geta tekið til sln
nema kannski 7-15% atkvæöa.
Fátœktin
Jón Ormur talar einnig um.
hve indæltsé aö búa á Englandi.
en minnir að sönnu á það í
leiðinni, að „sennilega um
þriðjungur þjóðarinnar mundi
kallast bláfátækur á Islandi”
Hins getur hann ekki, að það er
eitt helsta vigorð skoðana-
bræöra hans og þeirra Morgun-
blaðsmanna á Bretlandi, að i
Bretlandi hafi rikisvaldið alltof
mikið reynt að beita sfer til at>
baráttunnar og likir hegðun
flokks Geirs Hallgrimssonar við
fræga meinfýsni Egils Skalla-
grlmssonar elliærs. Þórarina
segir:
„Ráð Sjálfstæðisflokksins er
einfaldlega þaö, að láta þrýsti-
hópana og stéttirnar berjast t:il
þrautar meö verkföllum og
verkbönnum, unz annaðhvort
atvinnurekendur eöa launþegar
liggja óvigir á vlgvellinuir..
Rikisstjórn og Alþingi eiga að
horfa afskiptalaus á þennan
hildarleik og jafnvel gamna sér
af honum, eins og Egill hugsahi
sér foröum. Til þess að dylja þá
hættu, sem af þessu gæti leii;t
ekki aðeins fyrir þá, sern
berjast, heldur þjóðfélagið allt,
er þessari fyrirhuguðu þjóBai:-
styrjöld valiö girnilegt nafr,:
Frjálsir samningar.”
Fyrstu verk
íhaldsstjórnar
Menn mun að Margaret
Thatcher hét þvl fyrir kosningE.r
aö stemma stigu við þvi sem
hún kallaði yfirgang verkalýðs-
félaganna — og um leið vildi hún
efla lögin og Nató og verölaur.a
hæfileika, eins og það heitir.
Fyrsta verk ihaldsstjórnar
hennar var svo að veita lögregl-
unni meiri kauphækkun en htin
hefur nokkru sinni fengiö og það
án þess að lögreglan bæði um.
Lögreglan átti kannski að fá
Thatcher með ráðherrum: þau byrjuðu á að stórhækka kaup lögreglumanna, liðsforingja og lækna.
■ hjá hinum ungu Ihaldsmönnum.
1 eða eins og skáldið sagði: Budd-
■ ui;nar lifæð i brjóstinu slær...
Hverjum eru
; þeir líkastir?
m. Annars kemur Jón Ormur,
■ fulltrúi ungra Sjálfstæðis-
■ manna, i hinu svarta alþjóða-
2 sambandi, fram með ýmsar
I merkilegar upplýsingar aðrar i
■ þessu viðtali. Hann telur til
| dæmis, aö Sjálfstæðisflokkurinn
■ sé,,aðýmsuleytilikariflokkum
■ Kristlegra demókrata á megin-
J landi Evrópu en nokkrum af
........
auka jöfnuö meö þegnunum —
jafnaðarhugsjónin sé sá drag-
bltur sem ööru fremur hafi
stuðlað að hnignun breskrar
velmegunar.
Eins og Egill
forðum
Þórarinn Tlmaritstjóri er
ekki sérlega hrifinn af nýjustu
hernaðartækni Sjálfstæöis-
flokksins. Hann skrifar leiðara i
blað sitt i gær sem hann nefnir
Ihaldið blæs i lúðra stétta-
20% launahækkun i septembeo,
en hefur fengiö þá kauphækkun
nú þegar og hefur loforð um 15 i
viðbót i haust. Þetta hefur i för
með sér 55% kauphækkun til
lögreglunnar á einu ári.
Herinn átti að fá 24%
kauphækkun á næsta ári en
hefur nú þegar fengið 32%.
Læknar og tannlæknar höfðu
fengið loforð fyrir 18,5% kaup-
hækkun á næstu tveim árum —■
en þeim hefur verið lofað að sú
hækkun komi innan skamms til
greiðslu — og þaö i einu lagi.
Af þessu tagi eru morgunverk
ihaldsstjórnar.
—ÁB