Þjóðviljinn - 19.02.1981, Blaðsíða 15

Fimmtudagur 19. febrúar 1981. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 15
Hringið i sima 81333 kl. 9-5 alla virka
daga, eða skrifið Þjóðviljanum
Geta tekjuháir bændur reiknaö sig niður á núil?
Þetta er sérstaklega
athyglisvert hvað bændur
varðar. Hinar svo nefndu
„viðmiðunarstéttir” það er að
segja tekjur vissra hópa laun-
þega eru notaðar sem viðmiöun
þegar verð landbúnaðarafurða
er ákveðið. Þar er verið að bera
saman það sem alls ekki er
samanburðar hæft. Tekjur
launþegans eru allar gefnar upp
til skatts af vinnuveitandanum,
en bóndinn getur ráðið sjálfur
útkomunni á sinu skattframtali.
Undarlegt langlundargeð
alþýðusamtakanna aðláta þetta
viðgangast áratugum saman.
Ekki nægir þó Alþýðusam-
bandiö hafi dregið fulltrúa sinn
úr „sexmannanefndinni”.
Það viröist vera sama sagan
með allan atvinnurekstur hér á
landi. Allar götur frá þvi
Hrafna-Flóki drap búpening
lcsendum
, Sendið landshöf ðingj anum
sauðaskattinn”
Jósafat Sigvaldason á Blönduósi
skrifar:
Enda þótt skattskrárnar fyrir
s.l. ár hafi ekki ennþá veriö birt-
ar er vitað um ýmsar niður-
stöður, sem allar benda til sömu
áttar, þ.e. að nú fremur en
nokkru sinni fyrr er tekjuskatt-
urinn hreinn launþegaskattur.
Kemur þar einkum til að með
nýju skattalögunum voru stór
auknir ýmsir frádráttar- og
fyrningarþættir til handa
atvinnurekendum, og það svo
rausnarlega að margir atvinnu-
rekendur nýttu þá ekki til fulls,
saman ber ummæli skattstjór-
ans á Hellu, sem eftir honum
eru höfð i Timanum 3. febr. s.l..
1 blaðinu stendur: „Þá var
minnst á þá stórhækkuöu frá-
dráttarþætti sem komu meö
nýju skattalögunum, sem skatt-
stjórinn á Hellu sagði vera tölu-
verð brögð að menn notfærðu
sér ekki”. — Það var og. Gott
þætti launþegum aö eiga slika
hauka i horni, sem gæfu þeim
sjálfdæmi um hvað þeir vildu
greiða til almennings þarfa.
Það útaf fyrir sig að borga háa
skatta er ekki aðalatriðið i
þessu máli. Mikils er krafist af
hinu opinbera, og til þess að
inna þá þjónustu af hendi þarf
mikið fjármagn, sem sækja
verður til þegnanna. Það sem
reiði veldur er hið gifurlega
misræmi sem viðgengst.
Nú þekki ég einna best til
bænda af atvinnurekendum. Er
mér kunnugt um að mörgum
efnuðum og tekjuháum bændum
þykir skömm að þvi að vera
alveg eða svo til alveg skatt-
lausir. En lög og reglur gefa
þeim þann möguleika. Einn
oddviti hér i héraði sagði að
hann aöstoðaöi marga sveit-
unga sina við gerð skattfram-
tals þeirra. Kvað hann sér of-
bjóöa að tekjuháir bændur gætu
reiknað sig niður i núll eftir
þeim reglum sem gilda.
sinn úr hor i Vatnsfirði foröum
hefur aldrei verið um annaö að
ræða en eilift tap og aftur tap.
Merkilegt hvað menn geta
tapaö lengi.
Allir sem nálægt sjávarútvegi
koma hafa svo lengi sem sögur
herma tapað og tapað. Um ára-
bil hafa útvegsmenn heimtað
gengisfellingu ekki sjaldnar en
á þriggja mánaða fresti. Svo
dugði það ekki og þá var fariö aö
láta gengið siga annan eða
þriðja hvern dag. Kikt var á
skattframtalið og rekstrar-
reikningana til að ganga úr
skugga um það að mennirnir
segðu satt, það voru öruggar
heimildir. Þar var hvergi að sjá
að heilu ættirnar væru á fram-
færi bátsins eða togarans. Allt
þetta var pottþétt.
Þá er nú afkoman ekki beysin
hjá versluninni. Þar er allt á
heljarþröminni. Hiö óhuggulega
dæmi um óhóflega auðsöfnun
hjá Silla og Valda sýndi þó
annað.
Hvaö með söluskattinn? Hve
mörgum miljörðum af honum
er stolið?
Barnahornid
Spaug
Tommi var uppáhald
kennslukonunnar. — Hún
geymdi hann í búri í
stofuhorninu.
— Má ég leika mér með
þér á sleðanum?
— Já, alveg sjálf sagt. Við
skulum bara skiptast á.
Ég nota hann niður
brekkuna og þú upp.
Mamma: Skiptirðu um
vatn á gullfiskinum?
Gunni: — Nei, hann var
ekki búinn að drekka það.
Læknirinn: Jæja, Dóra.
Þú átt að taka eina pillu
tvisvar á dag.
Dóra: — Hvernig get ég
tekið hana oftar en einu
sinni?
Kennarinn: Jæja, Nonni.
Ef ég væri með tuttugu
epli í annarri hendinni og
átján i hinni, hvað væri ég
þá með?
Nonni: Ofsa stórar hend-
ur!
Hver skyldi vera þarna í
sólbaði? Fylgið iinunum
frá 1 til 56. Þá kemur
myndin í Ijós. Síðan má
lita hana.
Diddú
komin í
klassíkina
• Útvarp
kl. 10.25
SAMLEIKUR Á SELLÓ
OG PÍANO
Þeir Jónas Ingimundarson
pianóleikari og séra Gunnar
Björnsson sellóleikari og
sóknarprestur i Bolungarvik
hafa leikið talsvert saman að
undanförnu, héldu m.a. i vetur
röð tónleika vestanlands og
sunnan. Otvarpshlustendur fá
að heyra til þeirra i kvöld og
eru þá á dagskrá islensk lög
eingöngu.
•Útvarp
kl. 20.05
Hvað borða börnin?
„Neysluvenjur skólabarna”
kallar Asta Möller hjúkrunar-
fræðingur erindi sem hún
flytur i kvöld og óhætt er um,
að i þeim efnum er viða pottur
brotinn. Strákarnir þeir arna
á Húsavik, sem sýna ljðs-
myndaranum hvað þeir vilja
langhelst fá i friminútunum
eru þvi miöur ekkert eins-
dæmi. Svo er aftur spurningin
• Útvarp
kl. 22.40
um hvað börnin borða áöur en
þau fara I skólann og hvort
þau boröa eitthvaö á
morgnana yfirleitt.
Kurt Vonnegut á dagskrá
Kaldhæðni bandariski rit-
höfundurinn og grinistinn
Kurt Vonnegut er i miklu
uppáhaldi hjá mörgum hér-
lendis, einkum meöal yngra
fólksins, þótt sáralitiö hafi
verið þýtt eftir hann á
islensku. Menntaskólanemar
við Hamrahlið hafa nýlega
frumsýnt fyrsta leikrit hans
sem hér sést á sviði og i kvöld
les Ragnheiður Gestsdóttir
• Útvarp
kl. 21.45
smásögu i eigin þýðingu,
„Hátimbraðar hallir”. Eftir
er að sjá hvernig þær mögn-
uðu myndir sem Vonnegut
bregöur upp njóta sin á okkar
máli.
Söngkonan Diddú eða
Sigrún Hjálmtýsdóttir hefur
að visu fyrst og fremst notið
vinsælda sem poppari og hiuti
af Spilverki þjóðanna. Og þótt
hún hafi nú vent sinu kvæði i
kross og hafið „alvöru” söng-
nám i Bretlandi er hún
vonandi ekki oröin svo alvar-
leg að hún hafi alveg snúið
baki við lögum af léttara tag-
inu. Allavega fáum við að
kynnast hinni hliðinni á Diddú
Sigrún Hjálmtýsdóttir: Hin
hliöin i dag!
i dag ef við hlustum á útvarp
fyrir hádegiö, þvi þá syngur
hún lög eftir Purcell, Mozart,
Schubert og islensku tón-
skáldin Jón Þórarinsson,
Sigfús Einarsson og Pál
tsólfsson. Með henni leikur
Anna Guöný Guðmundsdóttir
á pianó.
Kurt Vonnegut — litið þýddur en vel þekktur