Þjóðviljinn - 26.05.1981, Blaðsíða 4

Þjóðviljinn - 26.05.1981, Blaðsíða 4
4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 26. mal 1981 UOWIUINN Málgagn sósíalisma, verkalýds- hreyfingar og þjódfrelsis l'tgefandi: Utgáluíélag Þjóðviljans. Kramkvæmdastjóri: Eiður Bergmann. líitsljórar: Arni Bergmann, Einar Kari Haraldsson, Kjartan Úiafssori. Auglysiiigastjóri: Þorgeir Oiatsson. t'msjónarmaður sunnudagsblaðs: Guðjón Eriðriksson. Algreiðslustjóri: Valþor Hlóðversson Blaðamenn: Allheiður Ingadóttir, Ingibjörg Haraldsdóttir, Kristin Astgeirsdotlir, Magnus H. Gislason. Sigurdór Sigurdórs- son. iþróttalréttamaöur: Ingoliur Hannesson Úllit og liönnun: Guöjon Sveinbjörnssoii. Sævar Guðbjörnsson. I.jósnivndir: Einar Karlsson, Gunnar Eliasson. llandrita- og prófarkalestur: Anrirea Jónsdóttir, Elias Mar. Auglýsingar: Svanhildur Bjarnadóttir Skrifstofa: Guörun Guövaröardóttir, Jóhannes Harðarson. Afgreiðsla: Kristin Fétursdóttir, Bára Sigurðardóttir. Simavarsla : olöf Halldórsdóttir, Sigriður Kristjánsdóttir. Bilstjóri: Sigrún Baröardóttir. Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jóns- dóttir. Útkeyrsla, afgreiðsla og auglýsingar: Siðumúla 6, Keykjavik, simi 8 13 33. Prentun: Blaðaprenl hf.. „Eina nótt í maí” • í gær fóru fram þinglausnir á Alþingi. Ohætt mun að f ullyrða að nú að þingi loknu standi ríkis- stjórnin bæði sterkari og samhentari en nokkru sinni fyrr. • l hverju málinu á fætur öðru hefur stjórnarandstað an farið hinar mestu hrakfarir. • Það er einkar athyglisvert sem fram kom hjá Gunnari Thoroddsen, forsætisráðherra í sjónvarpsþætti á föstudagskvöldið að á þessu þingi hefur ríkisstjórnin fengiðafgreidd95 mál af liðlega hundrað, sem hún lagði fyrir þingið. — Þettasýnir styrk og samheldni stuðnings- manna st jórnarinnar á þingi, ekki síst þegar til þess er litið með hversu tæpan þingmeirihluta stjórnin lagði úr vör á sínum tíma. • Við afgreiðslu flestra helstu þingmála nú í vetur hef ur ríkisstjórnin ráðiðferðinni, þrátt fyrir tæpan þing- meirihluta og gengið síst ver að þoka sínum stefnumál- um fram heldur en mörgum þeim fyrri ríkisstjórnum, sem meiri þingstyrk töldust hafa að baki. • En það að st jórna vel f elst ekki í því að skipa málum einhliða og af valdhroka, heldur í hinu að kunna að semja þegar við á og sýna hvort tveggja í senn stefnu- festu og þann sveigjanleika sem óhjákvæmilegur er i öllu samstarfi. • I janúar i vetur spáði fyrrverandi formaður Alþýðu- flokksins, Benedikt Gröndal, því að hér yrði mynduð ný ríkisstjórn „lýðræðisf lokkanna", — „eina nótt í maí". • Nú er maímánuður brátt á enda runninn, og ekki ból- ar á þeirri nýju ríkisstjórn, sem spámaðurinn Gröndal boðaði öllum landslýð. • Með hverjum mánuði sem líður vaxa líkur á því að núverandi ríkisstjórn sitji til loka kjörtímabilsins. — En það er hjá stjórnarandstöðunni sem allt er í upplausn. Hver skoðanakönnunin á fætur annarri bendir til þess, aðfylgi Alþýðuf lokksins sé nú um eða innan við helming af því sem f lokkurinn fékk í kosningum fyrir þremur ár- um. Halda menn að slíkar vfsbendingar bæti ástandið i flokknum eða tiltrú manna á f lokksbroddunum?!! • Og flokkseigendafélagið í Sjálfstæðisflokknum kemst ekki yf ir önnur verkef ni en þau að grafa sína eig- in pólitísku gröf. Við það er stritað daginn út og inn, þótt sól hækki á lofti. • Sfðasta meistaraverkið við þessa grafasmíð var unnið nú fyrir helgina, þegar ráðamenn flokkseigenda- félagsins tilkynntu Albert Guðmundssyni að nærveru hans á þingflokksfundi Sjálfstæðisflokksins væri ekki óskað! Og Geir Hallgrímsson var eins og saklaus skóla- drengur í sjónvarpinu á föstudagskvöld, þegar hann reyndi að útskýra nauðsyn þess að halda hinum „ó- hreinu" börnum flokksins frá fundum innsta hrings Sjálfstæðismanna. • í Sjálfstæðisflokknum eru áreiðanlega margir sem hafa hug á að bera klæði á vopn stríðandi fylkinga, — en nærveru þeirra er ekki óskað þegar stríðsmenn flokks- eigendafélagsins hvetja branda sína fyrir nýjan Val- hallarbardaga. • Morgunblaðið segir í Reykjavíkurbréf i á sunnudag- inn var að Gunnar Thoroddsen sé að einangrast! — Merkileg einangrun það. Eða hvað mætti þá segja um formann Sjálfstæðisflokksins, sjálfan Geir Hallgríms- son, sem aðeins fær nú stuðning eins af hverjum fimm liðsmönnum Sjálfstæðisflokksins samkvæmt skoðana- könnun Dagblaðsins fyrir skömmu, — og reyndist þar ekki hálfdrættingur á við Gunnar. Engin einangrun þar segir Morgunblaðið!! • í síðustu viku hófu stjórnarandstæðingar mikið upp- hlaup á Alþingi út af virkjanafrumvarpi ríkisstjórnar- innarog virtust í ofsa sínum og ofurkappi reiðubúnir til þess að bregða fæti fyrir aðkallandi starf að undirbún- ingi nýrra virkjana. — En allt fór á sömu leið og jafnan áður. Vopnin snerust í höndum þeirra og þeir stóðu upp með skömmina eina. Það er rétt sem Gunnar Thorodd- sen, forsætisráðherra sagði í sjónvarpsþættinum á föstudag, að með því virkjanafrumvarpi sem nú hefur verið samþykkt er færst meira í fang en nokkru sinni fyrr í orkumálum okkar. • Framundan er það mikla verkefni að byggja upp arðvænleg íslensk fyrirfæki er nýti þá miklu orku er hér verður f boði innan fárra ára. k. jdjppf Skothríð á Hjörleif 1 skrifum ýmislegum og ræBuhöldum fer töluvert fyrir þvi, að menn telji sig hafa efni og ástæBur til aB veitast aB Hjörleifi Guttormssyni fyrir framgöngu hans i virkjunar- málum. Með allskonar stilblóm- um og einatt aulafyndni er talað um þaB, að ráBherrann sé alltaf að skoða og rannsaka og athuga og fylli öll fáanleg húsakynni með nefndum og allar sjáan- legar hillur með skjölum. Það eru einkum kratar sem hátt hafa i þessum málum og segjast vera galvaskir i að negla allt niður I virkjunarmál- um án tafar. Sumpart stafar þessi fyrirgangur af þeim sér- stæðu aðstæðum, eins og Helgarpósturinn minnti á fyrir skemmstu, að sá flokkur er svo merkilega heppinn að vera þingmannslaus i þeim kjör- dæmum tveim þar sem mest er deilt um timasetningu virkj- unarframkvæmda — á Norður- landi vestra og á Austurlandi. Af þessum sökum er Alþýðu- flokkurinn einmitt i þessu máli tiltölulega laus við að þurfa að sætta þau héraðasjónarmið, sem að jafnaði eru sterk i öllum flokkum, þegar komið er að meiriháttar fjárfestingum. Öðru vísi mér áður brá En þetta er bara einn angi málsins. Eins og fyrri daginn er Tillögu Sjálfstæðis- og Alþýðuflokks um stóriðjumál vísað til ríkisstjórnar: Kommúnisti ræður íerðinni í orkumálu^ Orkumálin: Gunnar í Bjarn' sem skipaði nf' þessi mál Alþingi taj? af skarið ^ Fjöldatakmarkanii i þess, að vatnsorka væri svo ómerkilegur og óþægilegur kostur á atómöld að gripa yrði hvert tækifæri til að koma henni i lóg. Af þeirri sögu hafa menn reynst nokkuð tregir tíl að draga ályktanir, ekki sist kratar. Stúdentajjöldi og menntastefna Vendum okkar kvæði í kross. f Morgunblaðinu á föstudag- inn skrifar ungur Vökupiltur grein um Fjöldatakmarkanir i háskdlanum, en tilefnið er það, að háskólaráð hefur samþykkt aö takmarka fjölda nemenda, sem fá að halda áfram á öðru námsári i læknadeild og tann- L það lýðskrum, sem fæst með minnstri fyrirhöfn, það sem ræður ferðinni i málflutningum. Það er ekki langt siðan að þeir nýkratar, sem Alþýðufldckinn móta öðru fremur, voru rétt að springa af vandlætingu yfir þvi, að í framkvæmdum við Kröflu hefðu menn þjösnast áfram af fyrirhyggjuleysi, ekki skoðað málin nógu vel, ekki rannsakað, ekki samræmt, Sólnes heföi sest ofan á alla aðila með dugnaði og frekju og: sjá nú hve illan enda. Og þeir voru mikið hneykslaðir, Vilmundur og Kjartan og fleiri. Sama lið, sem áður formælti fljótræði, fúlsar nú við rann- sóknum. Það lið sem kvartaði yfir valdhroka þykist nú geta hæðst að samráði við alla aðila sem málinvarða. Þeir sem sáu langan spillingarskugga frá Mitshubitsi (eða hét sá japanski risi ekki svo?) inn á Kröfluskrif- stofur ogútum pólitikina, átelja nú þann ráðherra og þá menn, sem finnst það hreint ekkert snjailtað efna til skyndiuppboðs á islenskri orku! Margir hafa nagað sig i handarbök út af langtimasamn- ingum um raforkuverð við Alusuisse. En muna menn ekki, að þegar þeir samningar voru á döfinni, geistust menn um alla hægripressuna veifandi sér- þekkingu i hagfræði, viðskipta- fræði og öðrum greinum, og heimtuðu að samið yrði i græn- um hvelli — með tilvisun til læknadeild. Háskólaráð visar til þess, að aðstæður skorti til að veita nema takmörkuðum fjölda stúdenta kennslu. Greinarhöfundur viðurkennir þetta sjónarmið að nokkru — hann veitað Háskólinn á i gllmu við fjárveitingavald, sem setur umsvifum skólans ýmsar skorður. En aðaláherslur ádrepunnar vill hann færa yfirá einhverja kommúniska „skipu- lagshyggju” sem hann telur birtast í samþykkt háskóiaráös. Hann segir: „Frelsisskerðing sem þessi ætti að vekja frjálsa menn til umhugsunar um það hvort menntastefnan i þessu landi sé nú að fara inn á sömu braut og i rikjum Austur-Evrópu. Þar er mönnum einmitt skipað á bása samkvæmt áætlunum og fyrir- framákveðnum kvóta. Þar er frelsi einstaklinganna algerlega fyrir borð borið”. Gömul tiðindi Þessi uppsetning málsins er bull eintómt. Fjöldatakmark- anir i námi, hvort sem er há- skólanám eða eitthvert starfs- nám annað eru ekki uppfinning skipulagshyggju, né heldur Austur-Evrópumanna, heldur margskonar „frjálsra” manna, sem bundist hafa samtökum um að vernda sérhagsmuni starf- stéttarinnar. Sú aðferö nær langt aftur i aldir, að læknar, steinsmiðir, málarar já og margir margir aðrir slái ein- hverskonar vegg utan um eftir- sótta eða arðvænlega starfs- grein. Loki aðgangi að henni, eeri hana háða samningi við þá sem fyrir eru. Af þessari hefð er m.a. Frimúrarareglan sprottin! Lokfok og læsa Ýmsar aðstæður hafa dregið ■ margar tennur úr þessu kerfi. i Velmegun, þensla i heilbrigðis- I kerfi og menntakerfi, vöxtur | félagslegrar og sálfræðilegrar . þjónustu, stórauknar húsbygg- ingar og tæknivæðing — allt hefur leitt til þess, aö aukin eftirspurn, auknir starfsmögu- leikarfundust fyrir margskonar sérmenntað vinnuafl, iðnaðar- menn sem háskólaborgara. En þegar þensluskeiði er lokið, þá sýnast þeirsem sloppnir eru inn fyrirdyrnarhjá einhverjum hóp með vernduð starfsréttindi vilja verða ansi fljótir að loka á eftir sér, skella dyrum, hleypa ekki fleirum inn. Það kemur i reynd litið málinu við, hvort þeir sem hlut eiga að máli eru vinstri- sinnar eða alfrjálsir nýfrjáls- hyggjumenn; hneigðir flestra eru i þessa átt, og virðast allir geta fundið sér réttlætingu i sin- um kokkabrikum. Og það eru ekki aðeins tannlæknar sem leynt og ljóst eru fegnir þvi, að geta takmarkað liðsauka með þvi að segja: þvi miður, það eru ekki fleiri strilará deildinni! Um daginn heyrðum við sögu af fjöl- brautaskóla, þar sem stofnu? var hárgreiðslubraut. Ekki var hún fyrr komin á laggimar en unglingarnir sem i henni voru kröfðust þess að henni yrði lokað aftur, engir nýir teknir inn: I Frelsi og starf Það er gott að stúdentar skuli I beita sér fyrir jafnrétti til náms I og frelsi i námsvali. En það er I eins gott að þeir átti sig á þvi strax, að það er ekki hægt að gera tvennt i senn: reka náms- brautir án fjöldatakmarkana og tryggja öllum starf eftir menntun og tekjur eftir þeim samanburðarskölum sem menn hafa búið sér til. Ekki enn a.m.k. Það er að visu hægt að búa sér til ákveðna kenningu un lausn á þessum málum — en til að nálgast hana pinulitið þyrfti að haga málum svo, að enginn lærði til að græða á þvi! Og þaö var vist áreiðanlega ekki það sem Vökupiltur átti við þegar hann barðist gegn fjöldatak- mörkunum i læknadeildum i Mogganum sinum. — áb •9 skorið

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.