Þjóðviljinn - 10.06.1981, Side 9

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 10. júni 1981
Miövikudagur 10. júni 1981 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 9
Samband málm- og skipa-
smiðja kynna fram-
kvæmd iðnþróunaráætlunar:
Fyrir nokkru var haldinn
blaöamannafundur á vegum
Sambands málm- og skipasmiöja
og kynnt þaö starf sem aö undan-
förnu hefur veriö unniö i sam-
bandi viö iönþróunarverkefni
sambandsins. Er þar um geysi-
lega yfirgripsmikiö verkefni aö
ræöa, en einnig sýnist óhætt aö
fullyröa aö þar eru á döfinni
vinnubrögö sem eru nýstárleg hér
á landi og þvi sýnist ástæöa til aö
kynna þau nánar. Hér er veriö aö
endurskipuleggja grein sem um 5
þúsund Islendingar hafa atvinnu
af „en samt sem áöur”, segir Ing-
ólfur Sverrisson verkefnisstjóri
iönþróunaráætlunarinnar”, eru
fluttar inn málmiönaöarvörur
fyrir milljónir króna, þótt þessar
vörur séu framleiddar hér á
landi. Astæöan er i mörgum til-
vikum sú aö þeir sem kaupa
þessa þjónustu vita ekki hvaöa
vörur eru á boöstólnum innan-
lands og fyrirtækin vita ekki
nægilega vel hvar þau standa eöa
hvernig þau eiga aö koma sinni
vörur á framfæri”.
Engu var þröngvað upp á
neinn
Ingólfur sagöi aö þegar fariö
var af staö meö iönþróunar-
áætlunina heföu þeir sem aö
henni stóöu gert sér grein fyrir aö
viö mikinn vanda var aö etja viö
framkvæmd hennar. Þeir heföu
viljaö foröast þá gryfju aö búa til
áætlanir og fara siöan út I fyrir-
tækin og segja: „svona eigiö þiö
að hegöa ykkur”. Þess í staö var
fariö út I fyrirtækin og aflaö
gagna og upplýsinga og jafnframt
reynt aö einbeita sér aö ákveön-
um afmörkuöum verkefnum i
staö þess aö gina yfir öllu i einu.
„Viö teljum aö árangurinn af
þessari aðferö hafi fariö eftir von-
um okkar. Viö höfum oröiö varir
viö mikinn áhuga allra sem málin
Áhersla á vörur til sjávar-
útvegs og fiskvinnslu
Þegar viö höföum safnaö
þessum upplýsingum stóöum viö
frammi fyrir þvi aö þaö var ekki
einfalt mál aö halda áfram. Viö
tókum þann kostinn aö velja út
eina grein, þ.e. framleiöslu til
sjávarútvegs og fiskvinnslu. Aö
hafa allan málmiðnað i landinu I
takinu I einu heföi aö okkar viti
ekki leitt til neins.
Viö tókum út 27 fyrirtæki sem
framleiöa fyrir þessar greinar og
skiptum þeim I þrjá flokka. 1
fyrsta flokknum voru þau sem
voru meö mjög verulegan hluta af
sinum rekstri á þessu sviði. Þaö
voru alls sex fyrirtæki. 1 ööru
voru 14 fyrirtæki sem höföu veru-
legan hluta rekstrar sins á þessu
sviöi og loks 7 sem framleiddu
eitthvaö fyrir þessar greinar en
viö töldum aö heföu verulega
vaxtamöguleika.
Viö fórum I þessi fyrirtæki söfn-
uöum upplýsingum og hugmynd-
um og samræmdum þaö sem
fram kom. Þannig varö smám
saman til eins konar verkáætlun
fyrir iönframleiðslu, fyrir áöur-
nefndar greinar og þessu starfi er
haldiö áfram. Og fyrirtækin hafa
gifurlegan áhuga á starfi okkar
og fylgjast meö okkur og reka á
eftir okkur.
Þessum þætti starfsins þ.e. at-
hugunum og kynningu á fram-
leiöslu- og þjónustuframboöi Is-
lenska málmiönaöarins lýkur
meö sérstöku markaös og sölu-
átaki á vörum til sjávarútvegs og
fiskvinnslu. Núna er veriö aö
ganga frá verk- og kostnaöar-
áætlun en slðan er meiningin aö
halda áfram I byrjun júll. Loka-
þátturinn veröur vörusýning milli
20 og 30 fyrirtækja á þessum
vörum ,hún veröur I lok árs 1982.
Þangaö veröur boöiö notendum
:;jjj jlliBl • |i
l : f ■ .
ENDUR SKIPUL AGNIN G
MARGRA IÐNGREINA
Rætt við Ingólf Sverrisson
verkef nisst j óra
snerta, og fyrirtækin eru i raun-
inni alltaf aö reka á eftir okkur,
þau hafa llka verið með frá byrj-
un og viö höfum ekki veriö aö
þröngva neinu upp á þau”.
Hvað er
á boðstólnum?
„Viö byrjuöum á aö ákveöa að
gera viötæka úttekt á því hvaö
væri framleitt I Islenskum málm-
iönaöi, svo aö viö heföum I hönd-
unum fullkomnar upplýsingar
um þaö hvaöa vörur og þjónusta
væri i' boöi. Samhliöa þessu
skoöuöum viö hvaö væri flutt inn f
þessum vörum og komumst aö
þvl aö þær upplýsingar væri erfitt
aö fá, tollskýrslunværu þannig
uppbyggöar aö ekki væri hægt aö
sjá nægilega velhvaöa vörur væri
um að ræða. Viö höfum þvi gert
tillögur um nýja greiningu á inn-
flutningsskýrslum. Þær eru núna
I athugun hjá tollstjóraembætt-
inu.
Aö lokinni þessari úttekt
ákváöum viö aö gefa út bækling
þar sem niöurstööurnar kæmu út
á þrykki, þennan bækling sendum
viö slöan stærstu notendum
málmiönaöarvara þegar hann
kemur úr prentun. Og þá erum
viö komnir aö næsta skrefi, aö
vinna aö þvi aö þvi aö innlenda
framleiöslan nái meiri hlutdeild I
markaönum innanlands.
bæöi Islenskum og erlendum. Viö
teljum aö viö höfum fulla ástæöu
til aö vera mjög bjartsýnir varö-
andi árangurinn af þessu starfi.
Hvernig á að auka fram-
leiðnina?
Viö höfum haldiö okkur viö
sölu- og markaösmálin hingaö til
en þá er þaö hinn þátturinn,
framleiönin I fyrirtækjunum. Þar
er I gangi svipaö starf á vegum
iönþróunaráætlunarinnar og ég
hef lýst hér áöur. Þaö hefur veriö
unnin upp samræmd flokkun I
málmiönaöarfyrirtækjunum og
skráning á einstökum verk- og
verkhlutum og á efnis og véla-
notkun. Þarna var mikiö verk aö
vinna þvl aö þaö kom I ljós aö
fyrirtækin voru illa upplýst um
sln innri mál, reksturinn of
handahófskenndur.
Tilgangurinn með þessu er sá
aö gera fyrirtækjunum kleift aö
gera tilboö I verk og miöa tilboöin
viö raunverulega þjónustu- og
framleiöslugetu. Fyrirtækin eiga
aö hafa svo nákvæmar upplýs-
ingar um þaö hvaö hver verk-
þáttur kostar I efni og vinnu aö
þau geti án áhættu sagt: „Þetta
verk getum viö unniö fyrir þetta
verö. „Þannig ætti aö geta skap-
ast festa I rekstrinum og ef vel er
á spöðunum haldiö ætti þaö aö
geta komiö starfsfólkinu til góöa I
betri launum vegna betri rekst-
urs.
Skipasmíðarnar fyrsta
viðfangsefnið
Viö fórum sömu leiöina og
þegar viö vorum aö fást viö
markaðsmálin, viö byrjuöum á
einni grein og völdum Skipa-
smlöar og skipaviögeröir.
Viö völdum úr 20 fyrirtæki.
Niöurstaöan er oröin sú aö viö
höfum keypt frá Noregi svokallaö
SFl flokkunarkerfi, þýddum það
meö tilstyrk norræna iönþróunar-
sjóösins og þvl hefur veriö komiö
fyrir I 19 fyrirtækjum.
Þetta kerfi er flókiö aö útskýra
en þaö á aö gera smiöjunum kleift
aö hafa yfirlit yfir og skrá hvert
verk nákvæmlega, efniskostnaö
og efnisnotkun og er ómetanlegt
til aö fá nákvæmt yfirlit yfir allt
sem fram fer I hverri smiöju fyrir
sig. Þetta kerfi er I notkun viöa
um lönd og þykir hafa gefið af-
buröa góöa raun.
Skipasmiöjurnar hafa legiö
undir þvi ámæli aö viögeröir þar
tækju óeölilega langan tlma og
þvl væri betra aö leita út fyrir
landsteinana til aö fá fljóta fyrir-
greiöslu. Sannleikurinn er sá aö
oft á tiöum liggur þaö ekki ljóst
fyrir hvaö þaö er sem gera á viö
þegar bátur kemur I slipp. Menn
eru bara sendir niöur i bát og sagt
aö gera viö. Til aö bæta úr þessu
hefur einnig veriö útbúiö nokkurs
konar fyrirbyggjandi viöhalds-
kerfi til notkúnar fyrir flotann,
þannig aö þaö á aö liggja ljóst
fyrir i hverju tilviki, hvaö þarfn-
ast yfirferöar. Nú erum viö áö
undirbúa svipaðar aögeröir I
blikksmiöum og bilgreinum.
Tölvu eða ekki —
Hvernig tölvu?
Eins og ljóst ætti aö vera þá
höfum vib verið aö vinna aö mjög
stóru verkefni á þvi sviöi sem
gengur undir nafninu hagræöing.
Og þá kemur til sögunnar hjá
hverju fyrirtæki fyrir sig þessi
spurning: A aö kaupa tölvu og þá
hvernig? Þar eru margar spurn-
ingar sem þarf aö svara: En
venjan hefur veriö sú aö þaö hafa
komið sölumenn til stjórnenda
fyrirtækjanna og boöiö tölvur til
kaups og haft á hraöbergi mýgrút
upplýsinga sem stjórnendur hafa
aö vissu leyti veriö berskjaldaðir
gegn.
Málið er hins vegar þaö aö
þegar menn eru aö endurskipu-
leggja reksturinn þá kemur
spurningin um tölvu eöa ekki
tölvu upp slöast. Fyrst veröa
menn aö meta þaö ástand sem
fyrir er, hvaö er ástæöa til aö
vera óánægöur meö og hverju á
aö ná fram meö endurskipulag-
inu. Þegar menn eru búnir aö
gera sér grein fyrir þessum at-
riðum geta menn farið aö velta
fyrir sér tölvukaupum og þá er
vandinn aö velja tölvur sem henta
rekstrinum og markmiöum hans.
I tengslum viö iðnþróunar-
aætlunina höfum viö þvl látið
gera allstóran bækling um tölvu-
mál, til aö menn geti tekið sjálf-
stæöar ákvarðanir I þessum efn-
um i hverju fyrirtæki fyrir sig,
þarna er um aö ræöa fræöslu sem
alltof lengi hefur vantað hjá
okkur. Viö megum ekki renna
blint I sjóinn varöandi tölvuvæö-
ingu eins alltof oft hefur viljaö viö
brenna. Þessi bæklingur er sam-
inn af Páli Pálssyni verkfræöingi
og viö teljum aö hann eigi aö geta
komiö aö miklum notum fyrir
fyrirtæki á hvaöa sviöi sem er.
Aö lokum er svo rétt aö taka
fram aö iönþróunaráætlunin er
mjög fjárfrekt fyrirtæki og viö
höfum notið mikils stuönings iön-
aöarráöuneytisins og raunar er
maöur frá þvi ráöuneyti I stjórn
áætlunarinnar ásamt fulltrúum
hinna ýmsu greina innan Sam-
bands málm og skipasmiðja.
Sömuleiöis höfum viö veriö aö-
njótandi góös stuðnings verka-
lýösfélaganna innan þessara
greina og höfum átt mikilvægt og
ánægjulegt samstarf viö þau.—j

á dagskrá
>Því raiður er umgengnin ekki alltaf upp á
marga fiska og sóðaskapurinn
sem fylgir mannskepnunni
er sýnu meiri stílbrjótur í náttúrunni
en lambaspörð.
Guðrún Agústs-
dóttir:
Elliðaárdalurinn
og strætóskýlið
Fyrir stuttu efndu Framfara-
félag Seláss og Arbæjarhverfis til
ráöstefnu um Elliðaárdalinn, þar
sem flutt voru mörg fróöleg
erindi.
Okkur, sem höfum alist upp i
nálægð dalsins. hefur hætt til aö
lita á hann og árnar sem sjálf-
sagöan og afar ánægjulegan staö,
sem muni vera hér um aldur og
ævi, og höfum verið talsvert
sofandi á verðinum gegn ýmiss
konar spjöllum, sem unnin hafa
veriö á undangengnum árum.
Liklega hefur Höföabakkabrúin,
sem nú er orðin staöreynd, þrátt
fyrirkröftug mótmæli borgarbúa,
veriö dropinn sem fyllti mælinn.
Brúin spillir dalnum meira en
svartsýnustu menn spáöu, og
samt er enn ekki komin fram sú
truflun sem óhjákvæmilega mun
verða af umferðinni yfir hana og
vegarlagningu aö henni og frá.
Aður haf a verið unnin mikil spjöll
á dalnum, t.d. ná einbýlishúsin I
Arbæjarhverfi alveg* niður að
árbakkanum. Uppfyllingin i
Elliðavoginum og þaumannvirki
sem þar eru næst eru einnig siður
en svo til fyrirmyndar. Laxveiöi-
menn óttuöust þá aö laxinn hætti
aö ganga I árnar. Svo varö þó ekki
og geta þeir sem efni hafa á eöa
eru í náöinni enn sem fyrr veitt
sér I soöið yfir sumartlmann. En
hinum sem ekki veiöa lax ætti að
vera hægt aö veita kost á skipu-
lögðum gönguferðum, með hæf-
um leiðsögumanni, þvi hætt er við
að margir borgarbúar séu býsna
ófróöir um dalinn, sögu hans,
jaröfræði og lifrlki. Hvernigværi
að koma sli'kum gönguferöum á I
sumar t.d. i tengslum viö
Reykjavikurviku.
Umhverfismálaráö Reykjavik-
urborgar hefur nú, I samvinnu viö
Náttúruverndarráð, I undirbún-
ingi afmörkun friölands I Elliöa-
árdalnum, og er það löngu tima-
bært. Þab vekur raunar furöu aö
allir þeir borgarstjórar og em-
bættismenn borgarinnar sem
þarna hafa staðib heilu dagana
viö laxveiöar, skuli ekki hafa látiö
til skarar skriöa.
A áöurnefndri ráöstefnu virtust
allir á einu máli um þaö aö
nauösynlegt væri aö friðlýsa
dalinn og þær raddir heyrbust aö
svæöinu stafaði mest hætta af
misvitrum stjórnmálamönnum
og tæknimönnum, og er nokkuö til
i þvi. Sauðkinditv þessi ljúffenga
skepna.ber einnig nokkra ábyrgð
á gróðurspjöllum, en nú sést
hún þar sárasjaldan. Einnig
stafarnokkur hætta af óbreyttum
mannkindum — stöðugt fleira
fólk hefur nú uppgötvaö aö þarna
er gaman að vera, en þvi miöur er
umgengnin ekki alltaf upp á
marga fiska og sóðaskapurinn
sem fylgir mannskepnunni er
sýnu meiri stilbrjótur I
náttúrunni en lambaspörö.
Úr þvi' farið er að tala um
umgengni, dettur mér i hug viku-
skammtur Flosa hér i blaöinu
helgina 9. — 10. mai s.l., þar sem
hann gerir aö umtalsefni nýtt
„fullkomið” strætisvagnaskýli
S.V.R. við Lækjartorg. Hann
benti réttilega á aö þar er hugsað
fyrir flestum þörfum farþeganna
— þar er hægt að kaupa flest það
sem hugurinn girnist og nefndi
hann sérstaklega gullkórónur og
borgundarhólmsklukkur. En
Flosi var ekki staddur i
biöskýlinu i verslunarerindum,
heldur þurfti hann eins og svo
margiraöriraö komast á klósett,
en fann ekkert.
Þegar S.V.R. fékk úthlutað
þessum stigagangi, sem nú
kallast biöskýli, var auðvitab
hugsað fyrirþessum þörfum fólks
og komið fyrir hinu vandaðasta
salerni, fllsalögöu meira aö segja,
og þóttiengum mikið. Hins vegar
er ekki alltaf hægt aö halda þvl
opnu, vegna þess aö til er fólk
sem fer meö nýkeypta
gullkórónuna á höföinu og
borgundarhólmsklukkuna undir
hendinni inn á flisalagt salerniö,
læsir að sér, hendir klósett-
rúllunni i klósettskálina og
sturtar. Þar með er klósettið
stiflaö. Tekur siöan flöskuna úr
rassvasanum og fer að blanda yf-
ir vaskinum (svo ekki hellist
niður á gólfiö) missir flöskuna
ofan i vaskinn og þá brotnar bæði
vaskurinn og flaskan. Aö þessu
loknu er viökomandi orðinn
nokkuö dasaöur og leiöur og
hlammar sér niður á lokaö
klósettiö, sem þá brotnar.
Viðkomandi vippar sér þá út með
gullkórónuna á höföinu og hefur
séö til þess ab klósettið verður
lokaö þar til viðgerðir hafa farið
fram. Þetta er aðeins eitt af
mörgum dæmum um hvernig
hægt er aö stytta sér stundir á
almenningssalernum borgar-
innar.
Ef Flosi eöa einhverjir aðrir sjá
leið til að beina athafnaþrá og
kaupmætti meðborgaranna eldri
sem yngri inn á viðkunnanlegri
brautir er vonandi að þeir komi
þeim á framfæri.
2. júni, 1981
Guðrún Agústsdóttir.
Frá afhendingu lyftibaökarsins. Njarðarfélagar ásamt starfsmönnum og stjórn Borgarspitalans.
Stórgjöf til Grensásdeildar
Nýlega afhenti Lionsklúbbur-
inn Njörður Grensásdeild
Borgarspitalans lyftibaökar aö
gjöf. Hér er um að ræða afar full-
komiö sænskt baðkar og er verð-
mæti þess u.þ.b. 115 þúsund
krónur en klúbburinn fékk eftir-
gefin aðflutningsgjöld og afslátt
af farmgjöldum.
Adda Bára Sigfúsdóttir, for-
maöur stjórnar sjúkrastofnana
Reykjavikur tók viö gjöfinni af
Daniel Þórarinssyni formanni
Njaröar og flutti þakkir stjórnar
og starfsliðs.
Baökarið léttir til muna vinnu
viö sjúklinga og auöveldar öll
störf og meðferð á Grensásdeild
en þar eru margir hreyfihamlaöir
sjúklingar.