Þjóðviljinn - 30.06.1981, Qupperneq 16

PJÖÐVIUINN
Þriðjudagur 30. júnl 1981.
Aftalsimi Þjóftviljans er 81333 kl. 9-20 mánudag til föstudaga. Utan þess tima er hægt að ná í blaðamenn og aðra starfsmenn blaðsins i þessum simum: Ritstjórn 81382, 81482 og 81527, umbrot 81285, ljósmyndir 81257. Laugardaga kl. 9-12 og 17-19 er hægt að ná I afgreiðslu blaðsins i sima 81663. Blaöaprent hefur sima 81348 og eru blaðamenn þar á vakt öll kvöld. Aðalsími 81333 Kvöldsími 81348 Helgarsími afgreiðslu 81663
jÞakklæti j
j til
leitar- :
manna !
| Stjórn Alþýðubandalags-
> ins i Reykjavik, aöalfarar-
I stjóri ferðarinnar i Þórs- ,
I mörk, Jón Böðvarsson og I
| foreldrar Evu Vilhjálms-
■ dóttur þau Viihjálmur Þor- ]
| steinsson og Stefania Július- .
j dóttir, hafa beðið Þjóð- ■
I viljann að koma á framfæri I
I þakklæti til allra þeirra
• mörgu sem tóku þátt i leit- ,
I inni að Evu, aðfararnótt •
I sunnudagsins 28. júni.
Þorbjörn GuðmundssBri
■ form. ABR. sagði að varla ,
I væri við hæfi að nefna nöfn ■
I eða einstaka aðila, þó bæri
I aö þakka starfsmönnum i
■ skála Ferðafélagsins i ,
I Langadal sérstaklega fyrir
I að bregöa skjótt við og fyrir
I að sitja við talstöðina alla
■ nóttina. ■
I__________________
Leitarmenn ganga aðþyrlunniog halda á Evu á millisin. Hún var sett í álpoka og borin niður fjallið. Evavar málhress.en köld og þreytt,
Myndina tók Vilberg Jónsson.
neil á húfi eftir 13 tíma leit
Fannst
Hlóð vörðu og hengdi sokk sinn á
Feginsandvörp liðu af
vörum Þórsmerkurfara
ABR þegar ein stúlk-
an úr hópnum kom
hlaupandi og tilkynnti að
barniðværi fundið. Frá því
um klukkan 11 laugardags-
kvöldið 27. júní hafði 10 ára
gamallar telpu úr okkar
hópi verið leitað skipulega
á svæðinu kringum Stóra-
enda i Þórsmörk. Hjálpar-
sveitir voru kallaðar til frá
Hvolsvelli/ Hellu og bæjum
á Suðurlandi/ en það var að
lokum sporhundur
Hjálparsveitarinnar í
Hafnarfirði sem fann
telpuna/ eftir að leitar-
menn höfðu fundið vörðu/
hvar á var hengdur sokkur.
Það var um klukkan 9 á laugar-
dagskvöldið sem ljóst varð að
Eva Vilhjálmsdóttir var horfin.
Foreldrar hennar höföu fariö i
gönguferð, en hún vildi ekki fara
með. Þá var klukkan milli fjögur
og fimm. Eva fór þá að leika sér
með öðrum krökkum og héldu
þau upp i fjall. Eva hélt áfram
upp eftir hliðinni og sást siöast til
hennar þegar hún hvarf yfir
hrygg ofarlega I fjallinu. Siðar
kom i ljós að hún var á sokka-
lestunum.
Þegar foreldrar hennar komu
til baka kom i Ijós að Eva var
horfin. Þau hófu leit en biöu með
að kalla aöra til hjálpar fyrr en
fullkannað var að hún var ekki i
nágrenninu. Getgátur komu frani
um að hún hefði farið með rútun-
um i bæinn, en hluti Þórsmerkur-
faranna fór heim siðdegis á
laugardag. Samband var haft við
skálann i Langadal, en þeim er
þar voru gekk erfiðlega að ná
sambandi viö nokkurn aðila
gegnum talstöðina, enda skilyrði
afar léleg. Þegar hér var komiö
sögu grúfði þoka yfir öllu, og öðru
hvoru kom þéttur úði.
Kvöldvaka stóð yfir þegar Þor-
björn Guðmundsson form. ABR.
tók gjallarhorniö og spuröi hvort
einhver hefði orðiö var viö Evu,
eða vissi hvar hún væri. Strax
kom fram að hún hafði sést i fjall-
inu. Skömmu siðar var öllum
orðiö ljóst aö barn var týnt. 1 hópi
ABR var maöur úr Flug-
björgunarsveitinni og hann
ásamt Jóni Böðvarssyni farar-
stjóra, sem gjörþekkir Þórs-
mörkina, skipulögðu þegar i stað
leitarflokk, sem hélt upp i hliðina
i austurátt.
Niðri á aurunum framan við
Stóraenda var nú komin rúta,
þaðan sem samband var haft við
skálann i Langadal sem
árangurslaust reyndi aö ná sam-
bandi við byggö. Bill var farinn
niður á Hvolsvöll til að láta lög-
regluna vita og til aö ræsa
hjálparsveitina þar, en jafnframt
átti aö kanna hvort hugsanlegt
væri að telpan hefði fariö i bæinn.
• Laust eftir miðnætti fór annar
leitarflokkur af stað og höfðu nú
bæst i hópinn skógræktarmenn
sem vinna i mörkinni. Hliðin
vestan við Stóraenda var algjör-
lega kembd, en þokan, úðinn og
myrkrið gerði erfitt fyrir. Þegar
þessum áfanga lauk, var ákveðið
að snúa til baka, leita frétta og
biða eftir hjálparsveitunum.
Klukkan var aö nálgast þrjú og
þaö var ekki þurr þráður á leitar-
mönnum. Samband var komið á
við lögregluna á Hvolsvelli og
meðan við biðum hjá rútunum,
komu þær fréttir gegnum' tal-
stöðina að gengið hefði verið úr
skugga um að Eva hefði ekki
verið i bilunum i bæinn; hún hlaut
að vera i Mörkinni.
Hjálparsveitin Dagrenning frá
Hvolsvelli kom um hálffimm
leytið, og skömmu siðar kom
þyrla Landhelgisgæslunnar til
Hvolsvallar, en gat ekki komið að
liöi vegna þokunnar. Hannes Haf-
stein hjá Slysavarnarfélaginu
„var inni i myndinni” eins og sagt
var i talstöðinni og sporhundur
Hjálparsveitarinnar i Hafnarfirði
var á leiðinni.
Allan þennan tima voru for-
eldrar Evu við bflana og biðu
frétta ásamt þeim samferðar-
mönnum sem þátt tóku i leitinni
eða fylgdust með.
Klukkan var orðinn fimm þegar
næsti leitarflokkur hafði verið
skipulagður. Auk hjálparsveitar-
manna frá Hvolsvelli og Hellu,
bættust i hópinn starfsmenn Sam-
vinnutrygginga og prent-
smiðjunnar Odda sem þarna voru
á ferð,alls um 100 manns. Nú lá
leiðin austur á bóginn inn að
Stangarhálsi og Búöarhamri.
Sporhundurinn og stjórnendur
hans voru rétt nýkomnir á vett-
vang þegar tilkynning barst
frá leitarmönnum um að þeir
hefðu fundið hvitan sokk. Varða
hafði verið hlaðin, i hana var fest
grein og á greininni hékk sokkur-
inn. Klukkan var um átta og
þegar i stað var gefin sú skipun að
senda sokkinn niður eftir linu
leitarmannanna til móts við
hundinn. Foreldrar telpunnar
náðu i flik af henni og siðan var
haldið inn að Búðarhamri, en upp
af honum fannst varðan. Næst
uröum við sem biðum vör við það
að þyrlan flaug yfir, en klukku-
stundu siðar eða um klukkan 10
kom tilkynningin um að telpan
væri fundin heil á húfi. Þá voru
liönar um 17 klukkustundir frá þvi
að hún hvarf, allan þann tima
hafði hún reikað villt um i þok-
unni. Hún var málhress þegar
hún fannst, en var þegar i stað
flutt niður á aurana framan við
Stóraenda, þar sem þyrlan beið.
Það var aðdáunarvert að sjá
hve þeir hjálparsveitarmenn
voru snöggir i ferðum. Við horfð-
um á nokkra þeirra geisast upp
hliðina til móts viö þá sem fundu
Evu og þeir voru ekki lengi niður
meö sjúkrabörurnar. Aður en
þyrlan lagði af stað ávarpaði Jón
Böövarsson fararstjóri leitar-
menn og þakkaöi þeim frábær
störf, enda var þeim klappað lof i
lófa af fegnum ferðalöngum og
þreyttum samleitarmönnum. Sá
sem stjórnaði leitinni var Guðjón
Þórarinsson frá Hellu, en af hálfu
ABR voru þeir Þorbjörn Guð-
mundsson, Kristján Valdimars-
son og Sölvi ölafsson með i leit-
inni nánast allan timann.
Eva fannst skammt frá vörð-
unni sem hún haföi hlaðið, hún
var lögst fyrir, en sagðist litið
hafa sofið. Hún hafði gengið
timunum saman, en var komin á-
leiðis i átt til Störaenda þegar
hundurinn snjalli úr Hafnarfiröi
fann hana. ,.A
Þyrla Landheligsgæslunnar sveimar yfir aurnunum framan við Stóraenda. Ljósm: Vilberg Jónsson.
Sambandsleysi við Þórsmörk:
Loft mfög rafmagnaö
Það vakti athygli þeirra
sem fylgdust með leitinni í
Þorsmörk um helgina/ hve
seint gekk að ná tal-
stöðvarsa mbandi við
byggð.
Aö sögn Hannesar Hafstein hjá
Slysavarnarfélaginu var þetta til-
vik einstakt aö þessu leyti. Tal-
stöövarsambandiö fer fram á
miðbylgju og hún getur verið við-
kvæm fyrir skilyrðum i lofti.
Þetta kvöld var loftið mjög raf-
magnað og svo miklar truflanir i
lofti aö engum björgum varð við
komið.
Aö sögn Ferðafélagsmanna eru
stöövarnar i skálunum sterkar og
koma yfirleitt alltaf að gagni,
nema við aðstæöur sem þessar
þegar þoka og rafmagnað loft
trufla.
Hannes Hafstein bætti þvi við
að þetta atvik vekti athygli á ráði
sem hann heföi oft bent á, en það
er að láta krakka á ferðalögum
hafa meö sér flautur svo að þau
gætu látið vita af sér villist þau af
leið. Slikt ætti einnig við um full-
oröna.
—ká