Þjóðviljinn - 03.12.1982, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 3. desember 1982
DJÚBVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýös-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Utgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann.
Ritstjórar: Árni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan Ólafsson.
Umsjónarmaður Sunnudagsblaðs: Guðjón Friöriksson.
Auglýsingastjóri: Sigríður H. Sigurbjörnsdóttir
Afgreiðslustjóri: Baldur Jónasson.
Blaðamenn: Álfheiður Ingadóttir, Helgi Ólafsson, Lúövík Geirsson, Magnús
H. Gíslason, Ólafur Gislason, Óskar Guðmundsson, Sigurdór Sigurdórsson,
Þórunn Sigurðardóttir, Vaiþór Hlöðversson.
íþróttafréttaritari: Vfðir Sigurðsson.
Útlit og hönnun: Andrea Jónsdóttir, Guðjón Sveinþjörnsson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Atli Arason
Handrita- og prófarkalestur: Elías Mar, Gísli Sigurðsson, Guðmundur Andri
Thorsson.
Auglýsingar: Áslaug Jóhannesdóttir, Ólafur Þ. Jónsson
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Jóhannes Harðarson.
Sfmavarsla: Sigríður Kristjánsdóttir, Sæunn Óladóttir Kristín Pétursdóttir.
Húsmóðir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Bárðardóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Gunnar Sigmundsson.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
Útkeyrsla, afgreiðsla og auglýsingar: Síðumúla 6 Reykjavík, simi 8 13 33
Umbrot og setning: Prent.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Umbúöir án
innihalds
• Þótt sumir frammámenn Alþýðuflokksins séu í hópi
háværustu manna landsins, þá er eins ,og Alþýðuflokkur-
inn vilji gleymast í þeim miklu sviptingum, sem nú eiga sér
stað í íslenskum stjórnmálum. Mörgum finnst ekki taka
því að eyða á hann orði, síst eftir þá andlitslyftingu sem
flokkurinn fékk við brotthlaup Vilmundar.
• t*etta er þó mikill misskilningur, því hvort tveggja er,
að innan Alþýðuflokksins finnast enn einlægir jafnaðar-
menn sem hvergi eiga betur heima en í samfylkingu vinstri
aflanna í landinu. Og svo er hitt að vart hæfir þögnin ein
þeim atburði, að nú skuli einn allra ákafasti talsmaður
öfgakenndrar hægri stefnu sem á landinu er finnanlegur
hafa verið útnefndur efsti maður á framboðslista Alþýðu-
flokksins í Reykjavík í komandi þingkosningum.
• Eða hvað segja menrt um nýja „viðreisn“ með þá Al-
bert Guðmundsson og Jón Hannibalsson að oddvitum?
• Við látum þetta nú allt vera méð Sjálfstæðisflokkinn,
en okkur er dálítið sárt um Alþýðuflokkinn eins og fjar-
skyldan ættingja á glapstigum.
• Skyldi það ekki vera misheppnuð stefnumótun hjá
forystuliði Alþýðuflokksins, sem veldur þeim átakanlega
kyrkingi, sem þar virðist ríkjandi?
• í vantraustsumræðunum á dögunum þuldi formaður
Alþýðuflokksins upp nokkur atriði, sem áttu að heita
stefna flokksins, og aðrir talsmenn flokksins hafa hamrað
á nokkrum þessara punkta síðan. Allt er þetta þó mjög í
skötulíki og rekur sig flest hvað á annars horn.
• Tökum fá dæmi úr ræðu formannsins eða forystugrein-
um Alþýðublaðsins:
Alþýðuflokkurinn vill að atvinnuvegum verði búin
heilbrigð rekstrarskilyrði en atvinnurekendum gert að
axla fulla ábyrgð á eigin gerðum í stað þess að styðjast við
bakábyrgð ríkisins, - segir þar.
• Þetta eru falleg orð, en skyldi innihaldið vera mikið?
Eða hvað á að gera til að bæta rekstrarskilyrðin? A að
lækka útgjaldaiiðina-máske vextina? Nei, Alþýðuflokk-
urinn vill hækka vextina. Er það kaupið, sem á þá að
lækka svo rekstrarskilyrðin batni? Alþýðuflokkurinn hef-
ur oft lagt það til áður, en segir fátt um þau efni nú. Á með
löggjöf að ívilna innlendri framleiðslu, sem á í samkeppni
við erlendan varning og bæta þannig rekstrarskilyrðin?
Alþýðuflokkurinn neitar öllu slíku af trúarhita. - Sem
sagt enginn veit hvað flokkurinn meinar. Og að atvinnu-
rekendur eigi að axla fulla ábyrgð eigin gerða. Er þetta
nokkuð nema innantóm orð? Hafa forystumenn Alþýðu-
flokksins hugleitt vanda útgerðarinnar nú um áramótin?
Kemur stjórnvöldum sá vandi ekkert við? Atvinnurek-
endur skulu bara axla ábyrgðina! Hvaða áhrif halda menn
að slík afstaða hefði á kjör sjómanna og fiskvinnslufólks í
lengd og bráð? Við erum ekki í sandkassaleik á róluvelli
eins og forystumenn Alþýðuflokksins virðast halda.
• Alþýðuflokkurinn vill að allt sparifé beri raunvexti.
Þetta viljum við líka, en það er ekki nóg að vilja. Eigi öll
innlán að bera raunvexti, þá verða öll útlán að bera
raunvexti líka, því peningar spretta ekki á trjánum. Þess
vegna er ekki nóg að vilja raunvexti, heldur verða menn
líka að hafa svar viö þeirri spurningu, hvort réttlætanlegt
sé við núverandi aðstæður, að hækka enn vaxtabyrði á
lánum t.d. til framleiðsluatvinnuveganna og á almennum
íbúðalánum. Er það stefna Alþýðuflokksins? - Ef ekki,
þá er talið um raunvexti bara orðaglingur. Og svo er það
Íengi.ng lánanna. Fátt er nauðsynlegra. Um það eru allir
sammála. En hvar á að taka peningana, svo hægt sé að
lengja lánin? Alþýðuflokkurinn gat ekki einu sinni stutt
tillögu um svolítinn skyldusparnað á allra hæstu tekjur í
landinu, svo nota mætti það fé til að lengja lán til þeirra
sem byggja eða kaupa íbúð í fyrsta sinn.
• Hvað er slíkur flokkur svo að tala um lánalengingar?
Þetta voru bara fá dæmi af tíu eða hundrað um mark-
lausar tillögur, sem kallaðar eru stefna Alýðuflokksins.
Það er ekki von að byrlega blási hjá slíkum flokki.
k.
klippt
Lágkúra
Alþýðublaðsins
Verkalýðsleiðtogar Alþýðu-
flokksins hirta þá sem verma rit-
stjórastóla blaðsins um hríð held-
ur betur á miðvikudaginn:
„Okkur brá nú um helgina er
við lásum leiðara Alþýðu-
blaðsins. Þar birtist ómerkilegur
samsetningur, reyndar botnlaus
rógburður, um þá einstaklinga er
skipa forystu Alþýðusambands
íslands. Forystu, sem kjörin er af
fulltrúum verkafólks á Alþýðu-
sambandsþingi.
Við frábiðjum okkur þessa lág-
kúru og gerum þá kröfu til Alþ-
ýðublaðsins, sem er í dag eða ætti
að vera eðlilegum vettvangur til
umræðu um verkalýðsmál störf
og stefnu verkalýðshreyfingar-
innar.“
Þau sem standa að þessari
sendingu eru verkalýðsleiðtogar
Alþýðuflokksins; Kari Steinar,
Jón Helgason, Þórunn Valdi-
marsdóttir, Guðríður Elíasdóttir
og Karvel Pálmason. Víst láir
þeim enginn að þreytast á skæt-
ingi Alýðublaðsins.
En þessi máflutningur er ekki
nýr af nálinni í Alþýðublaðinu og
má muna sölnaða fífla í kaltúni
Jóns Baldvins á blaðinu.
Þreytumerki af þessum toga eru
mörg í gamla Alþýðuflokknum
og ljóst er að flokkurinn mætir
óðum skapadægri sínu. Um
klofning í Alþýðuflokknum má
hafa það í huga, að lengi má
kljúfa tannstöngul.
Ábyrgðin
flust til
í hinum fræga miðvikudags-
leiðara (O tempora o mores)
segir Morgunblaðið á einum stað
að ábyrgðin hafi flust til innan
Sjálfstæðisflokksins með próf-
kjörinu. Þar er líka sagt að eng-
inn sé annars bróðir í leik. Þegar
véfréttir á borð við þessar eru
sagðar, er að sjálfsögðu ætlast til
að þær verði túlkaðar.
Nú er það svo, að stjómarfor-
maður Arvakurs, sem gefur út
Morgunblaðið heitir Geir Hall-
grímsson og það má nærri geta
hvaða þýðingu það hefur í þess-
um leik.
Morgunblaðið gæti því reynst
sigurvegurum prófkjörsins „eng-
inn bróðir í leik“, enda sjást þess
þegar merki að aðrar kenndir en
bræðraþelið ráði för.
Herra ritstjóri
Einsog oft hefur verið bent á,
ræður Morgunblaðið mikiu um
mikilvægi mála með því hvernig
það setur upp blaðið og raðar
niður efni eftir áherslum sem rit-
stjórn þóknast. Þegar íesenda-
bréf með fýrirspumum berast er
þeim eðlilega skellt í lesendadálk
þartilgerðan (velvakandi). í gær
bregður hins vegar svo við að bréf
er birt í opnu blaðsins „Fyrir-
spurn til Jóns Magnússonar" stíl-
að til hr. ritstjóra.
Krefst bréfritarinn Helgi
Ólafsson hagfræðingur skýringar
á þeim ummælum frambjóðand-
ans að úrslit prófkjörsins séu
sigur fyrir þau viðhorf „að Sjálf-
stæðisflokkurinn eigi að vera
breiður, víðsýnn og frjálslyndur
flokkur".
Hvaða
breytingar?
Þannig kunna að verða ein-
hverjar áherslubreytingar í
Morgunblaðinu svona rétt á með-
an línur eru að skýrast í kringum
forystu flokksins. En auðvitað
eru þessar breytingar einsog allar
aðrar hjá þessum stóra borgara-
flokki ekki annað en tilbrigði við
sama stefið: ofurvald borgará-
flokksins og Morgunblaðsins í
þjóðfélaginu. Og Mogginn mun
sjálfsagt reyna að hefna þess í
Mogga sem hallaðist í flokki.
Eftir sem áður sitj a peningaöfl-
in í öndvegi þar á bæjum og skiptir
ekki máli hvort karlarnir sem
veljast til forystu heita Hallgríms-
son, Rockefeller, Bogesen, -eða
jafnvel Bör Börson. Margt er líkt
með skyldum.
Eins má hafa það í huga að
breytingarnar eru ekki meiri og
fleiri en svo, að í átta efstu sætum
á lista íhaldsins eru annað hvort
fyrrverandi eða núverandi þing-
menn.
Býður Hvöt
fram í Skútu-
staðahreppi?
Það var ekki nema von að
Bessí Jóhannsdóttir hefði orð á
því að gagnvart konum væru úr-
slit prófkjörsins tímaskekkja. 111-
kvittinn Þingeyingur hvíslaði því
að klippara, að Sjálfstæðiskvenn-
afélagið Hvöt ætlaði að hefna
harmanna í næstu sveitarstjórn-
arkosningum með því að bjóða
fram í hreppsnefndir. Þannig
kæmi það sér vel fyrir formann
Hvatar að eiga innhlaup í sumar-
höll í Skútustaðahreppi; reyna að
komast í hreppsnefndina. - óg.
og skorið
Peir sjá um
það sjálfir
Mogginn kvartar undan því að
upplausnaröflin hafi lagt sig fram
um að sverta Geir Hallgrímsson
(O tempora á miðvikudag).
Þessu hljótum við að vísa á bug
sem hingað til höfum verið
heiðruð með nafngiftinni „upp-
lausnaröfl". Sjálfstæðismenn
hafa verið fullfærir um það sjálfir
að níða skóinn niður hver af öðr-
um. Og að sverta mannorð hvers
annars. Hitt gæti svo verið að
Mogginn ætti aldrei þessu vant
við upplausnaröfl í eigin flokki?
Að minnsta kosti hlýtur það að
vera hafið yfir allan vafa að Þjóð-
viljinn hefur stutt Geir Hall-
grímsson til allra metorða innan
Sjálfstæðisflokksins - og sagan
hefur ekki numið staðar innan
Sjálfstæðisflokksins eða hvað?
Ríkisstjórn
styrkist
í sessi? -
Niðurstöður prófkjörsins gefa
tilefni til allra handa túlkana og
eru nú margar kenningar á lofti.
Ein er sú að óbreyttir Sjálfstæðis-
menn hafi verið að votta ríkis-
stjórninni traust sitt með því að
kjósa Albert, sem studdi manna
dyggast stjórnarmyndun Gunn-
ars, Birgi ísleif, sem hefur haft
hægt um sig, Friðrik Sophusson
sem Gunnar studdi til varafor-
manns og reynt hefur að vera
maður sátta í flokknum, Ellert
Schram sem stutt hefur afgreiðslu
bráðabirgðalaga í ritstjórnar-
greinum síðdegisblaðsins og
svona áfram.
Pálmi Jónsson vinnur einnig
sigur í sínu kjördæmi og
stuðningsmenn ríkisstjórnarinn-
ar aðrir vinna einnig glæstan sigur
í prófkjörinu í Norðurlandskjör-
dæmi vestra. Jón Ásbergsson for-
stjóri og fyrrum leiftursóknar--
maður tapaði illilegá og allt er á
sömu bókina lært.
Eykon hélt að vísu öðru sæti en
má muna glæstari tíð. Til hvers
voru refirnir skornir, á sínum
tíma, eða væri máske nær að
spyrja til hvers hrúturinn var
skotinn?
-óg.