Þjóðviljinn - 20.01.1984, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn - 20.01.1984, Blaðsíða 6
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 20. janúar 1984 Stokkhólmsráðstefnan Formsatriðin Nú þegar Stokk- hómsráðstefnan um öryggi og frið í Evrópu er hafin liggur fyrir að þar verða ekki tekin til umræðu mál er varða kjarnorkuvígbúnaðinn íálf- unni. Vafasamt er einnig talið að hugmyndir um kjarnorku- vopnalaus Norðurlönd og kjarnorkuvopnalaust belti í Mið-Evrópu komist á dag- skrá, en reglur ráðstefnunn- ar eru þess eðlis að þar verða engar ákvarðanir nema um þær ríki algjör eining. Engu að síður er Stokkhólmsráð- stefnan nú eini vettvangur- inn þar sem fram fara við- ræður um bætta sambúð og slökun spennu íálfunni. Fyrstu verkefni ráðstefnunnar verða að fjalla nánar um dagskrá ráðstefnunnar og hvaða málefni þar verða tekin fyrir. Þá er reiknað með því að ýmis ákvæði Helsinki- sáttmálans frá 1977 um öryggi og slökun spennú verði tekin til með- ferðar, sérstaklega ákvæði sem varða upplýsingamiðlun um heræf- ingar og hernaðarframkvæmdir. Ekki væri óeðlilegt að hugmynd- ir um kjarnorkuvopnalaus svæði kæmu einnig á dagskrá, en frétta- skýrendur telja ósennilegt að Bandaríkin ljái máls á slíkri um- ræðu. Ríkisstjórn Olof Palme, sem jafnframt er gestgjafi ráðstefnunn- ar, hefur á alþjóðavettvangi reynt að vinna fylgi við hugmyndir um slík kjarnorkuvopnalaus svæði á Norðurlöndum og í Mið-Evrópu. Ríkisstjórnin hefur hins vegar lýst því yfir að hún muni ekki eiga frumkvæði að slíkri umræðu á ráð- stefnunni, og er það gert í samræmi við þá hefð að gestgjafi ráðstefna af þessu tagi haldi sig meira í bak- grunninum. Shultz utanríkisráðherra Banda- ríkjanna lýsti því yfir við komuna til Stokkhólms, að ráðstefnan þar gæti með engu móti komið í stað- inn fyrir samningaviðræðurnar í Genf. Hann sagðist hins vegar vona að ráðstefnan leiddi til að- gerða er draga myndu úr líkunum á óvæntri árás eða mistúlkun upplýs- inga. Sagðist hann vona að ráð- stefnan leiddi til þess að öll hernað- arstarfsemi í álfunni yrði opnari og auðveldara yrði að fylgjast með og segja fyrir um hernaðarumsvif í álf- unni. Það sem mesta athygli hefur vak- ið fyrstu daga ráðstefnunnar eru þeir viðræðufundir sem átt hafa sér stað utan dagskrár, og þá sérstak- lega þeir fundir sem Olof Palme og Claude Cheysson utanríkisráð- á dagskrá Olof Palme hjálpar George Shultz utanríkisráðherra Bandaríkjanna úr frakkanum við komuna tO Stokkhólms. herra Frakklands áttu með Andrej Gromyko á sunnudag. Palme sagði eftir fundinn með Gromyko að hann hefði gefið loforð um að So- vétríkin myndu virða hlutleysi Sví- þjóðar, en Palme hafði í viðræðun- nm tekið upp hin ítrekuðu land- helgisbrot óþekktra kafbáta við sænska skerjagarðinn. Fram kom að viðræður Gromy- kos og Cheysson snérust fyrst og fremst um málefni Mið- Austurlanda og kom fram að á- greiningur hefði komið fram á milli ráðherranna. Þeir George Shultz og Andrej Gromyko áttu einnig með sér all- langan fund þar sem þeir ræddu vandamál í sambúð stórveldanna. Hefur þar væntanlega skorist í odda ef dæma má af ræðu þeirri sem Gromyko flutti á þriðjudag á sjálfri ráðstefnunni, en þar fór hann hörðum orðum um núverandi stjórn Bandaríkjanna og sagði hana ekki hugsa um annað en stríðsrekstur auk þess sem hann líkti hinni stórauknu hervæðingu í Bandaríkjunum við „brjálæðislega ástríðu“. Sovétríkin hafa ítrekað þá af- stöðu sína, að þau telji tilgangs- laust að hefja afvopnunarviðræður í Genf á meðan uppsetningu nýrra meðaldrægra eldflauga er haldið áfram í Evrópu. Hins vegar sé Sov- étstjórnin reiðubúin til samninga verði horfið aftur til þess ástands sem var áður en uppsetning þess- ara vopna var hafin. Árásarstefna Bandaríkjanna ógnun við Mð sagði Gromyko í ávarpi sínu á Stokkhólmsráðstefnunni Uppsetning nýrra eldflauga Bandaríkjanna, sem hafln hefur verið á Vesturlöndum, stuðlar ekki að alþjóðaöryggi eða öryggi þeirra landa sem hafa tekið þá áhættu að setja þær upp hjá sér. Hernaðar- hyggja, óvinátta og styrjaldarbrjá- læði er flutt til V-Evrópu með þess- um eldflaugum. Þeir sem eru að reyna að róa þjóðir V-Evrópu með fölskum loforðum um frið í skugga bandarískra eldflauga taka á sig al- varlega ábyrgð vegna þessarar blekkingar... Þannig komst Andrej Gromyko utanríkisráðherra Sovétríkjanna að orði í ávarpi sínu til StokkL hólmsráðstefnunnar, þar sem hann réðst mjög harkalega að því sem hann kallaði „árásarstefnu Banda- ríkjanna í utanríkismálum". Hann sagði jafnframt að ef Bandaríkin og önnur NATO-ríki sýndu að þau væru reiðubúin til þess að snúa aftui til þess ástands, sem ríkti áður en uppsetning bandarísku meðaldrægu eld- flauganna hófst, þá væru Sovétrík- in einnig reiðubúin til þess. Gromyko sagði að ekki væri lengra síðan en í gær að bandarískir leiðtogar, bæði þeir sem bera axla- skúfa og þeir sem ekki bera slíka, hefðu rætt það sín á milli, hvernig tryggja mætti Bandaríkjunum sigur í kjarnorkustyrjöld með hernaðarlegum yfirburðum. Sagði Gromyko að hernaðaruppbygging Bandaríkjanna í þessu skyni líktist „brjálæðislegri ástríðu“. „í stuttu máli er núverandi ríkisstjórn í Bandaríkjunum ríkisstjórn sem hugsar aðeins um styrjaldir og hegðar sér samkvæmt því“, sagði Gromyko. Gromyko sagði að lausn kný- jandi vandamála samtímans væri að finna við samningaborðið, en slíkar viðræður mættu ekki vera notaðar sem dulbúningur fyrir hernaðaráætlanir. Sagði Gromyko að ekki væri hægt að semja um tak- mörkun eldflauga á sama tíma og verið væri að setja upp nýjar og fleiri eldflaugar, slíkar viðræður gætu aðeins orðið til þess að dylja eigin stefnu Bandaríkjanna. Þá gagnrýndi Gromyko fram- ferði Bandaríkjanna í hinum ýmsu heimshlutum, og nefndi þar sér- staklega Líbanon, Grenada og Mið-Ameríku. Um Mið-Ameríku sagði hann: „Það er opinbert leyndarmál hver sendir málaliða og ofbeldismenn til Nicaragua, hver er að gera Honduras að herstöð sinni, hver heldur slátrarastjórn- inni við völd í E1 Salvador. Það vantar bara rannsóknarréttinn í því landi. Hernaðarstefna er að vissu leyti eins og eiturlyfjaneysla, en þó enn hættulegri. Þegar farið er að venjast henni krefst hún afkasta- meiri aðferða til að drepa fólk, verði ekki bundinn endir á þetta með aðgerðum allra friðelskandi afla.“ „Árásarstefna Bandaríkjanna í utanríkismálum er sú hætta sem ógnar friðnum mest núna“, sagði Gromyko. Benti hann á að Banda- ríkin hefðu á alþjóðavettvangi ver- ið í hópi örfárra ríkja sem greitt hefðu atkvæði gegn frystingu Sendiherra Sovétríkjanna í Stokk- hólmi tekur á móti Andrej Grom- yko við komuna til Stokkhólms. kjarnorkuvopna, gegn fordæm- ingu á kjarnorkustyrjöld sem glæp gegn mannkyninu og gegn tillögu um ráðstafanir sem þyrfti að gera til þess að koma í veg fyrir vígbún- aðarkapphlaup úti í geimnum. Þá ásakaði hann Bandaríkin og önnur kjarnorkuveldi á ráðstefnunni fyrir að hafa ekki viljað gangast undir skuldbindingu um að beita ekki kjarnorkuvopnum að fyrra bragði, eins og Sovétríkin hefðu þegar gert.“ „Það er ekki hægt að tala um gagnkvæmt traust á milli ríkja á sama tíma og verið er að vinna að hugmyndum um kjarnorkustyrj- öld“, sagði Gromyko. „Nú er þörf á aðgerðum en ekki orðaleikjum, sem svo oft hefur verið gripið til upp á síðkastið í Washington. Þeir eru merki um skammsýnar hug- leiðingar og fólk þekkir nú orðið vel, hvers virði slík brögð eru. Það er alveg sama hversu menn streitast við að ljúga - það er sama hvort um grófa eða haganlega lýgi er að ræða, - slíkt mun engu breyta um hið raunverulega ástand mál- anna. Það sem þörf er á er stefnu- breyting - frá hernaðarstefnu og árásarstefnu til stefnu friðar og al- þjóðasamvinnu.. Mig langar til að trúa því að leiðandi aðilar í Banda- ríkjunum öðlist skilning á gildi þeirrar stefnu, sem byggist á því að setja samvinnu í stað haturs, af- vopnunarviðræður í stað hnefa- reglunnar“. Eins og sjá má af þessum tilvitn- unum í ræðu Gromykos var hann óvenju berorður og talaði tæpi- tungulaust. Hins vegar gefur ræða hans ekki mikið tilefni til bjartsýni um árangur af ráðstefnunni eins og málum er nú háttað í álfunni. Til þess að svo megi verða þarf enn öflugri þrýsting friðarhreyfinganna í austri og vestri. ólg. Friðarhreyfingar þinga í Stokkhólmi: Getum ekki beðið eftir raunhæfum aðgerðum Við skorum á þá Gromyko og Shultz að samþykkja hver fyrir sig að stöðva þegar allar tilraunir með eða uppsetning á nýjum kjarnorku- vopnum sem fyrsta áfanga í raun- verulegri afvopnun. Þetta er hægt að gera nú þegar með því gagn- kvæma eftirliti sem er fyrir hendi og án nokkurra undangenginna samninga... Þannig segir meðal annars í frétta- tilkynningu þeirri sem fulltrúar hinna óháðu friðarhreyfinga í Evr- ópu og Norður-Ameríku sendu frá sér á fundi þeim sem haldinn var í síðustu viku í tilefni Stokkhólms- ráðstefnunnar. í fréttatilkynningunni sem jafn- framt er ályktun fundar friðar- hreyfinganna segir að uppsetning nýrra eldflauga í Austur- og Vestur-Evrópu sé áfall fyrir allt starf í þágu gagnkvæms trausts og öryggis í álfunni. Bent er á að þar sem uppsetning þessara eldflauga hafi leitt af sér að slitnað hafi upp úr öllum afvopnunarviðræðum, þá sé Stokkhólmsráðstefnan eini pól- itíski vettvangurinn þar sem af- vopnun sé formlega á dagskrá. Hins vegar sé svo um hnútana búið að raunveruleg afvopnun komist ekki á dagskrá í Stokkhólmi fyrr en 1987. „Miljónir manna í löndum okkar þrá að raunveruleg skref verði stig- in í átt til slökunar og afvopnunar og geta ekki beðið svo lengi. Þetta fólk biður um nýja stefnu en ekki um nýjar tálsýnir. Innantóm orðog andlitslyftingar munu einungis auka á þann trúnaðarbrest sem þegar hefur skapast á milli stjórnvalda og fólksins." Þá skora fulltrúarnir á Breta og Frakka að stöðva uppbyggingu kjarnorkuvopna í þessum löndum, þar sem hún valdi vaxandi spennu í álfunni. Þá skora fulltrúarnir á öll þátttökuríkin í ráðstefnunni að nota þetta tækifæri til þess að grípa til eigin frumkvæðis í þeim tilgangi að skapa gagnkvæmt traust, til dæmis með því að stöðva eða hætta uppsetningu nýrra vopna, hvort sem um hefðbundin vopn sé að ræða, efnavopn eða kjarnavopn. Ættu slíkar reglur að gilda að minnsta kosti á meðan á ráðstefn- unni stendur. Fulltrúarnir segja að friðar- hreyfingarnar muni halda áfram andstöðu sinni við nýju eld- flaugarnar og krefjast þess að þær verði teknar niður. Þá segjast þeir einnig munu leggja aukna áherslu á andstöðu við nýjar hugmyndir um stríðsrekstur í háloftunum og ný vopn í þeim tilgangi. Þá segjast samtökin styðja hugmyndir um kjarnorkuvopnalaus svæði sem skref í áttina að kjarnorkuvopna- lausri Evrópu. Þá segir í ályktuninni að friðar- hreyfingarnar muni taka af fullri alvöru þeim tillögum sem komið hafa frá ríkjum A-Evrópu, þar sem farið sé fram á að unnið sé að „gagnkvæmu trausti“ og „gagnk- væmu öryggi" og að eðlilegum „samskiptum" sé viðhaldið. „Traust á miili austurs og vesturs verður aldrei áreiðanlegt nema það sé byggt á slökunarstefnu er nái til allra hópa þjóðfélagsins, og við munum halda áfram að vinna að því markmiði.“ Þá segir að lokum að friðar- hreyfingarnar muni fylgjast með Stokkhólmsráðstefnunni af athygli óg nota tækifærið til að kynna sínar eigin hugmyndir um það hvernig byggja megi upp gagnkvæmt traust austurs og vesturs. ólg.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.