Þjóðviljinn - 13.04.1984, Blaðsíða 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 13. apríl 1984
Þjóðviljinn á Borgarfirði eystra
Atvinnuástand með lakasta móti
Bitnar helst
á konunum
segir Oddný
í Snotrunesi
Atvinnuástand hefur verið með
allra lakasta móti hér í byggðar-
laginu í vetur“ sagði Oddný Vest-
mann á Snotrunesi í Borgarfirði
e\straviðferðalangblaðsins„Mikið
af fólki hefur neyðst til að leita sér
að vinnu annars staðar, og maður
óttast auðvitað að þetta fólk komi
ekki til baka, einkum yngra fólkið.
Það er raunar von, þegar fólk getur
haft helmingi meiri tekjur og
trygga vinnu annars staðar.“
„Hér er yfirleitt atvinnuleysi frá
því í miðjum desember frameftir
vetri. Og ég er ansi hrædd um að
ekki rætist úr atvinnuástandinu
fyrr en við fáum almennilega höfn,
svo stærri bátar geti lagt hér upp. Á
meðan ekki berst nægur afli útaf
hafnarskilyrðunum þá verður hér
erfitt fyrir konur um vinnu, og það
verður að segjast að það eru fyrst
og fremst konurnar sem atvinnu-
leysið bitnar á,“ sagði Oddný og
var skelegg fyrir hönd kynsystra
sinna.
Þegar við spurðum hvernig
henni líkaði að öðru leyti við Borg-
arfjörð kvaðst Oddný una hag sín-
um dável. „Ég hef nú þvælst víða,
en aldrei haft eins mikinn tíma fyrir
sjálfa mig og hér, eða orðið vör við
jafnlítið stress. Fólk er hér ekki ríg-
skorðað við stimpilklukkur og get-
ur séð aðeins meira en rétt niður
fyrir lappirnar á sér“.
Oddný kvaðst vilja geta þess, að
sér fyndist Alþýðubandalagið gera
of lítið af því að ræða stöðu íslands
innan NÁTÓ um þessar mundir.
„Það er vitað að Ámríkanar vilja
setja hér upp radarstöðvar vítt og
breitt, og voðalegt að vita til þess
að ekki skuli vera vakin á því meiri
athygli. Manni sýnist nú raunar að
Sjálfstæðisflokkurinn vilji gera ís-
land að hálfgerðri amrískri ný-
lendu, og við þessu þarf að sporna
af krafti", sagði Oddný og sló
bylmingshögg í vesalings borðið.
„Hér er annars fullt af góðu fólki
sem hefur áhuga á að stofna friðar-
hóp eða einhvers konar hóp gegn
hernum og nú þarf maður bara að
drífa í því.“ -ÖS
Oddný í Snotrunesi var óánægö meft kaupfélagsveldið á staðnum og kvað
það koma niður á vöruvali á staðnum. Til dæmis kvað hún erfitt að fá
nokkurn tímann ferskan mat. Ljósm. Jón Ingí.
Gutlað á trillu
sumarhúsamegin
í tilverunni
Afleit
hafnar-
aðstaða
segir hœstráðandi
á Boðanum
Um borð í Boðanum var hörku-
legur gaur að setja niður nýja vél og
kvaðst að öðru leyti að vera að
,JIxa þetta til fyrir vertíðina“. El-
var Tryggvason er 23 ára og keypti
Boðann í fyrra og segist vera „bölv-
aður nýgræðingur“. Þeir eru tveir
á, veiða á færi og línu sem þeir beita
að mestu leyti sjálfir og eru sumar-
húsamegin í tilverunni.
„Aðalkosturinn við þetta trillu-
gutl er að maður ræður sér alveg
sjálfur. Er ekki undir neinn settur.
Vil þetta miklu heldur en einhverja
frystihúsavinnu, þarsem stimpil-'
klukkan ræður og maður er ævin-
lega inni við. Síst vil ég inniver-
una“.
Hann segir okkur að nýja vélin
hafi kostað morð fjár, tæpar tvö
hundruð þúsundir en „það þýðir
andskotann ekkert en vera með
góðar vélar, svo hægt sé að róa
þessa sex mánuði sem við náum
hérna í Borgarfirðinum. Báturinn
er hvort sem er allur í skuld svo það
skiptir víst ekki öllu þó skuldafenið
dýpki“, og Elvar hlær bara að þess-
ari skuldseigu veröld.
„Annars er mál númer eitt, tvö og
þrjú hjá okkur hér í Borgarfirði að
fá nýja og betri höfn, eða stórbætt
hafnarskilyrði. Hér geta ekki stórir
bátar lagt upp, og fyrir bragðið
Elvar Tryggvason, trillujaxl á Boðanum á Borgarfirði eystra: „Númer eitt, tvö og þrjú hjá okkur að fá bætta höf n“.
Ljósm. Jón Ingi.
verður að keyra hingað fiski bara
til að reyna að halda einhverri at-
vinnu uppi. Ófært helvíti. Aðstað-
an í þessu hafnarkríli er heldur ekki
til að hrópa húrra fyrir. í norð-
austanbrimi getur allt gerst, það
hefur komið fyrir að böndin hrein-
lega hafi flotið uppaf pollunum, nú
eða bara slitnað og bátarnir lent
uppí fjöru. Hann Björgvin hérna,“
og Elvar bendir á trilluna við hlið-
ana á Boða, „hann flaut hér uppí
fjöru í norðaustanbrimi og stór-
skemmdist. Þetta er andskotann
ekki hægt lengur“, og Elvar trillu-
karl skekur haus af vandlætingu
yfir sinnuleysi hafnaryfirvalda sem
ýmsum á Borgarfirði eystra þykja
ekki ýkja snör að sníða vankanta af
hafnaraðstöðunni.
Ertu fjölskyldumaður?
„Nei, heldur betur ekki, ég er
algerlega sjálfs mín herra. Það
skiptir öllu“.
En ertu ekki með nefið í ein-
hverjum stelpum?
„Nei, nei, nei,“ og Elvar neitar
blákaldur öllum slíkum áburði.
Þessu lýgurðu segjum við með
vandlætingarsvip og skrúfum upp
yfirheyrsluna með þeim árangri að
Elvar gefst upp á flótta. „Jú bless-
aður vertu, ég harðlýg því, hvað
heldurðu“.
-ÖS
Pottþétt böll á
Borgarfirði eystra
Helga Björg Eiríksdóttir og Gróa Krlstín Bjarnadóttir: „Ekki hægt að fara á
ball um hverja helgi. Það er svolítið gróft". Ljósmynd: Jón Ingi.
segja tvœr stilltar
stúlkur í Eiðaskóla
Tvær gæjalausar sautján ára
i píur voru á labbi utan við barna-
skólann á Borgarfírði eystra þegar
Þjóðviljinn sveif í hlað í fylgd Helga
1 Seljan. Þær voru í skreppu frá
Eiðaskóla, þar sem þær að öðru
jöfnu leggja sig eftir þekkingu og
þroska, og svelgja í sig mannvit.
Gróa Kristín var raunar frá Egils-
stöðum og hafði ekki fyrr drepið
fæti sínum á borgfirska jörð, en
Helga Björg hins vegar verið þar
frá því af henni hófust sögur.
Hvernig er að búa á Borgar-
: firði?, spurðum við fyrst og bárum
okkur mannalega þó kuldinn væri
að murka úr okkur tóruna.
„Fínt“, svarar Helga Björg,
„kannski dálítið rólegt. Það er
kannski ekki mikið um að vera á
sumrin fyrir krakkana. Við löbbum
eitthvað á kvöldin, útá símstöð til
að kjafta saman eða förum stund-
um í útilegur hér útí sveit um helg-
ar. Það er fjör. Svo förum við á
böll, bæði á Egilstaði og Reyðar-
fjörð. Annars eru bestu böllin hér.
Það er pottþétt".
En hvernig er að vera á Eiðum?
„Frábært“, segja þær báðar.
„Það er samt misjafnt. Stundum er
leiðinlegt. Einsog í gær, þá fóru all-
ir á ball, þá hundleiddist okkur al-
veg. Þá hringdi ég bara í pabba og
bað hann að sækja okkur“, bætir
Helga Björg við, sem augsýnilega
vefur föðurtötrinu um fingur sér
einsog lakkrísröri.
Nú, farið þið ekki á böllin, segj-
um við skemmtanasjúkir sunnan-
gaurar í mikilli forundran.
„Við erum svo stilltar maður.
Svo fórum við líka um síðustu
helgi. Það er sko ekki hægt að fara
á ball um hverja helgi. Það er svo-
lítið gróft.“
-ÖS