Þjóðviljinn - 18.02.1987, Blaðsíða 5

“Ég átti auðvelt með að setja mig í spor Búbba. Að sumu leyti er hann líkur mór en að öðru leyti mjög ólíkur." Eggert Guðmundsson við Hvalbát en kvikmyndin byrjar út á miðunum.
Skytturnar
Ábyrgðarlaust gæóablóð
Eggert Guðmundsson, Búbbi skytta,
segirfrá kvikmynd Friðriks Þórs Friðrikssonar, Skytturnar
Um síðustu helgi var frum-
sýnd ný íslensk kvikmynd,
Skytturnar, eftir Friðrik Þór
Friðriksson. Aðalhlutverk
kvikmyndarinnar eru í hönd-
um tveggja ómenntaðra
leikara, leikara að guðsnáð
einsog kvikmyndagagnrýn-
endur blaðanna hafa kallað þá.
Eggert Guðmundsson leikur
Guðbjart Hafsteinsson frá
Hellissandi, sem gengur undir
nafninu Búbbi, feitan og lura-
legan vélstjóra, sem ekki stíg-
ur í vitið. Þeir sem séð hafa
myndina eru almennt á því að
Eggert hafi unnið leiksigur á
tjaldinu og er þá engri rýrð
kastað á félaga hans Þórarinn
Óskar Þórarinsson, í hlutverki
Gríms.
„Þetta er nú ekki í fyrsta skipti
sem ég fæst við leik, því ég starfa
með áhugaleikhúsinu Hug-
leikur,“ sagði Eggert við undirrit-
aðan er við hittumst skömmu
eftir frumsýningu. „Það er hins-
vegar mjög ólíkt að leika í kvik-
mynd og því að standa á fjölun-
um. Ég hafði gert mér ákveðnar
hugmyndir um þessa vinnu og
ætlaði að sinna mínu starfi með
leiknum, en kvikmyndaleikurinn
reyndist mun erfiðari en ég gerði
mér grein fyrir. Til marks um það
þá léttist ég um ein sex kíló fyrstu
vikuna vegna stress og spennu.
Það var líka glapræði að ætla sér
að sinna öðru en leiknum á með-
an á tökum stóð.“
Tók tilboðinu
sem gamni
Friðrik Þór mun hafa haft Egg-
ert í huga þegar hann mótaði per-
sónu Búbba en kunningsskapur
leikarans og leikstjórans hefur
staðið yfir í 18 ár, að þeir
kynntust í garðyrkjuvinnu.
„Þetta hefur nú verið tilviljana-
kenndur kunningsskapur en eitt
sinn er við hittumst fyrir nokkr-
um árum spurði Friðrik mig hvort
ég vildi leika í kvikmynd hjá hon-
um. Ég tók því nú frekar sem
gamni en alvöru, en uppfrá því
impraði hann alltaf á þessu er
leiðir okkar lágu saman. Það var
svo upp úr áramótunum 85-86 að
hann hringdi í mig og bað mig að
koma og tala við sig. Hjá honum
var þá staddur Einar Kárason,
rithöfundur, sem samdi handrit
kvikmyndarinnar í samvinnu við
Friðrik Þór. Þeir sögðu mér frá
hugmyndinni og vildu fá mig í
hlutverkið. Eftir að ég hafði litið
yfir handritsdrögin ákvað ég að
slá til.
Tökur hófust svo í ágúst sl og
stóðu samfleytt í tvo og hálfan
mánuð. Síðan var gert hlé en far-
ið aftur af stað seinna um haustið
í rúma viku.“
Sáttur við sjálfan mig
Hvernig varð Eggerti svo við
að sjá sjálfan sig ljóslifandi á
tjaldinu?
„Ég kveið því en á föstudags-
kvöldið fékk ég að sjá forsýningu
þannig að ég var kominn yfir það
versta á frumsýningunni. Nú ég
var sáttur við sjálfan mig í mynd-
inni og við myndina sjálfa. Mér
finnst hún mjög góð. Samstarfið
við gerð myndarinnar var mjög
gott og þetta samstarf skilaði
góðum árangri. Kvikmynd er
einsog keðja og hún er aldrei
sterkari en veikasti hlekkurinn og
í Skyttunum sé ég engan veikan
hlekk.“
Hver er Búbbi?
„Búbbi er ábyrgðarlaust gæða-
blóð, einföld og góð sál. Það var
auðvelt að setja sig í spor hans.
Að vissu leyti líkist hann mér en
að öðru leyti er hann ólíkur. Per-
sónusköpunin kom eiginlega af
sjálfu sér.
Búbbi og Grímur eru báðir típ-
ískir utangarðsmenn þó ólíkir
séu. Að vertíð lokinni ætla þeir
að hafa það huggulegt eitt kvöld.
Áfengið hefur sín áhrif á hvernig
fer en eiginlega leiðir hver at-
burðurinn annan einsog oft vill
verða hjá einstaklingum sem eru
að leita lífsfyllingar í
skemmtanabransanum. Þetta er
þó eina leið þeirra félaga til að
leita lífsfyllingarinnar, þeir
þekkja engin önnur ráð til þess.
Guðbjartur
verður Guðbrandur
Á veitingastöðunum eiga þeir
erfitt með að aðlagast fólkinu.
Þeim er hent út af Gauk á Stöng
og fara þá á nektarsýningu á Uppi
og niðri. Þar lenti ég í hálfgerðu
basli við upptökurnar. Mér var
uppálagt að ganga fram fyrir
nektardansmeyjuna, heilsa henni
og kynna mig sem Guðbjart Haf-
steinsson frá Hellissandi. Ég gat
bara ekki munað nafnið og mis-
mælti mig trekk í trekk og sagði
Guðbrandur Gíslason frá Helliss-
andi.
Skemmtistaðasyrpunni lýkur
svo í Glæsibæ þar sem þeir kynn-
ast konu sem tekur þá heim með
sér. Nágrannarnir kæra drykkju-
skap og hávaða og félagarnir eru
handteknir af lögreglunni.
Seinna um nóttina er þeim svo
sleppt lausum og fyrir tilviljun er
mannlaus bíll í gangi fyrir utan
stöðina. Grímur ákveður að
grípa tækifærið og stelur bílnum
og þá byrjar vesenið fyrir alvöru.
Reyndar held ég að ég hafi
aldrei verið eins hræddur og þeg-
ar við ókum burt frá lögreglu-
stöðinni. Skelfingarsvipurinn á
andliti mínu var svo sannarlega
ekta. Við þurftum að endurtaka
þetta atriði nokkru sinnum og
smámsaman jafnaði ég mig á
hræðslunni.
Sagan er alltaf
að gerast
Bfltúrinn endar inn í sport-
vöruverslun og þar fær Grímur
útrás fyrir reiði sína með skot-
vopnum. Búbbi tekur líka byssu
og fær einnig á vissan hátt útrás,
enda held ég að það blundi í flest-
um mönnum að fá að skjóta af
lyst sinni.“
Telur þú að þessi saga gæti
gerst í raunveruleikanum?
„Hún er alltaf að gerast þó
endir myndarinnar sé kannski
ekki alveg í takt við raunveru-
leikann. Það þætti saga til næsta
bæjar ef lögreglan færi að skjóta
vopnlausan mann niður. Þetta
stefnulausa ráf þeirra félaga um
næturlíf Reykjavíkur er hinsveg-
ar mjög trútt raunveruleikanum.
Það er fjöldi fólks sem leitar að
lífsfyllingu á skemmtistöðum.
Sumir lifa næstum alfarið fyrir
það. Hlakka jafnvel alla vikuna
eftir næstu helgi, nú eða kvíða
henni. Þegar svo upp er staðið
skilur helgin ekkert eftir nema
kannski hausverk og slæma sam-
visku. Og svo byrjar sami víta-
hringurinn aftur. Utangarðs-
menn á borð við Búbba og Grím
eru töluvert algengir í okkar
þjóðfélagi.“
Dái þrautseigju
Friðriks
Hvað með framhald á þessu
sviði? Gæturðu hugsað þér að
leika aftur í kvikmynd?
„Þegar á upptökum stóð hét ég
mér því að taka aldrei þátt í kvik-
mynd aftur. Nú þegar litið er til
baka minnist ég þessa tímabils
sem skemmtilegs ævintýris.
Upptökurnar tóku hug manns og
hjarta á meðan á þessu stóð.
Hvort ég leik aftur getur tíminn
einn leitt í ljós. Ef mér gefst tæki-
færi til þess hugsa ég að ég myndi
taka því.“
Hvað er þér minnisstæðast frá
þessu ævintýri?
„Þrautseigja Friðriks Þórs. Ég
hefði aldrei að óreyndu trúað
hversu mikið fyrirtæki kvik-
myndagerð er. í bíó tekur maður
kvikmyndina sem sjálfsagðan
hlut og leiðir aldrei hugann að því
hversu mikil vinna er að baki.
Staðreyndin er hinsvegar sú að
nokkrar sekúndur á tjaldinu geta
kostað fleiri sólarhringa vinnu.
Ég get því ekki annað en dáðst að
Friðriki Þór, sem tekur mikla
áhættu með gerð þessarar mynd-
ar og leggur allt undir.“ -Sáf
Miðvikudagur 18. febrúar 1987 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 5