Þjóðviljinn - 02.06.1987, Blaðsíða 4

LEIÐARI
Hverju svarar borgarverkfræðingur?
Eftirmál burðarþolsskýrslunnar þarsem í Ijós
komu alvarlegir gallar á hönnunarferli stórhýsa í
Reykjavík hafa mjög mætt á Þórði Þ. Þorbjarnarsyni
borgarverkfræðingi og undirmönnum hans, og ekki
að ófyrirsynju.
Komið hefur í Ijós að hjá byggingafulltrúa, sem
lýtur yfirstjórn borgarverkfræðings, hefurpotturverið
brotinn allnokkra hríð. Hagsmunir borgarbúa hafa
þar verið látnir víkja fyrir ýmsu einkabralli með þeim
afleiðingum að Reykvíkingar geta ekki lengur treyst
því að þeir búi, starfi og versli í húsum sem þola
venjulegan íslenskan jarðskjálfta.
Skýrslan um burðarþolið hefur orðið til þess að
allir flokkar í borgarstjórn hafa náð samstöðu um
úrbætur sem eiga að koma í veg fyrir slysagildrur í
framtíðinni.
Þrátt fyrir að borgarstjórn virðist ætla að taka burð-
arþolshneykslið föstum tökum virðist hinn ábyrgasti
meðal hinna ábyrgu ekki ætla að láta af þeim stíl sem
honum er svo eiginlegur í samskiptum við borgar-
búa. Borgarverkfræðingur er játakk bara hress.
Sigurjón Pétursson hefur nú skrifað borgarverk-
fræðingi opið bréf vegna ummæla hans í tengslum
við burðarþolsskýrsluna.
í bréfinu ræðir Sigurjón um viðtal sem Þjóðviljinn
átti við Þórð í síðustu viku. í því er meðal annars rætt
um samþykkt borgarráðs frá 1977 um að starfs-
mönnum sé óheimilt að taka að sér hönnunarverk-
efni nema með leyfi borgarverkfræðings, og eigi
hann að gera borgarráði grein fyrir undanjDágunum
tvisvar á ári. Slík skýrsla hefur aldrei verið gefin, og
Þórður er spurður hverju sæti.
„Það hefur enginn kallað eftir henni,“ segir Þórður.
„Þar á meðal ekki Sigurjón Pétursson sem var höf-
undur þessarar tillögu á sínum tíma. Hann var í
aðstöðu til að gera það að minnsta kosti í fjögur ár.“
Sigurjón játar í bréfi sínu fúslega að augljóst sé að
borgarfulltrúar verði að auka aðhald í þessum efn-
um. Orð Þórðar vekja hinsvegar ýmsar spurningar,
og í hinu opna bréfi sínu spyr Sigurjón nokkurra
þeirra.
Telur borgarverkfræðingur að því aðeins skuli far-
ið eftir samþykktum borgarráðs að eftir því sé sér-
staklega gengið?
Telur borgarverkfræðingur að þeir einir séu í að-
stöðu til að krefjast þess að hann fylgi samþykktum
sem eru á hverjum tíma í meirihluta?
Á sambandsstjórnarfundi Verkamannasam-
bandsins um helgina var því slegið föstu að við
nýtingu fiskimiðanna verði einnig að hafa í huga rétt
þeirra sem hafa atvinnu sína af vinnslu í landi. Undir
þetta er vert að taka. Fiskimiðin eru þjóðareign, og
þegar sóknin er skipulögð verður að taka tillit til
þjóðarhagsmuna frammyfir stundargróða, og ekki
síst ber að taka tillit til hagsmuna verkafólks og
byggðasjónarmiða.
Ætlar borgarverkfræðingur að halda áfram að líta
á samþykktir borgarráðs sem þarflaust papp-
írsgagn? Borgarráð samþykkti til dæmis útaf burðar-
þolsskýrslunni að borgarráð fái þrisvar á ári skýrslu
um framvindu úrbótamála, þá fyrstu fyrir 1. júlí
næstkomandi. Ætlar borgarverkfræðingur sér að
bíða með þá skýrslu þangað til sérstaklega er eftir
henni kallað?
Frammistaða borgarverkfræðings í burðar-
þolsmálinu hefur einkennst af valdhroka, því skap-
gerðareinkenni sem sameiginlegt virðist æðstu
borgarembættismönnum.
Það verður fróðlegt að sjá hvort þessi valdhroki
verður líka allsráðandi í því svarbréfi sem Þórður
hlýtur að senda Sigurjóni borgarfulltrúa.
Það eru ekki síður markverð tíðindi frá VMSl-
fundinum að þar hófst skipuleg umræða um skipu-
lagsbreytingar sem miða að því að fiskvinnslufólk
komist nær samningaborðinu. Þær hræringar gætu
ef rétt er á haldið orðið fyrsta skrefið að endurskipu-
lagningu í verkalýðshreyfingunni, þeirri uppstokkun
sem nú er orðin brýn í innri málefnum hreyfingarinn-
ar.
-m
Tíðindi fra VMSÍ
KUPPTOG SKORID
Taugaveiklun
út af
námskeiði
Eftir að fréttir spurðust út af
námskeiðum þar sem konum
væri kennt að sækja fram til
fullnægingar í kynlífi, hafa stung-
ið sér niður í blöðum fyrirferðar-
mikil viðbrögð. Má einatt greina
á bak við þau vissan ugg karla um
að þarna sé að einhverju leyti
verið að fara á bak við þá eða
vantreysta atgervi þeirra. Sem
aftur gæti bent til þess að ekki
væri vanþörf á að halda
fullnægingarnámskeið fyrir
karla, því eins og upp kom í
heilmikilli kynlífsumræðu í því
góða danska blaði Information
fyrir nokkrum misserum, þá
mega karlar sem konur vel af því
vita, að sitthvað er hvunndags-
legt sáðlát og merk fullnæging.
Tíminn
varar við
Dagblaðið Tíminn er öðrum,
skemmtilegra í þessum málum
eins og hans var von og vísa og
skrifar heilan leiðara um málið
núna um helgina. Og er vissulega
seilst þar til merkilegri og stærri
þátta í mannlífi en í lyktarleiðar-
anum fræga á dögunum þar sem
sýnt var fram á það, að Fram-
sóknarflokkurinn hefði ekki tap-
að að ráði í kosningunum síðast
vegna þess að af honum er rétt og
þjóðleg lykt. Tímaleiðarinn er
reyndar í einhvern skrýtinn hnút
bundinn eins og þessi partur hér
ber vitni um:
„Brýna nauðsyn ber til að at-
huga mál þetta af kostgæfni og
flana ekki út í óvissuna. Full
ástæða er til að vara við hvers
kyns eftirköstum af mögulegum
kynnum konunnar af ástríðufull-
um löngunum og hugsanlegum,
en tímabundnum, hásveiflum
eða fullnægju“
Tja af hverju er þetta svona
háskalegt, og liggur það ekki í
hlutarins eðli að hásveiflur og
fullnæging eru „tímabundin"?
Allt er það
í lagi
Svo heldur Tíminn áfram:
„Ljóst er orðið að sumum karl-
mönnum finnst sér stórlega mis-
boðið þegar talað hefur verið um
að konumar geti náð öllu því út
úr kynlífi sem hægt er að ná, einar
og sér og án allrar aðstoðar
þeirra"
Af hverju ætti það annars að
koma illa við menn þegar rætt er
um að konur eigi völ á sjálfsfró-
un? Kemur það einhvérjum á
óvart nú til dags? Eða hefur það
ekki komið fram þúsund sinnum
á skýrslum kynlífsfræðinga að
bæði kyn hafa fyrir löngu losað þá
iðju úr bannhelgi, þótt hún svo
þyki ekki sérlega skemmtilegt
umræðuefni. Hitt er svo náttúr-
lega leiðinlegur misskilningur að
álíta að karlar eða konur geti
„náð öllu því út úr kynlífi sem
hægt er að ná“ í einleik á eigin
kropp, hve hugvitsamlegur sem
hann er og rækilega undirbúinn
af handbókum og hjálpartækja-
iðnaði.
Það segir sig sjálft vitanlega.
Der skal to til, segja Danir og
allir eru þeim sammála, nema
þeir sem em orðnir svo firrtir eða
svo hræddir við að „ánetjast" til-
finningum, að þeir mega sig
hvergi hræra til náinna kynna við
aðra manneskju.
Vitanlega sætir fullnægjunám-
skeiðið hennar Jónu Ingibjargar
engum sérstökum tíðindum, eða
ætti ekki að gera það. Eða eins og
einn unglingurinn sagði: Hvers
vegna má ekki halda námskeið í
þessu eins og hverju öðm? Sem
er vitanlega alveg rétt.
Dapurlega
hliðin
Samt er það svo að það er
eitthvað dapurlegt við námskeið
af þessu tagi. Sem þýðir ekki að
þau sé ónauðsynleg. Nei, herra
minn sæll og trúr, víst em á ferð í
sálarkirnunum ótal ranghug-
myndir um hitt kynið og
fullnægjuna og um kynfærin og
um valdataflið í einkalífinu og
margt margt fleira. Eins gott að
reyna að höggva dálítið í fordóm-
asveipinn eða misskilningsmökk-
inn - jafnvel þótt þær „ranghug-
myndir“ sem á ferli eru séu með
þeim ósköpum að ekki er hægt að
koma sér saman um einhver al-
gild „rétt“ svör við þeim.
Hinn dapurlegi þáttur er svo
sá, að með námskeiði um enn eitt
svið mannlegra tengsla erum við
minnt á undanhald einstaklings-
ins fyrir vandanum að vera til. Á
það að við lifum á tímum mjög
áleitinnar sérhæfingar sem vinn-
ur jafnt og þétt að því að svæla
okkur út úr síðustu fylgsnum
sjálfstæðra athafna þar sem við
höfum talið okkur kunna fórum
okkar forráð. Við höfum, nú-
tímamennm, hægt og bítandi,
verið að gefa frá okkur sjálfs-
menntun, sjálfsaga, starfsval,
makaval, barnauppeldi, um-
gengni við aldraða, eigið heilsu-
far, kynlíf- hvað viljið þið nefna
fleira, af nógu er að taka. Gefa
það frá okkur að við ráðum sjálf
við margskonar vanda sem upp
kann að koma - fyrir tilstilli vilja
og skynsemi, forvitni um mann-
lega hagi, Iífsreynslu þeirra sem
við best þekkjum, fyrir tilstilli
þeirra sem elska okkur eða hata.
Þess í stað röðum við okkur á
biðstofur sérfróðra, sem ætla að
gerast atvinnuvinir okkar næsta
klukkutímann. Þeir sérfróðu geta
að sjálfsögðu verið hinir mætustu
menn. En þeir eru feiknalega
misjafnir, hvað sem prófum líð-
ur, sumir mannvitsbrekkur, aðrir
skaðlegir kreddumenn. En við
nútímamenn, við höfum til-
hneigingu til að trúa þeim öllum,
gefa upp á bátinn gagnrýnisvið-
leitni okkar, kasta byrðum okkar
á bak við þá í bríaríi í þeirri von að
þær sjáist aldrei meir.
Og getur það orðið skamm-
góður vermir að pissa í þann skó.
-áb
þJÓOVILJINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Utgefsndi: Útgáfufólag Þjóðviljans.
Rltatjórar: Ámi Bergmann, Þráinn Bertelsson, össur
Skarphóðinsson.
Fréttastjóri: LúðvíkGeirsson.
Blaðamenn:GarðarGuðjónsson,GuðmundurRúnarHeiðarsson,
Hrafn Jökulsson, HjörleifurSveinbjömsson, IngunnÁsdísardóttir,
Kristín Ólafsdóttir, Kristófer Svavarsson, Logi Bergmann Eiðsson
(íþróttir), Magnús H. Gíslason, MörðurÁmason, OlafurGíslason,
Ragnar Karlsson, SiguröurÁ. Friðþjófsson, Stefán Ásgrfmsson, Vil-
borg Davíðsdóttir, Yngvi Kjartansson (Akureyri).
' Handrita- og prófarkalestur: Elías Mar, Hildur Finnsdóttir.
Ljóamyndarar: Einar Ólason, Sigurður Mar Halldórsson.
Útlitateiknarar: Sævar Guðbjömsson, Garðar Sigvaldason.
Framkvæmdaatjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrifatofuatjóri: Jóhannes Harðarson.
1 Skrifatofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Guðbergur Þorvaldsson.
Auglýslngastjórl: Sigriður HannaSigurbjömsdóttir.
Auglýslngar: Baldur Jónasson, Olga Clausen, Guðmunda Kristins-
dóttir.
Símvaraia: Katrín Anna Lund, Sigríður Kristjánsdóttir.
Húsmóðlr: Soffía Björgúlfsdóttir.
Bíiatjóri: Jóna Sigurdórsdóttir.
Útbrelðalu- og afgreiðaluatjóri: Hörður Oddfríðarson.
Afgrelðala: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pótursdóttir.
Innbeimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, ÓlafurBjömsson.
Útkeyrala, afgreiðala, ritatjórn:
Síðumúla 6, Reykjavík, síml 681333.
Auglý8ingar: Síðumúla 6, aímar 681331 og 681310.
Umbrotog aetning: Prentamlðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Ðlaðaprent hf.
Verð í lauaaaölu: 55 kr.
Hol ga rblöð: 60 kr.
Áskrlftarverð á mánuði: 550 kr.
4 SlÐA - ÞJÓÐVILJINN j Þrlðjudagur 2. júnf 1987