Þjóðviljinn - 02.06.1987, Blaðsíða 7

Brúnn kroppur,
stæltirvöðvar. Var
ekki maðurinn
skapaðurtilað
flatmaga? Mynd
E.ÓI.
Vísindaspjall milli Ijósmyndara og aðalsmanns í
Austurstrœti með yfirvofandiflutningi norður
Dag eftir dag eru Egilsstaðir og Austfirðirnir heitustu staðir í Evrópu.
Meira að segja þoku- og skýjarassinn Reykjavík er fullur með sól og
blíðu einsog gamall sjóari á þriðja glasi. Þjóðin í stjórnarkreppu, en
öllum sama, nema kannski pólitíkusum sem skjótast einsog litlar
svartar flugur út úr Stjórnarráðinu, klæddir í dökk föt og dragtir. Ein-
hverjum veðurguðnum varð á að segja á Ijósvakanum að nú væri sólin
á förum, en næsta dag var hún þó enn á sínum stað yfir Vesturbænum.
„Hún skin nú samt,“ hefði Galílei sagt. En hvernig stendur á allri
þessari sól - hvað er eiginlega að gerast í gangvirki náttúrunnar? Við
röltum að kanna þetta, Ijósmyndarinn og ég.
Heimsendaspá
í Austurstræti
„Ég skal segja þér hvað þetta
þýðir, væni minn,“ sagði einn af
aðlinum í Austurstræti, eftir að
við höfðum veitt honum smá lán
uppá framtíðina. „Jörðin er á leið
inní sólina. Hún er bókstaflega
að detta inní sólina. Þessvegna
smáhitnar, næsta sumar verður
heitara en þetta og loks verðu'r
ísland einsog Afnka er í dag. En
þá verður löngu orðið óbærilegt
fyrir hitanum í Afríku og allir
löngu fluttir hingað.“
- Heimsendir? spurði ljós-
myndarinn kurteislega, af því
hann er úr Kópavoginum og
þess vegna vel upp alinn. Örlaði
samt á áhyggjuhrukkum á
gáfulegu enninu.
„Heimsendir," svaraði aðals-
maðurinn úr Austurstræti hvass í
bragði, og fór út í langar rök-
ræður við ljósmyndarann um að
þessvegna gæti hann allt eins lán-
að honum örlítið meira af hundr-
aðköllum. Það gæfi augaleið, að
með heimsendi vofandi yfir höfði
sér gæti tæpast verið mjög aðkall-
TOOHOTTO
HANDLEIHin
kratíska gyðja
sem var næstum
þvíbúinaðleiðatil
myndunar
nýsköpunarstjórn-
ará
laugarbarminum í
Laugardal. Nafn
Ijósmyndara fæst
ekkigefiðupp,
einsog skýrist í
meðfylgjandi
grein. Við
stöndumsamaná
Þjóðviljanum.
JM
Glæsilegir kropp-
ar! Maðurinn sem
erannar frávinstri
erekki NickNolte.
En hvererhann
þá? Þaðerspurn-
ingin sem í dag
brennurávörum
allrakvennasem
lesa Þjóðviljann.
Mynd E.ÓI.
andi þörf fyrir seðlabúnt í vasan-
um. „Þetta hljótið meira að segja
þið á Þjóðviljanum að skilja."
Ljósmyndarinn var orðinn
órólegur. „En hvað gerist þegar
ísland er líka orðið of heitt?“ Að-
alsmaður strætisins taldi að þá
yrði búið að mynda nýja stjórn,
sem hlyti að taka málið föstum
tökum. í stöðunni taldi ég rétt að
eyða þessu samtali hans og ljós-
myndarans og setti kúrsinn á
sundlaugina í Laugardalnum.
Nýsköpun á
laugarbarmi
„Fjandans rugl var í mannin-
um,“ sagði maðurinn með
myndavélina þegar við ókum upp
í Laugardalinn. „Var maðurinn
ekki bara að delera?“ Auðvitað
er jörðin ekkert á leið inní sólina
- eða hvað?“
En inní Laugardalslauginni tók
hann gleði sína aftur, þegar brún-
ir og stæltir kroppar fólks á öllum
aldri og báðum kynjum blöstu
við. Ung og glæsileg stúlka úr Al-
þýðuflokknum lá á laugarbarm-
inum og yfir sundbolinn var letr-
að stórum svörtum stöfum: „Too
hot to handle“. Ljósmyndari
málgagnsins varð svo hugfanginn
af þessari kratísku sýn að um
stund leit helst út fyrir að verið
væri að mynda nýsköpunarstjóm
á barmi á Laugardalslaugarinnar.
„Gyðjan,“ sagði aðvífandi
sundlaugargestur við mig og
benti á ljósmyndarann sem vok-
aði einsog gammur yfir konunni á
barminum. Ég hváði. „Krist-
mann,“ svaraði maðurinn.
„Gyðjan og uxinn."
Mér tókst að koma ljósmynd-
aranum í skilning um að það væru
fleiri í lauginni sem þyrfti að
mynda... með herkjum þó.
Mér sýndist ljósmyndarinn
vera búinn að taka gleði sína þeg-
ar við kvöddum Laugardals-
laugina. Á leiðinni uppá blað tal-
aði hann um að það væri löngu
kominn tími á að bæta sambandið
við Alþýðuflokkinn.
„Var hún ekki ábyggilega í Al-
þýðuflokknum?" spurði hann
einsog annars hugar.
Það var hins vegar aftur kom-
inn hálfgerður kvíðasvipur á
hann þegar við stigum útúr bíln-
um í Síðumúlanum. Sólin skein
yfir höfðum okkar heitari en
nokkru sinni fyrr, og þegar hann
kippti myndavélinni með sér
heyrði ég greinilega að hann
tautaði ofan í bringuna: „Dett’
inní sólina. Ruglið! En kannski
maður ætti að þiggja þetta starf á
Víkurblaðinu og flytja bara
norður. Það verður allavega
kaldara þar...“
Meira að segja heiti potturinn tæmist meöan sólin er á
þessu undarlega vorflippi sínu. „Humm,“ gæti
spekingurinn í pottinum verið að hugsa upphátt. „Mynda
þeir stjórnina í þessum mánuði eða þeim næsta?"
Er jörðin a
leið inní
sólina?
Þriðjudagur 2. júní 1987 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7