Þjóðviljinn - 17.12.1988, Page 12

BÆKUR
Fyndnar-spennandi - góðar
KÓNGAR
Nýr flokkur barnabóka:
1. LITLA VAMPIRAN
2. LITLA VAMPÍRAN FLYTUR
Sjálfstæðar sögur fyrir börn á
aldrinum 7-14 ára.
BÓKAÚTGÁFAN NÁLIN
OG KOTRA
ÓLÖF
PÉTURSDÓTTIR
SKRIFAR
Hér verður fjallað um tvær
bækur eftir Hrafnhildi Valgarðs-
dóttur sem báðar koma út hjá
Frjálsu framtaki. Önnur þeirra
heitir Kóngar í ríki sínu og prins-
essan Petra og virðist einkum ætl-
uð þeim sem eru að byrja að lesa.
Aðalpersónurnar, „kóngarnir“,
eru tveir drengir, þeir Lalli og
Jói. Samband þeirra við dýr,
hund og ketti, gegnir veigamiklu
hlutverki í lífi þeirra. Þessu sam-
bandi drengja og dýra er prýði-
lega íýst og er það raunar helsti
kostur bókarinnar. Einnig er
amman skondin persóna og trú-
verðug.
Petru þáttur prinsessu er svo
annar handleggur. Þar teygir höf-
undur sig allt of langt út fyrir hið
trúverðuga. Hver trúir því t.d. að
Petra hafi ekkert lært í íslensku á
heilum vetri f barnaskóla? Hver
trúir því að hún hafi aldrei skipt
um föt á jafnlöngum tíma? Svo er
beinagrinda þáttur allur hinn fár-
ánlegasti og ekki einu sinni fynd-
inn. Hér hefði þurft að slípa frá-
sögnina mun betur og vanda.
Púsluspil heitir svo bók sem
Hrafnhildur Valgarðsdóttir ætlar
unglingum. Nú um stundir ríkir
sú tíska að prýða kápur unglinga-
bóka með ljósmyndum. Þetta
finnst mér frekar hvimleitt og lítt
í samhengi við efni bókanna yfir-
leitt. Jafnvel frábær bók Auðar
Haralds. Baneitrað samband á
Njálsgötunni, var sama marki
brennd. Slíkar myndskreytingar
Annálar
flugsins
Komin er út bókin Annálar ís-
lenskra flugmála 1939-1941 eftir
Arngrím Sigurðsson.
Þetta er fimmta bindið í sam-
nefndum bókaflokki um sögu
flugs á íslandi og tekur til áranna
1939-1941 sem var mjög viðburð-
arríkt tímabil í flugsögu þjóðar-
innar. Bókin, sem Arngrímur
Sigurðsson tók saman, er í sama
broti og fyrri bindi Annálanna,
prýdd á þriðja hundrað ljós-
mynda sem flestar hafa ekki birst
áður.
Bókin er 195 blaðsíður.
minna mig ekki á neitt annað en
þá vondu grein bókmennta sem á
útlensku heitir Roman-photos.
Látum þennan geðvonskulega
útúrdúr um bókarkápu nægja.
Innan kápu Púslupils er fyrstu
persónu frásögn ungrar og list-
hneigðrar stúlku. Hún kemst að
raun um að líf hennar er púsluspil
eða kotra sem hún leitast við að
raða saman. Hugmyndin að kot-
runni er prýðileg, þótt enn verði
lesandinn að kyngja ýmsu ólík-
indalegu. Jafnhliða kotrunni
bítast söguhetja og andstæðingur
hennar um hnossið Gauk. Þetta
er heldur óvæginn slagur en lýkur
með sigri hins góða. Ég vil samt
JÓRU
ÓLÖF
PÉTURSDÓTTIR
SKRIFAR
Hér á eftir verður fjallað um
nýja bók eftir Guðlaugu Richter
sem Mál og menning gefur út.
Gripurinn ber titilinn Jóra og ég.
Enn sækir Guðlaug efnivið sinn í
menningararf okkar íslendinga.
(Hér vísast til fyrri bókar Guð-
laugar um Son Sigurðar, sem
kom út á síðasta ári.) Það er út af
fyrir sig mikið fagnaðarefni að
höfundur sæki í sagnabrunn and-
legt eldsneyti til handa börnum
og unglingum þessa lands, svo
firrt sem þau virðast orðin þess-
um arfi og oft á tíðum frábitin
bóklestri.
En hugkvæmni Guðlaugar er
meiri en svo að hún sé að þynna
út íslendingasögurnar í einhverja
barnagrauta fyrir andlega
tannleysingja. í Jóru sögu (sem
ég kýs að uppnefna svo hér eftir)
er bilið milli tuttugustu aldar og
þeirrar elleftu brúað á afar
sannfærandi og snjallan hátt.
Gunnlaðar saga eftir Svövu Jak-
obsdóttur gerist í senn í nútíð og
fortíð, sömuleiðis Jóru saga, þótt
með allt öðrum hætti sé. Ung-
lingsstúlka okkar ratar í ástarsorg
sem er lýst á skondinn, en þó
nærfærinn hátt. Hún finnur
nokkra hugfró í fornu handriti og
eignast vinkonu ígildi í Jóru, ung-
Nú er óþarfi að rífast
um reglurnar
Fyrsta billiardbókin á (slandi er komin út. Hún erviður-
kennd af Billiard- og snókersambandi íslands og í
henni er fjallað ítarlega um leikreglur í snóker, billiard
og fleiri knattborðsleikjum.
Þá er ekki lengur um það að ræða, að hver spili eftir
sínu höfði.
Bókin fæst í Billiardbúðinni Ármúla 15.
Billiardbókina ættu allir knattborðsleikarar
að hafa undir höndum. Dúbl í horn!
BILLIARDBÚÐIN
Ármúla 15, Reykjavík, sími 33380
setja spurningamerki við rétt-
mæti þeirrar ákvörðunar sögu-
hetju að ná hnossinu af andstæð-
ingnum.
Púsluspil er alls ekki leiðinleg af-
lestrar og framför frá verðlauna-
bók höfundar í fyrra.
Ólöf Pétursdóttir
SAGA
lingstúlku sem uppi var á elleftu
öld.
Meginefni bókarinnar er svo
saga Jóru, eins og unga stúlkan
hefur hreinritað hana eftir gömlu
handriti. Þar er að vísu ekki ýkja
margt sem minnir á íslendinga-
sögur, en þetta er athyglisverð til-
raun til þess að lýsa daglegu lífi
hér á landi í tíð Gissurar Skál-
holtsbiskups. Jóra Gamladóttir
verður lesandanum strax hug-
leikin og nálæg, svo og amma
hennar og hundurinn Týri. Jóra
býr í sátt við land og huldufólk,
þar til Hekla fer að byrsta sig.
Heklugosi er lýst á áhrifamikinn
hátt og vekur ungu samtíðar-
stúlkuna til umhugsunar um sín
eigin viðbrögð við sams konar
gosi á tuttugustu öld, öld sjón-
varps og flugvéla.
Bókin er ekki einasta skemmti-
leg, heldur fróðleg að auki. Með-
al persóna er Gissur biskup sem
er gestkomandi á heimili Jóru.
Áður hefur amman séð fylgju
hans og fylgdarmanns í líki hrúta.
Biskup skemmtir heimafólki með
sögu af Sæmundi fróða. Fylgdar-
sveinn lýsir lífinu í Skálholti og
kennir Jóru að stíga dans. Það er
skemmtilegt að virða biskupinn
og biskupssetrið fyrir sér frá sjón-
arhóli smámeyjar á elleftu öld.
Höfundi tekst vel að setja sig og
lesanda í spor Jóru. Þetta er
skrambi gott hjá Guðlaugu og
gengur upp. Það eina sem maður
saknar dálítið er að fá ekki að vita
meira um hina dularfullu berg-
búa, en návist þeirra ljær frásögn-
inni yfirskilvitlegan blæ.
Myndir í bókinni eru þrjár.
Þær undirstrika dulúð frásagnar-
innar og hefðu að ósekju mátt
vera fleiri. En, sem sagt... þetta
er prýðileg bók og ég þakka fyrir
skemmtunina.
Áfram, Guðlaug!
Ólöf Pétursdóttir