Þjóðviljinn - 17.01.1990, Blaðsíða 5

VIÐHORF
Aðrar áherslur en á Auðkúlu
Nú hafa Sjálfstæðismenn-
irnir í borgarstjórn endanlega
sýnt hug sinn til Fæðingarheimilis
Reykjavíkur meðþví að undirrita
samning um leigu á húsnæði
heimilisins til lækna, sem ætla að
stunda þar ríkistryggðan „einka-
rekstur“. Þrátt fyrir staðreyndir
eins og fjölgun fæðinga, óhóflegt
álag á Fæðingardeild Landspítal-
ans og brýna þörf fyrir aukið
húsnæði fyrir starfsemi Fæðing-
arheimilisins skellir meirihlutinn
í borgarstjórn skollaeyrum við
öllum rökum og keyrir í gegn
vilja fámenns hóps. Mótmæli
hundruða undirskrifenda eða
viðhorf stjórnar og starfsmanna-
ráðs Borgarspítalans hrinu ekki á
Sj álfstæðismönnunum.
Pólitískar áherslur
Sjálfstœðisflokksins
Mál þetta er á ýmsan hátt
dæmigert fyrir afstöðu og vinnu-
brögð núverandi stjórnenda
Reykjavíkur. Börn eru
hornrekur í reykvíska borgar-
samfélaginu. Um það vitnar
ástand dagvistarmála, yfirfullir
grunnskólar sem ekki geta sinnt
börnum á meðan báðir foreldrar
vinna utan heimilis, og í sumum
hverfum borgarinnar er félagsað-
staða stálpuðu krakkanna í
•skötulíki eða engin. Þarfir fjöl-
skyldna fyrir öryggi og velferð í
daglegu lífi virðast ekki ná til
skilningarvita borgarfulltrúa
Sjálfstæðisflokksins. Nýjasta
dæmið um það er aðför þeirra að
Fæðingarheimili Reykjavfkur.
Þessi aðför vitnar einnig um þá
áráttu meirihlutans að hlusta
ekki á raddir fjöldans ef frekar
þarf að þjóna einstaklingum með
sterka stöðu.
Meðferð núverandi meirihluta
á sameiginlegum fjármunum
okkar Reykvíkinga sýnir best
pólitískar áherslur Sjálfstæðis-
flokksins. Á þessu kjörtímabili er
milljörðum varið til þess að reisa
glæstar byggingar sem vitna skulu
um stórhuginn í steinsteypurúm-
metrum. Sumar bygginganna eru
þarfaþing. En vitleysan felst í því
að æða út í margar rándýrar fram-
kvæmdir samtímis sem soga til sín
bróðurpartinn af því fé sem svo
sannarlega er rík þörf fyrir annars
staðar. Vissulega gátu Reykvík-
ingar beðið eftir ráðhúsi og ör-
ugglega leyst þá „þörf“ á ódýrari
hátt en með járnbentu tækni-
flækjunni ofan íTjörn. Fáa hef ég
heyrt mæla bót ráðstöfun á Hita-
veitupeningunum okkar í veiting-
ahúsið „Auðkúlu“. Þangað er
verið að dæla hundruðum
milljóna.
Þannig skal hratt og með
auðsæjum bægslagangi reisa
minnisvarða sem auðvelt er að
benda á. Það er svo miklu ein-
faldara en að sýna fram á árangur
sem mælist í auknu öryggi og vel-
líðan reykvískra fjölskyldna. Fyr-
irferðarmikil mannvirki sem bæst
hafa í ásýnd borgarinnar blasa
betur við augum kjósenda en
gamalmennin sem komist hafa í
öruggt húsnæði eða fengið þá
félags- og hjúkrunarþjónustu
sem þörf var fyrir.
Það sem hefur skort svo rauna-
lega í ráðstöfunum Sjálfstæðis-
manna er að skapa aðstæður sem
auka almennt öryggi í dagsins
. önn, aðstæður sem stuðla að
betra lífi, þægilegri og skemmti-
legri hvunndegi hjá þorra
Reykvíkinga. Þjónusta, sem talin
er sjálfsögð í nútímaþjóðfélagi,
er af skornum skammti, og eykst
hvergi í takt við þá miklu fjölgun
sem orðið hefur í borginni síðustu
ár. Útsvarsgreiðendum fjölgar,
ekki síst í hópi barnafólksins, en
stór hluti tekjuaukningarinnar
fer í minnisvarðana.
Einn liðurinn í að tryggja góða
þjónustu er að búa vel að því
starfsfólki sem á að sinna henni. í
Kristín A. Ólafsdóttir skrifar
samanburði við önnur sveitarfé-
lög lendir Reykjavík víðast hvar á
botninum hvað varðar launa-
greiðslur til starfsmanna sveitar-
félaganna. Á þessu hefur núver-
andi minnihluti hamrað og flutt
tillögur til úrbóta.
Fjárhagsáætlun Reykjavíkur-
borgar fyrir nýhafið ár verður af-
greidd 1. febrúar nk. Á morgun
mun meirihlutinn kynna tillögur
sínar í borgarstjórn. Áherslurnar
eru hefðbundnar. í ráðhúsið fer
meira en hálfur milljarður, í
stofnkostnað æskulýðsmála 3
milljónir. B-álma Borgarspítal-
ans fær úr borgarsjóði 1 milljón og
800 þúsund og öllum fram-
kvæmdum við dagvistarheimili
eru ætlaðar rúmar 150 milljónir
og er þá meðtalið það fé sem
kemur frá ríkinu vegna fyrri
framkvæmda. Þó er kosningaár,
og þarf að opna 3 ný heimili í apríl
og maí (kosið 26. maí!), en á ný-
liðnu ári var ekkert nýtt heimili
opnað.
Sameiginlegtfram-
boð í Reykjavík
Minnihlutinn mun leggja fram
sínar breytingartillögur fyrir
seinni umræðuna 1. febrúar. Þær
verða sameiginlegar eins og 3
undanfarin ár. Eðlilega, því við
fjárhagsáætlun eru lagðar meg-
inlínur varðandi stefnumótun og í
þeim efnum höfum við verið sam-
stiga á kjörtímabilinu. í stefnu-
mótun minnihlutans birtast aðrar
áherslur en í framkvæmd Sjálf-
stæðisflokksins. Ég er sannfærð
um að fjöldi Reykvíkinga aðhyll-
ist þær áherslur fremur en ráð-
stöfun meirihlutans á skattpen-
ingi borgaranna.
Reyndar hef ég þá trú, að sam-
einaðir kraftar þeirra, sem sjá
fyrir sér manneskjulegra,
skemmtilegra og öruggara borg-
arsamfélag en það sem Reykvík-
ingar byggja í dag gætu hnekkt
meirihlutavaldi Sjálfstæðis-
flokksins. Það gæti gerst með því
að bjóða fram einn skýran val-
kost við núverandi stjórnarhætti.
Að mínu mati ættu núverandi
minnihlutaflokkar ásamt ó-
flokksbundnum skoðanasystkin-
um í borgarmálum að standa að
sameiginlegum lista.
Alþýðubandalag og Alþýðu-
flokkur hafa ekki lokað dyrum á
samfylkingu. Hugmyndin er að í
stað þess að þeir bjóði fram hefð-
bundna flokkslista, standi þeir að
einu framboði ásamt öðru fólki,
óflokksbundnu og fólki sem teng-
ist öðrum flokkum, vilji það berj-
ast fyrir þeim málefnum sem
framboðið stendur fyrir. Listinn
yrði ákveðinn með prófkjöri sem
opið væri öllum þeim sem skráðu
sig stuðningsmenn framboðsins.
Á þennan hátt mætti ná til áhuga-
fólks um betri borg langt út fyrir
flokksramma. Ábyrgðarmenn
framboðsins gætu orðið margfalt
fleiri en ef um hefðbundið flokk-
aframboð væri að ræða.
Gleymum því ekki að margir hafa
brennandi áhuga á stjórnmálum
þó þeir séu ekki í flokkunum.
Slíkur áhugi er mikill varðandi
nánasta umhverfi, en einmitt þar
vega sveitarstjórnarmálin svo
þungt. Fólk beitir sér t.d. í íbúa-
samtökum, foreldrafélögum eða
samtökum eldri borgara. Fram-
boð af þessu tagi gæti verið val-
kostur fyrir fólk til þess að hafa
meiri áhrif á umhverfi sitt, - einn-
ig fólk sem ekki vill gangast
stjórnmálaflokkum á hönd.
Augljós kostur er, að atkvæði
þeirra sem vilja breytta borgar-
stjórn nýtast betur eftir því sem
framboðin eru færri.
í kvöld verður fjallað um vænt-
anlegar kosningar á félagsfundi
Alþýðubandalagsins í Reykja-
vík. Þar hlýtur hugmyndin um
sameiginlegt framboð að verða
rædd ýtarlega. Vonandi sjá sem
flestir kostina við að sameina
krafta þess fólks sem hugsar svip-
að um breytta stjórnun borgar-
innar. Stjórnmálaflokkar og
framboð þeirra eru pólitísk tæki
til að ná markmiðum. Ef annað
tæki en hefðbundið flokksfram-
boð er líklegra til þess að ná fram
þeim breytingum sem flokks-
menn Alþýðubandalagsins vilja
sjá í Reykjavík, á hiklaust að
grípa til þess.
Kristín Á. Ólafsdóttir er borgarfull-
trúi fyrir Aiþýðubandalagið í Reykja-
vík.
„Reyndar hefégþá trú, að sameinaðir
kraftar þeirra, sem sjáfyrir sér mann-
eskjulegra, skemmtilegra og öruggara
borgarsamfélag en það sem Reykvíking-
ar byggja í dag, gœtu hnekkt meirihluta-
valdi Sjálfstœðisflokksins. “
„Fáa hef ég heyrt mæla bót ráðstöfun á Hitaveitupeningum okkar í veitingahúsið „Auðkúlu". Þangað er verið að dæla hundruðum miljóna."
Mynd: Þóm.
Sameiginlegt framboð lýðræðisafla
Ályktun fundar Birtingar í síðustu viku
Á félagsfundi Birtingar sl.
fimmtudag var samþykkt ályktun
þar sem lýst er yfir eindrcgnum
stuðningi við sameiginlegt fram-
boð lýðræðisafia gegn einsflokks-
veldi Sjálfstæðisflokksins. Álykt-
unin birtist hér á eftir:
„Félagsfundur Birtingar styður
eindregið hugmyndir um sam-
eiginlegt framboð lýðræðisafla
gegn einsflokksveldi Sjálfstæðis-
flokksins í borgarstjórn Reykja-
víkur.
Reynslan sýnir að framboð
margra flokka er ekki líklegt til
að rjúfa þessa valdaeinokun í
borginni, en fundurinn telur að
auðvelt muni reynast að skapa
málefnagrunn fyrir sameiginlegt
framboð.
Fundurinn tekur undir þau
áherslumál sem fulltrúar Birting-
ar hafa haldið fram í viðræðum
um borgarmálin að undanförnu.
- að flokkarnir dragi sig í hlé sem
slíkir en beini kröftum félaga
sinna að samstarfi með óflokks-
bundnu fólki í sjálfstæðu fram-
boði,
- að grundvöllur að skipan fram-
boðslista sé opið prófkjör,
- að ákvarðanir um kosningabar-
áttuna og væntanlegt samstarf í
borgarstjórn séu teknar af áhuga-
mönnum og þátttakendum í
framboðinu, til dæmis þannig að
frambjóðendurnir þrjátíu myndi
„borgarmálaráð“ listans.
Fundurinn telur að nú ráði af-
staða samtaka Alþýðubandalags-
manna í borginni úrslitum í þessu
máli.
Vænlegasta leiðin til að ógna
meirihluta Sjálfstæðisflokksins í
borgarstjórn felst í samvinnu
þessara afla við óflokksbundna
lýðræðissinna og áhugamenn um
breytta og betri borgarstjórn.
Slík samvinna gæti hæglega orðið
til þess að fólk úr öðrum flokkum
komi til samstarfs, hvað sem öðru
líður afstöðu þeirra flokka nú.
Birting, félag jafnaðar- og
lýðræðissinna, skorar á ABR,
Álþýðuflokksfélögin í Reykja-
vík, stuðningsfólk Kvennalista,
Framsóknarflokks og annarra fé-
laga til að taka jákvæða afstöðu
til fram kominna hugmynda um
að „vinna saman í vor“.“
Miðvikudagur 17. janúar 1990 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 5