Dagblaðið Vísir - DV - 24.11.1995, Blaðsíða 14

14
FÖSTUDAGUR 24. NÓVEMBER 1995
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Ritstjóri: JÓNAS KRISTJÁNSSON
Aðstoðarritstjóri: ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjóri: PÁLL STEFÁNSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLT111,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVIK, SÍMI: 550 5000
FAX: Auglýsingar: 550 5727 - Aðrar deildir: 550 5999
GRÆN númer: Auglýsingar: 800 6272. Áskrift: 800 6270
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Ritstjórn: dvritst@ismennt.is - Auglýsingar: dvaugl@ismennt.is. - Dreifing: dvdreif@ismennt.is
AKUREYRI: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: ÍSAFOLDARPRENTSMIÐJA HF.
Prentun: ÁRVAKUR HF.
Áskriftarverð á mánuði 1550 kr. m. vsk. Lausasöluverð 150 kr. m. vsk., helgarblað 200 kr. m. vsk.
Lífakkeri á hrakhólum
Vestfiröingar búa við óblíðari náttúru, harðari veður
og meiri einangrun að vetri en flestir aðrir landsmenn.
Þeir hafa orðið fyrir þungum áföllum á þessu ári. Fólk í
héraði óttast um öryggi sitt og margir verða þráfaldlega
að yfirgefa heimili sín vegna snjóflóðahættu. Þetta setur
mark sitt á menn og margir hafa flust á brott og aðrir
íhuga brottflutning. Þetta gerist þrátt fyrir það að lífsaf-
koma fólks í fjórðungnum sé góð.
En það virðast fleiri en náttúruöflin vera andsnúnir
Vestfirðingum. Ólafur Hannibalsson, varaþingmaður
Sjálfstæðisflokksins í kjördæminu, sendi flokksbróður
sínum, Halldóri Blöndal, skeyti í umræðum utan dag-
skrár á Alþingi í fyrradag. Hann sagði að í þremur ný-
legum tilvikum hefðu stjómvöld sent kolröng skilaboð til
Vestfirðinga. Hann tilgreindi þessi skilaboð; lokun þver-
brautar á fLugveÍlinum á Patreksfirði, horfur á að ekkert
sjúkraflug yrði frá ísafirði og töf á Gilsfjarðarbrú.
Eðlilegt er að stjórnvöld staldri við, þegar hart er í ári,
og íhugi frestun á stórframkvæmd eins og Gilsfjarð-
arbrú. Brúin bætir verulega samgöngur við Vestfirði en
skiptir ekki sköpum fyrir líf og heilsu fólks í fjórðungn-
um. Öðru máli gegnir með flugið. í fyrsta lagi er með
ólíkindum að ótilgreindur kerfiskarl hafi tekið sig til og
fengið menn til að negla klossa á þverbrautina á Patreks-
firði. Svo getur staðið á að einungis sé lendandi á þess-
ari braut þótt formlega hafi hún verið lokuð árum sam-
an. Hún nýtist því augljóslega í neyðartilvikum, t.d. í
sjúkraflugi. Ákvörðun um klossana mun hafa verið tek-
in án vitundar ráðherra. Hann tók réttilega fram fyrir
hendur undirmanns síns. Sjúkraflug verður heimilað.
Enn alvarlegri tíðindi eru þó fyrir ísfirðinga og ná-
granna þeirra að staðarflugfélagið Ernir fLytjist frá ísa-
firði. Aðaleigandi félagsins lýsti því í DV í fyrradag að
ákvörðunin um flutning hefði verið erfið og sársaukafull
en nauðsynleg vegna samdráttar í flugi á Vestfjörðum.
Flugfélagið hefur í raun verið lífakkeri íbúanna. ísaflarð-
arflugvöllur er ekki upplýstur og því getur verið erfitt að
lenda þar þótt flugtak sé mögulegt. Öryggi íbúanna hef-
ur því byggst á því að hafa flugvélar í heimabyggð. En
ekki er hægt að byggja afkomu flugfélags á einu saman
sjúkraflugi, þótt mikilvægt sé. Fyrir utan áætlunarflug
milli staða í fjórðungnum lifði félagið á póstflugi. Þeim
samningum var hins vegar sagt upp. Það kom fram hjá
eiganda félagsins í fýrrgreindu viðtali að þar með hefði
fótunum í raun verið kippt undan félaginu.
Á þessum vanda verða stjómvöld að taka, ríki jafnt
sem sveitarfélögin sem að málinu koma. í þingumræðun-
um kom ffam að samgönguráðherra ætlar að taka málið
upp í ríkisstjórn og ræða við heilbrigðisráðherra um
hvað gera skal. Ráðherrann vill leysa málið með heil-
brigðum hætti en ekki ástæðulausu póstflugi, eins og
hann orðaði það. Það er góðra gjalda vert. Það kæmi til
dæmis til greina að greiða fyrir bakvaktir í sjúkraflug-
inu. Starfsmenn Emis hafa í raun staðið bakvaktir ámm
og áratugum saman án þess að greiðsla kæmi fyrir.
Starfsmenn í heilbrigðisþjónustunni fá greiðslur fyrir
bakvaktir. Á sama hátt á að að greiða fyrir bakvaktar-
þjónustu þótt hún sé fengin frá einkafyrirtæki.
Ólafur Hannibalsson sagði á þingi nauðsynlegt að
minnst ein sjúkraflugvél yrði á ísafirði. Það er rétt mat
þingmannsins. Farsælast væri að reynsla Ernismanna
nýttist áfram á Vestfjörðum og hægt væri að treysta
rekstur þess. Standi ákvörðun félagsins um flutning ber
stjómvöldum að grlpa til nauðsynlegra ráðstafana. Það
er frumskylda þeirra að tryggja öryggi íbúanna.
Jónas Haraldsson
„Með því að reka leikskóla í Ásmundarsal mun húsið fyllast lífi og krafti..." segir m.a. í grein Árna Þórs.
Menningararfur til
komandi kynslóða
Nokkur umræða hefur að und-
anförnu spunnist í fjölmiðlum
vegna ákvörðunar Reykjavíkur-
borgar að festa kaup á Ásmundar-
sal við Freyjugötu, húsi Arkitekta-
félags íslands, til að reka þar leik-
skóla. Þeim sjónarmiðum hefur
verið haldið á lofti að borgin hafi
„yfirboðið" tiltekinn listamann.
Sömuleiðis hafa þær raddir heyrst
sem telja að það sé ekki virðingu
hússins samboðið að reka þar leik-
skóla. Vegna þessara atriða vil ég
benda á eftirfarandi:
Ekki „yfirboðið"
Það er ekki rétt að tala um að
borgin hafi „yfirboðið“ tiltekinn
listamann. Ásmundarsalur hefur
lengi verið til sölu. Borginni var á
sínum tíma boðið húsið til kaups
undir listastarfsemi. Þá var ekki
fyrirhugað að fjárfesta í slíku hús-
næði. Síðan liðu margir mánuðir
án þess að kaupendur fyndust að
húsinu eða að þeir gerðu vart við
sig. Dagvist bama hefur um skeið
leitað að hentugu húsnæði i þess-
um bæjarhluta undir leikskóla en
árangurslaust.
Nýbyggingarlóðir í Þingholtun-
um eru fáar ef nokkrar sem rúma
myndu leikskóla og því hafa menn
aðallega horft- til kaupa á eldra
húsnæði. M.a. vegna stórrar lóðar
þótti þetta húsnæði henta vel und-
ir leikskólastarfsemi. Eigendum
hússins var fullkunnugt um að
borgin væri að undirbúa tilboð í
húsið vegna leikskóla, enda þurfti
að skoða það rækilega með tiiliti
til þeirrar starfsemi.
Þegar sá undirbúningar var í
gangi var ekki vitað um neitt ann-
að tilboð. Það barst hins vegar
Arkitektafélaginu á undan tilboði
borgarinnar og að sjálfsögðu átti
borgin ekki að hætta við sín áform
vegna annars tilboðs.
Kjallarinn
Árni Þór Sigurðsson
borgarfulltrúi og formaður stjórnar
Dagvistar barna
Trygging fyrir sérkennum
Áhugamenn um að listamaður
hafi heimili og vinnuaðstöðu í títt-
nefndu húsnæði gátu ekki tryggt
að það yrði þannig til frambúðar
því hann hefði hvenær sem er get-
að selt það. Með því að borgin
eignist húsið er þó fengin nokkur
trygging fyrir því að það fái að
halda sérkennum sínum og því
verði sýndur sá sómi sem því
sannarlega ber.
Leikskólastarf er hluti af okkar
menningar- og menntalífi. Með því
að reka leikskóla í Ásmundarsal
mun húsið fyllast lífi og krafti sem
einkennir uppeldis- og menntunar-
starf leikskóla borgarinnar. Böm
sem verða þeirrar gæfu aðnjótandi
að alast að hluta upp í svo merku
húsi munu búa að þeirri lífs-
reynslu ævilangt - þau munu öðl-
ast innsýn í og skilning á listum
og menningu og varla er hægt að
hugsa sér betri leið til að skila
menningararfinum til komandi
kynslóða. Því miður finnast mér
neikvæð viðbrögð sem ég hef séð í
fjölmiðlum einkennast af hofmóði
og lítilsvirðingu í garð barna og
leikskólastarfs og af hefðbundnum
og þröngum skilningi á menning-
arstarfsemi. Ég vona sannarlega
að það sé ekki tilfellið.
Full virðing
Stjórn Dagvistar barna hefur
falið fagdeild Dagvistar að vinna
tillögur um uppeldisstarf í leikskó-
lanum í Ásmundarsal með það að
leiðarljósi að uppruni og saga
hússins fái notið sín. Reykjavíkur-
borg munu sýna Ásmundarsal
fúila virðingu, m.a. með því að
nafni hússins verði haldið
óbreyttu sem og útliti hússins.
Þar að auki er ég sannfærður
um að börnin, sem þar munu
dveljast, munu bera orðstír „sins“
leikskóla víða og kunna betur en
ella að meta listir og menningu.
Ásmundarsalur hefur þá öðlast
menningarlegt hlutverk á nýjan
leik. Árni Þór Sigurðsson
„Því miður finnst mér neikvæð viðbrögð
sem ég hef séð í fjölmiðlum einkennast af
hofmóði og lítilsvirðingu í garð barna og
leikskólastarfs og af hefðbundnum og
þröngum skilningi á menningarstarfsemiÁ
Skoðanir annarra
Fullvinnsla sjávarafuröa
„Viðvarandi atvinnuleysi hefir verið í nágranna-
löndum okkar um árabil. Fámennt þjóðríki eins og
ísland þolir ekki slíkt ástand til langframa. Brýnt er
að allar vinnufúsar hendur fái hlutverk í þeirri upp-
byggingu og verðmætasköpun, sem renna á styrk-
um stoðum undir íslenskt þjóðfélag ... í framtíðinni
getur fullvinnsla allra sjávarafurða í neytenda-
pakkningar skilað þjóðarbúinu meiri verðmætum
og fleiri nýjum störfúm en nokkur annar atvinnu-
vegur á íslandi, ef rétt er á málum haldið.“
Garðar Pálsson í Mbl. 22. nóv.
Forseti með 17% fylgi?
„Forsetakosningar fara fram á næsta ári. Á þess-
ari stundu hefur enginn tekið af skarið og tilkynnt
framboð, en ýmislegt bendir til þess að nokkrir
verði um hituna. Þingmenn Þjóðvaka vekja athygli
á því, að séu sex frambjóðendur í kjöri og atkvæði
dreifist jafnt geti sá sem kjörinn er forseti haft 17%
fylgi, eða jafnvel minna, á bak við sig. Eins og bent
er á i greinargerðinni er forseti íslands eini þjóð-
kjörni embættismaður ríkisins, og því er í hæsta
máta óeðlilegt að forsetinn geti náð kjöri með stuðn-
ingi lítils hluta þjóðarinnar ... Alþýðublaðið tekur
undir þessi orð. Frumvarp Þjóðvaka verður vonandi
samþykkt, og er reyndar engin ástæða til að ætla
annað.“ Úr forystugrein Alþbl. 22. nóv.
Minnkandi framleiðniaukning
„Þótt enn séu aðeins tvö ár liðin frá því að nýtt
hagvaxtarskeið íslendinga hófst haustið 1993 eru
ákveðnar vísbendingar um að það sé annars eðlis en
hagvöxtur hér á fyrri árum ... Frá því seint á átt-
unda áratugnum er eins og dregið hafi úr framleiðn-
iaukningu ef árin 1984 til 1987 eru undanskilin og á
þeim tíma hafa íslendingar dregist langt aftur úr
öðrum samkeppnisþjóðum okkar í OECD.“
Sigurður B. Stefánsson í Viðskipti/atvinnulif
Mbl. 23. nóv.