Dagblaðið Vísir - DV - 25.02.1997, Qupperneq 14

14

ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRÚAR 1997
Páll Óskarsson:
„Ég horfði alltaf mikið á Línu
langsokk í gamla daga og hún var
mín fyrsta fyrirmynd á ævinni. Ég
var tveggja ára þegar ég fór að taka
hana sem fyrirmynd, neitaði að
klippa á mér hárið og vildi safna til
að fá Línufléttur. Lína langsokkur
er fulltrúi anarkisma og ákveðinnar
óskhyggju sem blundar og býr í öll-
um.
Kannski er í mér ofsalega sætur
pönkari sem byrjaði að fíla Línu
strax þegar ég var tveggja ára og
ég hef einhvern veginn farið að
hennar ráðum allar götur síðan.
Ég held að þrjár matskeiðar af
Linu í hvern kropp sé bara hið
besta mál,“ sagði tónlistarmaður-
inn Páll Óskar Hjálmtýsson. Hann
þakkar Línu- heimspekinni að
mörgu leyti sitt jákvæða viðhorf
til lífsins.
ímynda sér hið versta
„Það koma auðvitað upp augna-
blik í lífinu sem eru erfið en ég er
með eina þumalputtareglu í gangi
til þess að halda andlitinu. Ef eitt-
hvað hræðilegt kemur
fyrir þá mála
skrattann á vegg-
inn. Ég ímynda
mér að aðstaðan
sem ég er í sé í
raun enn verri
en hún er í raun.
Þannig næ ég
alltaf að sjá ljós-
ið í myrkrinu.
Ég held að
þessi tækni sé
notuð á Dale-
Carnegie-
nám-
skeiðum. 1 þeim námskeiðum
á að gera sér í hugarflug
hvernig hlutirnir
geta farið á versta
veg og búa sig
þannig mjög vel
undir það ef
eitthvað hræði-
legt kem-
u r
upp á. Það þýðir ekki að labba hér
um stræti og torg með silfurskeið í
munninum og halda að ailt verði
svo æðislega gott. Jú, jú, ég hef
fengið minn skammt af tragík í líf-
inu en ég held að ég hafi komið bet-
ur út úr þeirri tragík heldur en
margur annar vegna þess að ég var
ágætlega undir það búinn."
Hlusta á hjartað
„Aðalástæðan fyrir því að ég ber
höfuðið hátt og kemst eldhress í
gegnum hvaða krísu sem er er sú
að ég er búinn að koma svo oft út
úr skápnum á ævinni, ekki bara
sem samkynhneigður einstakling-
ur heldur í mörgu öðru. Ég er
alltaf að uppgötva eitthvað nýtt og
nýtt við sjáifan mig sem ég geri
fólki grein fyrir með einhverjum
látalátum.
Ég mæli með því við hverja ein-
ustu mannveru hér á jarðríki að
koma út úr skápnum sem eitthvað.
Um leið og maður byrjar að fela sitt
eigið sjálf þá kallar það á svo mik-
inn andlegan innri þrýsting að það
verður að andlegu helvíti þegar upp
er staðið. Ef til vill áttu eftir að upp-
götva það 45 ára að þú hefur verið
að vinna sem gjaldkeri í banka í 20
ár þegar þú kemst að því að innst
inni langaði þig til þess að verða
götusópari. Þetta er spuming um að
hlusta á sinn innri mann og hlusta
á þaö hvar maður vill enda i lífinu.
Það er alveg sama hve fáránlegt
svarið er sem hjartað gefur, það hef-
ur alltaf rétt fyrir sér,“ sagði Páll
Óskar.
-ÍS
Páll Oskar Hjálmtýsson segist hafa tileinkað sér lífsspeki Línu
sem hafi hjálpaö honum aö líta jákvæöum augum á
lífiö og tilveruna. Myndin var tekin í síöustu viku viö afhend-
ingu Tónlistarverðlauna ársins.
DV-mynd PÖK
„Fólki sem hefur þekkt mig frá
þvi að ég var krakki ber saman
um það að ég hafi alltaf verið mjög
lífsglöð. Kennarar mínir frá
barnaskólaárum mínum hafa ver-
ið að rifja þetta upp fyrir mér,“
sagði Valgerður Matthíasdóttir,
arkitekt og fjölmiðlamaður.
Frjálsleg og létt framkoma hefúr
alla tíð þótt einkenna Valgerði og
var mikið rætt um það þegar hún
kom fram í sjónvarpi á fyrstu
árum Stöðvar 2.
„Ég man eftir því að framkoma
mín á Stöð 2 var ekki meðtekin
einn, tveir og þrír. Til að byrja með
var ég stimpluð sem tilgerðarleg
sjónvarpskona af því að fólk trúði
því ekki að ég gæti haft svona gam-
an af starfmu. Ég hló mikið og var
Valgerður Matthíasdóttir:
meðtekin strax
ófeimin við að vera ég sjálf. Hins
vegar er fólk farið að sjá það nú þeg-
ar ég er að vinna á öðrum starfsvett-
vangi að ég hef alltaf verið svona og
var ekki með neina tilgerð."
Breytt sjónvarpsfram-
koma
„Ég var með þeim fyrstu sem
breyttu sjónvarpsframkomunni og
ég og fleiri á Stöð 2 vorum með
öðruvísi framkomu í sjónvarpi en
hafði tíðkast á gömlu gufunni. En
þetta hefur breyst. Ef Dagsljós Rík-
issjónvarpsins er tekið sem dæmi,
þá er þar allsráðandi ákveðinn
léttleiki i dag. Það tók sinn tíma
að breyta þessu eins og alltaf jpeg-
ar eitthvað nýtt er kynnt til sög-
unnar og fólk er ennþá að venjast
því.
í dag er enginn sem kippir sér
upp við það þó að ég hlæi hjart-
anlega, hvort sem það er í sjón-
varpi eða útvarpi. Ég hef bara
tekið þannig á lífinu og það hefur
reynst mér best. Auðvitað geng
ég í gegnum geðdeyfðartímabil
eins og aðrir en ég reyni altaf að
sjá björtu hliðamar á öllmn mál-
um. Ég hef alltaf verið mjög for-
vitin mn hinar mörgu leiðir út úr
vandamálunum og reynt að nýta
mér þær eins og ég hef mögulega
getað.
Ég trúi því staðfastlega að við
getmn breytt ótrúlega mörgu með
réttu hugarástandi. Sumum hlut-
um getum við ekki breytt en við
getum breytt því hvemig við upp-
lifum þá sjálf. Annars er það
gamla góða Pollýönnu-viðhorfið
sem stendm fýrir sínu hjá mér,
að sjá jákvæðu hliðamar á öllmn
hlutum. Mér finnst Pollýanna
einn mesti töffari sem ég hef
kynnst. Pollýönnu-viðhorfið virk-
ar stundum sem naív lífssýn en
er ótrúlega kröftugt.
Það er umhugsunarvert að
karlar, sem eru hressir og hafa
jákvæða lífssýn, em ekki dæmdir
jafhharkalega og konumar. Hins
vegar hefúr orðið mikil breyting
á afstöðu fólks á síðasta áratug.
Fólk er áberandi miklu opnara í
dag og þorir mim frekar að vera
það sjálft,“ sagði Valgerðm. -ÍS
Frjálsleg og létt framkoma hefur alla tíö
þótt einkenna Valgeröi Matthíasdóttur og
var mikiö rætt um þaö þegar hún kom fram
í sjónvarpi á fyrstu árum Stöövar 2.
„Þeir þættir sem valda því að já-
kvætt lífsviðhorf er svona ofarlega í
huga manns em fyrst og fremst þeir
að ég hef lært að erfiðleikamir
verða auöleystari með því að taka
lífinu létt. Ég meina þá ekki af
ábyrgðarleysi heldur með því að
reyna að sjá ljósu punktana í líf-
inu,“ sagði séra Pétur Þórarinsson,
sóknarprestm í Laufási.
Pétur er landsþekktm fyrir sitt já-
kvæða lífshorf, þrátt fyrir að hafa
þurft að glíma við erfíð veikindi á
lífsleiöinni.
„Viðhorfið sem slíkt lærist ekki
af sjálfu sér, maðm þarf að tileinka
sér það og gera í því að leita eftir
því jákvæða. Það er enginn vandi, ef
manni líður illa, að sökkva sér nið-
ur í eymd en það gerir hlutina bara
verri og maðm er sjálfum sér verst-
ur í þeim efnum. Ég var níu ára þeg-
ar ég fékk sýkina og ég man ekki eft-
ir öðm en að ég hafi alla tíð verið
frekar jákvæður og félagslyndur
þrátt fyrir veikindin. Félagslyndi er
mjög stórt atriði í þessum
efnum.
Nú seinni árin, þegar
áföllin fóra að taka meira af
manni sjálfum, þarf maðm
að vanda sig meira að sjá
björtu hliðamar. Það sem
kannski hjálpar ekki síst til
núna er að maðm á heimili
sjálfur sem þarf að hugsa
um og gefa visst yfirbragð.
Ef maður er sjálfur dapm og
aumur þá verðm allt heim-
ilislífið undirlagt af því.“
Kona og börn
„Þaö sem hefúr hjálpað
mér mest í þessu efni era
konan mín, Ingibjörg Sig-
laugsdóttir, og bömin mín.
Konan mín er mjög sérstök í
því efni að hún hefm alla
tíð verið þannig að það er
varla til í henni neikvæðni.
Við hjálpumst mjög mikiö
Pétur Þórarinsson:
skerpa lífsgleðina
að í því að halda uppi já-
kvæðninni en náttúrlega
koma þær stundir þegar
maðm stingm sér nokkuð
djúpt andlega og virðist
verða þungm. Það er samt
ótrúlega fljótt sem maðm
nær sér upp aftm því líðan-
in verðm svo slæm í þessu
ástandi.
Foreldrar mínir hafa alla
tíð verið mjög félagslynt
fólk og þetta er vafalaust
einnig hluti af mínu upp-
eldi og þá ekki síst í trúar-
legu tilliti. Pabbi og
mamma hafa alla tíð starf-
að mikið innan kirkjmmar
og þau tóku okkm krakk-
ana alltaf með sér í kirkju.
Þar er ríkjandi jákvæðni og
birta. Því verðm ekki neit-
að að trúin hefúr spilað mjög stóran
þátt í minni lífsbaráttu.
Ég hef verið svo gæfusamm að
þeir sem hafa verið næst mér í lif-
inu, fyrst foreldrar mínir og systk-
ini og síðar konan mín og börnin
og einnig sóknarbömin, eru allt
fólk sem hjálpar mér í því að taka
hlutunum með jafnaðargeði. Svo er
ég bara innstilltm þannig að vera
jákvæðm og finn að ef ég læt und-
an með neikvæðninni þá líður mér
illa.
Ég veit að ég hef áhrif á þá sem
era í kringum mig en vil samt ekki
segja að ég sé sífellt í því hlutverki
að vera jákvæðm. Þessi áföll í lífi
mínu hafa hins vegar skerpt lífs-
gleðina og jákvæðnina, þveröfugt
við það sem oft gerist," sagði Pét-
m.
-ÍS
„Þaö er enginn vandi, ef manni líöur illa, aö sökkva sér niöur í eymd
en það gerir hlutina bara verri og maöur er sjálfum sér verstur i
þeim efnum," segir séra Pétur Þórarinsson í Laufási.