Dagblaðið Vísir - DV - 28.08.1998, Page 22

Eldri konur eiga að krækja sér í yngrl menn.
Og þaö sem allra fyrst, áður en það verður
talið of Ijótt. Gömlu kallarnir geta ekki lengur
látið sjá sig með tíu árum yngri konu (jafnvel
þótt þeir séu sjálfir sjötugir) án þess að vera
álitnir einhverjir barnapervertar. En konurnar
eiga enn sjens. Og til hvers eru ungir menn
eiginlega nú á dögum? Þetta er allt meira og
minna atvinnulaust eða eitthvað að lulla I
skóla. Rennur eldri konum ekki blóðið til
skyldunnar, ber þeim ekki að tuska þessa
pilta svolítið til, kenna þeim nokkur húsráð,
koma þeim í form? Það held ég nú. Einhverjir
rómantíkerar hafa látið sig dreyma um að
skella saman elli- og barnaheimilum og láta
gömlu konurnar passa börnin. En það er ekki
það sem þær dreymir um. Þær hafa passað
öll þau börn sem þær kæra sig um. En hvað
með einn unglinspilt? Á ég að passa þig,
væni?
ú r f ó k u s
Nóa kropp-auglýsingarnar i bíó. Þær eiga met-
ið í harðvítugri samkeppni hallærislegra til-
rauna miðaldra auglýsingakalla við að vera
ungir. Stelpan í baðinu sem étur Nóa kropp
(sem er líklega fýrir löngu orðið að ólystugri
súkkulaði og ris-klessu) er reyndar svo yfir-
gengilega hallærisleg að það eru sterkar líkur
á að hún verði sígild. Nýja Nóa kropp-auglýs-
ingin er örlítið skárri - en líklega fyrst og
fremst vegna þess að hún hefur ekki verið
sýnd eins oft. Ung kona vaknar og fær sér
Nóa kropp. I hvert sinn sem hún stingur einu
kroppi upp í sig fær eitthvað í umhverfi henn-
ar lit. Þegar hún hefur litað þannig allan heim-
inn, elsku mamma, snýr hún sér við, spottar
ungan mann sofandi með lak snyrtilega dreg-
ið yfir bossann á sér, snýr sér aö áhorfendum
og blikkar þá áður en hún notar síðasta Nóa
kropp-molann sinn til að lita upp kynlífið hjá
sér. Eina virkilega samkeppnin sem Nóa
kropp hefur fengið er frá Atlas kreditkortinu
frá Eurocard. Lengi vel gekk í bíóunum álappa-
legur slagsmál/ástarleikur berrassaðra ungra
krakka sem voru máluð eins og tígrisdýr. Llk-
lega hefur miðaldra leikstjórinn verið sá eini
sem hafði gaman af þessu hnoði.
Strákarnir í Stilluppsteypu eru í sumarfríi á íslandi og ætla að halda tónleika í Tjarnarbíói á
sunnudagskvöldið. Þar gefst landsmönnum fáheyrt tækifæri til að upplifa það sem þeir hafa
verið að sjóða saman í Hollandi - og það sem heillaði hávaðamennina í Sonic Youth.
Þetta væri gförsamlega
tHgangslaust ef við hefðum
ekki
Hljómsveitin Stilluppsteypa er í
algjörum sérflokki í íslenska popp-
landslaginu. Hún spilar tilrauna-
kenndari tónlist en aðrir og þar af
leiðandi tormeltari. Það gerist ekki
á hverjum degi að þremenningarn-
ir á bak við Stilluppsteypu komi
fram á íslandi en nk. sunnudags-
kvöld býðst það einstaka tækifæri.
Þá ætlar Stilluppsteypa að spila í
Tjarnarbíói. Hilmar Jensson og
Skúli Sverrisson spila einnig á
þessum tónleikum og kynna
diskinn „Kjár“ sem kom út nýlega.
Heimir, Sigtryggur og Helgi skipa
Stilluppsteypu og ég hitti Heimi og
Sigtrygg í vikunni.
„Við byrjuðum að reyna að gera
tilraunakenndari útgáfu af þessu
trommu-, bassa-, gítar-dæmi,“ segir
Heimir. „Það var grunnhugmyndin
að stofnuninni að fara út fyrir hið
hefðbundna pönkform." Þetta var
1992, Sigtryggur ekki byrjaður í
bandinu og tveir aðrir meðlimir
innanborðs sem hættu fljótlega.
„Þetta fór ekkert að rúlla af viti
fyrr en Sigtryggur kom inn '95. Við
hittum hann á einhverju fylliríi og
buðum honum að syngja lag.“
„Ég ætlaði fyrst að vera með eitt-
hvert sólódæmi en svo keyptum við
upptökugræjur allir saman,“ segir
Sigtryggur.
Hljómsveitin hætti í pönkinu.
„Við ákváðum að hætta að nota gít-
ar, bassa og trommur og snerum
okkur alfarið að elektróniskum
græjum, brutum algjörlega upp hið
hefðbundna lagaform og fórum að
nota teipmaskinuna sem aðalhljóð-
færi.“
„Tape manipulation," útskýrir
Sigtryggur á ensku. „Við komumst
upp á lag með rakvélarblaðið: að
klippa teipin í sundur og splæsa
þau saman aftur.“
„í dag er þetta aðallega gert með
tölvum," bætir Heimir við.
Er einhver verkaskipting í band-
inu?
„Nei, ekki nema á tónleikum.
Síðan er þetta frjálst, við vinnum
bæði saman og hver í sínu lagi, en
endanleg útkoma er alltaf sameig-
inleg ákvörðun."
Hvert eruði að stefna núna?
„Það er í rauninni stöðug þróun
frá plötu til plötu. En það er komið
meira bít inn í þetta núna, án þess
þó að við séum að færa okkur eitt-
hvað út í danstónlistina."
Einn ruglaður
kafli út i gegn
Hvað eruði nú aö hugsa þegar þið
gerið tónlist?
„Það er misjafnt - hvað er hver
að hugsa þegar hann er að gera tón-
list?“
Ja, sumir eru t.d. að hugsa: vá,
þetta lag verður vinsœlt.
„Við höfum nú aldrei gengið að
þessu þannig. Reyndar höfum við
aldrei búist við að einhverjir aðrir
en við hlusti á þetta.“
Þetta snýst þá aðallega um að þið
hafið gaman af því sjálfir:
„Ja, hvaðan kemur þörfin að
gera músík,“ dæsir Heimir, „ég veit
það ekki. En þetta væri náttúrlega
gjörsamlega tilgangslaust ef við
hefðum ekki gaman af þessu sjálf-
ir.“
Ég spyr út í áhrifavalda og því
um líkt:
„Maður heyrir t.d. núna á plöt-
unni „Car dirty with jam on a busy
street“ (kom út 1995) að áhrifin eru
frá hinu og þessu og þá aðallega frá
japönskum pælingum - Boredoms
og svoleiðis dóti - verulega öfga-
kenndri músík," fullyrðir Sigtrygg-
ur. „Maður heyrir í dag nokkur
bönd sem eru með þá pælingu að
hafa einn ruglaðan kafla í byrjun
lagsins eða eitthvað en hjá okkur er
sú plata eiginlega bara einn ruglað-
ur kafli út í gegn. Það koma aldrei
neinir poppaðir kaflar, ekkert,
ahhh, aðeins að slaka á hérna.“
En þið hafið nú breyst mikiö frá
því:
„Já, við fórum að vinna með
Andrew McKenzie (forrystusauður
The Hafler Trio sem dvaldist á ís-
landi í nokkur ár) og það opnaði al-
gerlega nýjar dyr fyrir okkur. Það
kom upp allt annað sjónarhom á
tónlistargerð yfirhöfuð að vinna
með honum.“
Er þetta popp eða er þetta list?
„Þetta er popplist. Nei. Hvemig á
maður að svara svona spumingu?"
Yfirleitt yngstir
á svæðinu
Eins og áður segir vom Stillupp-
steyparar búsettir í Hollandi sl. vet-
ur og em á leiðinni utan aftur til
frekara náms og afreka. Þeir eru í
finu sambandi við ýmsar útgáfur
ytra - helst Staalplaat, sem er eitt
stærsta merkið í tilraunabransan-
um - en gefa þó aðallega út á eigin
vegum, kalla sínar útgáfur Fire og
Some. Fyrir jólin eru þrjár plötur
planaðar frá Stilluppsteypu: upp-
u sjálflr
tökur úr hollenskum útvarpsþætti,
diskaútgáfa af tólf-tommunni Red-
uce by Reducing með aukalögum og
diskur með nýlegum tónleikaupp-
tökum frá Svíþjóð. Þeir hafa mikið
spilað með fram náminu, t.d. filuðu
hávaðarokkararnir í Sonic Youth
Stilluppsteypu svo vel að þeir fengu
þá til að hita upp fyrir sig í Berlín.
„Við spiluðum bara í hálftima
því Sean Lennon var með sitt leið-
indaprógramm á eftir okkur. Þau í
Sonic Youth vom hrifin og það get-
ur vel verið að við gerum eitthvað
meira með þeim.“
En af hverju út í nám?
„Við ákváðum að kíkja út til að
halda áfram að gera músík og gera
þetta að einhverju meira en hobbíi
sem viö húkum yfir inn í herbergi
á kvöldin," útskýrir Heimir. „Það
er algjörlega tilgangslaust að reyna
að gera eitthvað hérna á íslandi.
Það em ekki nema tíu manns eða
eitthvað sem era að pæla í svona
stöffi héma en ótrúlega mikið af
tónlist í sama geiranum úti, þar em
tækifærin."
„Mörkin á milli tónlistar - hvað
er kommersíal og ekki - era orðin
svo asnaleg í dag. Þau eru eiginlega
ekki orðin nein,“ segir Sigtryggur.
„Stórfyrirtæki eins og Virgin og
EMI era t.d. byrjuð að gefa út stöff
sem þau hefðu aldrei gefið út fyrir
tíu árum. Sumt af því er m.a.s. ekk-
ert ólíkt því sem við erum að gera.
Þetta er allt að bræðast í einn
graut: frídjass, teknó og til-
raunatónlist. Það era óljós mörk og
svæði þar sem þetta tengist allt.“
Hvernig lið kemur á tónleika hjá
ykkur úti?
„Allur andskotinn. Við spilum
oft í galleríum og erum yfirleitt
yngstir á svæðinu. Það era allir
hissa á því úti hvað við erum ung-
ir. Héma á íslandi er miklu meira
af yngra fólki að gera músík. Þar er
sjaldgæft að fólk undir tvítugu sé
að spila á tónleikum úti. Við vorum
byrjaðir í þessu sextán ára og þetta
er orðið að því sem maður gerir.
Erum að allan daginn og þar sem
við gefum mikið út sjálfir er orðið
dálítið fyrirtæki í kringum þetta.
Ekki það að við græðum eitthvað
en þetta er orðið sjálfbært, við
græðum nóg til að stækka og geta
leyft okkur meira."
Hvað verðiði svo þegar náminu
lýkur. Hljóðlistamenn?
„Nei, ragludallar og fyllibyttur.
En með próf upp á vasann kemst
maður í styrki og alls konar verk-
efni,“ segir Heimir og glottir við
tönn.
-glh
Vegamót voru full af fólki og fjöri.
Þar var Funk-kvöld sem ýmsir
góðir aðilar, þar á meðal Fókus,
stóðu fýrir. Félagarnir Jól franskl,
Jón Gunnar Gelrdal, Svav-
ar Örn, Árnl Þór Vlgfús-
son, ísl og Aggl skemmtu
sér hið besta um kvöldlð.
Það gerði líka hún Jónína
Pálsdóttir á Stöð 2 sem
og Anna Bentina verslun-
arstjóri nýju fatabúðarinn-
ar, Blues. Rúnar
Róbertsson, dagskrárstjóri
FM, og Margrót Martelns-
dóttlr, fréttastjóri FM og systir
Péturs fótboltakappa Mart-
elnssonar, voru á Vegamótum
og þar sáust líka allar sætu
gellurnar af Hard Rock.
Á Wunderbar var fólk I miklu
stuði. Þar voru félagarnir
Tómas Elríksson og Kristlnn
stuð. Fríða hlaupari Slgurðar-
dóttlr var einnig á svæðinu
sem og Árni Slgurjónsson
og Guðrún Mogensen.
Skuggabar skartaði sínu feg-
ursta á þessari menning-
arnótt. Þar var til dæmis
bróðir hennar Llndu Pé og,
stelpur, þyki hún falleg, hvað
er hann þá?
Á Sóloni Islandusi voru Dalla
Ólafsdóttlr ásamt félögum sín-
um, Ásdís Magnúsdóttlr, for-
maður Stúdentaráðs, og einnig
Katrin, framkvæmdastjóri þess
ágæta ráðs. Þar var líka vinstri-
maðurinn Dagur B. Eggertsson
og Brynjólfur nokkur Sævarsson
sem er formaður Vöku. Sama
kvöld voru þar á sínum stað fé-
lagarnir Ingvl Hrafn, Blrglr TJörvl,
Slgurður Kárl og þeir allir.
Þaö voru náttúrlega allir í
bænum á menningarnótt.
Fæstir komust inn á
skemmtistaðina og létu
sér bara nægja að standa
úti, sjá aðra og sýna sig. Á
Astro komust þó inn Car-
on úr Carmen ásamt fleiri
úr sýningunni, svo sem
Helena dansari á Astro.
Svava I 17 og allt staffið
hennar voru á svæðinu.
Viröulegir töffarar eins og Eyjólf-
ur Krlstjáns og Ingl Gunnar nutu
helgarinnar, sem og Arnar Gautl í
GK. Jón Ásgelr og félagar hans
voru líka í góðum gír.
Á Kaffi Frank
sat Höskuldur í
Quarashi c
hafði það
gott, sem og
HJálmar Blön-
dal, blaða-
maður og
leiðbeinandi
meö meiru.
Fyrir utan Kaffibarinn var
hljómsveitin Skárrenekkert
að spila með Gumma Steln-
gríms I broddi fylkingar. Þar
var múgur og margmenni og
ofsalegt fjör.
Elnar Már og Frlðrlk Þór Frlð-
rlksson horfðu á flugeldasýn-
inguna frá Skothúsveginum og
Pétur Gunnarsson rithöfundur
og kona hans, Hrafnhlldur Ragnarsdóttlr,
voru I Pósthússtrætinu og komust hvergi inn.
Þeir sem treystu
sér til að bíða i
löngum röðum til
þess að komast
inn á staðina klktu I
staöinn á Börk
Gunnarsson og
Pétur Blöndal og
keyptu af þeim
tækifærisvísur.
Forsetl lýðveldlsins
hlýddi á Þorsteln
Gylfason á Nótt
hinna löngu Ijóða I Iðnó og með honum var
dóttir hans, Dalla. Fyrir utan voru Jón Proppé
heimspekingur, Hannes Slgurðsson listfræö-
ingur og Þorflnnur Guðnason kvikmyndagerða-
maður.
meira átl
www.visir.is
22
f Ó k U S 28. ágúst 1998