Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.1998, Síða 4

t»U VeRÖUR AO TALA V>öjT
t»AU, TAUA VI® BUÓMIW ! X
t»0 FINNUR 61TTHVAÖ.

í MenningarmiðstöBinni Geröubergi verður
sýning Sögusvuntunnar Ert þú mamma mín?
á sunnudaginn klukkan tvö. Sýningin er ætluð
börnum á aldrinum eins til fimm ára. Sýningin
tekur hálftíma og það kostar bara fimm-
hundruðkall inn.
Magnús Þór Jónsson
kallar sig Megas. Hann
á son sem heitir Gísli.
Sá vill láta kalla sig
Gímaldin. Hann segir
pabba sinn vera besta
tónlistarmann á
íslandi og segist ætla
að gera hefímetal-
plötu með honum
einhvern daginn.
Hann er trúbador
eins og pabbinn.
Mogulelkhúslð við Hlemm. Þar verður sýning
á Snuöru og Tuðru á morgun klukkan tvö.
Göðan dag, Elnar Áskell! verður sýnt á sunnu-
daginn, líka klukkan tvö.
Bróðir minn LJóns-
hjarta verður á sunnu-
daginn klukkan tvö í
ÞJóðlelkhúslnu og enn
! er hægt að fá sæti.
Síminn er 551-1200.
Ávaxtakarfan er sýnd í Óperunnl á sunnudag-
inn klukkan tvö og enn eru einhver sæti laus
fýrir börn sem vilja söng, litadýrð og gleði.
Síminn I Óperunni er 551-1475.
Dlmmallmm er barna-
leikrit lönó um þessar
mundir og á morgun
klukkan eitt er tilvaliö
að mæta með ungviðið.
Það eru nokkur sæti
laus. Slminn I Iðnó er
530-3030.
Hafnarfjaröarlelkhúslð Hermóður og Háðvör
sýnir Síöasta bælnn í dalnum á sunnudaginn
klukkan fjögur. Síminn er 555-0553.
Barna- og unglingasöngleikurinn Bugsy
Malone verður fluttur í Loftkastalanum á
sunnudaginn klukkan tvö. Sími 552-3000.
me x ic 3l sl
www.isisir.is
Næsta öld verður
öld aítarleikarans!
Kammermús-
íkklúbburlnn.
; Aðrir tónleikar
! á 42. starfsári,
! 1998-1999,
verða sunnu-
daginn 11.
október kl.
20.30 í Bústaðakirkju. Á efnisskrá: Dmitrl
Shostakovlch, strengiakvartett nr. 5 í B-dúr
op. 92 (1951), Þorkell Slgurbjörnsson: „Ör-
lagafugl", sextett fyrir flautu, klarinettu og'
strengjakvartett (1998), frumflutningur. Jo-
hannes Brahms: Kvintett fyrir 2 fiðlur, 2 lág-
fiðlur og knéfiðlu í G-dúr, op. 111 (1890).
mexra a
www.ifisir.is
I tónlistinni kallar Gísli Magn-
ússon sig Gímaldin. Hann var að
gefa út 10-laga spólu, sem hann tók
að vísu upp í fyrra, og tekur skýrt
fram að spólan sé bara seld í Bók-
sölu stúdenta. Spólan er að mestu í
trúbadorastíl, þó víða bregði fyrir
harðari tónum.
„Trúbadorar eru eins og mýs,
frekar smávaxnir og hrifnir af
osti,“ segir Gímaldin, ekki par hrif-
inn af „senunni". „íslendingar eru
enn ekki nógu menningarlega sinn-
aðir til að kópa við margar ólíkar
tegundir af osti og því endar þetta
alltaf á því að einn étur annars ost.
Hápunkturinn er svo að komast í
„Hverjir voru hvar,“ maður getur
eiginlega bara hætt eftir það.“
Þú hefur ekki fariö út í pöbba-
spiliríiö?
„Ég reyndi það en fólk keypti
það ekki. Það var alltof harður
bransi. Svo þegar ég hætti að
drekka bjór úr krana hrundi launa-
fjárhagsleg tilvera mín sem trú-
bador. Síðan hef ég fengið mjög
hæverskar móttökur og eytt mest-
öllum frítíma mínum í að horfa á
vídeó.“
íslensk skyldurækni
Spóla Gímaldins er nafnlaus og
hann segir það steitment að vera
ekki með neinar umbúðir.
„Sem byrjendaverk fannst mér
að þetta ætti bara að vera kjarn-
inn. Ekkert hismi og ekkert
obligatorískt neónskilti. Bara sann-
leikurinn og fótstigið. Þetta er ak-
arikatúrísk trúbba-músik, sem
teygir sig út í rafmagnsgítara og
finnska nútímatónlist."
Ertu búinn aö vera lengi aö?
„Islendingar eru enn
ekki nógu menningar-
lega sinnaðir til að
kópa við margar
ólíkar tegundir af osti
og því endar þetta
alltaf á því að einn
étur annars ost."
„Ég er búinn að vera að gutla í
músik síðan ég glataði fyrsta gít-
amum mínum í pókerspili. Það
var hvítur Phantom með dimarzio
pikkupp í brúnni."
Gísli tók bílskúrsárin út í Borg-
arnesi og var þar í hljómsveitinni
The Evil Pizza Delivery Boys, sem
spilaði popp og fór í Músiktilraun-
ir.
„Alger tímaskekkja,“ segir Gísli,
„við voram að poppa í miðri slát-
urtíð.“ Síðan hann gerði spóluna
er hann búinn að hlaða niður
meira efni.
„Efnis- og auðvaldsútdeilingar-
lega séð era þrjár plötur tilbúnar
núna sem ég ætla að setja á einn
stóran sósjalískan disk eftir að ég
er búinn að ryðja þessu spóluupp-
lagi úr vegi. Ég kann vel við að
geta brennt þetta sjálfur á disk.
Þegar maður er búinn að baktjalda-
makka tónlistina er eiginlega ekk-
ert eftir nema að brenna músikina í
kyrrþey, ganga því næst í klaustur
og reyna að renna saman við elem-
entin eins og hugsast getur. Þetta
sem ég hef verið að gera undanfarið
tók ég upp sjálfúr og hljómurinn er
kannski ekki eins góður og á spól-
unni, en þetta er engin trúbba-tón-
list lengur. Hringurinn hefur verið
rofinn og höfuðáttimar setja engin
takmörk."
Er einhver alvara á bak viö text-
ana?
„Nei, þeir era meira bara ís-
lensk skyldurækni. Ég reyni að
hafa þá áheyrilega og tiltölulega
skiljanlega svona þegar það á viö.“
Hvaö ertu aö gera annars í líf-
inu?
„Ég er í Háskólanum í fmnsku
og kínverskum bókmenntum.
Mjög svo arðbært nám (he he). Ég
ætla að hanna farsíma sem er
hægt að nota sem fjarstýringu."
Hefímetal með Megasi
ruhuaiviiMu: c.ul.
Gísli er sonur Megasar og ég
spyr hann hvort það hafi nýst í að
komast áfram.
„Ég veit það ekki. Það var alltaf
verið að segja við mig að ég komist
ekki hjá því í viðtölum að nota mér
það til framdráttar, en það hefur
eiginlega ekki komið mér neitt
áleiðis. Það hefur ekki keypt mér
neina umfjöllun."
Hefuröu eitthvaö gert í því?
„Ja, ég hef leyft fólki sem hefur
kynnt mig aö veifa þessu en það
hefur ekki reddað neinu sérstöku.
Ég fór að vísu út í upptökumar á
spólunni á hljóðverstímum sem
hann gaf mér - það er það eina sem
ég man eftir.“
Fílaröu tónlistina hans?
„Já,“ segir Gísli ákveðinn.
„Hann er langfremsti tónlistarmað-
urinn á Islandi."
Hvernig er aö vera sonur Megas-
ar?
„Það er náttúrlega bara persónu-
legur ávinningur. Til dæmis gaf
hann mér ritsafn Ibsens i fyrra.“
Hafiö þiö feögarnir eitthvaö
djammaö saman?
„Ég er að vinna í því að fá hann
til að gera heflmetal-plötu, þá gæti
ég birgt hana af hefimetal-gítarleik
og apókalyptískum grunnum. Það
eru ekki nema tveir, þrír almenni-
legir hefimetalgítarleikarar eftir á
landinu og þó ég sé ekki einn af
þeim er ég samt einn af örfáum yf-
irlýstum hefímetal-gítarleikurum
landsins, allavega einn af þeim fáu
sem hefur stúderað iðnina af al-
vöru. Ég sé fram á endurkomu gít-
arleikaranna, þeir hafa legið fót-
umtroðnir undir hæl femínista of
lengi. Gítarleikarinn á að vera við
hliðina á söngvaranum í mixinu og
í hugum fólks. Það er ekki til neitt
sem heitir hljóðfæralegt jafnrétti í
músik. Það eru bara öreigar og síð-
an yfirbygging. Stór grár úlfur og
siðan ótölulegar sauðagæraskædd-
ar ömmur. Tími okkar mun koma,
næsta öld verður öld gítarleik-
arans.“ -glh
B6 5KIL t*BTTA ÖARA EHHI •••
V6HVA ►AU RE6LULE &A , EN 5AMT...

BLBSSAÐUR.... ÖURKNI... HVA(&...
SEÖIRANN? e... BARA HRESS... ?
^ -t ^ w
TALA Vlt> þAU ?l! JA JA
WVA© Á 66 AÐ SES3A?
ír> >
OARA... ALLTAF l POTTINUM
oösvona? g"7Js
f Ó k U S 9. október 1998