Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.1998, Side 11

Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.1998, Side 11
popp Söngkona The Fugees, Lauryn Hill, er ekki nema 23 ára en hefur þó náð langt í tónlistinni. Með sólóplötunni sinni „The Miseducation of Lauryn Hill“ á hún örugglega eftir að tryggja stöðu sína enn betur. Sveitin SJalllnn, Akureyri, Hljómsveitin Land & synlr veróur meö risadansleik og rokkar eins og henni einni er lagiö annaö kvöld. Vlö polllnn. Um helgina leikur danshljómsveit- in Kos og kemur öllum I meiri háttar stuö. plötudómur Th og Seiðbandið - Vúbbið er að koma: ★★i, Afdalamaður kveður Godot - Koma tímar koma ráð: ★★i. Hótel Mællfell, Sauökróki. Buttercup leikur fyrir dansi í kvöld en annaö kvöld heldur hún sig í Bíókaffi á Siglufiröi og þar verður örugg- lega góö stemning. Búöarklettur, Borgarnesi. Um helgina er þaö hljómsveitin Úlrlk sem sér um að koma af- komendum Egils Skalla-Grimssonar í brjálaö stuð. Kaffi Akureyri. Blál fiöringurinn leikur er- lenda slagara af eldri geröinni aila helgina. Um er aö ræöa tímabilið 1965-85. Rúnar Þór og félagar veröa á Hótel Venus, Borgarfiröi, í kvöld en annað kvöld heldur hún til á Hafnarbarn- um á Þórshöfn. Odd-Vitlnn, Akureyri. í kvöld og annað kvöld veröur dans- leikur meö hljóm- sveitinni Jósl bróölr og synlr Dóra frá Húsavík. Skothúslö, Keflavík. Stórsveitin Á mótl sól sér um fjörið annað kvöld en í kvöld þeytir DJ SlgglR skífur. Snyrtileg- ur klæönaður og 20 ára aldurstakmark. yfir aö hennar tími muni koma. Svo lætur Tóti Jóhönnu hiksta á orðunum - „mun mun mun ko ko koma“ - og maður getur fátt annað en brosað í kampinn yfir stjóm- máladiskóinu. Kannski er lagið og Jóhanna Sigurðardóttir rappar Sú var tíðin að þeir sem höfðu ekki ráð á öðru eða bjuggust ekki við mikilli sölu gáfu tónlist sína út á kassettu. Nú eru geislabrenn- arar orðnir eins og hvert annað heimilistæki og þvi geta allir brennt nokkra diska heima hjá sér, ljósritað bækling í hylkið og selt í næstu búð. Þetta er auðvitað frábær þróun og bara vonandi að sem flestir skúmaskotstónlistar- menn noti nú tækifærið og gefi út sinn eigin disk. Hér til yfirheyrslu era tveir öreigadiskar sem komu út í sumar. Tryggvi Hansen, eða Th, er kannski þekktastur fyrir torfkofa sem hann gerði Grindvíkinga brjálaða með fyrir nokkrum árum. Hann er einnig tónlistarmaður og blandar íslenskri tónlistar- og rímnahefð saman við hljóðgervla- og tölvuvædda umhverfistónlist. Vúbbið er rúmlega klukkutíma flykki og misskemmtilegt. Stund- um er hjakkað of lengi í sama far- inu en oftar gengur tilraunin upp. Heildarupplifunin er áhugaverð. Raddblær Tryggva ber með sér fomt yfirbragð; maður trúir alveg að hann sé tannlaus afdalamaður sem keypti nýjan hljóðgervil í kaupfélaginu. Einnig er leikið á ýmis hljóðfæri, langspil m.a.s., og áslátturinn er oft lífrænn líka. Góðir gestir, eins og svanimir af tjöminni, Andrea Gylfadóttir og margir fleiri lita svo í litabókina. Takturinn er oftast transvekjandi indíánaseiður, áferðin fljótandi og þung í stíl við draugatextana en þess á milli styttir upp með gleði og angurværð. Þetta er diskur sem maður á að gefa útlenskum vinum sínum - „This is Savanna Trio gone techno" gæti maður sagt - frekar en hefðbundna túristadiska, sem flestir eru steindauðir og væmnir. Vúbbið undirstrikar rækilega þjóðtrúna um það hvað við erum öll fríkuð og sérstök. Á bak við Godot stendur Tóti nokkur sem á ámm áður var í frísku hljóðgervlasveitinni Loj og Spoj sem hristi upp í Hlemmpönk- umm á pönktónleikum. Á fyrsta disknum sem Godot gerir er bara eitt lag. Það byrjar frekar ljúflega með svífandi gervlamottum og þungum takti en brjálast svo snögglega í miðju kafi með teikni- myndalegu innskoti. Þá er eins gott að setja sig í stellingar því nú mætir Jóhanna Sigurðardóttir galvösk í tónverkið og lýsir því „Þetta er diskur sem maður á að gefa útlenskum vinum sínum-„This is Savanna Trio gone techno“ gæti maður sagt - frekar en hefðhundna túristadiska, sem flestir eru steindauðir og væmnir. skilaboð frá Godot um að hans tími muni líka koma og ekki væri það amalegt því mig grunar að Tóti eigi margt annað í erminni en rappandi pólitíkus. Gunnar Hjálmarsson Café Mennlng, Dal- vlk. í kvöld klukkan 22.30 veröur enginn annar en kóngurinn Laddl meö uppistand. Á eftir spilar stór- hljómsveitin PPK. Hótel Örk, Hveragerði. í kvöld verða Sölvl og félagar meö létta blússveiflu I Happagerði. En annaö kvöld leikur hljómsveitin Pass í aöalsal hótelsins. meira á. www.visir.is Herrann ber ábyrgð á þessu ölly‘ Fyrsta sólóplata Fugees, „Blunted on Reality“ frá 1994, vakti enga stórathygli, en menn tóku þó eftir hunangsgljáðri röddu Lauryn sem skein í gegn- um þrjótarapp þeirrar plötu. Á „The Score“ frá 1996 var blandað saman raggíi, errogbéi og rappi og nú tók heimsbyggðin heldur betur við sér, sérstaklega eftir að útgáfa Fugees af Robertu Flack-laginu „Killing me softly“ gerði allt snar- vitlaust á vinsældalistunum. Þeg- ar yfir lauk höfðu 17 milljón ein- tök selst af plötunni. Meðlimir Fugees eru allir skyldir, Wyclef Jean og Pras Michael eru innanborðs auk Lauryn, og öll eru þau ættuð frá Haití. I kjölfar vinsælda „The Score“ lagðist bandið í langa tón- leikaferð um heiminn, sem fleytti því m.a.s. í Laugardalshöllina, en þegar þeirri töm lauk fór hver að bauka í sínu hominu og em öll með sólóplötur á þessu ári. Stefn- an hefur þó verið sett á glænýtt hópverkefni á næsta ári og geng- ur væntanleg plata undir vinnslu- heitinu „Class reunion 1999“. Plata Lauryn er ekkert stór- stökk frá bræðingi Fugees. Það fer að vísu lítið fyrir raggíinu, en þvi viðameira er sykursætt og mollu- legt errogbéið. Hún semur sjálf allt efnið og vinnur það að mestu sjálf. Fugees er fræg fyrir að rappa upp fræg popplög og Lauryn heldur í þá hefð; notast við helling af tónsýnum, þ. á m. lítillega við Doors-slagarann „Light my fire“ og aukalag disks- ins er Fugees-leg endurgerð af lag- inu „Can't take my eyes off you“, sem Frankie Valli varð frægur fyrir 1967. Frægir gestir kíkja auð- vitað í heimsókn, m.a. Mary J. Blige og D'Angelo, sem taka undir með Lauryn sitt í hvom laginu og Carlos Santana plokkar gítarinn í laginu „To Zion“. Nýja platan er ekki sú fyrsta sem Lauryn vinnur sjálf. Hún átti stóran hlut í hljóðvinnunni á „The Score“ - „en þar var alveg litið fram hjá nafni mínu því það var við hliðina á strákun- um“, segir hún - og vann að gerð Anethu Franklin-plötunnar „A rose is still a rose“, sem kom út í fyrra. Lauryn er lítið hrifin af karlrembunni í bransanum: „Mönnum líkar það þegar þú syngur fyrir þá. En ef þú vilt fá að ráða einhverju þá koma upp efa- semdir hjá þeim. Þetta er mikill karlrembubransi," segir hún og dæsir. „Þeir munu aldrei kalla systur „snilling". Þeir munu í mesta lagi kalla hana „dívu“ og halda að það sé hól.“ En Lauryn er mikilsmetin í rappheiminum. „Ef Lauryn væri ekki með okkur væmm við ekki það sem við erum,“ segir Pras Michael og Chuck D úr Public Enemy hefur kallað hana Bob Marley næsta áratugar. Sjálf þakkar Lauryn Guði sjálf- um fyrir allt saman og minnist oft á „Herrann" í textum sínum. „Öll vel- gengnin er því að þakka að ég virði þá hæfileika sem Guð hefur gefið mér. Það er ókei að fólk sé að þakka okkur fyrir tónlistina sem við gerum, en ég veit að það er Hann sem ber ábyrgðina á þessu öllu.“ -glh því að þakka að ég vlrðl JiæfilelkajsejT^uMiefiii^efi^iiéi^ 9. október 1998 f Ókus 11

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.