Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.1998, Qupperneq 11

popp
Söngkona The Fugees, Lauryn Hill, er ekki nema 23 ára en hefur þó náð langt
í tónlistinni. Með sólóplötunni sinni „The Miseducation of Lauryn Hill“ á hún
örugglega eftir að tryggja stöðu sína enn betur.
Sveitin
SJalllnn, Akureyri, Hljómsveitin Land & synlr
veróur meö risadansleik og rokkar eins og
henni einni er lagiö annaö kvöld.
Vlö polllnn. Um helgina leikur danshljómsveit-
in Kos og kemur öllum I meiri háttar stuö.
plötudómur
Th og Seiðbandið - Vúbbið er að koma: ★★i,
Afdalamaður kveður
Godot - Koma tímar koma ráð: ★★i.
Hótel Mællfell, Sauökróki. Buttercup leikur
fyrir dansi í kvöld en annaö kvöld heldur hún
sig í Bíókaffi á Siglufiröi og þar verður örugg-
lega góö stemning.
Búöarklettur, Borgarnesi. Um helgina er þaö
hljómsveitin Úlrlk sem sér um að koma af-
komendum Egils Skalla-Grimssonar í brjálaö
stuð.
Kaffi Akureyri. Blál fiöringurinn leikur er-
lenda slagara af eldri geröinni aila
helgina. Um er aö ræöa tímabilið
1965-85.
Rúnar Þór og félagar
veröa á Hótel Venus,
Borgarfiröi, í kvöld en
annað kvöld heldur
hún til á Hafnarbarn-
um á Þórshöfn.
Odd-Vitlnn, Akureyri.
í kvöld og annað
kvöld veröur dans-
leikur meö hljóm-
sveitinni Jósl bróölr
og synlr Dóra frá
Húsavík.
Skothúslö, Keflavík.
Stórsveitin Á mótl sól
sér um fjörið annað
kvöld en í kvöld þeytir DJ
SlgglR skífur. Snyrtileg-
ur klæönaður og 20 ára
aldurstakmark.
yfir aö hennar tími muni koma.
Svo lætur Tóti Jóhönnu hiksta á
orðunum - „mun mun mun ko ko
koma“ - og maður getur fátt annað
en brosað í kampinn yfir stjóm-
máladiskóinu. Kannski er lagið
og Jóhanna Sigurðardóttir rappar
Sú var tíðin að þeir sem höfðu
ekki ráð á öðru eða bjuggust ekki
við mikilli sölu gáfu tónlist sína
út á kassettu. Nú eru geislabrenn-
arar orðnir eins og hvert annað
heimilistæki og þvi geta allir
brennt nokkra diska heima hjá
sér, ljósritað bækling í hylkið og
selt í næstu búð. Þetta er auðvitað
frábær þróun og bara vonandi að
sem flestir skúmaskotstónlistar-
menn noti nú tækifærið og gefi út
sinn eigin disk. Hér til yfirheyrslu
era tveir öreigadiskar sem komu
út í sumar.
Tryggvi Hansen, eða Th, er
kannski þekktastur fyrir torfkofa
sem hann gerði Grindvíkinga
brjálaða með fyrir nokkrum árum.
Hann er einnig tónlistarmaður og
blandar íslenskri tónlistar- og
rímnahefð saman við hljóðgervla-
og tölvuvædda umhverfistónlist.
Vúbbið er rúmlega klukkutíma
flykki og misskemmtilegt. Stund-
um er hjakkað of lengi í sama far-
inu en oftar gengur tilraunin upp.
Heildarupplifunin er áhugaverð.
Raddblær Tryggva ber með sér
fomt yfirbragð; maður trúir alveg
að hann sé tannlaus afdalamaður
sem keypti nýjan hljóðgervil í
kaupfélaginu. Einnig er leikið á
ýmis hljóðfæri, langspil m.a.s., og
áslátturinn er oft lífrænn líka.
Góðir gestir, eins og svanimir af
tjöminni, Andrea Gylfadóttir og
margir fleiri lita svo í litabókina.
Takturinn er oftast transvekjandi
indíánaseiður, áferðin fljótandi og
þung í stíl við draugatextana en
þess á milli styttir upp með gleði
og angurværð.
Þetta er diskur sem maður á að
gefa útlenskum vinum sínum -
„This is Savanna Trio gone
techno" gæti maður sagt - frekar
en hefðbundna túristadiska, sem
flestir eru steindauðir og væmnir.
Vúbbið undirstrikar rækilega
þjóðtrúna um það hvað við erum
öll fríkuð og sérstök.
Á bak við Godot stendur Tóti
nokkur sem á ámm áður var í
frísku hljóðgervlasveitinni Loj og
Spoj sem hristi upp í Hlemmpönk-
umm á pönktónleikum. Á fyrsta
disknum sem Godot gerir er bara
eitt lag. Það byrjar frekar ljúflega
með svífandi gervlamottum og
þungum takti en brjálast svo
snögglega í miðju kafi með teikni-
myndalegu innskoti. Þá er eins
gott að setja sig í stellingar því nú
mætir Jóhanna Sigurðardóttir
galvösk í tónverkið og lýsir því
„Þetta er diskur sem maður
á að gefa útlenskum vinum
sínum-„This is Savanna Trio
gone techno“ gæti maður sagt
- frekar en hefðhundna
túristadiska, sem flestir
eru steindauðir og væmnir.
skilaboð frá Godot um að hans
tími muni líka koma og ekki væri
það amalegt því mig grunar að
Tóti eigi margt annað í erminni
en rappandi pólitíkus.
Gunnar Hjálmarsson
Café Mennlng, Dal-
vlk. í kvöld klukkan
22.30 veröur enginn
annar en kóngurinn
Laddl meö uppistand.
Á eftir spilar stór-
hljómsveitin PPK.
Hótel Örk, Hveragerði. í kvöld verða Sölvl og
félagar meö létta blússveiflu I Happagerði. En
annaö kvöld leikur hljómsveitin Pass í aöalsal
hótelsins.
meira á.
www.visir.is
Herrann ber
ábyrgð á
þessu ölly‘
Fyrsta sólóplata Fugees,
„Blunted on Reality“ frá 1994,
vakti enga stórathygli, en menn
tóku þó eftir hunangsgljáðri
röddu Lauryn sem skein í gegn-
um þrjótarapp þeirrar plötu. Á
„The Score“ frá 1996 var blandað
saman raggíi, errogbéi og rappi og
nú tók heimsbyggðin heldur betur
við sér, sérstaklega eftir að útgáfa
Fugees af Robertu Flack-laginu
„Killing me softly“ gerði allt snar-
vitlaust á vinsældalistunum. Þeg-
ar yfir lauk höfðu 17 milljón ein-
tök selst af plötunni.
Meðlimir Fugees eru allir
skyldir, Wyclef Jean og Pras
Michael eru innanborðs auk
Lauryn, og öll eru þau ættuð frá
Haití. I kjölfar vinsælda „The
Score“ lagðist bandið í langa tón-
leikaferð um heiminn, sem fleytti
því m.a.s. í Laugardalshöllina, en
þegar þeirri töm lauk fór hver að
bauka í sínu hominu og em öll
með sólóplötur á þessu ári. Stefn-
an hefur þó verið sett á glænýtt
hópverkefni á næsta ári og geng-
ur væntanleg plata undir vinnslu-
heitinu „Class reunion 1999“.
Plata Lauryn er ekkert stór-
stökk frá bræðingi Fugees. Það fer
að vísu lítið fyrir raggíinu, en þvi
viðameira er sykursætt og mollu-
legt errogbéið. Hún semur sjálf
allt efnið og vinnur það að mestu
sjálf. Fugees er fræg fyrir að
rappa upp fræg popplög og
Lauryn heldur í þá hefð; notast
við helling af tónsýnum, þ. á m.
lítillega við Doors-slagarann
„Light my fire“ og aukalag disks-
ins er Fugees-leg endurgerð af lag-
inu „Can't take my eyes off you“,
sem Frankie Valli varð frægur
fyrir 1967. Frægir gestir kíkja auð-
vitað í heimsókn, m.a. Mary J.
Blige og D'Angelo, sem taka undir
með Lauryn sitt í hvom laginu og
Carlos Santana plokkar gítarinn
í laginu „To Zion“.
Nýja platan er ekki sú fyrsta
sem Lauryn vinnur sjálf. Hún átti
stóran hlut í hljóðvinnunni á
„The Score“ - „en þar var alveg
litið fram hjá nafni mínu því
það var við hliðina á strákun-
um“, segir hún - og vann að gerð
Anethu Franklin-plötunnar „A
rose is still a rose“, sem kom út
í fyrra. Lauryn er lítið hrifin af
karlrembunni í bransanum:
„Mönnum líkar það þegar þú
syngur fyrir þá. En ef þú vilt fá að
ráða einhverju þá koma upp efa-
semdir hjá þeim. Þetta er mikill
karlrembubransi," segir hún og
dæsir. „Þeir munu aldrei kalla
systur „snilling". Þeir munu í
mesta lagi kalla hana „dívu“ og
halda að það sé hól.“
En Lauryn er mikilsmetin í
rappheiminum. „Ef Lauryn væri
ekki með okkur væmm við ekki
það sem við erum,“ segir Pras
Michael og Chuck D úr Public
Enemy hefur kallað hana Bob
Marley næsta áratugar. Sjálf
þakkar Lauryn Guði sjálf-
um fyrir allt saman og
minnist oft á „Herrann" í
textum sínum. „Öll vel-
gengnin er því að
þakka að ég virði þá
hæfileika sem Guð
hefur gefið mér. Það
er ókei að fólk sé að
þakka okkur fyrir
tónlistina sem við
gerum, en ég veit
að það er Hann
sem ber
ábyrgðina á
þessu öllu.“
-glh
því að þakka að ég vlrðl
JiæfilelkajsejT^uMiefiii^efi^iiéi^
9. október 1998 f Ókus
11