Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.1998, Page 16
16
ÞRIÐJUDAGUR 20. OKTÓBER 1998
ág vera
Þaö fer ekki fram
hjá nokkurri sálu
aó á haustin tek-
ur náttúran stór-
felldum breyting-
um. En hvers
vegna ekki líka
mannfólkiö?
Hvernig vœri aö
reyna eitthvaö al-
veg nýtt? Tilveran
fékk nokkra
þekkta einstak-
linga til þess aö
skipta um ham.
Finnst
Mér finnst ég vera
18 ára í þessum
fótum. Ég hef ekki
verið í vínrauðu í
mörg ár en kann bara
nokkuð vel við það. Ég er
viss um að dóttir min
myndi ólm vilja fá þessi
fot lánuð," sagði þingmað-
urinn Ásta Ragnheiður
Jóhannesdóttir þegar
Dýrleif Örlygsdóttir í
Dýrinu var búin að klæða
hana upp í hátísku vetr-
arins.
„Ég er mikil peysukona
og að sama skapi lítið fyr-
ir dragtir. Það er gott að
vera í peysum í þinginu
því þar getur orðið ansi
kalt,“ segir Ásta og bætir
við að stundum geti um-
ræðumar valdið því aö
hitastigið fari niður fyrir
frostmark og þá sé gott að
vera kappklæddur.
Ásta ber fatnaðinn vel
og henni finnst það lyfta
Nýju fötin hennar Ástu
Ragnheiðar fara henni
afar vel og hún er án efa
einn smartasti
þingmaðurinn um
þessar mundir.
DV-myndir Teitur
átján ára
klæðnaðinum að klæðast pilsi yfir
buxur. Hún segist ekki hafa gert það
áður en það sé vissulega nokkuð
smart.
Þingmenn eru gjama fínir í tauinu
og það hlýtur að skipta máli að menn
séu traustvekjandi i útliti. „Jú, maður
gerir alltaf ráð fyrir að geta lent í fjöl-
miðlum og ég gæti þess alltaf að horfa
á veðurspána og ákveða kvöldið áður
hvemig ég ætla að klæðast daginn eft-
ir. Þó ég sé fín þá reyni ég um leiö að
vera frjálsleg.
Þingmenn búa við strangar siðaregl-
ur þegar kemur að fatnaði og þá sér-
staklega karlamir. Þeir mega til dæm-
is ekki klæðast peysum en konurnar
hafa leyfí til þess. „Einhverju sinni
var ég á leið í frí og hafði gleymt sím-
anum mínum í þingsalnum. Ég var í
útprjónaðri peysu og buxum og ætlaði
að koma við í þinginu og ná í símann.
Þegar ég var að stíga inn í þingsalinn
kom vörður aðvífandi og stöðvaði mig.
„Þú ferð ekki svona klædd inn í sal-
inn,“ sagði hann og sótti símann fyrir
mig. Annars eru ekki í gildi reglur um
okkur konumar því við erum svo
skynsamar í eðli okkar að þess þarf
ekki.“
Ásta segist alltaf hafa gaman af að
klæða sig djarft, vera á jaðrinum, eins
og hún orðar það. „Ef mér líka fotin og
þau em í mínum stil þá er mér alveg
sama hvort einhver hneykslist og segi
að svona eigi þingmaður ekki að
klæða sig.“ -aþ
Prestur verður engill
Svart er litur presta og pönkara. Ætli ég hafi
ekki einhvern tíma alið með mér draum um
að verða annað tveggja. En svo liðu tímar,
draumar dóu og nú er sennilega kominn tími
á breytingar,“ segir Matthias Viðar Sæmundsson,
dósent í íslenskum bókmenntum við Háskóla ís-
lands, en hann hefur svo lengi sem elstu menn
muna ekki látið sjá sig í öðmm fótum en svört-
, um. Matthías er þá fremur kvikindisiega
minntur á að oft hafi hann verið orðaður við
kkukl þar sem galdrar em eitt af áhugamál-
kum hans og um galdrakarla og galdra-
kvendi hefur hann skrifað heila bók.
Hann er spurður hvort hann sé ekki
bara að reyna að lifa sig inn í eitt-
hvert galdramannahlutverk með
þvi að klæðast lit myrkrahöfð-
ingjans. Matthías segir þá að
svart sé ekki frekar litur djöf-
ulsins en annarra máttar-
valda og spyr á móti hvort
lögreglumenn séu ekki
alltaf í svörtu. Allir lit-
ir hafi margræða
merkingu og það
_ gildi bæði um
svart og hvítt.
Þ e g a r
Matthías er
kominn í
hvít jakka-
föt frá
Herrafataverslun Kor-
máks og Skjaldar minn-
ist hann þess að oft hef-
ur verið talað um hvítt
sem lit sakleysis og
engla og vist mætti með
góðum vilja telja sér trú
um að hann sé að verða
að engli.
Matthías er spurður
hvort hann láti ekki
sannfærast þegar hann
hefur séð hvað hann er
sláandi myndarlegur í
hvítu og langi snarlega
til að breyta um stil.
„Æ, ég kann alltaf best
við mig í svörtu." segir
hann. „En ef til vill
mýkist maður og breyt-
ist með aldrinum og
kannski ég fari að leggja
mig fram um að lýsa
upp. Svona smátt og
smátt.“
-þhs
Matthías Viðar hefur svo lengi sem
eistu menn muna ekki látið sjá sig í
öðrum fatnaði en svörtum.
DV-mynd Brynjar Gauti
Hér kveður við
annan tón og
Matthías
svífur engilbjartur yfir
Skólavörðustíginn.
DV-mynd Brynjar Gauti