Dagblaðið Vísir - DV - 18.12.1998, Page 18

O nei! Enn eitt viðtaiið við Tvíhöfða! O vei! Því ekki það? Þetta eru jú tvímæla-
iaust fyndnustu menn iandsins og í tiiefni yfirvofandi jóla er ekki úr vegi að fá sýn
þessara höfuðsniilinga á „hátíð Ijóss og friðar".
Auk þess að sprella á X-inu eru þeir
búnir að klára nýja Fóstbræðrasyrpu
sem fer af stað í janúar og Fóst-
bræður verða iíka með áramóta-
grínþátt á nýársdag.
A
A jólunum
átti maður
alltaf nóg
sígarettum
Hvernig œtlar Tvíhöföi aö eyöa
þessum jólum? Fá þeir friö til aö
slappa af eöa þurfa þeir aö búa
til meira grín?
Sigurjón: „Nei, við komum
ekki til með að gera neitt grín
um þessi jól. Verðum bara í út-
varpsþættinum okkar, sem er
auðvelt, en við tökum okkur frí
frá öllu skrifiríinu."
Hvað gerið þiö þá í staöinn?
Sigurjón: „Maður eyðir jólun-
um í faðmi fjölskyldunnar. Er í
náttfötum, klæðir sig úr þeim,
fer í spariföt, fer í jólaboð, hlust-
ar á jólalög, borðar góðan mat,
en umfram allt horfir maður á
sjónvarpið.“
Jón: „Þetta er nú kannski að-
eins öðruvísi hjá mér. Á að-
fangadag er ég notaður í sendi-
ferðir og þarf að keyra út um allt
og redda hlutum sem gleymdust.
Það eru þá yfirleitt perur, jóla-
seríur sem ekki loga. Ég þarf að
sitja á gólfinu að drepast í bak-
inu að snúa litlum perum, sem
mér er svo nákvæmlega sama
um hvort virka eða ekki. Eftir
þetta ligg ég í baðinu til svona
sex, í heitu jólabaði. Svo eru jól-
in og pakkarnir og þá tek ég
fyrst upp jólagjöfina frá mér, síð-
an jólagjafimar frá öðmm og
svo fer ég aftur í bað.“
Gefiö þiö hvor öörum jólagjöf?
Jón: „Nei, en hann sendi mér
jólakort í fyrra og ég sendi hon-
um ekki, þannig að í ár sendi ég
honum jólakort en hann sendir
mér ekki.“
Sigurjón: „Þegar menn eru
kollegar eða vinir finnst mér
mjög gott að gert sé þegjandi
samkomulag um að vera ekki að
gefa jólagjafir. Það er bara
vesen.“
Jón: „Öll þessi jólakort og
skraut og vesen allt er dálítið of
mikið fyrir mig. Ég ræð ekki al-
veg við þetta og þarf að fara mik-
ið í bað. Þegar maður setur
hausinn ofan í vatnið er maður
eins og í öðrum heimi. Ég reyni
oft að vera með eyrun ofan í
vatninu og lesa á sama tíma.“
Sigurjón: „Jólin eiga að vera
til að lesa en það er bara verst
að það koma svo ömurlegar
bækur út fyrir jólin að maður
hefur ekkert að lesa. Það er ekki
ein einasta bók sem mig langar
í. Þetta eru allt einhverjar mála-
miðlunarbækur. í fyrra langaði
mig mest i „Leyndarmál frú Stef-
aníu“ - pældu í því! Ég las fyrstu
blaðsíðuna og
henti henni svo
frá mér. Ég náði
þvi aldrei að kom-
ast að leyndarmál-
inu. Sem betur fer
keypti ég mér ný-
lega nokkrar bækur í
New York sem ég ætla að
hafa yfir jólin."
Jón: „Éinmitt, þetta er mjög
sniðugt. Maður tekur frá vissar
bækur sem maður geymir til að
hafa yfir jólin."
Sigurjón: „Já, allt annað en
þessar leiðinlegu jólabækur."
Sigurjón keypti nokkrar bæk-
ur um kollega sína í skemmtana-
bransanum, en síðasta bókin
sem Jón las var „Heart of Dark-
ness“ eftir Joseph Conrad. Hann
las hana í baði.
Fyrsta kartonið
En fyrir utan bœkurnar, hvers
óskar Tvíhöföi sér í jólagjöf?
Sigurjón: „Ef ég hefði ekki
sjálfur gefíð út Tvíhöfðadiskinn
væri það diskurinn sem ég vildi
í jólagjöf."
Jón: „Það sem mig langar
mest í er gullplata. Það væri
ekki slæm jólagjöf frá þjóðinni."
Nú eigiö þiö börn, verða þá jól-
in sterkari fyrir vikiö?
Sigurjón: „Já, þá fyrst er gam-
an að jólunum aftur. Það er gam-
an þegar maður er barn sjálfur
og síðan er aftur gaman þegar
maður á börn og upplifir jólin í
gegnum þau.“
Jón: „Það er líka gaman að
búa til börn, ef þið skiljið hvað
ég á við ...“
Báðir: „Heeee heeee heeee ...“
Jón: „En áður en ég átti börn
voru svona unglingajól."
Sigurjón: „En þú manst nú
ekkert eftir þeim.“
Jón: „Jú víst, það var nú bara
Kúrlandið.“
Sigurjón: „Hann byrjaði svo
snemma að eignast börn að allar
minningar fyrir það eru
bemskuminningar. “
Jón: „En ég man að ungling-
sjólin voru bara fyllirí. Maður
„Ég get ekki iýst þeirri angist og kvíða sem ég fyllist alttaf
á gamlárskvöld. Allt sem maður sér eftir á árinu sem er
að líða og allt sem maður kvíðir fýrir á nýju ári. „Nú árið
er liðið í aldanna skaut og ALDREI það kemur til baka“
- þetta er svo kalt og endanlegt Af hverju er ekki hægt
að segja, „Nú árið er liðið í aldanna skaut og LÍKLEGA
kemur það ekki tii baka“? Hitt er svo mikið kjaftshögg.“
notaði jólin til að staupa sig og
reykja. Á jólunum átti maður
alltaf nóg af sígarettum. Ég eign-
aðist mitt fyrsta karton á jólun-
um og var svo bara inni í her-
bergi og keðjureykti."
Var þaö jólagjöf frá sjálfum
þér?
Jón: „Já, ég hef nú fengið
margar furðulegar jólagjafir frá
mér. Ég bíð spenntur eftir að
opna pakkann í ár. Ég pakkaði
gjöfinni inn í gær, þessari for-
láta borvél. Einu sinni fékk ég
taílenskt tesett frá mér. Það kom
mikið á óvart og vakti mikla
lukku.“
Stjörnuljós á statífi
Eftir jólin koma áramót. Hvað
gerir Tvíhöföi um áramót?
Sigurjón: „Eftir að ég hætti að
reyna að kreista einhvers konar
skemmtun út úr áramótunum
hafa þau orðið ágæt. Flestir fara
út að skemmta sér á gamlárs-
kvöld og það er nær undantekn-
ingalaust ömurlegt því það eru
svo miklar væntingar. Fólk er of
stressað á því að skemmta sér.“
Jón: „Þetta er bara eins og að
fara í Kringluna á Þorláks-
messu. Það eru allir þarna og þú
kemst ekki í neina búð og ert
bara í einhverri biðröð alltaf."
Voruö þiö flugeldastrákar þeg-
ar þiö voruð litlir?
Sigurjón: „Nei, ég brenndi mig
á blysi þegar ég var lítill og hef
verið skíthræddur við þetta sið-
an.“
Jón: „Sigurjón er gunga. Hann
getur ekki haldið á stjörnuljósi
án þess að vera með það á statífi.
Svo er hann líka með hjálm og
öryggisgleraugu."
Sigurjón: „Mér líður nú bara
vel með karlmennsku mína. Ég
þarf ekki að skjóta upp flugeld-
um til að sanna að ég sé karl-
maður. Sem er eitthvað annað
en þú (horfir á Jón). Þú ert alltaf
gangandi um 1 leðurbuxum og
kaupandi einhverja kagga, bara
vegna þess að þú er óöruggur
með karlmennskuna. Þér liggur
hátt rómur og talar eins og kerl-
ing. Þarf að segja meir?“
Jón: „Maður má aldrei segja
neitt, þá fær maður það tvöfalt
til baka. En allavega; mér fannst
rosagaman að mixa flugelda,
teipa saman og henda inn um
lúgur hjá fólki. Batt oft tvær
stórar rakettur saman í sitt
hvora áttina svo þær æddu um
og sprungu. Það var sérstaklega
gaman að setja þannig inn um
lúgur og púströr á bílum. Svo
náttúrlega hurðasprengjur. Ég
batt allt heimili mitt saman með
hurðasprengjum, alla skápa, alla
stóla, allt var bundið með hurða-
sprengjum. Ég var að þessu á
nóttunni. Mamma gat ekki tekið
kaffipoka ofan úr skáp án þess
að það spryngi hurðasprengja.
Ég er enn þá að þessu. Nú á ég
strák sem er ellefu ára og ég er
ellefu ára líka og við teipum og
setjum saman inn um lúgur.“
Blóðmjólkaður Keikó
Hvaö er besta skaupiö sem þiö
muniö eftir?
Sigurjón: „Skaupið ‘85 var gott
og skaupin hans Flosa voru
snilld, minnir mig. Skaupin
voru frábær í gamla daga af því
að þetta var eina grínefnið sem
var í boði. En svo hefur þetta
breyst."
Jón: „Síðustu ár hef ég ætlað
að horfa á skaupið en svo ein-
hvern veginn alltaf liðast í burtu
f Ó k U S 18. desember 1998