Dagblaðið Vísir - DV - 28.05.1999, Blaðsíða 11

plötudómur
Rent
söngleikur
28. maí 1999 f Ó k U
Lögin í Rent eru eins og lögin
í Hárinu grípandi, en eru ekki
þeim gæðum gædd að hafa líf
eftir leikhús og verða alls ekki
betri eftir því sem lengur er
hlustað á þau.
hver öðrum betri og er mikið jafh-
ræði á miUi þeirra. Þeir flytja
stundum snjalla texta Karls Ágústs
Úlfssonar með miklum tilþrifum og
virðast skemmta sér vel yflr því
sem þeir eru að gera.
Rent er þegar á heildina er litið
jöfn plata og erfitt að taka eitt lag
fram yfir annað eða einn flytjanda
fram yfir annan. Þó er vert að
minnast á Helga Björnsson og
Santa Fe. Þetta er besta lagið í
söngleiknum og sérlega vel flutt af
Helga. Hilmar Karlsson
Fred Frith, Bill
Frisell, Frank
Lowe og PhU-
ip Wilson.
Restin er
historí!"
Ekkert orgelfrík
Hverjar eru orgel-
hetjumar þínar?
„Ég er ekkert org-
elfrík. Ég fíla tónlist -
ekki hljóðfæri sem slík - og ég er
líklegast undir meiri áhrifum frá
gítarleikurum og söngvurum en
hljómborðsleikurum. En orgelið
var eitt af aðalhljóðfærunum á sjö-
unda og áttunda áratugnum og fólk
eins og Pigpen og Garth Hudson
komu þessu sándi í koUinn á mér.
Ég fíla Sun Ra og Joe Zawinul í
hinum svokaUaða djassheimi og
auðvitað aUa soul-orgeUeikarana,
menn eins og Art NeviUe og
Booker T, og orgelleikarann sem
spflaði með A1 Green í áraraðir.
Ég man ekki hvað hann heitir.“
Hvert er mesta lofið sem þú getur
fengið frá áhorfendum?
„Það kitlar mest þegar fólk sýnir
viðbrögð við lagasmíðunum -
harmóníunimi og melódíunum -
því það er það þýðingarmesta fyrir
mig. Oft grípur fólk taktinn og
sándið fyrst, sem er auðvitað mik-
Uvægt líka, en ekki aðalmálið."
VIII
skoða
hveri
Þetta er
erfið helgi,
hreinlega
allt að
verða vit-
1 a u s t .
Fönkið hans Wayne er í
beinni samkeppni á laug-
ardagskvöldið við Jon
Spencer og Eurovision. Skyldi
karlinn vera smeykur?
„Ég hef nú ekki hugmynd um
hvað þetta Eurovision er og gagn-
rýnendur verða að dæma um hvort
ég eða Jon Spencer stóðum okkur
betur."
Hvert er skrýtnasta giggið sem þú
hefur spilaó?
„Þau eru öU skrýtin."
Hverju býstu við af íslandi og ís-
lenskum áhorfendum?
„Ég hef ekki hugmynd en ég
hlakka mikið tU. Fólk segir mér að
ísland sé óskaplega faUegt land. Ég
vona bara að einhver fari með mig
að skoða hveri!“
Tónleikarnir eru i Loftkastal-
anum um helgina. í kvöld hitar
Dip-hópurinn upp en á moírgun
kyndir fönkgrúppan Jagúar kof-
ann fyrir Wayne og strákana.
Gallagher-bræður og und-
irsátar þeirra í Oasis eru að
gera nýja plötu um þessar
mundir í frönskum kastala.
Þær fréttir berast að verið
geti að fyrsta smáskífulagið
verði „Go Let It out“ og kem-
ur það seint á þessu ári eða
snemma á því næsta. Fjórða
albúmið kemur þó örugglega
ekki út fyrr en árið 2000 og
er vinnsluheitiö á plötunni
„Where Did It All Go
Wrong?“.
Noel segist hafa sett bróður
sinn, Liam, í drykkju- og dóp-
bann og á litli bróðir að hafa
verið edrú í þijá mánuði.
Blaðamenn frá Daily Mirror
segjast þó hafa hitt Liam á
einhverri franskri sólar-
strönd nýlega og var tam-
búrínuhristarinn haugfullur.
Liam tók blaðamennina tali
og sagði þeim rorrandi frá
nýju plötiumi. Fulli bindind-
ismaðurinn hafði þetta að
segja:
„Platan verður ekki ólík
„Dark Side of the Moon“ með
Pink Floyd. Fokking brilli-
ant. Besta plata sem við höf-
um gert. Viljiði heyra eitt-
hvað af henni?“
Lítt eftirminnileg lög
í kraftmiklum flutningi
„Rent fjallar um Scimfélag í aldar-
lok sem i skugga dauða og eyðni
fagnar lifinu“. Þetta eru orð Jon-
athans Larsons, höfundar eins fræg-
asta söngleiks síðari ára. Hefúr oft
verið vitnað til söngleikjarins sem
söngleiks unga fólksins í dag eins og
Hárið var söngleikur hippakynslóð-
arinnar. Þama er þó einn regin-
munur á þegar tónlistin er höfð í
huga. Lögin í Hárinu voru á hvers
manns vörum í mörg ár og heyrast
enn þann dag í dag þótt textinn sé
ekki í samræmi við hugsanir og
gerðir unga fólksins nú enda mörg
hver lög sem höfðu vissan sjarma
burtséð frá söngleiknum. Lögin í
Rent eru eins og lögin í Hárinu gríp-
andi, en eru ekki þeim gæðum gædd
að hafa líf eftir leikhús og verða alls
ekki betri eftir því sem lengur er
hlustað á þau.
Jonathans Larsons, sem því mið-
ur náði ekki að verða vitni að sig-
urför Rent þar sem hann lést rétt
fyrir frumsýningu í Bandaríkjun-
um, verður varla minnst sem mik-
ils tónskálds. Lögin eru yfirleitt
einföld í uppbyggingu, hafa þó yfir
vissri fjölbreytni að ráða sem gerir
það að verkinn að það kemur til
kasta útsetjara og flytjenda að gera
þau eftirminnileg. í íslensku útgáf-
unni hefúr útsetjarinn og tónlistar-
stjórinn, Jón Ólafsson, gert góða
hluti og það var einkenni á meðan
á sýningu stóð hve mikill kraftm-
var í flutningi á tónlistinni. Þessi
kraftur skilar sér að nokkru leyti á
plötunni enda eru söngvaramir
Wayne Horvitz (lengst til hægri) og fönkvinir hans í Zony Mash.
Hljómborðsleikarinn Wayne
Horvitz og hljómsveit hans, Zony
Mash, er þrusuvel spilandi hópur
sem hefur gefið út tvær iðandi
fönkplötur á vegum Knitting Fact-
ory, merki þverhníptra músíkpæl-
ara í New York. Það þarf þó ekkert
meirapróf til að fila tónlist félag-
anna, hún er létt og djammkennd
og stuðið lekur af henni eins og
smjör af heitu ristabrauði.
Meistari Wayne var svo elskuleg-
ur að svara nokkrum spumingum,
fyrst um uppruna sinn og hvers
vegna hann fór að spila tónlist:
„Pabbi minn var áhugadjassisti,
spilaði á klarínett og píanó. Það
var mikil tónlist á mínu æsku-
heimili, bæði klassík og Duke Ell-
ington, Count Basie, Billie Holi-
day, Frank Sinatra og margir
fleiri. Ég ólst upp í Kalifomíu á sjö-
unda áratugnum og í gegnum eldri
bræður mína komst ég í kynni við
popp. Ég hélt mest upp á The Band,
öll San Francisco-böndin (The
Gratefui Dead, Jefferson Airplane,
Moby Grape, Big Brother and the
Holding Company o.s.frv.), Jimi
Hendrix og auðvitað Bítlana og
Stones. Skömmu síðar keypti ég
plötu með Pharaoh Sanders sem
hafði mikil áhrif á mig. Einhvem
veginn fann ég mig tilfinningalega
í Pharaoh á sama hátt og ég hafði
fundið mig i tónlistinni sem ég
hlustaði á á undan. Þessi uppgötv-
un leiddi mig að tónlist Cecil
Taylors, The Art Ensemble of
Chicago, John Coltrane og Albert
Ayler. Ég fékk líka tækifæri til að
sjá Miles Davis nokkmm sinniun
þegar hann var á rafmagnstimabil-
inu sínu og einnig sá ég nokkra af
fyrstu tónleikum Weather Report.
Um sama leyti stofnaði ég eigin
hljómsveitir. í menntaskóla var ég
í frídjass- og spunEihljómsveitum og
kynnti mér hefðbundinn djass og
verk nútímatónskálda. Eftir að ég
flutti til New York kynntist ég
mörgum listamönnum, fólki eins
og Butch Morris, John Zom,
í stórborginni Reykjavík er orðið hægt að ganga að stuðinu vísu, jafnt íslensku
og erlendu stuði. Hingað eru komnir amerískir fönkarar, Wayne Horvitz & Zony Mash.
Þeir ætla að láta áhorfendur góla af gleði um helgina.
mm
gigg sem eg