Dagblaðið Vísir - DV - 03.11.1999, Page 2

I
MIÐVIKUDAGUR 3. NÓVEMBER 1999
nrre
Stundar
þu útivist?
Siv Friðleifsdóttir
umhverfisráðherra
rennir sér á snjóþotu
„Já, ég stunda
útivist. Ég
skokka mik-
ið og geng.
Ég lenti
líka óvænt
í snjókomu
fyrsta vetr-
ardag norður
á Siglufirði og fór
þá á snjóþotu. Við hjónin erum
talsvert í stangaveiöi og þá aöal-
lega silungsveiði. Þá reyni ég að
tengja útiveruna ööru, eins og
sveppa- og haustlaufatínslu. Við
förum mikið að tlna sveppi í
Heiðmörk og í Borgarflrðinum."
Páimí Gestsson leíkari
veíðír rjúpu
„Ég er í
rjúpunni og
maður
veröur þvi
að halda
sér í formi.
Það þarf
kannski að
ganga i fiöllum i
átta til tólf tíma og þá er betra að
vera í sæmilegu formi. í seinni
tíð hefur maður reynt að gera
meira að því. Annars labbar mað-
ur bara úti með hundinn."
Stefán Jón Hafstein
fjölmiðlamaður
stundar lax”0'*
„Mitt
merki er
Iluguveiðin.
Ég eyði
miklum
tíma I veiö-
ina á vorin,
sumrin
haustin. É
stundum í krattgongu
mörk. Þá stunda ég
skíðin á veturna."
Heið-
göngu-
Halldór Halldórsson,
bæjarstjóri ísafjarðar-
bæjar, stundar skíðí
siglingar
„Ég á b£
sigldi m.„.
Jökulfirði
ug unx
Hom-
strandir i
sumar og
maður geng-
ur mikiö út frá
bátnum. Ég hjólaöi landshluta á
milli fyrir nokkmm ámm en geri
minna að því í dag. Ég er með
sumarbústað og því fylgir mikil
útivera og jafnvel aö elta rollur.
Viö hjónin stundum skíöi á vet-
uma, bæði göngu- og svigskíði, og
svo erum við með vélsleða.
Jóhannes Jónsson í
Bónusi er alltaf
á leiðinni á skíðí
/
„Ég er ansi linur
við útivislina.
Ég hef þó
verið með
sumarbú-
stað sem
hefur skap-
að manni
útivist. Á
hverju hausti hef-
ur maður heitiö þvl aö byrja á
skíðum, en það hefur bara ekki
komist á framkvæmdastig."
m
— segir Spessi Ijósmyndari sem
sigldi fyrir Hornbjarg í gargandi fuglageri
■ „ ' ...j
Kajaksmíði og kajakróður er
íþrótt sem inúítar á Grænlandi
hafa þróað í gegnum aldimar
og af þeim lærðu íslendingar þessa
grein.
í kjölfar heimsóknar Grænlend-
inga til ísafjarðar fyrr á öldinni, þar
sem þeir sýndu kúnstir sínar á húð-
keypum, smituðust margir heima-
manna og í kjölfarið fóra menn að
smíða sér kajaka. Á tímabili voru þó
nokkuð margir einstaklingar sem
stunduðu þessa grein og farið var í
langferðir um Djúp og viðar. Nokkuð
dró úr áhuganum er frá leið, en
lengst af vom einhveijir sem áttu og
notuðu kajak sér til skemmtunar. Á
síðari ámm hefur kajakróður öðlast
vinsælda á ný og í dag eru þeir orðn-
ir nokkuð margir sem fara saman í
hópum víða um land á kajak. ísafjarð-
ardjúp og sjóleiðin um Hornstrandir
hefur notið mikilla vinsælda og með-
al þeirra sem þar hafa siglt er Sigur-
þór Hallbjörnsson ljósmyndari, betur
þekktur sem Spessi.
„Ég fór m.a. eina ferð í sumar frá
Arngerðareyri við ísafjarðardjúp við
fjórða mann til ísafjarðar (Skutuls-
ljarðar). Þá fóru með mér Pétur Gísla-
son, Gunnar Sæmundsson og Halldór
Sveinbjömsson. Þá fór ég lika aðra
ferð um Jökulfirði fyrr um sumarið, í
þeirri ferð voru þeir Eyþór Hauksson
og Jón Oddur Guðmundsson. Þá var
enn snjór ofan í fjöru, veðrið hrá-
slagalegt og kalt. Það var þó mjög sér-
stakt, enda era þarna ekta óbyggðir. í
bakaleiðinni reram við frá Grunna-
f kvöldsól fyrir opnu hafi á leiö fyrir Hornbjarg.
Ljósmynd Spessi.
vík og yfir spegilslétt ísafjarðardjúp-
ið. Þetta var mjög skemmtilegt og
mikil stemning," segir Spessi. „Mað-
ur er svo tengdur náttúrunni. Það er
þó ekki sniðugt að fara svona langar
ferðir nema í hóp með öðram.
Fyrir Hornbjarg og
Hornstrandir
Árið áður létum við sigla með okk-
ur fyrir Hombjarg i Látravik þar sem
Hornbjargsvitinn er. Við rerum það-
an fyrir Hombjarg um Hornstrandir
og inn ísafjarðardjúp. Þá vora með
mér Ástralinn Chris, Eyþór Hauks-
son og Halldór Sveinbjömsson. Þetta
er eitt erfiðasta svæðið sem hægt er
að fmna til að róa á. Það getur verið
mikil hafalda þó veðrið sé gott. Við
Hombjarg er hvergi hægt að lenda
við slíkar aðstæður. Það var samt
mjög tignarlegt að sigla undir þver-
hníptu bjarginu. Sólin var að setjast á
hægri hönd og milljón fuglar garg-
andi allt í kringum okkur. Við fórum
eins nálægt og við gátum fyrir öldu-
frákastinu. Þetta var mjög sérstakt,
Á kajak úr trefjaplasti
Ég nota svokallaðan sjókajak, en
þeir eru frá fimm metrum að lengd og
upp í fimm og hálfan. Minn kajak er
úr trefiaplasti, 5,20 metrar að lengd og
53 sentimetrar að breidd, þannig að
hann er ekki mjög stöðugur. Hann
kostaði yfir 200 þúsund krónur. Það
er hægt að fá þá ódýrari og sumir
smíða kajakana sjálfir.
Ég er yfirleitt í blaut-smekkbuxum
og léttum þurrgalla að ofan. Stakkur-
inn heldur manni þó ekki alveg þurr-
um ef maður fer í sjóinn. Ef maður er
hins vegar í lokuðum þurrgalla, þá
svitnar maður í gallanum og verður
eiginlega of heitt við róðurinn og að
sama skapi kalt þegar maður stoppar."
Auðvelt ef maður
kann það
- Er ekki mikil hætta á að hvolfa
kajaknum?
„Eftir því sem þeir eru hraðskreið-
ari og betri, þeim mun óstöðugri era
þeir. Þetta er eins og að læra að
hjóla, jafnvægið kemur með tíman-
um. Það kemur samt ekki oft fyrir að
maður hvolfi. Ef það kemur fyrir, þá
er maður búinn að læra að velta hon-
um við aftur, það er auðvelt ef mað-
ur kann það. Til þess hef ég farið á
námskeið sem er alveg nauðsynlegt.
Þá stunda ég líka „kajak-surfing".
Það getur verið mikil kúnst að lenda
kajak í brimi. Öldumar vilja gjaman
þeyta manni á hvolf. Ég reri til Vest-
mannaeyja í sumar og á bakaleiðinni
var komið talsvert brim við strönd-
ina. Þá var mjög erfitt að lenda, en ég
var sem betur fer búinn að fara á
námskeið í slíku.
Maður er helst að stunda þetta
sport á sumrin. Það er svo kalt á vet-
urna að ég nenni því ekki,“ sagði
Spessi ljósmyndari. -HKr.
Spessi á kajaknum viö Bjarnanúp á leiö yfir ísafjaröardjúp.
Spessi Ijósmyndari meö kajakinn
sinn í fjörunni í Nauthólsvík.
DV-mynd Hilmar Þór
Kajakróður er
sárstök upplifun:
enda er bátur og maður eitt og ræðar-
inn situr eiginlega í sjónum. Hafið er
svo stórfenglegt og öflugt og ég gæti
því varla eftir þetta hugsað mér að
sigla á einhverju litlu vatni. Þar
myndi vanta kraftinn sem maður
finnur frá hafinu.
Það verður að hugsa mikið um var-
úðarráðstafanir í upphafi ferðar og
læra að lesa í veðrið. Mikilvægt er að
meta hlutina rétt. Ég er búinn að vera
á þriðja ár í þessu sporti og hef farið
nokkrar erfiðar ferðir og á tvö nám-
skeið. Eftir því sem ég veit og læri
meira, því varkárari verð ég. Fyrst
var maður stundum að tefla á tæp-
asta vað, en það voru þó sem betur
fer alltaf vanir menn með mér.
Þó gönguferöir útheimti ekki mik-
inn búnaö í góöu veðri á stuttum
leiöum, þá er samt betra aö vera
ávalt viöbúinn hinu versta. 1
löngum gönguferóum er nauösyn-
legt aö huga vel aó öllum búnaöi,
fatnaði, nesti, fylgjast meó veöur-
spá og gera feröaáœtlun. Hafa
skal fyrir reglu að láta aöstand-
endur eöa opinbera aöila vita af
feröinni. Hér er listi yfir þann
búnaö sem aö notum getur komió
í lengri gönguferöum.
Útilegubúnaður
Tjald, létt og fyrirferðarlítið.
Bakpoki, 50-70 ltr. með góðri mitt-
isól. Svefnpoki, léttur og fyrirferð-
arlítill en hlýr. Eldunartæki, pott-
ar og pönnur. Eldspýtur og/eða
kveikjari. Hnífapör sem hægt er að
spenna saman. Góður hitabrúsi,
eitt nauösynlegasta hjálpargagnið
og öryggistækið. Munið að hita
vatn í brúsann þegar á annað borð
er verið að hita vatn. Drykkjarílát,
einangrunardýna. Landakort og
áttaviti. Ljósfæri, t.d. vasaljós og
eldspýtur. Neyðarblys. Lítið ferða-
útvarp fyrir veðurfréttir. Sjúkra-
kassi sem hefur að geyma plástra,
blöðruplástra (t.d. second skin),
skæri, sárabindi, magnyl, spritt
o.fl. Hreinlætisvörur, s.s. fjalla-
blöð, sápa, tannbursti og sólkrem.
Fótabúnaður
Góðir gönguskór, hálfstífir og
uppháir. Nýir skór þurfa nauð-
synlega að vera gengnir til áður í
styttri ferðum. Varareimar, sokk-
ar, bæði þunnir og þykkir. Gott
er að vera í tvennum og þeim
þynnri næst fætinum. Ekki nota
bómullarsokka.
Fatnaður
Legghlífar, buxur, hnébuxur
eða síðar, úr efni sem þomar
fljótt og heldur vel hita. Ekki nota
gallabuxur, því þær eru lengi að
þorna og halda illa hita. Góð nær-
föt úr ull eða hinum nýju gervi-
efnum. Góð peysa, sumir nota
þunna ullarpeysu undir þeirri
þykkari. Húfa, létt ullarhúfa.
Trefill, vindþéttur anorakkur eða
stakkur og regngalli. Ef notaður
er Gore-tex galli má sleppa vind-
þéttum stakki.
Sundföt (það er svo notalegt að
baða sig eftir erfiðan dag).
Varafatnaður
Aukapeysa, aukasokkar, vett-
lingar til vara. íþróttabuxur eða
stuttbuxur (geta komið í góðar
þarfir)
Léttir vaðskór eða laxapokar
(ef vaða þarf yfir ár og læki í ferð-
inni).
Matur
Frostþurrkaður raatur (forðast ber
niðursuðuvörur og mat sem inniheldur
mikinn vökva). Beikon (gott til að bragð-
bæta þurrmatinn), flatkökur, súrdeigs-
brauð eða rúgbrauð. Smjör, kæfur,
mysuostur, smurostur, musl, harðfiskur,
þurrkaðir ávextir og rúsínur, hnetur og
súkkulaði. Djúsduft, kakóduft, te eða
kaffiduft. Pakkasúpur.
Neyðarfæði
Súkkulaði, þrúgusykur, þurr-
djús, frostþurrkaður matur.
Smádót eftir efnum
og ástæðum
Myndavél og filmur, lítill sjón-
auki, hæðarmælir, kortamappa,
minnisbók og penni. Leiðsögubók
eða leiðarlýsing. Ferðasöngbók,
gítar eða munnharpa. Veski, skil-
ríki, peningar, krítarkort. Sauma-
dót (nál, tvinni, fingurbjörg, töl-
ur...), rakvél, lítið handklæði og
þvottapoki. Flugnanet, eymatapp-
ar (svo maður fái nú svefnfrið í
skálunum), vatnsbrúsi og/eða
vatnsbelgur. Vasahnífur og snæri,
úr með vekjara, göngustafir, far-
simi eða talstöð, GPS staðsetning-
artæki. Veiðigræjur (a.m.k. girnis-
spotti, öngull og gervibeita).