Dagblaðið Vísir - DV - 19.02.2000, Blaðsíða 4

- ekki taka upp þvottastæði fyrr en hreinsiefnið er komið á bílinn
Minni hætta er á aö óþvegnir blettir komi í Ijós þegar billinn þornar ef byrjaö er aö
þvo hann neðst og þvegiö upp eftir heldur en þegar þvegiö er ofan frá og niöur.
Yfir veturinn aka flestir öku-
menn landsins meira og minna í
kryddlegi - það er að segja í og í
nánd við þéttbýlisstaði þar sem salt
er mismunandi ótæpilega notað til
að eyða hálku og jafnvel sums stað-
ar á þjóðvegum. Því verður ekki á
móti mælt að þetta ágæta mat-
vælakrydd eyðir ísingu og klaka og
gefur öruggara grip en það hefur
líka sína ókosti. Til að mynda hleð-
ur það tjöru úr malbiki á hjólbarð-
ana og gerir þá enn hálli næst þeg-
ar ekið er út á hálkublett, kannski
án þess að ökumaðurinn geri sér
grein fyrir þvi. Eina vörnin við
þessu er að þvo dekkin nógu oftt
yfír veturinn með viðeigandi
dekkjahreinsiefnum til að hreinsa
af þeim tjöruna.
Þá ausa bílamir líka kryddlegin-
um, vel blönduðum vegaskít, upp á
sig og verða sjaldan jafn ótútlega
drullugir á sumrin eins og þeir geta
orðið í vetrarakstri í saltpækli.
Þessi óhreinindi verða líka býsna
fost á bílunum, líkt og skurn, og
fara alls ekki vel með lakkið. Salt-
pækillinn smýgur meira en venju-
leg bleyta og er fljótur að finna veil-
ur og augu í lakkinu og koma sér
þar í snertingu við beran málminn,
með óæskilegum ryðmyndun-
arafleiðingum. Tjaran sest eins og
steinsteypa á lakkið og getur jafn-
vel orðið til þess, ef tjöruhnúskur
verður fyrir átaki og brotnar af, að
brjóta með sér ofurlítið upp úr
lakkinu og veita pæklin-
um enn greiðari leið.
Nauðsynleg bón-
húð
Þess vegna er enn
meira áríðandi yfir vetur-
inn en sumarið að vera
iðinn og duglegur að þvo
bílinn sinn og halda á
honum góðri bónhúð.
Sumir kjósa að láta aðra
gera þetta fyrir sig og
þeir sem ekki hafa hús til
að stinga bílnum inn í
eiga oft ekki annarra kost
völ langtímum saman eða
þangað til viðengandi
veðurfar og lausar stund-
ir leyfa sjálfsþjónustima.
Það er út af fyrir sig ekki
slæmur kostur að láta
bón- og þvottastöðvar um
þetta en það kostar óneit-
anlega meiri fjárútlát
heldur en að gera hlutina
sjálfur.
Fram undir þetta hefur
verið óhætt að segja að
ekkert vit sé að þvo vetr-
arpækil af bii öðruvísi en
að nota hreinsiefni. Nú er
hins vegar komin ákveð-
in bóntegund á markað
sem ekki þolir hreinsi-
efni og þá hlýtur að vera
Þvotturinn veröur auðveldari og áhrifaríkari ef boriö er hreinsiefni á bílinn og þaö fær aö standa á honum drykklanga stund.
mat bíleigandans hvort hann veðjar á
þá bóntegund og það sem henni fylg-
ir eða fer að upp á gamla mátann. Sá
sem hér slær á tölvu hefur ekki
reynslu af þessu nýja bóni en getur
hins vegar staðhæft að hann hefur
ekki nú í langan tíma borið við að
þvo bíl, hvorki vetur né sumar, án
þess að nota til þess þvottaefni. Best
hefur mér líkað efnið Sám Túrbó 2000
sem losar óhreindin vel og fer vel
með bónið. Yfir veturinn nota ég allt
upp í 70% styrkleika en fer niður í
25% á sumrin. Ef tækifæri er til er
gott að þurrka bílinn á eftir, sérstak-
lega ef hitastigið er lágt og frost yfir-
vofandi.
i
I
Sýnum tillitssemi á þvotta-
píönum
Sérstök ástæða er til að benda
mönnum á hvílíkur dónaskapur
það er aö stilla bíl við þvottaslöngu
á plani og fara þar að úða þvottaefn-
inu á bilinn en láta aðra bíöa á
meðan sem eru tilbúnir að nota
slöngumar. Þvottaefnin virka best
ef þau fá tækifæri til að standa að-
eins á bílnum, lágmark 10 mínútur.
Sæmilega kurteisir og tillitssamir
ökumenn úða t.d. á bílinn heima,
áður en þeir leggja af stað á
þvottaplanið. Þá hefur efnið oftast
staðið nægilega lengi á áður en
menn komast í slöngu og kúst.
Fyrir margt löngu var manni
kennt að þvo ætti bíl ofan frá og
niður. Þessu er undirritaður stein-
hættur - það er langbest að byrja
neðan frá og fara upp eftir bílnum.
Þannig sér maður betur hvað mað-
ur er að gera. Bílar eru óhreinastir
neðst þannig aö munurinn verður
greinilegastur ef byrjaö er neðan
frá og farið upp eftir. Óhreinindin
fljóta hvort sem er burtu með vatn-
inu jafnharðan. Með þessu móti
koma mun síður í ljós „helgidagar"
(óþvegnir blettir) á bílnum þegar
hann þomar. Forsendan er að nota
góðan kúst og hreinsa hann oft, t.d.
meö því að strjúka honum við stein-
veggina sem oftast eru með fram
þvottastöðvunum. Þar fyrir utan
má heita undantekning nú til dags
ef þvottaplönin sjá viðskiptavinum
sínum ekki fyrir góðum kústum.
Þvottaefnin á bílunum sjá líka til
þess í mun rikara mæli en var fyr-
ir nokkmm árum að halda kústun-
um hreinum og góðum. -SHH
Ryksugan á fullu
- og ýmiss konar undraefni auðvelda mjög að þrífa bílinn innan
Alla jafna er ekki nauðsynlegt að
þrífa bílinn innan jafn oft og hann
er þveginn að utan. Það fer þó eftir
notkun og verkefnum. Flestir hrista
úr mottunum þegar þeir eru að
þrifa hvort sem er og skola jafnvel
af þeim ef á þeim em föst óhrein-
indi, t.a.m. mold eða hrossaskítur.
Best er þó að láta þær ekki blautar
á gólfteppið aftur heldur þurrka af
þeim eða láta þær þoma yfir nótt
inni í þvottahúsi.
Það er góð regla að ryksuga gólf-
teppi og sæti einu sinni í mánuði
eða svo. Sandur sem safnast fyrir í
gólfteppi heldur í sér raka og raki
inni i bíl er óæskilegur. Hann veld-
ur myglu og um síðir fúa, fyrir utan
hættu á ryðmyndun og auðvitað
móðu innan á rúðum sem breytist i
hrim sem veldur meiri raka og svo
koll af kolli.
Sumir eru duglegir að fara út
með heimilisryksuguna og þrífa bil-
inn sinn með henni en aðrir fara á
bensínstöðvar þar sem boðið er upp
á afnot af ryksugu. Hið síðamefnda
er oftast fyrirhafnarminna og auð-
veldara en þvi miður eru þessar
þjónusturyksugur oft fremur slapp-
ar og draga sand og ryk ekki eins
vel og röskar heimilisryksugur.
Til eru margs konar hreinsiefni
til að strjúka af mælaborði og rist-
um en þar má líka nota klút, und-
inn úr snarpheitu vatni, með dálitlu
af mildum uppþvottalegi. Til að
komast að erfiðum krókum og rauf-
um er gott að halda upp á gamla
tannburstann sem orðinn er linur
og lúinn; þarna getur hann komið
sér vel. Á verstu staðina má svo
nota eymapinna og jafnvel tann-
stöngla.
Áklæði úr gerviefnum hrinda
mörg hver mjög vel frá sér óhrein-
indum svo oftast þarf ekki annað að
gera við þau en ryksuga þau. Ef
slysablettir koma í þau eða reykt er
í bílnum má oft bjarga því með
áklæðishreinsiefnum sem fást í
bílavörubúðum og á bensínstöðum,
mörg hver afskaplega góð. Lesið
leiðbeiningarnar nákvæmlega og
farið eftir þeim.
Prófið fyrst á lítið áberandi staö
hvort áklæðið þolir ekki örugglega
viðkomandi efni. Það gerir það í
yfir 90% tilvika. Yfirleitt eru þessi
efni auðveld í notkun og það tekur
mun skemmri tima að hreinsa bíl-
inn með þeim heldur en menn halda
fyrir fram. Árangurinn getur orðið
undragóður. Jafnvel bíltoppur sem
sýnist ekki óhreinn getur tekið
stakkaskiptum sé hann tekinn í
meðferð með góðu hreinsiefni. Og
andrúmsloftið í bílnum verður
miklu betra þegar virkilega er búið
að þrífa bílinn að innan.
Það sakar ekki að renna dulunni
meö hreinsiefninu yfir lóðréttu flet-
ina inni í bílnum líka. Það kemur
líklega mörgum á óvart, sem halda
að þeir eigi hreina bíla, að lita i
tuskuna þegar þetta er gert.
Gleymið ekki að hreinsa skottið
Víða má komast i ryksugur á þjónustustöðvum en heimilisryksugan er
kannski best ef hægt er að koma því við að nota hana. Aðalatriðið er að ryk-
suga vel upp úr kverkum sem erfitt er að komast að.
!
líka. Það getur komið sér vel - ekki
síst fyrir þá sem nota það einkum
fyrir samastað fyrir drasl sem í
rauninni hefði átt að vera búið að
fleygja. Nú er kjöriö að sundur-
greina það og fleygja því sem fleygja
á - koma hinu fyrir í geymslunni.
Óþarfa drasl í bílnum er óþarfa
þyngd í bílnum og óþarfa þyngd er
óþarfa eldsneytiseyðsla. Eða er elds-
neytið kannski ódýrt nú til dags?
Ekki má láta hjá líða að þvo rúð-
umar að innan. Á þær sest fituhúð
á undraskömmum tíma og þessi
húð veldur glýju þegar ljós fellur á
móti rúðunni - svo sem eins og bíl-
ljós á móti eða sól lágt á himni. Best
er að þvo rúðurnar að innan með
mildu sápuvatni, gjaman svo heitu
sem höndin þolir, og þurrka þær vel
með góðri frotte-tusku á eftir. Sér-
staklega er áríðandi að þvo fram-
rúðuna með þessum hætti, helst
ekki sjaldnar en mánaðarlega.-SHH