Dagblaðið Vísir - DV - 31.03.2000, Side 16

Dagblaðið Vísir - DV - 31.03.2000, Side 16
Þorsteinn Guömundsson .. nýdáinn ...og mjög ósáttur við framkomu starfsfólks Land- spítalans í minn garð. Ég var sjötíu og átta ára gam- all þegar ég dó, sumir mundu segja: „Hva? Það er enginn aldur,“ en það er auðvitað gróf lygi. Það er mikill aldur (gn'ðar- lega hár aldur bor- ið saman við önn- ur spendýr i dýra- ríkinu) og ég var fullkomlega sátt- ur við að deyja þegar ég dó. Öðru máli gegnir | um þá framkomu sem mér var sýnd stuttu seinna þegar verið var að ganga frá lík- inu af mér. Ég spyr nú bara: Er fólki ekkert heilagt? Finnst fólki allt í lagi að gera... ... grín að hverju sem er? Ég upplifði nákveemlega það sama og það fólk sem hefur lifað það að deyja og lifna aftur viö. Það var líkt og ég svifi skyndilega upp úr líkamanum og sæi þá yfir herbergið sem ég lá í. Beint undir mér lá ég sjálf- ur á bekk (meö frekar kjánalegan svip, ég viðurkenni það enda ekki einu sinni með tennurnar uppi í mér) og sitt hvoru megin við mig stóðu hjúkrunarkona og læknir. Þau höfðu auðsjáanlega reynt að halda í mér iíftórunni en ekki tekist það og nú voru þau hætt að reyna. Þau bara... ... störðu á mig eins og ég væri bara gamalt teppi eða eitthvaö þaö- an af ómerkilegra. Svo fóru þau að tala saman og ég heyrði allt sem þau sögðu. Hjúkkan: „Rosalega eru þetta stór eyru." Læknirinn: „Já, eyrun og nefið eru eini líkamshlutarnir sem vaxa alla ævi.“ Hjúkkan: „Það hlýtur að vera satt. Það er eins gott að þessi varð ekki hundrað ára. Hann hefði litið út eins og fíll!" Og þá hló læknir- inn. Ég varð alveg brjálaður en ég gat ekkert gert, sveif bara þarna yfir þeim eins og flugdreki. Er ég með stór eyru? Það getur vel verið, en er smekklegt að gera grín að þeim þegar maður getur ekki ... svarað fyrir sig? „Hvað á ég að skrifa í sjúkraskýrsluna?" spurði læknirinn. „Júmbó Jónsson?" Það var eins og hjúkr- unarkonan væri að heyra fyrsta brandarann á æv- inni. Hún veltist um af hlátri. „Getum við ekki stopp- að hann upp og notað hann fýrir gervihnattaloftnet?" Aftur hlátur frá hjúkkunni. Ef ég hefði ekki verið dauður þá hefði ég lagt inn formlega kvörtun yfir þessu framferði. Hvernig getur há- menntað fólk eins og hjúkrunarkonur og læknar haft svona lágkúrulegan húmor. Þegarégvar ungur hafði fólk miklu... ... smekklegri húmor. Og þeir sem vildu láta taka sig alvarlega höfðu eng- an húmor og það þótti bara alveg ágætt. En þarna stóð þetta hámenntaða fólk flissandi og tístandi yfir varnarlausu líkinu af mér. Svo byrjuðu þau að daðra hvort við annað. „Kemur þú ekki ör- ugglega á árshátíð- ina?“. „Ég held það nú, ég er nú ekki vön því að láta mig vanta í partí. “ „Þú vilt kannski verða deitið mitt?" „Ég væri alveg til í það, ertu með vasaljós i vasan- um eða ertu bara svona glaður að sjá mig.“ Og þetta þótti alveg frábærlega fyndið. Þegar þarna var kom- ið sögu var ég farinn að sjá Ijós í fiarlægð, nokkurs konar Ijósgöng. Ég veit vel að ég á að láta mig svífa inn í þau og það á að vera ... ... alveg einstök tilfinning. Hjúkrunarkonan fór fram og skildi lækninn einan eft- ir með mér. Læknirinn var voða spenntur að fara á stefnumót, nuddaöi saman höndunum eins og hamstur og prumpaöi. Ég sveif fýrir ofan hann, alveg rosalega pirraður. Horfði á sjálfan mig dáinn fyrir neðan, með mín stóru eyru og stóra nef. Ég vor- kenndi sjálfum mér mjög mikið. BOÐSKAPUR: Gerið ekki grin að útliti fólks, jafnvel þó að það sé dáiö. Það gæti heyrt í ykkur og sárn- aö. Ef þiö komið t.d. að manni eða konu sem er nýdáin segiö þá alls ekki: „Rosalega er hann með stórt nef“ eða „Ofboðslega er þetta flatbrjósta kona.“ Gerið frekar grin einhverju sem særir engan eins og ríkisstjórninni eða þeim sem eru of heimsk- ir til þess að fatta að þið eruð að gera grín að þeim. Leikskólar Uppeldið er nú í höndum stofnana en ekki sterkra mæðra og ástrikra feöra. Börnin læra öll það sama og borða sam- an og leika sér saman og leggja sig saman undir eftirliti sérmenntaðs starfsfólks. Minnstum tíma eyða þau í faömi fjölskyldunnar og því hljótum við Islendingar að vilja breyta. / Minnihlutahópar í upphafi síðustu aldar tóku nokkrir kvenmenn sig til og skilgreindu konur sem minnihlutahóp. I fyrstu var mikil andstaða viö þessa skilgreiningu, sér- staklega í Ijósi þess að konur eru helmingur mannkyns. En stelpurnar okkar gáfust ekki upp og nú er helm- ingur mannkyns, konur, minnihlutahóp- ur. Hið sama má eiginlega segja um allt mannkynið. Hver einasta mann- skepna skilgreinir sig sem minnihluta. Það er feitt fólk, stórt fólk, svart, hvítt, rautt, gult, Ijótt, málhalt, heyrnarlaust, sjónlaust, mállaust og svo framvegis. Það væri því ráð að við yrðum aftur að mannkyni og hættum að vera í minni- hluta. y Stórfyrirtæki Hlussufýrirtæki á borð við Flugleiðir og matvörukeðjuna Baug beina spjótum sínum að þjóðinni en þjóðin er orðin dauðleið á þeim. Á 21. öldinni vill fólk fjölbreytta valkosti og neytandann í fýr- irrúmi. Það kærir sig ekki um einvaldsbaróna sem gaspra enda- laust um fijálsa samkeppni en einoka allt sem þeir komast með puttana í. Ef Islendingar ætla að anda í takt við heiminn er nauö- synlegt að nokkur fýrirtæki keppist um flugmarkaðinn svo þeir komist sem oftast burt frá Fróni. Landinn þarf líka að hafa efni á að fæða sig og sína þegar hann er heima. Með einokun matvöru-, greifanna minnka líkurnar óneitanlega á því. / Unglingabækur Unglingabækur eftir höfunda á borð viö Eðvarð Ingólfsson, Þorgrim Þráinsson og Andrés Indriðason ólu upp kynslóð- ina sem nú reykir, dópar, safnar kynsjúk- dómum og lætur sér standa á sama um allt. Þetta eru samt bestu grey og þau voru aðeins óharönaðir unglingar þegar fullorðna fólkiö gaf þeim bækur sem áttu að standa fyrir allt sem er gott, rétt og æskilegt. En I rauninni fjalla þær um heilbrigða Hitlers-æsku og eru svo of- urnormal að þær verða fjarstæðukennd- ar. I framtíöinni ætti hvert barn að vera eins og það er og lesa bækur um alvöru- fólk í staö þess að fræðast um gervi- heim í glassúrbók. Ferðaskrifstofur Ekki er langt síðan ferðaskrifstofa tók Laugardals- höll á leigu til að kynna pakkaferðirnar sínar I nýj- um bæklingi. Það var sannkölluð Benny Hinn- stemning í höllinni og það eina sem vantaöi var að pakkaferðasöngurinn væri sunginn. En pakkaferð- ir eru nokkuö sem við verðum að losa okkur við áður en árið er úti. Blindfullir sólarlandafarar að syngja Einu sinni á ágústkvöldi og þamba vodka í kók höföa allavega ekki til Suöur-Evrópubúa á 21. öldinni. Þeir skilja ekkert í svona öskrandi múg- fylliríi. Þjóðkirkjan Ólafur Skúlason, fýrrver- andi biskup, séra Róki Kristinsson, séra Gunn- ar Björnsson og séra Torfi Hjaltalín... Þarf að segja eitthvaö fleira? I upphafi nýrrar aldar verða Islendingar að kíkja aðeins í þjóðarnaflann og gera upp við sig hvernig þeir vilja hafa öldina. Þá liggur næst fyrir að henda því sem við viljum ekki hafa með okkur inn í nýja öld. Fókus tók saman smálista yfir hluti sem steypa okkur öllum í sama formið og eru því ekki ákjósanlegir í farteskið. 16 f Ó k U S 31. mars 2000

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.