Alþýðublaðið - 25.03.1969, Blaðsíða 16

Alþýðu
blaðið
Afgreiðslusími: 14900 Auglýsingasími: 14906
Verð í áskrift: 150 kr. á mánuði
Ritstjórnarsímar: 14901, 14902 Pósthólf 320, Reykjavík
Verð í lausasölu: 10 kr. eintakið
Kolima. Það er erfitt að fin.na lykla
að þessum fjársjóðum, og þau tæki,
sem þarna eiga við, eru ekki þau
sömu og á suðlægari breidclargráð-
um.
Vélarhlutir, skældir og brotnir af
frostum og slærnum veðrum, sem
stillt er upp við innganginn, segja
sína sögu af því, hvað norðrið er
farartækjum. Sterkastur biti í grind
ZIL-164 bifreiða kubbaður í tvennt
eins og eldspýta — og hafði bíllin*
þá ekki farið 30 þús. km. Dekk,
sprungið og tætt eftir 8 þús. km.
notkun. Brotin hjól og dráttarvéla-
'hluir segja þá sögu, að það þurfi
sérstaka tækni fyrir norðurhéruðin.
800 sýningargripir eru greinagerð
27 ráðuneyta og stjórnardeilda fyrir
því sem gert hefur verið í þessum
efnum.
f Nýlega var haldin svonefnd At-
vinnulífssýning í Moskvu. Ein
deildin var helguð sovézku norður-
héruðunum þar sem vetur rikir í
300 daga á ári og frostið getur
orðið 60 >stig. Ejárhirzla hinna
sovézku norðurhéraða geymir
margt. I vestur Síberíu éinni eru
10% ails skóglendis og 32% jarð-
gasbirgða landsins. Þar eru einnig
demantar Jakútíu, kolin á Petsjora,
léttmálmar Tsjúkotku, gullið á
I Þet/fca i«r vörubifreið'in ZIL —- 130 á beltum í stað hjóla. Bif-
reiðin fer yfir snjó og mýrar.
Á meðfylgjandi myndum er sýnd
ur klæðnaður og farartæki sem
notað er á þessum slóðum. Vélarn-
ar eru úr haldbetri málmum en al-
mennt gengur og gerist og olían
hefur aðra eiginleika.

'SiiMSSIJiiiWiiiilllii

nÚHiiirh:-
- .

V
W-h&i
:
SM
"S:- ::'U
■

" ■■ :: •;
SSm
j‘!!Í0lji 7; / ':V.:
iiiimSSiM
Verkafólk í Síberíu klæðist rafhituðum búningi. Sérstökun*
(hitaleiðslunj er komið fyrir ji faltaefninu, og ekkert frost bítur
á mann sem gengur í slikum klæðnaði.
E9
Kvenlegur yndisþokki er flestum til augnayndis, og sú er
cinfaldlega ástæðan fyrir því, að við birtum meðfylgjandi
myndir. Stúlkan á myndunum er norsk, heitir Astríd og er 20
ára gömul. Nánari upplýsingar: Hún býr í Okló.
Heysátan hér
og heysátan þar
Heysátur I tveim-
ur álfum
Skammt er að minnast «nyn<I
ar frá sýningu SÚM, sem ml
stendur yfir í Reykjaváfc, en
Móðir Jörð heíur ávallt ver-
iö vinsælt efni í listefcöpun og
listameiin allra alda hatfa geng
18 á vit heimar 1 leifc að efni
til að túlka. Sagan hófst með
heliamjmdunum, ö'ðan töku
Indiánarnir við með höggmynd
rum sínum o.s.i£rv.
EfnsviÖur móður
JarÖar
Landslagsmálverk eru nú að
heita horfin atf tröoiumum list-
imálaranna, en lisbamenn leita
nú nær jöirðtnni, italca efni.
'heunar, færa í listasalina, ge&t
um sínum til augnayndis.
IHeygáfcan Þeirra
Heysátan okkar
myndin birtist í blaðinu fyrir
skömmu og er af heysáítlu einni,
beint úr skauti móður Jarðar.
Varla er hún af kalsvæðum,
Iþví þar er hver tugga dýrimæti
í augum bændanna. Hins vegar
!eru íslenzkir listamenn ekki
ieinir um hugdettuna með hey-
sátuna, Iþví í amertískiu blaði
rákumst við á mynd friá list-
sýningu í Bandaríkjunum, og
þar hefur einn_. listamannanma
einnig fengið „heysáituinspír.a-
sjón“, samið við bónda um hey-
tuggu og borið inm í sýningar
salinn.
Framhald á 10. siðfl