Dagblaðið Vísir - DV - 17.09.2002, Síða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 17. SEPTEMBER 2002
Skoðun
DV
Innrætingarhlekkir
„Rafmótorar
geta haft yfir 90% nýtni. Viö þaö keppir engin aflvél. “
Ertu búin að fara í réttir í
haust eða hyggstu fara?
Erna Hrelnsdóttir:
Nei, og býst ekki viö aö fara.
Kjartan Kristjánsson:
Nei, en ég var nú í nágrenni viö þær
nýlega noröur á Langanesi og sá
þær úr fjarlægö.
Þórdís Jónsdóttir:
Nei, ekkert svoleiöis.
Óll Pétursson:
Já, ég var í göngum og réttum í Vind-
hælishreppi síöasta laugardag og á
eftir aö fara í Laufskálarétt.
Einar Pálmi Ómarsson:
Nei, þaö er ekkert réttarstand
á mér.
Magnea Þóröardóttir:
Nei, og hef aldrei fariö.
Af allmörgum at-
riðum sem ógna
okkur eru nokkrir
inhrætingarþættir
alvarlegastir. Ál-
varlegasti þáttur-
inn er rangskiln-
ingur á eðli aílnotk-
unar. Uppistöðu-
Þorsteinn lón, bensintankur,
Hákonarson gastankur o.s.frv.
framkvæmdastjóri eru orkugeymar til
.............. þess að gefa okkur
afl í vélar þegar og þar sem við vilj-
um. Þar sem þetta er staðreynd ætti
að vera augljóst að rafgeymir með
hundraðfalda rýmd á við nútima
rafgeyma er efnahagslegt atriöi,
stundum aðalatriði til þess að verj-
ast skorti og hörmungum og opna
leið til mannsæmandi lífs.
Sakir þess að menn hugsa í eigin
innrætingu leiða þeir hugann að
vetni, metani og öðru því sem getur
komið úr slöngu á fremur frumstæð-
ar nútíma aflvélar. Þetta er auðvitað
vitleysa. Rafmótorar geta haft yfir
90% nýtni. Við það keppir engin afl-
vél. Það þýðir að ef við notum raf-
geyma dreifum við ekki efnum, þurf-
um ekki að flytja þau og ekki nota
súrefni loftsins. Umhverfisvandinn
er þar að mestu leystur, því auðveld-
ara er að eiga við vökva og fóst efni
heldur en það sem fer í loftið.
Núverandi rafdreifikerfi þrefaid-
ast að flutningsgetu ef hægt er að
taka toppa með rafgeymum. Þörf
uppistöðulóna minnkar mikið í
ásættanleg mörk. Hægt er með
tækni sem þegar er til að vinna
miklu meiri orku úr sólu en við
þurfum, jafnvel þótt allir notuðu
helmingi meira en við gerum nú. Og
það án teljandi umhverfisáhrifa. Þá
yrði mögulegt að banna vondar
mengandi vinnuaðferðir vegna þess
Ragnar Haraldsson
skrifar:___________________________
Það koma á mann vomur við lest-
ur um uppistand í Áslandsskóla í
Hafnarfirði. Um hvað snýst málið?
Er hinn indverski menntafrömuð-
ur, Sunita, ekki í húsum hæf? Eða
sjá kennarar sér nú leik á borði og
klæðast gamla kommakuflinum
þegar þeir vita að bæjarstjómin er á
móti skólanum? Alla vega er ljóst að
pólitískir andstæðingar skólans í
kerfinu hafa lagt hann I einelti frá
stofnun.
Það er lika þekkt, að obbinn af ís-
lenskri kennarastétt hefur staðið
hatrömm gegn framforum í grunn-
skólamenntun um áratuga skeið. Sú
var tíðin fyrir einni öld að íslenskir
kennarar, farkénnarar (margir bú-
fræðingar að mennt) lögðu grunn-
inn að framfarasókn þjóðarinnar.
Þetta geröu þeir með menntahug-
„Þdð sem strandar á er að
fólki er innrœtt að til sé
orkuvandi. Það er rangt.
Hins vegar er til það sem
kalla mœtti aflvélavanda.
Við notum afl - orka er
bókhaldslegur samtíningur
þess til verðs, í öllum aðal-
atriðum efnahagslega. “
að önnur tækni raforku myndi ekki
gera það of dýrt.
Það sem strandar á er að fólki er
innrætt að til sé orkuvandi. Það er
rangt. Hins vegar er til þaö sem
kalla vætti aflvélavanda. Við notum
afl - orka er bókhaldslegur samtín-
ingur þess til verðs, í öllum aðalat-
„Um áratuga skeið hafa ís-
lenskir kennarar verið ein-
hver verst menntaða, for-
dómafyllsta og lokaðasta
starfsstétt þjóðarinnar.
Bœndur komast ekki með
tœmar þar sem kennarar
hafa hælana í afturhaldi og
dálæti sínu á valdboðaðri
kyrrstöðu menntamála. “
sjónina að vopni og oft við afar erf-
ið skilyrði.
Um áratuga skeið hafa íslenskir
kennarar verið einhver verst
menntaða, fordómafyllsta og lokað-
asta starfsstétt þjóðarinnar. Bænd-
ur komast ekki með tæmar þar sem
kennarar hafa hælana í afturhaldi
riðum efnahagslega. Bókarar tala
um orkuverð, fæstir þeirra skilja
aflnotkun, það er þeirra innræting.
En hvemig föram við að? Við
byrjum á því að tengja saman
marga þétta í röð og setjum smára á
milli sem stýra mismunaspennu.
Svo höfum við hæstu spennu í
innsta þétti og hleypum straumi til
skiptis til beggja átta meö smára-
stýringu. Þannig fáum við rið-
straumsrafgeymi. Enga vökva og
enga hreyfanlega hluti.
Þegar þetta er mögulegt er það svo
bara byrjunin, þá tekur iðnþróun við
og svipuð tækni og gerist við
tölvukubba. Og viti menn; það er
hægt að búa til riðstraumsrafgeyma
- og það úr ódýram efnum. Án þung-
málma og eiturs. Þá hætta menn að
hugsa í flóknum vonlausum aðferð-
um sem geta ekki dugað öllum.
og dálæti sínu á valdboðaðri kyrr-
stöðu menntamála. Fagkrafa þeirra,
númer eitt, tvö og þrjú, hefur verið:
„algjört starfsöryggi - engin
ábyrgð“ Þeir hafa því ávallt hafnaö
hinni einu forsendu allra framfara:
samkeppni og samanburði.
Til skamms tíma hafa íslensk lög
bannað aflan samanburð milli nem-
enda, mifli kennara, að bera saman
einn skólabekk við annan, einn
skólastjóra við annan, einn skóla
við annan og eitt menntakerfi sam-
an við annað.
Niðurstaða samræmdu prófanna
var til skamms tíma mesta hernaðar-
leyndarmál ríkisins, svo ekki kæm-
ist upp um „aumingjana". í kerfi
sem ekki leyfir samanburð era fram-
farir óhugsandi og skynsemishug-
takið merkingarlaust. Ég spyr því:
Eru kennarar í Áslandsskóla komnir
í sinn gamalkunna kommakufl?
Kennarar í kommakuflinn á ný?
Gandhi og Gaflararnir
Skrýtið ástand hefur verið í Áslandsskóla
síðan i fyrrahaust. Þetta virðist allt vera af
misskilningi sprottið og kennarar og skóla-
lið sem ekki tekur aga hefur verið með tóm
leiðindi. í skólanum er ný kennslutækni
sem ágæt kona, Súníta að nafni, með það
viröulega ættamafn Gandhi, fann upp og
vildi fylgja eftir. Garri vill ekki útlista
kennslutæknina sem er örugglega með því
aflra besta sem sést hefur hérlendis og víðar
um gjörvalla heimsbyggð. Hún er einna
helst i því fólgin að frú Gandhi hefur taliö
farsælast að þagga niður í skólastjórum sín-
um og kennurum og fylgja heimsbylting-
unni eftir í eigin persónu.
Límband í leikskóla
Hafnfirðingar eru þekktir fyrir að vera
framlegir þar sem kemur aö uppeldi á æsku
landsins. Þeir hafa tekið upp nýbreytni á flestum
stigum skólastarfs. Þess er skemmst að minnast
að Hafnarfjarðarbær stóð fyrir nýjungum í leik-
skóla í byggðarlaginu. Bömin í leikskólanum
voru óvenjulega rellin og fengust ekki til að
þegja þrátt fyrir ítrekaðar óskir þeirra sem sáu
um uppeldi þeirra á dagvinnutíma. Forstööukon-
an fann þá upp snjallræði til að þagga niður í
gríslingunum. í stað þess að dekra þá og hugga
fékk hún beiðni hjá bænum til að kaupa sterkt
málningarlímband sem síöan var krossteipað
fyrir þverrifur hávaðasömustu bamanna. Þetta
svínvirkaði og bömin sem áður vora við það aö
ganga af göflunum steinhéldu sér saman.
En í Hafnarfirði er fólk meira upp á kant við
frumherja en gerist annars staðar á landinu.
Lausnin á leikskólanum hugnaðist ekki aftur-
haldsöflunum og leikskólastjórinn með
límbandið var klagaður. í framhaldinu
gerðist það ótrúlega að teipið var rifið frá
munnum barnanna og nú heyrast hróp
þeirra um allan bæ. Leikskólastjóranum
var síðan vikið úr starfi.
Fórnarlamb byltingar
Aftur eru Gaflaramir að sanna sig sem
afturhaldsseggir. Sú friðsama Gandhi, sem
sjálf vill stýra skóla sínum, er að verða
fómarlamb eigin byltingar. Kennarar og
fráfarandi skólastjórar hafa lýst því að
þeir vilji ekki vera strengjabrúður frú
Gandhi. Mannkynið þekkir vel til friðar-
sinnans Gandhis hins indverska sem með
prúðmannlegum hætti mótmælti með því
að setjast niður og göfgaði mannkyn allt.
Nú eru Hafnfirðingar að fæla frá sér litríkan
ljósálf sem vill varpa birtu inn í huga barnanna
þeirra og siðvæða þar með heimsbyggðina um
ókomna framtíð. Nær hefði verið að kafla leik-
skólastjórann meö límbandið til og líma fyrir
munna kennara jafnt sem skólastjóra. Hafnar-
fjarðarbrandaramir era hættir að vera fyndnir.
Cfiurri
Norræna á Seyðisfirði
Herða veröur vegabréfaeftirlit.
Eftirlit með Norrænu
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Eftirlit með farþegum sem koma
með skipinu Norrænu til Seyðisfjarð-
ar virðist hafa verið ábótavant. Það
sanna best fréttir að undanfómu. Ég
skora á útlendingaeftirlitið að nota
viðauka í Shchengen-samkomulaginu
sem heimilar að vera með fullkomna
vegabréfaskoðun. Ætla má að helm-
ingi fleiri farþegar komi með nýju
Norrænu næsta sumar og hlutfalls-
lega enn fleiri flóttamenn sem era á
flækingi milli staða. Eftirlitið væri
kannski með öðrum hætti kæmi þessi
stóra farþegaferja til suðvesturhoms
landsins þar sem fuflkomnari búnað-
ur er til móttöku ferðamanna. En um-
fram aflt; herða þarf eftirlit verulega,
því loka verður fyrir komu óæskilegs
fólks til landsins.
Forseti íslands
- vill frekari sannanir
Kristján Gunnarsson skrifar:
Nú er forsetinn okkar á Bessastöð-
um farinn að blanda sér í utanríkis-
málin með því að láta i ljósi skoðanir
sínar opinberlega. Hann fullyrðir nú
að bæði Bandaríkjamenn og Bretar
verði að leggja fram nákvæmar sann-
anir um að Saddam Hussein sé að víg-
búast. Öðra vísi verði ekki hægt að
leggja til atlögu við þennan heims-
skelfi sem Hussein sannarlega er.
Þetta finnst mér ekki vera við hæfi
hjá forseta okkar. Ólafur forseti er
ekki í nemni aðstöðu til að gera okk-
ur grein fyrir gangi heimsmála á póli-
tískum vetttvangi - og alls ekki á
þeim hernaðarlega. Hann er góður í
mörgu öðru, og bestur í móttöku-
bransanum.
Hótun frá London
Rúnar Jðnsson hringdi:
Það eru dapur-
legar fréttir sem
heimsbyggðin fær
frá London þessa
dagana, úr munni
einhvers harðlínu-
klerks múslíma þar
í borginni. Ótrúlegt
að aðrar eins hótan-
ir séu látnar af-
skiptalausar af þar-
lendum yfirvöldum.
Klerkur þessi segir
blákalt að Banda-
rikin verði að þjást meira svo að þau
geti lært hlýðni! Harðlínumenn í
London komu saman 11. september til
að ræða ,jákvæðar“ hliðar hryðju-
verkaárásanna á New York í fyrra.
Maður er orðlaus. Myndum við íslend-
ingar taka á móti svona gaurum til að
halda hér fundi? Eflaust myndu ein-
hverjir því fylgjandi. En hvað er hér
annars á ferð? Erum við á Vesturlönd-
um að láta kúga okkur til hlýðni við
öfgaöfl, án þess að spyma við fæti?
Ákærður ræður ferð?
Ólína skrifar:
Það slær mann að lesa frétt eins og
þá sem fjallar um meintan morðingja
í Víðimelsmálinu, þegar hann, að því
er virðist, setur fram „tillögur" um
hvernig eða hvort hann fallist á kröfu
móður hins látna um greiðslu 2,5
milljóna í skaða- og miskabætur. Verj-
andi hins meinta morðingja segir
hann (morðingjann) ekki „fallast á“
þá kröfu, nema að því leyti sem snýr
að útlögðum kostnaði við útför hins
myrta! Sé þetta að verða taktur og
tónn í réttarfari hér á landi, þá býð ég
ekki í framhaldið.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Skaftahlíð 24,105 ReyKiavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.