Dagblaðið Vísir - DV - 19.11.2002, Page 17

16
ÞRIÐJUDAGUR 19. NÓVEMBER 2002
ÞRIÐJUDAGUR 19. NÓVEMBER 2002
17

Skoðun
Utgáfufélag: Útgáfufélagift DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
A&alritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
A&sto&arritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíft 24,105 Rvík, siml: S50 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5749
Ritsfjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagió DV ehf.
Plötugerð og prentun: Árvakur hf.
DV áskiiur sér rétt til að birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viötöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Verst að gera ekki neitt
Verði ekkert að gert skaðar
mislukkað próíkjör Sjálfstæðis-
flokksins í Norðvesturkjördæmi
flokkinn í kjördæminu, þá einstak-
linga sem að óbreyttu skipa fram-
boðslista hans og síðast en ekki síst
flokkinn sjálfan. Fulltrúaráð Sjálf-
stæðisflokksins í Húnavatns- og
Skagafjarðarsýslu héldu fund um málið á sunnudag. í erindi
sem samþykkt var á fundinum var óskað eftir því við mið-
stjórn Sjálfstæðisflokksins að hún kveði upp úr um hvaða
áhrif annmarkar á framkvæmd prófkjörsins hafi á gildi þess.
í DV í gær kom fram að allt eins líklegt væri að miðstjórn-
in vísaði erindinu frá enda væru reglur flokksins á þann veg
að skipan á framboðslista vegna alþingiskosninga væri nær al-
farið i höndum kjördæmisráðs í viðkomandi kjördæmi. Mið-
stjórn skiptir sér ekki af framboðslista að öðru leyti en því að
hún þarf að staðfesta hann áður en hann er formlega borinn
fram i nafni flokksins. í prófkjörsreglum er hvergi minnst á að
aðrir en stjórn kjördæmisráðs geti vísað ágreiningi um próf-
kjör til miðstjórnar flokksins. Ekki var tekin ákvörðun um
slíkt á fundi stjórnar kjördæmisráðsins i liðinni viku. Eftir
hann sagðist formaður ráðsins sannfærður um að prófkjörið
væri lögmætt. Frá því var hins vegar greint í fréttum í gær að
Davíð Oddsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, muni kalla
miðstjórn flokksins til fundar vegna málsins um næstu helgi.
Áður var haft eftir Davíð að hann teldi ekki að mistök sem
urðu við prófkjörið gætu orðið til þess að eyðileggja allt próf-
kjörið. Hann vildi ekki ota flokknum út í nýjan prófkjörsslag.
Vilhjálmur Egilsson alþingismaður, sem harðlega hefur gagn-
rýnt framkvæmd prófkjörsins, segist reiðubúinn að hlusta á
aðrar tillögur en að endurtaka prófkjörið. Til dæmis megi
skoða hvort unnt sé að að ógilda aðeins utankjörfundarat-
kvæðagreiðsluna eða stilla upp á lista Sjálfstæðisflokksins í
kjördæminu.
Það bíður æðstu stofnana Sjálfstæðisflokksins að úrskurða
í málinu. Sá úrskurður skiptir miklu og nær raunar út fyrir
flokkinn. Það er grundvallaratriði að fólk geti treyst því að
lýðræðislegar kosningar séu rétt framkvæmdar. Alvarlegir
annmarkar voru á framkvæmd prófkjörs Sjálfstæðisflokksins
í Norðvesturkjördæmi. Úr því klúðri þarf að bæta. Versta nið-
urstaðan er að gera ekki neitt.
Mest lesið allra vikurita
DV-Magasín hefur slegið í gegn. í
nýrri könnun Gallup, um notkun fjöl-
miðla í heila viku í október, kemur
fram að DV-Magasín er mest lesna vikurit á landinu. Blaðið kom
fyrst út 12. september sl. og hefur í senn náð til lesenda og aug-
lýsenda. Blaðinu er dreift í 80 þúsund eintökum, í öll hús á höf-
uðborgarsvæðinu og til allra áskrifenda DV á landsbyggðinni.
í könnuninni kemur fram að 57,4 prósent Reykvíkinga lásu
DV-Magasín í könnunarvikunni, 55,6 prósent allra á höfuðborg-
arsvæðinu og 47,7 prósent á landinu öllu. Staða DV-Magasíns
meðal vikublaða á markaðnum sést best á því að 31 prósent las
Séð og heyrt í sömu viku, 29,9 prósent lásu Viðskiptablað Morg-
unblaðsins, 26,8 prósent lásu Fókus og 16,5 prósent lásu Vikuna.
Augljóst er að efni DV-Magasíns höfðar almennt til lesenda.
Kynjahlutfáll lesenda blaðsins er að kalla jafnt og tiltölulega jöfn
skipting er milli aldurshópa. Meginefni blaðsins er ýmiss konar
mannlífsefni þar sem áhersla er lögð á samspil texta og ljós-
mynda. Þess utan eru birtar helstu upplýsingar um hvaða
dægradvöl sé í boði.
Niðurstaða lestrarkönnunarinnar er ritstjórn DV-Magasíns
hvatning um að gera gott blað enn betra.
Jónas Haraldsson
650 milljarðar að hluta arðlausir?
Fjármálaeftirlitið skýrði
frá því á nýlegum ársfundi
sínum að allir lífeyrissjóð-
irnir sameiginlega hefðu
verið með neikvæða raun-
hæfa ávöxtun síðustu 2
árin upp á um 1-2% en
árin þar á undan voru
miklu hagstæðari.
Hér er um meðalávöxtun sjóðanna
að ræða. Eignir allra lífeyrissjóð-
anna eru samtals í dag taldar um 650
miljarðar. Einnig var skýrt frá því
að nokkrir lífeyrissjóðir færu ekki
að reglum og stæðu í kaupum á
óskráðum hlutabréfum á gráum
markaði umfram reglur og heimild-
ir. Ef lífeyrissjóðimir fara ekki að
lögum og settum reglum þá má segja
að þeir séu farnir að vaða i þoku og
villu í sinni starfsemi og taka þurfi í
taumana.
Meiri hagvöxt - betri lífskjör
Nýlega skýrði Seðlabankinn frá
því að hagvöxtur á íslandi væri ná-
lægt þessum fræga núllpunkti. En
þetta mun auðvitað lagast eins og
alltaf er sagt. En mun hagvöxturinn
aukast? Svarið er að öllum líkindum
nei, nema grundvallarbreyting verði
gerð á hagkerfmu og hugsað verði
upp á nýtt. Við höfum t.d. ekki efni á
því að eiga um 650 milljarða samtals
í lífeyrissjóðum landsins og láta þá í
heild bera neikvæða ávöxtun síðustu
tvö árin. Slíkt stoppar hagvöxtinn og
hann verður jafnvel neikvæður.
Kvótinn er krabbamein
Ef auka á hagvöxtinn ættu lífeyris-
sjóðimir að koma inn í hagvöxtinn
með einhverjum jákvæðum hætti þó
í litlu væri í fyrstu. Vera má að laga-
breytingu þyrfti til og veitt væri
ábyrgð ríkissjóðs að hluta svo tryggð
væri 3-4% raunávöxtun.
Lífeyrissjóðimir geta komið inn í
það dæmi sameiginlega að kaupa
einhvem kvóta sem svo yrði ein-
göngu leigður til smábáta sem
stunda vistvænar veiðar á færi og
linu. Á fundi nýlega vildu smábáta-
eigendur mynda kvótasjóð. Vel má
vera að þetta yrði til þess að einum
stórum frystitogara yrði lagt en af
slíku er mikill hagnaður þar sem
þeir eyðileggja fiskimiðin og eru of
dýrir í rekstri.
Dæmið frá Grenivík
Skýrt var frá því í fréttum að reisa
ætti litla lyfjaverksmiðju á Grenivík
sem er lítil sjávarbyggð. Þarna nota
menn kvótaeign sem ekki var seld
burtu og arð af henni til að styrkja
og byggja upp þessa nýju atvinnu. -
Þetta er að vísu örsmátt dæmi en
sem eykur hagvöxtinn ögn. Á móti
og af hinu leytinu er það svarta og
risavaxna skuldadæmi sem kalla má
krabbamein í hagkerfmu. Þá er átt
viö það að einstaklingar og fyrirtæki
hafa á síðustu árum selt gjafakvóta
sinn. Þá taka menn við tugum millj-
arða fyrir ekki neitt og eyðileggja
með þvi hagvöxtinn.
Skuldir útgerðarinnar vegna
kaupa á gjafakvótanum af gjafa-
kvótamönnum eru í dag að sliga
þjóðina. Eru líklega 100 mliljarðar
svo slétt tala sé notuð. Öll útgerðin
er meira og minna rekin með tapi
vegna skulda út af kvótakaupum.
Væri með nettó-stórgróða annars
sem myndi auka hagvöxtinn stór-
lega. Krabbamein risaskuldanna þ.e.
100 milljarðar eða meira vegna
kvótakaupanna sligar í dag útgerð-
ina og efnahagskerfið og stoppar all-
an eðlilegan hagvöxt.
Byggjum raforkuver
Lífeyrissjóðirnir gætu sameinast
um það að byggja t.d. eitt lítið eða
stórt raforkuver á ári. Það eykur
„Skýrt varfrá því ífréttum að reisa œtti litla lyfja-
verksmiðju á Grenivík sem er lítil sjávarbyggð. Þama
nota menn kvótaeign sem ekki var seld burtu og arð
af henni til að styrkja og byggja upp þessa nýju at-
vinnu. - Þetta er að vísu örsmátt dæmi en sem eykur
hagvöxtinn ögn. “
hagvöxtinn að framleiða nýja raf-
orku og selja hana síðan með hagn-
aði. Þetta er alveg eins og að eiga
gullgæs sem verpir gulleggi daglega
svo þekkt dæmisaga sé notuð. Ný
verðmæti eru sköpuð daglega í raf-
magni og þau auka hagvöxtinn. And-
stæða þessa er í dag sala verðlítilla
hlutabréfa fram og aftur og fyrst
alltaf á hærra og hærra verði þótt
fyrirtækið sjálft á bak við hlutabréf-
in hafi ekki aukist á neinn hátt í
verði eða skili hagnaði. Engin ný
verðmæti eru sköpuð.
Sjóðirnir spila með bréf
Þetta spil er líkt og að spila Svarta
Pétur. Á endanum situr einhver líf-
eyrissjóður uppi með Svarta Pétur
sem er í þessu dæmi hlutabréf á
meira en raunvirði sem þeir hafa lát-
ið plata inn á sig. Þess vegna tapa líf-
eyrissjóðirnir oft í dag þegar hluta-
bréf þeirra falla aftur niður í eðlilegt
raunvirði. Enginn hagvöxtur skapast
en lífeyrissjóðirnir eru plokkaðir
eins og hæna sem reitt er. Því miður
er þetta svona í of mörgum tilfellum.
Þá er betra að framleiða t.d. rafmagn
eða annað slíkt og selja og skapa
meiri og meiri ný verðmæti. Það er
raunhæfur hagvöxtur og gróöi.
Framleiðum eldsneyti
Það er alveg raunhæft verkefni og
myndi auka mjög hagvöxt ef viö gæt-
um notað okkar eigin rafmagn til að
búa til okkar eigið eldsneyti í stað
allrar þeirrar olíu og benzíns sem
við flytjum inn. Framleiða þetta
sjálfir.
Þetta er að vísu flókið og stórt
framtíðarverkefni og kostar mikið fé.
Ríkissjóður gæti komið að þessu til
að draga úr áhættu lífeyrissjóðanna
eða tekið áhættuna jafnvel alla alveg
á sig. Á hinn bóginn verða lífeyris-
sjóðimir að hætta þeirri óarðbæru
starfsemi að spila Svarta Pétur meö
verðlítil hlutabréf á yfirverði. Svo
tapa þeir og tapa sbr. síðustu tvö
árin. Enda með Svarta Pétur á hend-
inni. Sitja uppi með hann. Peninga
lífeyrissjóðanna verður að setja i ný
arðbær raunhæf innlend verkefni og
fyrirtæki sem skapa aukinn hagvöxt
og meiri auð almennt í þjóðfélaginu
hvort sem það er t.d. ný stórvirkjun
í áhættu ríkissjóðs að öllu eða við
framleiðum sjálfir nýtt eldsneyti á
bila okkar og skip o.s.frv. Það má
jafnvel vera örsmá ný lyfjaverk-
smiðja á Grenivík sem raunar er að-
eins nefnd sem gott dæmi um heil-
brigða og vitræna hugsun til að auka
eitthvað hagvöxtinn sem Seðlabank-
inn segir nálægt núlli í dag. Bæta
þarf lifskjörin með auknum hag-
vexti.
Arðbær uppbygging
Lifeyrissjóðimir hætti að spila
Svarta Pétur á hlutabréfamarkaði.
Þeir snúi sér að nýrri arðbærri upp-
byggingu sem skapar aukinn hag-
vöxt og betri lífskjör þegar til lengri
tíma er litið. Það er mjög slæmt fyr-
ir lífskjörin ef allir þessir 650 millj-
arðar eru í dag ávaxtaðir með nei-
kvæðum hætti að meðaltali. Lífeyris-
sjóðimir spila að hluta i Svarta Pétri
hlutabréfamarkaðarins sem veldur
þvi að meðalávöxtun þeirra hefur
síðustu tvö árin orðið neikvæð um
svona 1-2% sbr. nýlegan ársfund
Fjármálaeftirlitsins. Svo brjóta sjóð-
imir líka lög og reglur.
Sandkom
Leyndardómar kýrinnar
Böm hafa skemmtilega
sýn á heiminn og hin
ýmsu fyrirbæri hans.
Stúlka í fimmta bekk í
bamaskóla fékk þaö
verkefni að skrifa um
fugl. Hún skilaði þessari
ritgerð:
„Fuglinn sem ég ætla
að skrifa um er ugla. Ég
veit ekki mikið um uglur þannig að ég ætla að skrifa
um leðurblöku. Kýrin er spendýr. Hún hefur sex hliðar,
þ.e. hægri hlið, vinstri hlið, efri hlið og neðri hlið. Að
aftan hefur hún halann sem burstinn hangir í. Með
burstanum fælir hún flugumar i burtu svo þær komist
ekki í mjólkina. Höfuðið er til þess að homin geti vax-
ið og að munnurinn geti veriðeinhvers staðar. Homin
eru til þess að stanga með en munnurinn til að borða
með. Undir kúnni hangir mjólkin. Mjólkin kemur bara
og kemur, alveg endalaust. Hvernig kúin gerir þetta hef
sandkorn@dv.is
ég ekki ennþá komist að en hún getur búið til meira og
meira.“
Naut eru ekki spendýr
Og stúlkan heldur
áfram sinni frumlegu og
snilldarlegu skilgrein-
ingu og segir:
„Kýrnar hafa mjög
næmt lyktarskyn og lykt-
in af þeim frnnst mjög
langt langt í burtu. Það
er skýringin á ferska
sveitaloftinu. Karl-
mannskýr eru kölluð naut. Þau eru ekki spendýr.
Kýmar borða ekki mikið en það sem þær borða,
borða þær tvisvar svo þær fái nóg. Þegar þær eru svang-
ar þá baula þær en þegar þær segja ekki neitt þá er það
vegna þess að þær eru pakksaddar."
Ummæli
Frumlegt
„Þetta er nú svolítið frumlegt
umræðuefni fyrir stjómmála-
mann.“
Kristján Þorvaldsson, umsjónarmaöur
Sunnudagskaffis á Rás 2, f spurn-
ingu til Péturs H. Blöndals alþingis-
manns um þann fund I fundaröö
hans sem ber yfirskriftina Verömæti
heiöarleikans.
Með ólíkindum
„Lokavika prófkjörsbaráttunnar
hér í Reykjavík er nú að hefjast.
Vissulega setur það svip sinn á
umræður um hana, hve illa tókst
til við framkvæmd prófskjörs okk-
ar sjálfstæðismanna í Norðvestur-
kjördæminu. Er sorglegt að fylgjast
með deilunum, sem hafa orðið
vegna prófkjörsins. Hitt er einnig
með ólíkindum, að nokkrum skuli
detta í hug að fara með kjörkassa
út um borg og bí til að ná í kjós-
endur. Virðing fyrir framkvæmd
kosninga og reglum um þær er
grunnþáttur í leikreglum lýðræðis-
ins, sem verður að virða, til að
eðlilegt traust ríki milli manna.
Við sjáum líka, hvemig traustiö
rýkur út í veður og vind, þegar
þessar reglur eru hafðar að engu.“
Bjöm Bjarnason á vef sínum
Ekki vinstriflokkur
„Einhverra hluta vegna hefur
Sjálfstæðisflokknum tekist að klína
þessari ímynd á Samfylkinguna og
fengið ungt fólk til þess að trúa því
að jöfnuður í samfélaginu sé eitt-
hvað dónó. Þá hefur verið búin til
sú mynd að innan Samfylkingar-
innar þriflst einungis vinstrimenn.
Hið rétta er að Samfylkingin er
ekki vinstri flokkur á nokkurn
hátt, frekar en aö hún sé hægri
flokkur. Samfylking er hópur fólks
með misjafnar skoðanir en sameig-
inleg markmið og sammála um það
hvemig hægt er að ná þeim mark-
miðum - hvort sem viðkomandi
halli sér meira til hægri eða
vinstri."
Ómar R. Valdimarsson á Pólitík.is
Meö gemsa 1 annarri og
Njálu í hinni
„Fögur er hlíðin, svo mér hefur hún aldrei jafnfögur
sýnst. Svartkrögubíldóttir sauðir og hymdar œr, og
mun ég aka heim aftur og fara í bíó. “
„Dísús, ég datt út úr sam-
bandi og var ekki búin að
senda skilaboðin!" sagði ég
örg við mömmu og pabba
þar sem við þeystumst eftir
veginum inn í Þórsmörk.
„Hvaða hvaða, það er ekki
hundrað í hættunni þótt til-
kynningarskyldan bregðist
endrum og eins,“ svaraði
mamma létt á brún en ég
hristi höfuðið. Móðir mín
skildi ekki alvöru málsins.
Ég hafði ekki náð að svara sms-inu
sem vinkona mín hafði sent og yrði
líklegast ekki komin í talsamband aft-
ur fyrr en næsta morgun. Við vorum
á leið í gistingu á vegum Ferðaþjón-
ustu bænda; höfðum ákveðið að sækja
landið heim yfir helgina. „Andskot-
ans sambandsleysi," tuldraði ég önug
og herti takið utan um gemsann.
Svartkrögubíldóttur sauður
Það fyrsta sem ég rakst á í náttstað
var veggspjald af íslenska sauðfénu,
útgefið af Bændasamtökum íslands.
Svona plaggat hafði ég bara séð af ís-
lenska hestinum. Efins horfði ég á
myndirnar og hnyklaði brýr. Voru
virkilega til svona mörg afbrigði af ís-
lensku rollunni? Mér fannst hún
alltaf líta eins út þar sem hún ráfaði
um þjóðvegina eða hékk utan í ein-
hverri hlíðinni. Síðan áttaði ég mig á
að eina skiptið sem ég sé kind í raun-
verulegu návígi er þegar hún er ijúk-
andi á fati. Ég skammaðist mín, stillti
mér því upp fyrir framan myndimar
og réðst til atlögu við lýsingamar. Eft-
ir smástund fannst mér sem landbún-
aðarráðherra, Guöni Ágústsson, væri
staddur mér við hlið og heyrði óma:
„Hymdur forystusauður, grákollótt
ær...“ Röddin var djúp og stundin göf-
ug. Hér runnu saman íslenska sauð-
kindin, dugmiklir bændur, ég og
Guðni.
En orðasamsetningarnar voru
margar og flóknar. Þegar kom að
„móamhosóttum lambgimbrum" and-
varpaði ég djúpt. Móam, hvað? Lýs-
ingarorðið „svartkrögubíldóttur"
varð minn banabiti og ég ákvað að
það væri nóg í bili að hafa áttað sig á
muninum á hymdri og kollóttri á. Ég
hafði stigiö mikilvægt skref í átt tfl
meiri þroska. Enn fannst mér ég síð-
an eldast í vangaveltum um hvort
orðið „gemsi“ væri komið af orðinu
„gemlingur".
Silli, Valdi og Ólafur Thors
Það næsta sem ég datt ofan í var
símaskrá Landssíma íslands frá 1947
sem ég fann í setustofunni. „Bara ef
liðið gæti séð mig núna,“ hugsaði ég.
Þama sat ég úti í sveit, missti af að
minnsta kosti tveimur partíum en
blaðaði í rúmlega fimmtiu ára gamalli
símaskrá. Hvort ætli stelpumar færu
á Hverfisbarinn, Kafflbarinn eða
Astró?
í skránni fann ég símanúmerin á
bemskuheimilum mömmu og pabba.
„Var númerið hjá þér 77? Bara tveir
stafir?!“ spurði ég mömmu hissa. Hún
jánkaði brosandi og benti mér á að
hringja hefði þurft í gegnum símstöð.
„Langlínusímtöl yoru mjög sjaldgæf,"
bætti hún við. Álkuleg horfði ég á
gemsann minn á borðinu; hafði tekiö
hann með inn úr bílnum í veikri von
um að hann myndi skyndilega ná
sambandi. Á leiðinni austur hafði ég
bæði talað við vinkonu mína fyrir
norðan og frænku mina í helgarferð í
Köben. Pabbi bætti því við að fyrsta
fjarskiptasamband íslands við útlönd
væri minna en hundrað ára gamalt.
„Og þetta var ekki talsamband heldur
ritsími," sagði hann. Ég skammaðist
min - ég var í Talsambandi hjá Tali
og að bilast þvi gemsinn datt út í
nokkrar klukkustundir. Ég hafði aug-
ljóslega gott af því að horfa aðeins til
fortíðar. Við þá uppgötvun eina
fannst mér ég enn eldast um nokkur
ár.
Eftir að hafa flett í gegnum síma-
númer í mjólkurbúðum og hatta-
hreinsunum rakst á ég nafn sjálfs Þór-
bergs Þórðarsonar í skránni. Ég
horfði á það með lotningu, sýndi síð-
an pabba og sagði kankvís: „Islenskur
aðall, maður. Hah!“ Svo brosti ég.
Áfram hélt ég og fann nöfn og síma-
númer Ólafs Thors og Silla og Valda.
Þetta var góðs viti, ég var í beinu
sambandi við fortíðina og það á laug-
ardagskvöldi.
Engi vil eg hornkerling vera
Næsta morgun las pabbi upp úr
Njálu yfir morgunverðarborðinu. Aft-
ur fannst mér ég taka stórt stökk í
þroska. Ég hlaut að enda á fimmtugs-
aldri í lok ferðarinnar. „Dálítið kúl
hann þama Njáll," sagöi ég spekings-
lega og fékk mér meira serios.
Mamma og pabbi höfðu jesúsað sig
hátt á leiðinni austur þegar þau
heyrðu að ég komst í gegnum alla
skólagönguna án þess að lesa „hið
merka, ólýsanlega, ógleymanlega og
töfrandi bókmenntaverk Brennu-
Njálssögu".
„Hva-er-etta-maður," hafði ég svar-
að, mitt í sms-sendingu. „Ég las Eglu
og eitthvað fleira. Ég, Egill og hann
þama Súrsson - bara alveg like this.“
Hvað sem því leið varð plan dagsins
heimsókn á Sögusetrið á Hvolsvelli á
sýninguna Á Njáluslóðum. Þegar ég
kom út af safninu aftur hafði ég orðið
frasa eins og „engi vil eg homkerling
vera“ á takteinum og áleit það ótvi-
rætt þroskamerki. Mér leið eins og ég
hefði ekki gert annað en að stúdera
Njálu frá fæðingu þegar ég sagði spek-
ingslega við mömmu: „Njálsbrenna
hefði vafalaust endað öðmvísi ef Njáll
hefði veriö með gemsa og fengið sms
um að Flosi og félagar væru á leið-
inni.“ Svo brosti ég. Ég var hugsandi,
á hraðri leið til meiri þroska og horfði
jafnt tfl fortíðar sem framtíðar.
Á leið í bæinn aftur, seinnipartinn
á sunnudag, hringdi ég í vini mina og
plataði þá í bió um kvöldið. Eftir sam-
talið lagði ég gemsann frá mér, leit út
um bilrúðuna og sagði fullorðinslega:
„Fögur er hlíðin, svo mér hefur hún
aldrei jafnfögur sýnst. Svartkrögu-
bíldóttir sauðir og hyrndar ær, og
mun ég aka heim aftur og fara í bió.“