Alþýðublaðið - 29.11.1921, Blaðsíða 1

ýðublaðið
1921
þriðjudaginn 29. nóvember.
276 tölabl,
Fangarnir.
öllum þeim mörmutn, sem
teknir voru fastir Mhvíta daginn"
hefir nú verið siept lausum að
ucdanteknum ólafi Friðrikssyni
og Hendrik Ottóssyni. Munu iitlar
sakir hafa sanaast á þá, eins og
við var að búast, elginlega ekki
¦aeitt annað en „mótþrói gegn
Jögreglunni", svipaður því, sem
margoft hefir átt sér stað hér á
iandi og verið látltsn óátalinn. En
hvars vegna er Ólafi og Herídrik
ekki slept lausum lfka? Hvaða
sskir eru bornsir á þá umfram
toaa? Þó að Ólafur Friðriksson
aafi verið fósturfaðir rússneska
drengsins, þótt væut um hann,
•og hafi ritað undir nafni sfnu
greinar um sð haan slepti ekki
drersgnum nema nauðugur, þá eru
það ekki svo gífurlegar sakir að
ekki megi sieppa manninum laus
<um meðan mái hans er dæmt,
|>ar sem sérstaklega vörn h&tas
-ajálfs gegn Iögreglunni var íítil
eða engin. Óg þó að satt væri,
sem haidið er á loíti að Hesdrik
Ottósson hafi barið Sæmund Iög-
regluþjón í höfuðjð í fyrri atrenn-
^inni, og það þó, eftir því sem nú
er sagt, ekki fyr en lögreglán
hafði barið Hendrik fyrst, þá
virðist sú sök ekki næg til þess
að halda Hendrik stöðugt í faag-
elsinu, sérstakiega vegna þess að
faaan hefir þær málsbætur að
'jttsnn var ekki í síðari atiögunni
„tii varnar", að liann var mikill
vinúr drengsins og að' Sæmundur
lögregluþjónn „hafði" faiið óvirð-
ingarorðum um koau 01. Fr.
•vinatr hans, í margra vitna viður-
vist, áður en barsmíðar byrjuðu.
Hvers vegna er ólafi og
Headrik ekki slept lausum eins
og öðrum sem aú hafa átt í erjum
við iögregluna ?
Er málið gegn þeim þólitiskt
mál en ekki lógreglumáU Margt
virðist óneitanlega benda á að
yfirvöldin standi f þeirri tró, að
þessir menn hsfi ætlað að koma á
stjórnarbyltingul Þetta sézt bezt
á spurningum þeim sem lagðar
hafa verið fyrir ýmsa af mönnutn
þeim, sem fangelsaðir voru Þeir
hafa verið spurðir fyrir réttinum
hvort þeir væru bolsivikar, /. e a.
s. hvaða þólitískar skoðanir þeir
hefðu, og hvort þeir vildu gefa
drengskaþarheit sitt upþ á aðfylgja
ekki Ólafi Friðrikssyni fram-
vegis. Hvað kemur það í bága
við landslög hverjar landsmála-
skoðanir menn hafa, ef ekki er
reynt að gera stjórnarbylttagu til
þess &ð ná , f völdin? Og á
skipstjórian á Þór að geta
sett mönnum þau skilyrði um að
sleppa úr fsngelsi, að þeir fylgi
ekki sérstökum stjórnmálgmanni
framvegis?
Próf það sem haldið hefir verið
yfir rússneska dreegnum, virðist
benda á hið sama. Drengurínn,
sem er aðeias 15 ára, er spurður
eins og búist væri við«að hann
væii hæituleg póiiifsk pessóa&l
Loks skal þess getið, að öll
secdibiéf og skjöi Óiafs Friðriks-
sonar og konu hans hafa verið
tekia hershendí og afhent „að-
stoðarlögreglustjóra" til yfirlits!
Er hér um þólitíska ofsókn að
ræða eða eru menn svo heimskir
og móðursjúkir, að halda að 01-
afur Friðriksson og Hendrik Ottós-
son hafi ætlað sér aðgera stjórnar-
byltingu og það með brottvísunar-
máli ríissneska*°drengsins ? Ef ura
pólilfska ofsókn er að ræðs, verður
Alþýðuflokkurisn eins og" hver
annar heiðatlegur pólttískur lands
málaflokkur, að taka maiið að sér
á þann hátt, sem heppilegastur er.
Ef menn aftur væru svo heioiskir
að haida að Ólafur hs>fi viljað
koma á stjórnarbylticgu, þá er
suðvelt fyrir réttinn að fá að vita
hlð sanua í máíinu með því, að
leiða sem vitni meðlimi sambands-
stjórnar Alþýðuflokksins og gætu
þeir álíir borið það, að til
gangur Ólafs Friðrikssonar var
engicn annar en sá, að fá að
BrsmI ryQQi n g a r
Innb^ og vdrusn
A. V. Tulltiliss
Elm

húatiut.
halda fóstursyni sfrsum í landinu.
Ólafur kom aldrei fram œeð
tillögu um, r.ð það asál yrði
gert að flokksmáii, ersda þótt
flokksstjórnifi áliti nauðsynkgt að
gefa út yfirlýsingu um aðstöðu
flokksins, vegna þess að margir
blönduðu samsn ritstjóra AIþýðu>
blaðsins og flokknum í heild siani.
Allan byltingargrun er því auð-
velt að hrekfa, eý dómstólarnir
leita vitna.
Setjum nú svo fyrst f stað að
ekki sé um^pólítíska ofsókri að
ræða, heldur sé fangelsunin ein-
gösgu vegna einfaldrar yfirsjónar
gegn lögregiuvaidinu Hvers vegna
er þá ekki en búið að sleppa
"Ólafi og Hindrik? Var brotið svo
magnað að viljá halda drengnum?
Þegar istið er á margskonar brot
og yfirsjónir gegn yfirvöldunum
hér á iandi hina síðustu hálfa öld,
sem óátalin haf.a verið þó að væru
margfalt meiri, koma&t menn að
þeirri niðurstöðu, að engin refsing
hefði þurft að koma fram á Ölafi
Friðrikssysi né Hendrik Ottóssyni
nú. Fyrst er ólafur sviftur barni
sínu og svo á að refsa honum
fyrir að sleppa þvf ekki fúslegal
Tökum örfá dæmi lagabrota
sem óátdin hafa verið:
i.v Norðurreið Skagfirðinga til
Möðruvalla, að Grfmi arotmanni,
næsthæzta konunglegum embætt-
ismanni landsins. Þeir hrópuðu
haun af og íét haan af embætti
litíu síðar. Eogar refsingar komti
fyrir.