Dagblaðið Vísir - DV - 13.06.2003, Blaðsíða 6

íslenskir boxarar hafa verið mikið í sviðsljósinu frá því ólympískir hnefaleikar voru leyfðir aftur hér-
lendis fyrir skemmstu. Hingað til lands hafa komið góðir boxarar til að keppa við okkar menn og mik-
ill uppgangur virðist vera í íþróttinni. Skúli Steinn Vilbergsson er einn af okkar efnilegri boxurum og
skartar flottasta viðurnefninu. Fókus ræddi við Skúla Tyson um box á íslandi, hnakkabílinn hans,
stelpur og lögguna sem er alltaf að taka hann.
„Ég mætti á fyrstu æfinguna mfna 6.
nóvember 1999 og fannst þetta strax
freistandi íþrótt. Þetta var allt annað en
fótboltaruglið sem ég var búinn að stunda
í 8-9 ár, allt öðruvísi og erfiðari þjálfun og
ég var alveg búinn strax. Þótt við værum
bara örfáir sem æfðum af einhverri alvöru
á háalofti á fiskmarkaði í Keflavík fann ég
strax að ekki yrði aftur snúið með þetta,“
segir Skúli Steinn Vilbergsson, 19 ára
boxari f Keflavík sem fengið hefur hið
vfgalega viðumefni Tyson.
Fékk Tyson-nafnið í 6. BEKK
Skúli viðurkennir fúslega að honum
finnist hann eiga flottasta viðumefhið af
íslensku boxurunum. Hann er 1,75 metr-
ar á hæð og er þar með fimm sentímetrum
lægri en átrúnaðargoðið - og býst fastlega
við því að hann stækki ekki mikið úr
„Hann sagði að ég hlyti að
vera með stálplötu í hausn-
um fyrst ég gæti étið svo
mikið af höggum!“
þessu. „Ég hef alltaf verið mikill Tyson-
aðdáandi enda var ég algjör „gaur“ þegar
ég var yngri. Ég var fyrst kallaður þessu
nafhi í 6. bekk þegar ég rotaði einlivem
gaur í skólanum. Svo gleymdist nafnið al-
veg þangað til bandarískur þjálfari sem
var hjá okkur fór að kalla mig Mini-Mike.
Hann sagði að ég hlyti að vera með stál-
plötu í hausnum fyrst ég gæti „étið“ svo
mikið af höggum!"
Skúli keppir í millivigt sem er fyrir
keppendur undir 75 kílóum. Hann á að
baki fjóra bardaga en aðeins þrír þeirra
eru skráðir. Til þessa hefur Skúli unnið tvo
en tapað einum. „Ég tapaði á móti sænska
meistaranum - helvítis fíflinu!“ segir
hann hálfbitur. Hann ætti þó ekki að
þurfa að gráta mikið yfir að hafa tapað
þeirri viðureign enda segir hann Svfann
hafa lent ( þriðja sæti á Evrópumótinu.
Þannig hafa þeir mótherjar sem íslenskir
boxarar hafa mætt til þessa flestir verið
mjög sterkir. „íslendingar eru heldur ekki
vanir að ráðast á garðinn þar sem hann er
lægstur," segir Skúli, fullur stolts.
Stíllinn hentar í atvinnumennsk-
UNA
Að sögn Skúla er nóg fram undan hjá
íslenskum boxurum, meðal annars æf-
ingaferð til Svíþjóðar í sumar og svo viður-
eignir við Dani og Þjóðverja með
haustinu, svo eitthvað sé nefnt. Mikla eft-
irtekt hefur vakið hversu vel íslendingar
hafa staðið að þeim boxviðureignum sem
hér hafa verið haldnar, jafnvel þótt
áhugamenn séu að keppa. Skúli segir
þetta hafa vakið eftirtekt erlendis og ein-
hverjir séu þegar famir að stæla þá úti.
Langar þig ekkert út í atvinnumennsk-
una?
,Jú, auðvitað freistar atvinnumennskan
manns. Ég gæti alveg séð það fyrir mér að
ég mundi reyna það eftir svona tvö ár.
Stíllinn minn hentar miklu betur í „pro“
heldur en í „amatör". Það er slegið svo
laust í amatör og ég fíla það bara alls
ekki!“
Er ekki erfitt að komast að sem atvinnu-
maður’
,Jú, það getur verið erfitt en ég verð bara
að standa undir því.“
„Hann var heppinn að éc var ekki
MEÐ HANSKANA."
„Ég er í Fjölbrautaskóla Suðumesja á
vetuma og er að fara að klára náttúm-
fræði- og íþróttabraut. Það er reyndar alls
ekki það skemmtilegasta sem maður ger-
ir,“ segir Skúli Tyson þegar hann er spurð-
ur um daglega iðju. I sumar hefur hann
aftur á móti verið að vinna á gröfú.
Attu kærustu?
„Nei, ég er alveg laus. Mér finnst fínt að
finna eitthvað nýtt og flakka bara á
milli,“ segir hann kokhraustur.
Eru þá stelpumar alveg vitlausar í boxara
eins og þig?
„Það er nú lítið hér í Keflavík, enda
þekkir maður allar stelpumar hér. Það er
meira í bænum ..."
Þú ert nú varla maður með mönnum
þama á Suðumesjum án þess að keyra
sæmilegan bíl?
„Nei, það er alveg rétt og ég er á nokk-
uð góðum hnakkabíl. Ég er með ágætis
græjur og læti, felgur fyrir tæpan 200 þús-
und kall og græjur fyrir svona 2-300 þús-
und. Það er bara verst að ég er alltaf tek-
inn á honum, ég verð eiginlega að fara að
selja hann.“
Skúli er greinilega ekki að grínast með
þetta því aðspurður segist hann einmitt
nýbúinn að missa prófið og varð þar af leið-
andi að hætta í vinnunni á gröfunni. ,Já,
helvítis löggan náði mér fyrir helgi. Það
ætti að skjóta allar þessar löggur, þær láta
mig ekki í friði.“
Hann segist hafa misst bílprófið í fyrra,
þegar hann var tekinn á um 200 kíló-
metra hraða á Akureyri, en fékk það svo
aftur í febrúar. Sælan entist svo ffam í
byrjun júní þegar hann hafði safhað of
mörgum punktum og varð að skila skír-
teininu inn.
„Það ætti að skjóta allar
þessar löqqur, þær láta miq
ekki ífriði
„Svo þoli ég það ekki þegar þessir gaur-
ar em að stoppa mann - þeir segja alltaf
„Góða kvöldið" við mann. Ég segi bara á
móti „Þú ert búinn að skemma það!“ Einn
sem stoppaði mig um daginn í Hafharfirði
sagði þegar hann var að fara: „Góða ferð og
gangi þér vel ( boxinu." Hann var bara
heppinn að ég var ekki með hanskana!“
Þeir. mega eiga það, Suðumesjamenn, að
það vantar ekki hjartað í þá, sérstaklega
þegar kemur að bílum og boxi.
Fær nóca útrás í hringnum
Og talandi um box aftur þá lumar Skúli
á skilaboðum til þjóðarinnar í lokin: „Mér
finnst að fólk ætti að prófa þessa íþrótt
áður en það fer að dæma okkur sem ein-
hverja geðsjúklinga. Það er endalaust af
fólki sem vill fá að slást við mann úti á
götu og ég er orðinn leiður á gaurum sem
koma til manns á djamminu og vilja fá að
prófa. Við emm bara íþróttamenn og ég
fæ alla mína útrás inni í hringnum.11
6
I3.júnf2003