Dagblaðið - 09.12.1975, Síða 11

I
Dagblaðið. Þriðjudagur 9. desember 1975.
AÐALSTEINN
INGÖLFSSON
AÐ
UTAN
Þórður Ben Sveinsson
Evrópu við góðan orðstir. t Hol-
landi búa þeir bræður Kristján
og Sigurður Guðmundssynir
ásamt Hreini Friðfinnssyni, auk
nokkurra yngri listamanna is-
lenskra, og eru þeir þrir á föst-
um styrk frá hollenska rikinu til
listaðgerða. Er þetta mikill
heiður þvi aðeins örfáir erlendir
listamenn fá þann styrk.
Verk eftir Hrein Friðfinnsson
hafa verið á almannafæri i hol-
lenskum borgum og vinnur
hann nú að fleiri slikum. Verk
Kristjáns Guðmundssonar, sem
nýverið sýndi i Galleri SÚM,
hafa verið sýnd viða um Holland
og bróðir hans Sigurður hefur
nýlega lokið við stórt myndverk
fyrir útivistarsvæði. Var það
byggt upp á linum úr ljóði hol-
lensks skálds sem Sigurður út-
færði i þrivitt Morse-stafróf
sem börn gátu slðan leikið sér
innan um, spilað fótbolta
o.s.frv.
Fyrir stuttu barst undirrituð-
um mánaðargamalt hefti hins
italska vikurits ,,L’Espresso”
þar sem fjallað er um Biennal
ungra listamanna i Paris en það
er alþjóðleg listsýning þar sem
listamenn undir 35 ára aldri
sýna verk sin. Þar er minnst
sérstaklega á framlag Þórðar
Ben Sveinssonar en hann hefur
að undanförnu starfað i Þýska-
landi og tekið þátt i nokkrum
samsýningum þar. Með grein
þessari fylgir mynd af einu
verki Þórðarsem byggter upp á
Sigurður Guðmundsson i verki
sinu „Study for horizon”.
Kristján Guðmundsson
Það hefur oftsinnis verið svo
með islenska listamenn að þeir
hafa þurft að afla sér frægðar
erlendis áður en þeir hafa hlotið
viðurkenningu hér heima og á
þetta við bæði um rithöfunda og
myndlistarmenn. Enginn er
spámaður I sinu heimalandi
segir máltækið. Þetta er þvi
miður enn að gerast þvi margir
af forkólfum SÚMara, sem af
mörgum hérlendis voru taldir
hin mestu úrhrök og niðurrifs-
menn, starfa nú á meginlandi
um nokkra íslenzka
listamenn
starfandi erlendis
samspili ljósmyndar og lifandi
blóma sem timaritið nefnir
„táknmynd hins hversdags-
lega”. Þessir listamenn islensk-
ir eiga það sameiginlegt að þeir
vinna allir að „hugrænni” (con-
ceptual) listsem hefur átt erfitt
uppdráttar hér á landi en
blómstrað um alla Évrópu og
Ameriku. Það að erlend riki og
stofnanir hafa tekið þessa ungu
islendinga upp á arma sina er i
sjálfu sér ekki trygging fyrir
gæðum þeirra. En opinberar
stofnanir og listunnendur hér
ættu ekki að láta sem þeir séu
ekki til. Listsköpun þeirra er
staðreynd sem hverfur .ekki af
yfirborði jarðar þótt við íátumst
ekki sjá hana og meir en iiklegt
er að við græðum eitthvað á þvi
að rannsaka forsendur hennar.
Það ætti allavega að gefa okkur
tækifæri til að gera upp hug okk-
ar gagnvart „huglægri” list
með þvi'að efna til myndarlegr-
ar sýningar á verkum þeirra i
náinni framtið.
N
félagsstarfsemi ungmenna dauðri?
jarðarför.
í minu byggðarlagi er starf-
andi æskulýðsfulltrúi, vel hæfur
kennari. Honum eru greidd laun
samkvæmt 25. launafl. Á sama
tima er hann i 2/3 kennslu og
fær að sjálfsögðu greiðslu frá
rikinu fyrir það. Æskulýðsráð er
kosið af bæjarstjórn eftir styrk-
leikahlutföllum hinna pólitisku
flokka. Ekkert samstarf er við
hin starfandi æskulýðsfélög sem
eru mörg og inna af hendi mjög
merkileg störf. Eitt aðalverk-
efni æskulýðsfulltrúa hefur ver-
ið að halda dansleiki, oft i miðri
viku frá kl. 8.30 til 11.30 eða 12.
Þetta er gert þrátt fyrir að
æskulýðsfélög, svo sem barna-
stúka, skátar og ungtemplara-
félag bjóði upp á svipaðar
skemmtanir, að visu aðeins
nokkrum sinnum á vetri. Og
þetta er gert þrátt fyrir að i
barnaverndarlögum sé kveðið á
um að unglingar innan tiltekins
aldur skuli ekki vera úti eftir kl.
átta að kveldi. Afleiðingin: stöð-
ugt kvabb barna og unglinga i
foreldrum að iáta sig hafa pen-
inga til þess að fara i diskótek.
Utan við dansstaðinn er ætið ali-
stór hópur sem annað hvort vill
ekki kaupa sér aðgöngumiða,
timir þvi ekki eða er undir á-
hrifum áfengis og þvi brotlegur
við settar reglur dansstaðarins.
Þá er brugðið á það ráð að
skeyta skapi sinu á nærliggjandi
húsum og nægir i þvi sambaadi
að visa á stöðugar kvartanir ná-
granna Tónabæjar. Sömu sögu
er að segja héðan úr Keflavik.
Ég held að það hafi ekki verið
nein tilviljun að öðrum ung-
lingnum, sem brauzt inn og
skemmdi fyrir hálfa milljón til
milljón i Gagnfræðaskóla Kefla-
vikur á dögunum, hafði sama
kvöldið verið úthýst úr Æsku-
lýðsheimilinu. Hann þurfti að ná
sér niðri á einhverjum Skólinn
var talinn heppilegur i þvi
augnamiði. 1 fáum orðum sagt:
Vitahringur — þar sem skatt-
borgarinn borgar brúsann og
milljónum er sóað án sjáanlegs
Hilmar Jónsson
árangurs. Ég þykist skilja póli-
tikusana. hvers vegna þeir
daufheyrast við öllum aðvörun-
um. Þeir hafa heyrt einhverja
tala um unglingavandamál, að
nauðsyn sé að gera eitthvað
fyrir unglingana. Þeirra svar
var æskulýðsráðin. Þá var hægt
að vitna i upphæðir, stórar upp-
hæðir sem við (þ.e. pólitikus-
arnir) verjum til verndar æsk-
unni.
Og þið hafið nú heyrt i hverju
sú vernd er fólgin.
llilmar Jónssou.
bókavörður.
Keflavik.