Dagblaðið - 05.07.1976, Síða 10
10
DACUI.Atm) — MA.\i;i)A<;UK 5. JUl.í 197«
frfálsi, úháð dagblað
i , i l íimli I )aul»líM>u> hI
'i\imi\\juri Svmnn H. Ky.joll'sson. Hitstjóri': .lónas Knsl.j;'«nsson.
■'ri’tliistjori .lon Hiruir Prtnrssuit. Hitst.ioriwirFiiÍltrúi: llaukur llHuason. Aóstuóarf'rúlta
tiori Atli Stmnarsson. i|>róitir: Ilallur Simonarson Ilönnun: .lóhanncs Hrykilal. líainlrit
V'.mimur l'alsson
Haóammin: Anna H.iarnason. A\umr Tómasson. Hmulirul Asm’irMlóttir. Hraui Siuurósson.
\rna \' Inunlfsilóttir. tlissur Siuurósson. liallur lialissoii. II«• Iui IV*t.urssuii. lolianna Hiruis
• lottir. Katrin l'álsdóttir. Kristiu l.S'ósiióttir. olal'iP '••■ -.»i* ' *:.. ■ V;ilili,m.arsson l.jósinxmiii
Xrm i’all .lóhannsson. Hjarnlmlur Hjarnlcif • Hjiiruvm 1‘álsson. u.t. na* Th Siuiii\k-
Viahlkmi l*ramn Imrlmfsson. I)rcifin.uarstjón Mar K M llálhlórsson.
Askrifiaruiahl 1000 kr. á mánuói innanlámls. I lausasölu r>0 kr. mntakió.
Hitst.jórn Sióumúla 12. simi S:i222. auulýsin.uar. áskriftir uu afurmósla l>vmliulti 2. simi 27022
>fiiiinu'n.u’umhrui: Dauhlaóió hf. uu Stmnclórsprmit hf. Arinúla 5.
M\n<la ou phítuumó: llilmir hf . Sióumúla 12. I'rmitun. Árvakur hf.. Skmfunui 10.
Stoffir bónbjargomenn
Ýmsir aldraðir stjórnmálamenn
áminna nú þjóðina um að láta
hendur standa fram úr ermum og
vinna fyrir sér sjálf í staö þess að
krefjast f jár af bandarískum her á
Keflavikurflugvelli.
Þessir sömu stjórnmálamenn létu ekki
hendur standa fram úr ermum og unnu ekki
fyrir sér. þegar þeir stjórnuðu fjármálum og
efnahagsmálum þjóðarinnar. Þeir settu ísland
á höfuðið á mótum fimmta og sjötta tugs
aldarinnar og sömdu í kjölfarið um milljarða-
gjafir Marshallaðstoðar í skiptum fyrir banda-
rískan her á Keflavíkurflugvelli.
Þá var gefinn Keflavíkurflugvöllur og reist
írafossvirkjun, Laxárvirkjun og Áburðarverk-
smiðja fyrir gjafafé. Fyrstu skref þjóóarinnar í
stórvirkjunum og stóriðju voru stigin út á laun
fyrir herstöð. Þá var reisnin minni en nú, þegar
aðeins er talað um afnám fríðinda herstöðvar-
innar og framkvæmdir í þágu almannavarna á
íslandi.
Það er fróðlegt að sjá, hve mikið stjórnmála-
menn treysta á, að þjóðin sé fljót að gleyma.
Núna, 25 árum síðar, eru aftur við völd
stjórnmálamenn, ...sem eru að setja ísland á
höfuðið. í röð hafa setió tvær afleitar ríkis-
stjórnir, vinstri stjórnin og hægri stjórnin. Þær
hafa keyrt þjóðina svo í kaf, að hún verður aö
lifa á bándarískum gustukalánum, sem börnin
okkar verða síðar að endurgreiða.
Tölur nýútkominnar skýrslu Þjóðhags-
stofnunar sýna glögglega, hvernig núverandi
ríkisstjórn hefur frá upphafi lifaö á erlendum
lánum til þess aó geta þanið út ríkisbáknið á
sama tíma og saumað hefur verið að atvinnu-
vegunum og lífskjörum almennings.
Með þessum hætti hefur ríkisstjórnin
inagnað árlega greiðslubyrði þjóðarinnar af
erlendum lánum úr 11% af útflutningstekjum í
18—19% af útflutningstekjum. Auðvitað er
þetta einfaldasta leiðin til að gera þjóðina
efnahagslega ósjálfstæóa og síðan í kjölfarið
stjórnmálalega ósjálfstæða.
Um leið taka margir þeir stjórnmálamenn,
sem bera ábyrgð á þessu, undir áminningarnar
um, aö það sé siðferðisbrestur að ræða í sam-
hengi um varnarmál og fjármál. Þeim væri nær
að láta hendur standa fram úr ermum í fjár-
málum og efnahagsmálum þjóðarinnar. Efna-
hagslegt sjálfstæði þjóðarinnar stendur og fell-
ur með hagstjórninni, en ekki meö lagfæring-
um á óhagstæðum samningum um bandaríska
herliðið.
Enginn hefur getað skýrt út, hvers vegna
herliðið þurfi að njóta sérstakra fjárhagslegra
fríðinda hér á landi umfram landsmenn sjálfa
og fyrirtæki þeirra. Enginn hefur getað skýrt
út, hvers vegna svonefnt „varnarlið“ má ekki
aka þátt í kostnaði við jafnsjálfsagðar al-
nannavarnir og gerð varanlegra vega og flug-
alla eru.
Svo virðist sem þeir menn tali nú mest um
toll og reisn þjóðarinnar, sem minnst efni hafi
að tala um slíka hluti. Þeir sjálfir eru bón-
'argamennirriir, en ekki þeir, sem vilja koma
.öskiptunum við herliðið á eðlilegan grund-
Adamson loiddur ad löKreKlubílnum eflir handtökuna. Hann var í baði þegar lögreglan bankaði
flllflplf li
spltfltif
ISmII
Sjálf aðferðin við morðið var
ekki óvenjuleg meðal mafíu-
bófa: dýnamítsprengja fest
með segulstáli undir bilinn.
Hún var sprengd með fjarstýr-
ingu eftir að bílstjórinn var
kominn af stað. Morðinginn
fjarri morðstaðnum. En þetta
gerðist ekki í Chicago eða New
York. og fórnarlambið var ekki
óþægilegur félagi. Þetta gerðist
í borginni Phoenix i Arizona
lyrir skemmstu og fórnar-
lambið var rannsóknarblaða-
maðurinn Donald E. Bolles. 47
ára gamall. D.auði hans varð til
að vekja athygli á skipulagðri
glæpastarfsemi i Phoenix og
þeirri staðreynd að hún er
miklum mun meiri en talið
hefur verið.
í ellefu daga og í gegnum sex
meiriháttar skurðaðgerðir —
þar sem báðir fætur hans og
hægri handleggur voru fjar-
lægðir — barðist Bolles fyrir
lífi sínu. Hinztu orð hans —
..mafían... Emprise... Þeir náðu
mér loksins... John Adamson,
finnið hann" — urðu til þess að
Adamson var handtekinn. En
það sem mönnum þykir meiru
varða, er að hafin er fyrsta
gagngera rannsóknin sem gerð
hefur verið í öllu Arizona fylki
á skipulagðri glæpahringastarf-
semi. Á undanförnum áratug
hafa mafiubófar. bæði heima-
menn og „innfluttir", rakað
saman meira en 500 milljón
dölum. aðallega með land- og
lóðasölu.
Land- og lóðasölu-
svindlið í Arizona
Clæpamenn og svindlarar af
ýmsu tagi hafa verið aðsóps-
miklir og margir i Phoenix allt
frá lokum síðari heimsstyrj-
aldarinnar. Phoenix er í miðri
Arizona-eyðimörkinni og þar er
heitt. Blóð í mönnum þar er
einnig fremur „heitt". Land- og
lóðasölusvindl hefur gefið
mesta peningaveltu. en mafíu-
menn hafa einnig lagt undir sig
veitngarekstur, svo eitthvað sé
nefnt af því er hefur þann til-
gang að vera fölsk forhlið ólög-
legrar starfsemi.
Auk Bolles hafa tólf aðrir
einstaklingar. sem allir hafa
eitthvað verið orðaðir við
land- og lóðasvikin. látizt á und-
anförnum sex árum. allir áður
en þeir gátu komið fyrir rétt og
borið vitni. Fimm þeirra dóu i
tveim flugslysum. einn ók frarn
af kletti. annar dó úr kolsýr-
ingseitrun í bilnum sínum. Þrír
V
Hvað getur Reykjavíl
Forustumenn islensks
iðnaðar kvarta oft undan því að
iðnaðurinn njóti ekki jafnmik-
illar fyrirgreiðslu opinherra
aðila og aðrir atvinnuvegir. Er
þá oftast gerður samanburður
við sjávarútveg og landbúnað.
Sumir taka svo sterkt til orða
að segja að iönaðurinn sé horn-
reka i þjóðlélaginu. Verulegur
sannleikur er i þessu fólginn.
En ástæðurnar eiga sér
sögulegar skýringar. Land-
búnaður og sjávarútvegur hafa
un langt skeið verið aðalat-
vinnuvegir þjóðarinnar. Sjávar-
útvegurinn hefur auk þess
aflað okkur nær alls þess gjald-
eyris er við höfum þurft á að
halda.
Hins vegar er það svo að
iðnaðurinn hefur sótt á jafnt og
þétt og er nú orðið langt síðan
hann varð sér atvinnugrein er
sá flestum landsmönnum fyrir
atvinnu. Utflutningur iðnaðar-
vara er enn litill en að sjálf-
siigðu sparar iðnaðurinn
mikinn gjaldeyri og hið sama er
að segja um landbúnaðinn. En
nú bætist enn ný röksemd við
sein stuðlar að þvi að íslenskur
iðnaður verði enn efldur.
tslenskir fiskifræðingar hafa
bent á að fiskistofnarnir hér
við land séu í hættu og að vá sé
f.vrir dyrum verði ekki dregið
úr sókn i stofnana. Þessi nýju
viðhorf hafa enn aukið mikil-
vægi iðnaðarins og er nú
brýnna en nokkru sinni fyrr að
opinberir aðilar sýni skilning á
því að hlúa að iðnaðinum með
ýmsum aðgerðum er skapað
geti þessari mikilvægu atvinnu-
grein betri starfsskilyrði.
Ég ætla ekki i þessu greinar-
korni að fjalla um aðgerðir, er
ríkisvaldið gæti gripið til í þvt
skyni að styðja iðnaðinn.
heldur vil ég sem borgarfull-
trúi ræða um nokkrar ráðstaf-
anir er ég tel að Reykjavíkur-
borg ætti að gera til aðstoðar
iðnaði i Reykjavík.
Það eru ekki margir þættir
er hafá áhrif á þróun iðnaðar.
sent borgaryfirvöld hafa vald á.
en þó nokkrir.
Húsnivðisaðstaða iðnfyrir-
tivkja skiptir miklu máli fyrir
rekstur og afkotnu þeirra.
Stefna borgarstjórnar i lóða-
málum iðnaðarins getur þvi
haft veruleg áhrif á þessa at-
vinnugrein. Mörg traust iðn-
fyrirtæki hafa hrakist úr
Reykjavík til nágrannabyggða
vegna lóðaskorts í höfuðborg-
inni. Mikil nauðsyn er því á að
borgarstjórn hafi ávallt nægi-
legt framboð á hentugum
lóðum fyrir iðnfyrirtæki. m.a.
stórum lóðum, ef hagkvæmara
er að hafa allan reksturinn á