Dagblaðið - 22.11.1976, Qupperneq 3

DAGBLAÐIÐ. MANUDAGUR 22. NÓVEMBER 1976.
Dyraverðir og eftirlitsmenn:
Þeir hafa furðulegar
hugmyndir um spariklæðnað
Þór Árnason. skrifar:
Ég las grein i blaðinu um
daginn. eftir Ölöfu S.
Guðmundsdóttur undir fyrir-
sögninni: Hvað er spariklæðn-
aður, það er nú það. Eg er nú
einn af mörgum sem hef orðið
þeirrar ánægju aðnjótandi að
hafa komizt til að skoða Þórs-
kaffi eftir breytingu, sem mér
finnst hafa tekizt með afbrigð-
um vel, allt mjög nýtizkulegt,
þangað til þeir fara að dæma
um það hvaða föt séu spariföt.
Eg var staddur á heimili vinar
mins, ásamt fleiri kunningjum,
og vorum við að drykkju.
Stendur til að fara i Sesar um
kvöldið, en þar eð einn okkar
hafði komið i Þórskaffi og átti
engin orð til að lýsa þvi hversu
smekklegur staðurinn væri,
ákváðum við að breyta áætlun-
inni og taka stefnu á Þ.K. Allir
vorum við bindislausir, enda
ekki klæddir eftir eldgömlum
móð. Það er nefnilega ekki i
tizku lengur að vera endilega
með bindi. Við vorum nú
heppnir þvi að vinur okkar var
nýfluttur og i drasli sem fleygt
var inn i kompu, sagðist hann
eiga nokkur gömul bindi. Það
var brugðið hart við enda
menn vaskir og eftir smástund
var búið að bursta r.vkið af
nokkrum bindum (sem máttu
muna sinn fifil fegri). Annars
endaði ég með brúðkaupsslaufu
vinar míns. og siðan var lagt af
stað, þvi timanlega vildum við
vera á ferð svo við kæmumst
inn. En haldið þið virkilega að
það hafi verið svona auðvelt? O,
sei sei nei. Þegar kom að mér að
fara i gegnum spariklæðaeftir-
litið. nei takk viti menn, ég var
í leðurjakka, ekki með haus-
kúpu sem á stóð englar vitis eða
eitthvað slikt. Nei, nei. Þessi
jakki kostaði mig það mikið að
ég er varla búinn að ná mér
fjárhagslega siðan ég keypti
hann fyrir hálfu ári siðan, en
þeir hjá eftirlitinu telja vist að
maður geti keypt svona flík til
að ganga i hversdagslega. Nú er
komið að þvi skemmtilegasta úr
þessari ferð. Einn úr hópnum
drifur mig út i bíl, keyrir mig
heim til sín og treður mér í
jakka af sér. Veit ég ekki fyrr
en við erum komnir aftur og er
ég nú kominn alla leið inn á
klósett og það fram hjá spari-
klæðaeftirlitinu en ég gerði
eina skyssu. Eg leit i spegil og
auðvitað var ég alveg eins og
trúður. Ég var í blárauðum
jakka, sem var minnst þremur
númerum of stór, i gulbrúnni
skyrtu með svarta slaufu og i
grænum buxum.
Er það þetta sem kalla á spari-
föt?
fv’
HS::: it rnuiB
1«! naaaai
WBBaam*
Hér áður fyrr virtust engin vandræði skapast vegna klæðnaðar fólks á skemmtistöðum, t.d. á Hótel
Sögu, en eftir þvi sem klæðnaðurinn verður frjálslegri. harðnar mat og eftirlit dyravarðanna.

Raddir
lesenda
Er ekki óþarfi
að græða á
endurskíns-
merkjum?
Ester Haraldsdóttir
hringdi.
„Mig langar til þess að
vekja athygli á endurskins-
merkjum sem seld eru í
búðunum. Allflestir kaup-
menn sem ég þekki til
selja þau án allrar álagn-
ingar, en einn selur þó
merki sem annars staðar
kosta oftast 150 kr. á 250
kr. Mér finnst að þessi
merki séu svo nauðsynleg
og þörf að ég skil ekki
hvernig kaupmenn fá sig
til þess að vera að græða á
svona hlutum.“

Crtu buxnalctus 9
‘^Gallabuxumar“s
sem endast & endast

^ Æ\ LAUGAVEGUR

BANKASTRÆTI
©-14275