Dagblaðið - 18.01.1977, Blaðsíða 5

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 18. JANÚAR 1977.
Leiklist
Klassík
fyrir alla
Þjoðleikhusið:
DYRIN í HÁLSASKÓGI
Gamanleikur í fjórtán myndum fyrir böm
eftir Thorbjörn Egner.
Þyðendur: Hulda Valtysdóttir, Kristján frá
Djupalæk.
Dansstjóri: Ingibjörg Björnsdóttir.
Hljómsveitarstjóri: Carl Billich.
Leikstjori: Klemens Jonsson.
Barnaleikir Thorbjörn Egn
ers, Kardimommubærinn og
Dýrin í Hálsaskógi, eru víst aö
verða fyrir sína parta ,,klass-
isk verk" á sviöi Þjóðleikhúss-
ins. Og í vetur fá allir sitt af
klassík. Rétt eins og Gullna
hliðið var leikið enn eitt sinn á
jólunum handa fullorðnum
áhorfendum leikhússins, eins
koma Dýrin í Hálsaskógi nú að
nýju handa börnunum. Bara að
verði nú ekki ruglingur á áhorf-
endunum! En það er ekki fyrir
það að s.vnja að synir mínir,
10-12 ára gamlir, munu hafa
haft meira gagn en undirritað-
ur af Gullna hliðinu á dögun-
um. Aftur á móti þóttist ég
skemmta mér að minnsta kosti
jafnvel og þeir strákar á Dýrun-
um í Hálsaskógi á laugardag-
inn.
Ekki veit ég svo sem hvort
þessi lífsreynsla hefur neitt að
segja fyrir aðra — nema ef vera
skyldi að Dýrin í Hálsaskógi
séu einkum og sér i lagi leik
sýning fyrir lítil börn, hina
allra yngstu áhorfendur leik-
hússins, og svo þá fullorðna
sem af einhverjum ástæðum
hafa áhuga á og ánægju af
barnaefni. Allténd er það víst
að leikurinn fellur ágætlega i
smekk hinna síðartöldu áhorf-
enda, uppfyllir með glans vel-
flestar þær kröfur sem góðvilj-
aðir foreldrar eru vísir til að
gera til leiksýningar fyrir hönd
barna sinna. Og ekki bar á öðru
á laugardag, frekar en áður, en
leikurinn gengi ágætlega í
börnin sjálf, sína eiginlegu
áhorfendur: horft á hann með
ánægju og vakandi áhuga og
fagnandi tekið.
Líka má segja um Dýrin í
Hálsaskógi að sýningin falli
mætavel að þeirri sýninga-
stefnu sem Þjóðleikhúsið hefur
mótað á barnaleikjum sínum
allt frá öndveróu, — falleg leik-
sýning og dálítið viðhafnarleg í
leikmynd og búningum, skraut-
leg án þess að ganga of langt í
íburði, létt í vöfum og skemmt-
in, glensmikil án þess að snúast
upp i ærsl og ósköp. Hún segir
börnunum ósköp einfalda vel-
viljaða sögu af dýrunum úti í
skógi, án þess að þykjast bera
þeim neinn ,,boðskap“, eða
hafa reyndar neina eiginlega
merkingu til að bera umfram
þá dægrastyttingu sem í henni
felst. Er þetta kostur eða galli á
leiksýningu fyrir lítil börn?
Það er ég svo sem ekki viss um
— þótt augljós prýði sé að því
að höfundur eða leikendur eru
ekki að rembast við að ,,kenna“
áhorfendum eitt eða neitt.
En vitaskuld má auðveldlega
hugsa sér leikstefnu og stíl á
barnasýningum sem gengi í allt
aðra átt en þessi sýning, miklu
einfaldari í sniðum, efni henn-
ar í leik og frásögn sótt i dag-
legt líf og umhverfi áhorfend-
anna, flutt með beinni skírskot-
un til þeirra, og reyndi allténd
að kenna þeim að nema og
njóta leiks á sviði. Leikhúsið á
ekki né má vera bara „spari-
bíó“ fyrir börn neitt heldur en
fulloróna áhorfendur sína.
En þetta breytir auðvitað
ekki því að Egners-leikir eru
einhver bestu verk Þjóðleik-
hússins fyrir börnin eftir þeiri
stefnu og aðferð sem þar er
tíðkuð og Klemens Jónsson
mun einkum hafa mótað.
Það man ég nú ekki lengur
hvenær Dýrin í Hálsaskógi
voru leikin síðast. En áhöfn
leiksins hygg ég að sé lítt eða
ekki breytt frá því sem áður
var, og kveður auðvitað lang-
mest að Bessa Bjarnasyni:
Mikka ref. Það held ég að sé
óumdeild að Bessi sé mikilhæf-
ari leikari en svo að hæfileikar
hans nýtist til neinnar hlítar í
barnaleikjum Þjóðleikhússins,
gamanþáttum á árshátíðum og
þorrablótum út og suður, svo
ekki sé nú talað um hinar and-
styggilegu sjónvarpsauglýsing-
ar frá háskólahappdrættdinu.
Það skrýtna er að oft og einatt
sýnist Bessi sjálfur njóta lífsins
langsamlega best í slíku eða
þvilíku gervi, og svo var nú að
nýju, enda átti Mikki refur
óskipta eftirtekt og hylli áhorf-
erida á laugardag. En gaman
væri að sjá Bessa svo heilshug-
ar í stóru gamanhlutvérki.
Af öðrum þátttakendum
langar mig að nefna Arna
Tryggvason og Randver Þor-
láksson: Lilla klifurmús og
Martein skógarmús, voða góða
stráka í gervi skógardýra, og
svo pena og prúða frk. Húsa-
mús: Þórunni M. Magnúsdótt-
ur. Fyrir nú utan bangsabarn-
ið: Guðmund litla Klemensson.
Dæmalaust var gaman að sjá
svo náttúrlegt barn svo heima-
komið á leiksviði, enda átti
hann allra hug í húsinu. Ann-
ars eru þátttakendur margir og
koma vel fyrir, sýningin létt og
leikandi og einskær ánægja að
henni.
Sjálfsagt hjálpast margt að í
sýningunni: leikforustan og
áhöfn sýningarinnar þraut-
kunnug og þjálfuð við slik við-
fangsefni og verkefnið sjálft
svo fjarska þakklátt, sýningin
öll samin og mótuð af einum
smekk og vilja, Egners sjálfs
sem gerir bæði hina ásjálegu
leikmynd og eyrnatömu tónlist
í leiknum. Nær skyldi koma
upp íslenzkur höfundur sem
slíku megni í leikhúsinu? Þá
væri von í klassík!
Litli bangsi í dýflissu: Guðmundur Klemensson, Arni Tryggvason, Kandver Þorláksson.
Mikki refur nýtur lífsins: Bessi Bjarnason.
Notaðir
bOar
Cherokee 6 cvl. beinskiptur
’74, '75
Cherokee 8 cvl. sjálfskiptur
'74
Wagoneer 8 cyl. sjálfskiptur
’71, ’72, ’74, ’75
Wagoneer 6 cvl. sjálfskiptur
’71, ’72, ’73, ’74
Jeep CJ5, góðir greiðsluskil-
málar ’74
Jeepster Commando, mjög
fallegur bíll, '73
Jeepster '68
Willys ’64, '65, ’66, '67.
Hunter ’70, ’71, '72, ’74, ’7,6
Sunbeam 1250 og 1500 "70,
’71, ’72, ’73
Galant 1600 de luxe ’74
Lancer 1200, 2 og 4 dvra ’74,
'75
Matador 2 dyra 8 cyl. sjálf-
skiptur, coupé '74
Matador 4 dyra ’74, ’75
Hornet Hatchback '74, '75
Hornet 4 dyra '74
Hornet 4 dyra sjálfskiptui
’74
Hornet 2 dyra '74
Hornet Sportabout ’74
Gremlin ’74
Bronco ’66, ’67, ’73, '74
Volvo 145 station ’74
VW '71, ’73, ’75
Austin Mini '74
Morris Marina '74
Mereury Comet, 4 dyra
sjálfskiptur '74
Pontiac le mans 2 dyra ’72
Cortina ’70, ’71, ’74
Datsun 1500 Pick-up’74
Datsun 100A ’74, '75
Saab 99 ’73
Benz 230, sjáifskiptur afl-
stýri og bremsur '72
OÍdsmobile '64
Land-Rover, bensín ’66
Lada ’75
Rambler American, bíll í
sérflokki ’65
Nýir bílar
Cherokee ’77
Jeep CJ5 ’77
Hornet ’77
Sunbeam 1600 super, 4 dvra
’77
Getum bætt
við bflum í
sýningarsal
okkar og á
söluskrá
Allt i Sama stað
EGILL,
VILHJALMSSOM
HE Lauopvegi tlS-SW t570u