Dagblaðið - 05.11.1977, Blaðsíða 15

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 1977.
Poppsöngvari frelsast til trúar:
„Svona hljómsveit
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
„Stutt síðan ég
varaði við þessu“
DB spuröi Hermann Inga
hvort hann iðraðist nú fyrra
lífernis síns i trúleysinu — eða
öllu heldur án þess að taka þátt
í kristilegu starfi.
„Aðvitað iðrast maður, en
maður litur ekki til baka, þvi
manni er fyrirgefið. Maður
•endurfæðist til trúar á Krist,“
svaraði hann.
Hann kvað útilokað, að hann
hefði séð þessa breytingu á
sjálfum sér fyrir fyrir 3—6
mánuðum.
„Það er satt að segja mjög
stutt síðan ég tók fólki vara
við þessari vakningu hér. Finna
konan mín varð á undan mér,
eins og ég sagði, og ég var að
vara hana við því að láta þetta
fólk hafa áhrif á sig. En svo sá
ég fólk gjörbreytast — maður
sér náttúrlega vel breytinguna
á fólki, sem maður þekkir fyrir.
Eg get tekið yngri bróður minn
sem dæmi. Eg sá á honum að
eitthvað hafði gerzt, en núna
veit maður auðvitað hvað þetta
„eitthvað“ er.
Söngsveit —
ef Guð lofar
Nú, svo ákvað ég að fara á
samkomu með konunni minni
og kikja á þetta, það gat þó
allavega ekki sakað. Fyrst lenti
ég á biblíunámskeiði og varð
strax fyrir nokkrum áhrifum
þar. Síðan fórum við á sam-
komu, þar sem fólki var gefinn
kostur á að koma upp og vitna,
ef það fyndi sig knúð til þess.
Til að gera langt mál stutt, þá
fannst mér ég knúinn til að
fara niður. — jafnvel þótt ég
reyndi að setjast aftur í sætið
mitt. Núna þrái ég — og við öll
hér — að fleiri öðlist þetta
sama og við höfum öðlazt i sam-
félaginu. Það er ekki svo lítils
virði að hlakka til næsta dags.“
A bak við Inga mátti heyra
kröftugan og fjörlegan söng,
þar sem ekkert fór á milli mála
að Þorvaldur Halldórsson var
forsöngvarinn: „Eg lofa Guð...
Eg lofa Guð...“
„Okkur langar mikið að
koma upp einhverri söngsveit,"
sagði Ingi að lokum. „Það
verður af því ef Guð vill.“
Hér eru Haukar á réttunni
Tjú-tjú-tralala: Haukaplatan
„Svo á réttunni“ er komin út
eftir langa mæðu. Fyrst urðu
einhverjar framleiðslutafir í
útlöndum, þar sem platan var
pressuð, en svo kom verkfall
opinberra starfsmanna með öll-
um sínum leiðindum.
Hörður tók þessa mynd af
nokkrum Haukum og aðstand-
endum þeirra í Óðali á þriðju-
dagskvöldið, þar sem platan '’ar
kynnt með pompi og prakt.
Lengst til vinstri er Jón Olafs-
son, forstjóri Hljómplötuútgáf-
unnar hf„ sem annast dreifingu
plötunnar, þá Ingólfur Sveins-
son trommuleikari, Engilbert
—
Jensen söngvari, Gunnlaugur
Melsteð bassaleikari og söngv--
ari, Jón Hildiberg, heiðurs-
maður og umbi, og loks Svein
Arve Hovland gítarleikari.
Haukar hafa nú misst píanó-
leikara sinn, Valgeir Skagfjörð,
sem er farinn úr landi. Nýr
píanisti hafði ekki verið ráðinn
þegar við fréttum siðast af
málinu.
Það er hart á íslenzka popp-
dalnum um þessar mundir og
hefur ástandið líklega aldrei
verið verra. Aðsókn að dans-
leikjum hefur mjög minnkað og
kostnaður við úthald hljóm-
sveita mjög aukizt. Staðreyndin
er einfaldlega sú, að minnstu
hljómsveitirnar, sem minnst
hafa fyrir lífinu, hafa mest að
gera — eins og þær sanna plöt-
urnar sem mest eru spilaðar í
útvarpinu og næturveizlum,
rusl á borð við Lúdó og
Dúmbó.
Þetta breytir þó ekki því, að
jafnaðarlega er aðsókn mest á
dansleiki Hauka í flestum
landshlutum, enda verður að
segjast eins og er, að „Hauka-
sjarminn" er alltaf samur við
sig, og ekki skyldi bera Hauka
saman við þær tvær „hljóm-
sveitir", sem nefndar voru.
ÓV
þrffst og dafnar
á syndinn'r
— segir Hermann Ingi
Hermannsson, söngvari
Loga til skamms tíma,
sem nií vill syngja fyrir Jesií
Astæðan fyrir því að Her-
mann Ingi Hermannsson,
söngvari Vestmannaeyjahljóm-
’ sveitarinnar Loga, hefur sagt
skilið við félaga sína í hljóm-
sveitinni, er sú að hann hefur
snúizt til trúar.
„Hér í Eyjum er vakning í
fullum gangi,“ sagði Hermann
Ingi í viðtali við Dagblaðið í
fyrrakvöld. „Hér eru margir að
snúa sér til trúar og ég er einn
af þeim.“
Ingi sagði það alls ekki vera
ætlun sína að hætta að syngja,
heldur vildi hann nú gera það
„á öðrum grundvelli," eins og
hann orðaði það.
„Þetta er ekki söngurinn sem
slfkur sem ég er að segja skilið
við,“ bætti hann við, „heldur
umhverfið og sú innantóma
músík, sem ég var að flytja með
Logum.“
„Kristilegt partí“
hjá Þorvaldi
Halldórssyni
Hann gizkaði á að 30-50
manns í Vestmannaeyjum
hefðu snúizt til trúar og „frels-
azt“ á undanförnum vikum.
Meðal þeirra fyrstu var Þor-
valdur Halldórsson söngvari,
en Hermann Ingi var staddur á
heimili hans „í kristilegu
partíi“ þegar DB ræddi við
hann. Starfar sá hópur i tengsl-
um við KFUM & K í Vest-
mannaeyjum og hefur lauslega
verið orðaður við þá æskulýðs-
hreyfingu KFUM & K i Reykja-
vík sem nefnzt hefur „ungt fólk
með hlutverk“. Vakningin i
Eyjum er þó víðar en í KFUM,
að sögn Hermanns Inga, í Betel
hefur orðið sambærileg
vakning.
Logasöngvarinn fyrrverandi
sagðist lengi hafa velt því fyrir
sér að hætta að starfa i hljóm-
sveitinni. „Ég hef hins vegar
varla þorað það,“ sagði hann.
„Maður var hræddur við að
detta út úr öllu — nú, og svo
var þetta náttúrlega líka fjár-
hagslegt spursmál. En siðan
frelsast ég, ég reikna með að
það sé rétta orðið, og þegar
maður hleypir Jesú inn í líf sitt,
þá sér maður tilgangsleysið I
þessu öllu saman. Manni finnst
j)etta rangt og þá ákvað ég að
hætta.“
„Þrífst og dafnar
ó syndinni“
Ingi sagðist f framtíðinni
ætla að helga sig þessu
kristilega starfi: „Ég gef Jesú
Kristi lff mitt, ég er hans og vil
starfa í hans þágu.Þegar ég lít
til baka þá finnst mér ég vera
búinnað eyða mörgum árum í
tóma vitleysu. Svona hljóm-
sveit þrífst og dafnar á
sypdinni, ef svo má segja. En ég
vil þó halda áfram að syngja —
nema hvað nú verður það að
vera á kristilegum grundvelli.
Við syngjum mikið og meira að
segja höfum við spjallað saman
um að taka þátt í gerð plötu
margra aðila með kristilegum.
söngvum.“
Ingi sagði að félagar sinir í
Logum hefðu tekið ákvörðun
sinni vel. „Þeir voru náttúrlega
hvumsa fyrst f stað og um tima
stóð til að Ieysa hljómsveitina
upp, en nú hafa þeir ákveðið að
starfa áfram saman, fjórir. Þeir
verða náttúrlega ekki söngvara-
lausir, því Óli Bachmann er
með þeim ennþá, og hann getur
svo sem tekið lag. Raunar tók
ég þessa ákvörðun á meðan
Logar voru í fríi. Óli þurfti að
fara á sjúkrahús í stuttan tima
og á meðan gerðist þetta.
Maður uppgötvar nýtt líf, nýjan
heim. Nú hlakkar maður til
hvers dags og er alltaf kátur og
ánægður. Það er af, að tilveran
sé grá og tilbreytingarlaus.
Konan min hefur einnig
frelsazt — varð raunar á undan
mér — og þess eru fleiri dæmi
hér, að hjón frelsist saman til
trúar. Það hefur náttúrlega
mikil áhrif á heimilunum, þar
er nú starf í fullum gangi.“