Dagblaðið - 12.08.1978, Page 10

Dagblaðið - 12.08.1978, Page 10
10 DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 12. ÁGÚST 1978. BIAÐIÐ frýalst, áháð dagblað Xjtgefandi: Dagbtafliö hf. Framkvæmdastjóri: Svainn R. EyjóHsson. R'rtstjóri: Jónas Kristjénsson. Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson. Rhstjómarfultrúi: Haukur Halgason. Skrífstofustjóri ritstjómar Jóhannes Raykdal. Iþróttir Halur Slmonarson. Aöstoðarfréttastjóran Atii Stainarsson og Omar Valdimarsson, Handrít: Asgrímur Pélsson. Blaðamenn: Anna Bjamason, Asgeir Tómasson, Bragi Sigurösson, Dóra Stafénsdóttir, Gissur Sigurðs- son, Guðmundur Magnússon, Hallur Hallsson, Helgi Pétursson, Jón.fS Haraldsson, Ólafur Geirsson, Ólafur Jónsson, Ragnar Lár., Ragnheiflur Kristjónsdóttir. Hönnun: Gufljón H. Pólsson. Ljósmyndir: Ari Kristinsson Ámi Páll Jóhannsson, Bjamleifur BjamleHsson, Hörflur Vilhjálmsson,- Ragnar Th. Sigurflsson, S veinn Pormóflsson. Skrifstofustjóri: Ólafur Eyjólfsson. Gjaldkeri: Þráinn Þorieifsson. Sölustjóri: Ingvar Sveinsson. Dreifing- arstjóri: Mór E.M. Halldórsson. Ritstjóm Siflumúla 12. Afgreiflsla, óskriftadeiid, augtýskigar og skrifstofur Þverholti 11. Aflalsimi blaflsins er 27022 (10 linur). Áskrift 2000 kr. á mánufli innanlands. í lausasölu 100 kr. eintakifl. Setning og umbrot Dagblaflifl hf. Siflumúla 12. Mynda- og plötugerfl: Hilmir hf. Síðumúla 12. Prentun: Árvakur hf. Skerfunni 10. Hið mikla ranglæti Skattakerfið skapar eitthvert mesta • þjóðfélagsmisrétti á íslandi. Nýju skatta- lögin hafa litlu breytt. Um skattafrum- varp fjármálaráðherra á síðasta þingi varð það bezt sagt, að það væri skárra en fyrra frumvarp. Misréttið blífur, og launþegar landsins hafa fengið að finna fyrir því síðustu vikur. Tekjuskatturinn er ranglátur skattur. Hann hefur verið að yfir áttatíu af hundraði einungis íaunþega- skattur. Atvinnureksturinn er mikið til stikkfrí frá þess- um skatti. Ennfremur fer það eftir eðli starfs launþeg- anna, hvort þeir komast undan háum tekjuskatti eða ekki, ef þeir hafa miklar tekjur. Alkunna er, hvernig ýmsir iðnaðarmenn ráða sjálfir, hve mikið af tekjum þeirra er gefið upp, þegar þeir taka að sér verk. Stighækkandi tekjuskattur átti í upphafi meðal annars að stuðla að tekjujöfnun í þjóðfélaginu. Það markmið hefur týnzt. Þvert á móti stuðlar tekjuskatturinn að stór- auknu misrétti. Launþegar, sem hafa miðlungstekjur, greiða frá þriðjungi upp í helming af tekjum sínum í beina skatta til ríkis og sveitarfélaga. Ekki verður með skírskotun til jafnréttis staðið á því, að þessum launþega- skatti sé við haldið. Vitna má til skilgeiningar á tekjuhugtakinu, sem Hall- dór Sigfússon fyrrverandi skattstjóri í Reykjavík gat um í grein í fjölmiðlum fyrir skömmu. Þar segir og er haft eftir bandarískum hagfræðingum: „Tekjur manns eru peningagildi hreinnar aukningar efnahagsgetu hans frá einum tíma til annars (að sjálfsögðu innifalin neyzla á tímabilinu)”. Augljóst er, að núverandi tekjuskattur nær ekki þeim tilgangi að menn greiði réttlátlega af þessari auknu efnahagsgetu. Menn greiða af allt öðru. Halldór notar þessa skilgreiningu í rökstuðningi fyrir skuldarýrnunarskatti til að skattleggja verðbólgugróða, sem fleytt hefur mörgum langt í óðaverðbólgu siðustu ára. Vegna galla á skattalögum, margs konar gata og gífur- legra skattsvika verður að telja tekjuskattinn ófæran. Tilgangslítið virðist vera að lappa upp á hann. Til þeirrar auknu efnahagsgetu, sem ekki næst með slíkum tekjuskatti, er hægara að ná með öðrum sköttum á eyðsluna sjálfa, þegar eyðslugetan er notuð, og skulda- rýrnunarskatti. Eftir sem áður kann að þykja rétt, að sveitarfélög fái tekjur af útsvari, skatti á brúttótekjur. Afnám tekjuskatts verður ekki gert í einu vetfangi. Skatturinn hvílir þungt á launþegum en er sáralítill hluti af tekjum líkisins. Við væntanlegar bráðabirgða„redd- ingar” úr núverandi efnahagsvanda kann stjórnmála- mönnum að þykja hækkun tekjuskatts á háar tekjur vænlegt bráðabirgðaráð. Eins og önnur ráð, sem verið hafa á döfinni, læknar það engan sjúkdóm. Niðurfelling tekjuskatts verður hins vegar ekki gerð á nokkrum mán- uðum, heldur ætti sú ríkisstjórn, sem við tekur, að láta gera áætlun um afnám skattsins í áföngum á nokkrum árum. Sú áætlun ætti að liggja fyrir við afgreiðslu fjár- laga næsta vetur. Á móti minni tekjum ríkisins fyrir þær sakir ætti að koma skerðing ríkisbáknsins að sama skapi. Áætlun um að vinda ofan af ríkisbákninu ætti einnig að liggja fyrir við afgreiðslu fjárlaga. Slíkar ráðagerðir mundu stuðla að afnámi einhvers mesta misréttisins í þjóðfélaginu. ........ Páfakjörið: Barátta um yfírráð 700 milljóna sálna kaþólskra hafín Á mánudaginn var sló franski kardi- nálinn Jean Villot varlega i enni Páls páfa sjölta og aö þvi loknu úrskurðaði hann páfa látinn. Síðan tók hann að gamalli siðvenju embættishringinn af fingri hans. Hefur það tiðkazt að því er talið er frá því á fyrstu öld eftir Kristsburð. Síðan gat Villot kardináli snúið sér að öðrum og kannski vandasamari verkefnum en eftir dauða Páls sjötta er hann æðsti maður rómversk- kaþólsku kirkjunnar og verður það þar til nýr páfi hefur verið kjörinn. reykháf kapellunnar og er hann ann- aðhvort hvítur eða svartur. Svarti reykurinn, sem myndaður er með því að brenna blautum hálmi, þýðir að ekki hafi neinn kardinálanna hlotið til- skilinn meirihluta. Aftur á móti merkir hvítur reykur að páfakjöri sé lokið. Raunar er reykurinn vegna þess að skylt er að brenna kjörseðla hverrar atkvæðagreiðslu strax að henni lok- inni. Meðal þess sem kardinálinn gerði strax eftir lát Páls sjötta var að kalla saman á annað hundrað kardinála sem kjósa eiga nýjan páfa. Sú athöfn er framkvæmd sam- kvæmt alda gömlum venjum eins og svo margt annað i starfi páfa og kaþólsku kirkjunnar. Venjulega fer kjörið fram í Sixtinsku kapellunni i Vatikaninu en þar eru kardinálarnir lokaðir inni og einangraðir þar til ein- hver þeirra hefur hlotið tvo þriðju hluta atkvæða. Samkvæmt gamalli venju er kardinálunum skylt að gefa merki tvisvar á dag um það hvort ár- angur hafi náðst í kosningunum eða ekki. Hefur það hingað til verið gert á þann hátt að reykur liðast upp um Páfakjör getur tekið vikur eða jafn- vel mánuði. Kaþólska kirkjan er eng- an veginn ítölsk stofnun þó höfuðset- ur hennar hafi um aldaraðir nær ávallt verið í Róm. Kardinálarnir koma frá öllum hlut- um heimsins og skoðanir þeirra eru frá því að vera mjög frjálslyndur til þess að vera algjörlega bókstafstrúar i Ijósi aldagamalla hefða og skoðana. Marg- an flókinn skoðanaágreining þarf að leysa áður en hvíti reykurinn upp úr reykháfi Sixtinsku kapellunnar til- kynnir mannfjöldanum scm býður á Péturstorginu um að nýr páfi hafi verið kjörinn. Franski kardinálinn Jean Villot fer með æðsta vald I Vatikaninu þar til nýr páfi hefur verið kjörinn. Þegar Giovanni Battista Montini kardináli af Milanó var kjörinn árið I963 og tók við af Jóhannesi tuttugsta og þriðja tók kjörið óvenju stuttan tima. Aðeins tók tvo sólarhringa þar til tveir þriðju kardinálannahöfðu orðið sammála um að velja kardinál- ann frá Mílanó, sem síðar tók sér nafnið Páll sjötti. Talið er að kjörið hafi þá verið svo auðvelt vegna þess að Jóhannes páfi hafi verið búinn að lýsa Dýrkun páfa er mikil meðal kaþólskra og á mvndinni sést þar sem Páll páfi er borinn I stóli sínum inn I Péturs- kirkjuna f Róm. þeim vilja sínum að Montini kardináli yrði valinn. Er kardinálunum þó á engan hátt skylt að fara eftir slíkum óskum. Veldi páfa hefur verið mikið um aldir og það veldi byggist ekki á víð- lendu riki eða miklum herjum. í því sambandi má minna á sögu um það að einu sinni hafi Stalin sálugi spurt hæðnislega hve mörgum hersveitum páfi réði yfir. Sovézki leiðtoginn tók ekki tillit til þess að um það bil sjö hundruð milljónir jarðarbúa lita á páfa sem trúarlegan leiðtoga sinn og taka margir hverjir mikið mark á ráð- leggingum hans í pólitískum efnum. V HVER RÆNIR HVERN? #s l0t\rá'at Eitt gleggsta einkennið á lýðskrumurum sem hyggjast klifra upp bakið á verkalýðnum er að þegar þeir tala eða skrifa, þvæla þeir ýmist um verkalýðeða launjiega. Hver skyldi munurinn vera á þessu tvennu? Gæti ekki verið að þegar t.d. Ólafur Ragnar Grimsson talar um launþega eigi hann við sig og sína lika, sem myndu hljóta allt að 90 þúsund króna kauphækkun á mánuði, fyrir litla vinnu, með því að fá samningana ífulltgildi? Verkalýður er væntanlega það fólk, sem jressi krafa á að færa 4—5 þúsund á mánuði fyrir langa og stranga vinnu og standa síðan undir launum hinna. Það mætti vera almennu verkafólki nokkurt umhusunarefni að þessir súkkulaðidrengir eru nú orðnir helstu talsmenn Alþýðubandalagsins um laúna- og efnahagsmál. Á þeim bæ er ekki lengur hampað mönnum eins og Eðvarð Sigurðsyni ogGuðmundi J. Guðmundssyni. Hagfræði stjórnmálafræðings Alþýðubandalagsins Enn einn langhundurinn birtist

x

Dagblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.