Dagblaðið - 09.10.1978, Qupperneq 25

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 9.0KTÓBER 1978.
25
N
Pabbi og tengda-
pabbi ganga
í skónum mínum
„Ég vil miklu heldur vera
skósmiður en skrifstofudama. Mér
finnst ég gera meira gagn þannig.
Auðvitað verður heilmikill árangur af
starfi skrifstofufólks. En það er allt
önnur tilfinning að raða pappirs-
blöðum heldur en bæta gamla skó.
Eigandanunt þykir vænt um skóinn, er
þúinn að ganga á honum bæði þung
spor og létt, og spyr vonlcysislega?
„Æ, er hann ekki alveg ónýtur?”
En það er ótrúlegt hvað hægt erað
gera. og maður er auðvitað glaður þeg-
. ar viðskiptavinurinn fær skóinn sinn
eins og nýjan. '
Og leður er skemmtilegt efni. Það er
lifandi. Það andar. Það er hlýtt. Og ég
gcng i leðursólúm ef ég get, þótt
nælonsólárnir séu sterkari.
En þeir eru lika andstyggilega hálir i
snjó.
Svo læri ég að sauma skó,
karlmannaskó, eftir máli. Þeir eru nú
kannske svolítið skrýtnir hjá mér, en
pabbi minn og tengdapabbi vilja alveg
ganga i þeim.”
Sonur
leigubílstjórans
Hann heilir Gunnar Rúnar
Magnússon og er þem árum eldri en
hún. Hann kynntist henni þegar hún
var fimmtán ára og hann var átján og
átti splunkunýjan Bronco. Rúntaði
um Hallærisplanið, en ekki var þó þar
sem þau kynntust heldur hjá sameigin-
legum kunningjum.
Eyrsta árið voru þau að trallast á
bílnuni öll kvöld og út úr bænum um
helgar. en þar kom að þau fóru að
hugsa ögn alvarlegar um framtiðina.
Daginn sem tvö ár voru liðin frá þvi
að þau byrjuðu að vera saman settu
þau upp trúlofunarhringana. Rétt unt
sama leyti keyptu þau sér litla. ibúð i
Breiðholtinu og fluttu sáman.
Skósmíðavinnustofa föðursins breytt-
ist í sameignarfélag, þar sem
unga parið átti hlut. Gunnar Rúnar
var þá farinn að vinna þar fyrir
nokkru. Og nú fækkaði bíltúrum og
böilum. Helsta upplyftingin varð
veltilreidd lambasteik eða annar
góður matur um helgar.
Hvað finnst honum?
Hafði þér nokkurn tínia dottið i hug
að þú mundir verða ástfanginn af
skóaradóttur?
Skórarínn og fjölskylda hans, kona,
dóttir og tengdasonur. Frá vinstri:
Þórunn, Jónina Soffia, Gunnar Rúnar
og Sigurbjörn. „Manstu eftir honum
pabba mínum?” segir i leikriti Jökuls.
„Þarna sat hann i gluggakistunni allan
liólangan daginn og sólaði skó.
DB-mynd Bjarnleifur