Dagblaðið - 28.11.1978, Síða 13

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 28. NÓVEMBER 1978
25
„Bókin vinnur á aftur”
— segir Arnbjörn Kristinsson formaður
félags íslenzkra bókaútgefenda
„Ég held að hljómplatan hafi tekið
töluvert frá bókinni síðustu 4—5 árin en
ég tel að bókin sé að vinna á aftur,”
sagði Arnbjörn Kristinsson formaður
félags íslenzkra bókaútgefenda er hann
var spurður um stöðu bókarinnar á
íslenzkum markaði.
í erindi sem Arnbjörn flutti á Bóka-
þingi 1974 kom fram að hann teldi að
meðalupplag bóka væri nú aðeins 1400
eintök en hefði verið um 2000 fyrir
tuttugu árum. Hefur sú þróun haldið
áfram?
„Ég held að mér sé óhætt að fullyrða
að svo sé ekki. En það má ekki gleymast
þegar tölur um meðalupplag eru skoð-
aðar að einstaka bækur seljast i þó
nokkuð mörg þúsund eintökum. Fjöldi
bóka selst ekki i nema 5—8 hundruð
eintökum en dæmi er til að sala hafi
farið upp i 8 þúsund. Það er reyndar
alger undantekning. En sala í 2—3
þúsund eintökum er ekki óalgeng.
Bókamarkaður hefur breytzt undan-
farin ár. Á þetta þó sérstaklega við um
barnabókamarkað. Bækur fyrir börn
verða æ myndrænni og texti minnkar að
sama skapi. Bækurnar hafa líka minnk-
að eitthvað, eða þynnzt. Þessa gætir lika
í bókum fyrir fullorðna en ekki i sama
mæli. Ég held að ekki sé hægt að snúa
þessari þróun við en ef til vill er hægt að
sporna við henni. Svo er það spurning út
af fyrir sig hvort þessi þróun er yfirleitt
nokkuð neikvæð. .
Það er ekkert nýtt að Ijóð seljist illa.
Það hefur alltaf verið þannig að það eru
ekki nema Ijóð eftir örfáa höfunda sem
seljast eitthvað að ráði. Ég tel því að
Ijóðagerð sé langt frá því að vera i
hættu.
Það er hárrétt sem kemur fram I
könnum Ólafs Jónssonar að lítið kemur
út af alvarlegum erlendum skáldverk-
um. Stafar þetta fyrst og f:emst af þvi að
sá hópur, manna sem kærir sig um slík
verk, er ekki mjög stór og mjög margir af
þessum hópi lesa þau þá á frummáli. En
jafnvel þó að fólk geti ekki lesið frum-
málið kærir það sig oft á tiðum ekki um
þýðingar. Af hverju veit ég ekki,
kannski af þvi að það treysti því ekki að
til séu menn sem geti þýtt þessi verk
nógu vel. Margir hafa haldið þessu fram
þó ég ætli mér ekki að leggja dóm á það.
Ég held alls ekki að hætta sé á þvi að
hætt verði smám saman að gefa út
íslenzkar skáldsögur. Þvert á móti. Ég
held að það sé núna auðveldara en það
hefur verið fyrir unga höfunda að fá
verk sín út gefin,” sagði Ambjöm. -DS.
Barnabækur verða æ myndrænni og texti minnkar að sama skapi, segir Arnbjörn
Kristinsson, formaður Félags íslenzkra bókaútgefenda. DB-mynd Bjarnleifur.
Erlendu bækurnar stór hluti af markaðinum
LANDINN LAS 68 TONN
—af erlendum bókum í fyrra
Á síðasta ári voru flutt inn 67,8
tonn af bókum og öðrum ritum á
erlendum tungum. Cif verð allra
þessara bóka var 92.3 milljónir. (Cif
verð er kostnaður við innkaup +
ferðakostnaður + trygging). Það er
þvi greinilega ekkert smáræði sem
Íslendingar eyða i erlendar bækur.
Ekkert er til af tölum um það
hvernig þessar bækur skiptast á milli
tungumála né heldur hvers konar
bækur þetta eru. Skáldsögur og náms-
bækur eru sem sé ekkert flokkaður í
sundur.
Það má þó glögglega sjá af sam-
tölum við bóksala að enskar og
danskar bækur eru langalgengastar.
Þar á eftir koma þýzkar, þá franskar
og spænskar. Bækur á öðrum
tungumálum eru svo sárafáar.
Haukur Gröndal framkvæmda-
stjóri Innkaupasambands bóksala
sagði blmi að töluverður munur væri á
þeim bókum sem Innkaupasambandið
flytti inn eftir þvi á hvaða máli þær
væru: Reyfarar væru lang flestir á
dönsku eða ensku en þyngri skáldverk
og fræðibækur væru bæði á þeim
málum og einnig mikið á þýzku.
Haukur sagðist telja, án þess þó að
hafa tölur um það, að erlendar bækur
seldust jafnara á milli ára en islenzkar,
þó vitaskuld kæmu toppar með
tízkubækur. Taldi Haukur að fólki
þætti minna gera til þó erlend bók
væri komin til ára sinna er hún væri
keypten íslenzk.
Töluvert er flutt inn af erlendum
bókum í vönduðum útgáfum og
dýrum þó hinar ódýru vasabrots-
bækur séu í miklurn meirihluta. Dýru
bækurnar eru að dómi Hauks t'remur
keyptar til gjafa en eigin nota þannig
að landinn gefur ekki bara íslenzkar
bækur er hann vill gleðja náungann.
Hafnarverkamenn
kaupaá
rússnesku
1 Bókaverzlun Snæbjarnar fengum
við þær upplýsingar að það fólk sem
kæmi og keypti erlendar bækur væri alls
ekki hægt að setja undir einn hatt.
Reyndar sagðist innkaupastjóri enskra
vasabrotsbóka, Guðrún Andrésdóttir,
vera hissa á þvi hversu mikið fólk sem
virtist ómenntað keypti af erlendum
bókum. Hún sagðist t.d. hafa verið vitni
að því að hafnarverkamenn keyptu
fræðibækur á rússnesku. Mikið er um að
fullorðnir karlmenn komi og kaupi
glæpareyfara á erlendum tungum, en
konur á svipuðum aldrei lei að ástar-
sögum.
Karin Hartjenstein innkaupastjóri
þýzkra bóka sagði að einkennandi væri
við sölu á þeim hversu margir fyrrver-
andi námsmenn í Þýzkalandi keyptu
þessar bækur, greinilega til þess að halda
sér við í málinu. Þetta fólk keypti bæði
bækur alvarlegs eðlis og reyfara. L.itið
væri um að ómenntað fólk keypti þýzkar
bækur, enda eru enska og danskn frw!
fólki aðgengilegri. -Ds.
1»
Haukur Gröndal hjá Innkaupasambandi
bóksala, sem er heildsala með erlendar
bækur. Innkaupasambandiö sér um
bókaútvegun til nær allra bókabúða á
landinu, utan fárra stórra í Reykjavik
sem panta beint.
HLJOMPLOTUUTGAFAN HF„ hefur nú
valið úrvalsefni af þeim hljómplötum sem fyrir-
tœkið hefur gefið út síðustu úrin og sett ú eina
hljómplötu. Hér kennir því margra grasa. Meðal
þeirra listamanna sem koma fram eru: Jóhann G.
Jóhannsson Söngflokkur Eiríks Arna hljóm-
sveitin Júdas Ruth Reginalds leikarar úr Sauma-
stofunni hljómsveitin Haukar Guðmundur
Guðjónsson og Sigfús Halldórsson.
Það er von HLJÓMPLÖTUÚTGÁFUNNAR
HF., að með útgáfu þessarar plötu sé enn komið
til móts við óskir kaupenda um fjölbreytta og
skemmtilega tónlist.
ElNSK?!
HLJOMPLÖTUÚTGÁFAN HF,
LAUGAVEGI33, SÍM111508
BARA
ÞAÐ
BEZTA!