Dagblaðið - 12.12.1980, Blaðsíða 3
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 12. DESEMBER 1980.
sn>ái<iausa „ Atlaga að maiiiiorði
Dagblaðinu: Hilmars Helgasonar”
Ólafur Hauksson blaðamaður skrif-
ar:
íslenzk blaðamennska hefur tekið
framförum undanfarinn hálfan ára-
tug. Tilkoma Dagblaðsins veldur þar
mestu. Dagblaðið hefur losað blaða-
mennskuna undan flokksviðjunum.
Dagblaðið hefur gert blaðamennsku
heiðarlegri.
En svo bregðast krosstié sem önn-
ur tré. Lítil klausa í Dagblaðinu þann
4. þessa mánaðar kann að hafa
valdið meiri skaða en nokkurn órar
fyrir. Þar brást heiðarleikinn í blaða-
mennskunni.
Litla klausan birtist í einum mest
lesna dálki Dagblaðsins, Fleira fólk.
Fjallaði hún um Hilmar Helgason,
formann Verndar og formann SÁÁ.
Þar sagði að Hilmar hefði verið að
kynna sér líf fanga á Litla-Hrauni, en
ekki staðið betur að verki en svo að
hann svaf á nóttunni á hóteli á Sel-
fossi. „Þótti Selfyssingum óliklegt að
hann fengi mikla innsýn í líf fanga á
Litla-Hrauni þessar nætur á hótelinu
á Selfossi,” sagði í klausu Dagblaðs-
ins.
Vont mál
Ekki lék vafi á því, samkvæmt
klausu Dagblaðsins, að Hilmar hafði
siglt undir fölsku flaggi þegar hann
skýrði frá veru sinni á Litla-Hrauni.
Þarna var Hilmar kominn í vont
mál. Félagasamtökin Vernd eru að
safna liði og fé þessa dagana til að
byggja upp aðstoð við fanga sem eru
að koma út í lífið á nýjan leik. Þegar
klausan birtist voru aðeins þrír dagar
þar til halda átti Jólakonsert í Há-
skólabíói, þar sem allur ágóðinn átti
að renna til starfsemi Verndar.
Hvernig var hægt að ætlast til að
fólk styddi félagsskap þar sem for-
maðurinn hafði orðið uppvís að
hreinni og beinni lygi, þar sem hann
þóttist hafa gert meira en hann hafði
gert?
Hilmar ekki spurður
Hvað hafði Hilmar Helgason um
málið að segja? Ekkert. Hvers vegna
hafði hann ekkert um það að segja?
Vegna þess að Dagblaðið spurði hann
ekki!
í klausunni þar sem efazt var um
heiðarleika Hilmars Helgasonar brást
Dagblaðið sjálft heiðarleikanum.
Blaðið reyndi ekki einu sinni að hafa
samband við Hilmar til að leyfa
honum að svara ásökuninni, eða til
að kanna réttmæti hennar.
Klausan í Dagblaðinu rýrði álit
Hilmars Helgasonar meira en marga
grunar. Hilmar hefur verið mikið í
sviðsljósinu vegna félagsmálastarfa
sinna og aðeins nokkrum dögum
áður en klausan birtist hafði Hilmar
komið fram í sjónvarpi með forseta
jíslands, þar sem forsetinn m.a. lýsti
;yfir ánægju sinni með kynnisferð
IHilmars á Litla-Hraun.
Það var úr háum söðli að falla fyrir
Hilmar, og Dagblaðið leyfði honum
að falla.
Skýringin
Næsta dag birtist skýringin i Dag-
V
✓
Ekki fékk Hilmar Helgason að gista á Litla Hrauni.
DB-mvnd: Bj.
blaðinu. Þá hafði sagan búið um sig í
sólarhring og fólk fengið að kjamsa á
henni og útlista hana áýmsa vegu.
Dagblaðið hafði ekki logið. Það
var satt að Hilmar hafði sofið á
hóteli á Selfóssi þessar nætur. En
hvers vegna?
Fangelsisstjórinn á Litla-Hrauni
vildi ekki heimila Hilmari að sofa í
sjálfu fangelsinu og bauð honum
gistingu utan þess. Það varð úr að
Hilmar dvaldi á hóteli á Selfossi, fór
þangað seint á kvöldin og var mættur
aftur á vinnuhælið snemma morg-
uns.
Vonandi ekki skaði af
Hilmar var sem sé ekki sjálfráður
um þessa ráðstöfun. Vonandi hefur
það ekki skaðað kynni Hilmars af lífi
fanganna að fá ekki að sofa meðal
þeirra. Hann var meðal þeirra öllum
öðrum stundum. En það er nokkuð
stórt stökk milli sannleikans í málinu
og fyrirsagnarinnar á klausu Dag-
blaðsins: „Líf fanga kannað á hótel-
herbergi á Selfossi”.
Skýring Hilmars birtist í Dag-
blaðinu degi síðar, eins og áður er
getið. En hún virðist hafa farið fram
hjá mörgum. Hún birtist ekki í sama
víðlesna dálknum, og hún birtist á
vinstri síðu, sem sumir telja minna
lesna en hægri síðu.
Engin afsökunarbeiðni DB
Dagblaðið hefur ekki beðizt afsök-
unar á tilræði sinu við mannorð
Hilmars Helgasonar. Kannski finnst
ritstjórn blaðsins skítt að svona
„góð” saga skuli ekki hafa reynzt
sönn. Ritstjórnin gerði að visu sitt
bezta til að eyðileggja ekki söguna
með því að hafa ekki samband við
Hilmar.
Til marks um það hversu gjör-
sneytt Dagblaðið var allri ábyrgðar-
tilfinningu i þessu máli er sú stað-
reynd að fréttastofa útvarpsins hafði
fengið ábendingu um þetta, kannað
hana og komizt að þeirri niðurstöðu
að hér væri ekki um frétt að ræða.
Dagblaðið vissi af aðgerðum útvarps-
ins. Samt þótti Dagblaðinu frekar
ástæða til að birta söguna að óathug-
uðu máli heldur en að kanna t.d.
hvers vegna útvarpið hefði ekki birl
hana.
Kannski hefur Dagblaðinu ekki
verið kunnugt um þá staðreynd að
sami maðurinn frá Selfossi bar
„fréttina” i útvarpið og Dagblaðið.
Þegar útvarpið hafði kannað sann-
leiksgildi sögunnar og vildi ekkert
gera í málinu, þá hafði þessi maður
samband við Dagblaðið.
Með birtingu sögunnar tók Dag-
blaðið þátt í tilraunum þessa manns
frá Selfossi til að eyðileggja mannorð
Hilmars Helgasonar.
Athugasemd DB:
Dagblaðið hefur að sjálfsögðu
ekki greint neinum frá því hvernig
frétt blaðsins er tilkomin. Það er því
Ijóst að Ólafur Hauksson veit ekkert
um það atriði og skrif hans úr lausu
lofti gripin. DB er sömuleiðis ókunn-
ugt um „aðgerðir” útvarpsins í mál-
inu og heimildir þess. Blaðið fékk
það staðfest hjá aðila sem um það
vissi, að Hilmar gisti ekki þessar
nætur á Litla-Hrauni, eins og þó
hafði verið haldið fram i fjölmiðlum.
Þaðstendur óhaggað.
|
:
Spurning
dagsins
Hefur bankaverkfaliið
valdið þér óþægindum?
Kolbeinn Guðmundsson skipasmiður:
Nei, ekki ennþá.
Guðmundur Tryggvason, fyrrum skrif-
stofumaður: Nei, ég bjó mig undir
það, lók út mátulega mikið af pening-
um sem endast fram yfiráramót.
Svanhildur Þórarinsdóttir, vinnur í
Sjóklæðagerðinni: Já, ég hef ekki get-
að tekið út peninga.
Lovisa Tómasdóttir húsmóðir: Nci,
ekki ennþá.
Sigurður Kristinsson bílstjóri: Nei,
ekki neinum.