Dagblaðið - 15.01.1981, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 15. JANÚAR 1981.
2
Bréfritara fannst áramótasúpa sjónvarps I þvnnra lagi, svo ekki sé meira saj>t.
Áramótasúpan:
Hámark lágkúrunnar
—ekki til að hreykja sér af
J. S. skrifar:
Um síðustu áramót var á gamlárs-
kvöld flutt svonefnd áramótasúpa og
að flestra dómi — þeirra sem ég
þekki — í þynnra lagi, svo ekki sé
meira sagt.
Það má ef til vill segja sem svo að
það sé mál gestgjafans hvað þykkan
graut hann framreiðir á tyllidögum,
en þá á það líka að vera réttur gest-
anna, sem í þessu tilfelli er alþjóð, að
neita að kyngja hverju sem er.
Nú, sé það hins vegar stefna sjón-
varpsins að bera fram ruður á
gamlárskvöld þá nær það sjálfsagt
ekki lengra, enda hefði ég, og aðrir
þeir sem ég hef andlegt samneyti við
löngu verið búinn að gleyma þessari
áramótanaglasúpu eins og öðru
ókræsilegu hefðu síðdegisblöðin ekki
verið uppfull af hástemmdum lof-
bréfum ónafngreindra aðdáenda
þessa áramótagrauts, næstum dag-
lega síðan hann var boðinn til neyzlu.
Svo mikið virðist hafa legið við að
helzt mætti ætla að sjálfir kokkarnir
séu með sleifina i lesendadálkapott-
um síðdegisblaðanna.
Ég er ekki vön þvi að skrifa les-
endabréf, hef raunar aldrei gert það,
en þegar sjónvarpið leyfði sér í frétt-
um á föstudaginn var að fara að hæla
sér af áramótasúpunni, þá var mér og
mínum nóg boðið.
Flestir sem ég hef hitt síðan um
áramót telja að áramótagrin sjón-
varpsins hafi verið hámark lágkúr-
unnar — ef svo má að orði komast —
og sjónvarpinu til skammar.
Látum vera þótt ekki hafi verið
hægt að flagga atvinnuskrípaleikur-
um út af einhverju óskiljanlegu verk-
falli, því gat sjónvarpið ef til vill
ekkert gert að og hefði betur látið
ógert að reyna að bjarga málum með
því að freista þess að notast við fólk
sem ekki kann til verks.
Hitt er ef til vill alvarlegra, að
hvorki höfundar né tónlistarmenn
voru þarna til kvaddir, heldur — að
því er virðist eingöngu í auglýsinga-
skyni — spilaðar hljómplötur sem
aðstandendur þáttarins og platnanna
geifluðu sig eftir.
Það verður að teljast stórfurðulegt
að forráðamenn sjónvarps skuli leyfa
sér að láta slíkt viðgangast og enn
skritnara að hljómplötuútgefendur
skuli ekki brjálast þegar auglýsingum
af þessu tagi er lætt inn I sjónvarpið,
vitandi að auglýsingamínútan í
venjulegum auglýsingatíma kostar
víst nær hálfa, gamla milljón.
Með svona kúnstum getur sjón-
varpið að sjálfsögðu framreitt ódýra
andlega fæðu í súpuformi handa
landslýð og hreykt sér svo af matseld-
inni í eigin fréttatímum eftirá. En ég
held að allir landsmenn, sem teljast
vitsmunaverur, hljóti að vera á einu
máli um það að forráðamenn sjón-
varps ættu að bera meiri virðingu
fyrir sjálfum sér og landslýð en svo
að þeir hlaupi til og sjónvarpi sjálfir
lofgerð um matreiðslu af þessu tagi.
Víst eru ungl-
ingar agalitlir
—en hvers vegna?
Peppi skrifar:
Mikið er ég innilega ósammála
þessum gamla unglingi sem skrifar í
DB þann 2. jan. sl. Hann sagði að
draga ætti úr auraráðum unglinga.
Ég tel að unglingar eigi að fá að hafa
umráð yfir þeim peningum sem þeir
vinna sér inn. Það á ekki að borga
þeim vasapening fyrir að liggja inni
og hlusta á plötur, eins og margir
gera.
Það getur verið að unglingar séu
agalausir en það er ekki hægt að
skella skuldinni á skólakerfið. Ég tel
ástæðuna fyrst og fremst liggja hjá
uppalendum. Margir foreldrar
virðast ekki hafa tíma fyrir börnin.
Það er því að mínu áliti engin lausn
að draga úr auraráðum unglinganna
heldur væri réttara að foreldrar gæfu
sér meiri tíma til að annast börn sín.
Héreru Utangarðsmenn I umdeildri áramótasúpu sjónvarps, Á siðasta snúningi.
Gerið þátt með
Utangarðsmönnum
Tryggir aðdáendur Utangarðsmanna
skrifa:
Við erum hér nokkrir aðdáendur
rokksins og viljum koma því á fram-
færi til sjónvarpsmanna hvort þeir
hafi ekki í hyggju að sýna okkur hið
frábæra gúanórokk með hinum frá-
bæru Utangarðsmönnum en þeir eiga
nú mjög tryggan aðdáendahóp hér á
landi eins og bezt hefur sannazt á
síðastliðnum misserum. Okkar ósk
og vissa er að framlag ykkar, hátt-
virtu sjónvarpsstjórnendur, verði
betra á næstunni í þessum efnum.
Með fyrirfram þökk fyrir birting-
una.
Kjör sjómanna verði bætt
—andlegt og líkamlegt álag margfalt
Sjómaður frá Patreksfirði vill vekja athygli þeirra sem hafa fast land undir fótum á því andlega og Ifkamlega álagi sem fylgir
þvi að sinna störfum um borð I veiðiskipi viö erfiðar og lífshættulegar aðstæður. Myndin er tekin um borð I skuttogara. Búið
er að innbyrða trollið, cn það er ekki oft sem pokinn er svona troðinn.
Magnús Guðmundsson sjómaður,
Patreksfirði, skrifar, staddur á
miðunum á 65 gr., 35 min. N og 26
gr. 25 mín. V.
Loksins er komið gott veður svo
hægt er að stinga niður penna, en það
hefur ekki verið hægt lengi vegna
þráláts óveðurs sem landsmenn hafa
ekki fariðvarhlutaaf.
í óveðrum verðúr starf sjómanns-
ins tvöfalt, andlegt og líkamlegt álag
margfaldast, en sjómaðurinn fær bjJ
líklega aldrei greitt- átj er yíst' að
núna hjjjj- verið er að reyna að
ákveða laun til handa sjómönnum
verður þetta atriði ekki tekið með.
Sjómenn vinna fyrir sínum
launum, oft við erfiðar og lifshættu-
legar aðstæður, því er það ólíku við
að jafna, störfum alþingismanna en
flestir þeirra vinna ekki fyrir launum
sínum. Markmið flestra þeirra er að
fljóta ofan á eða með. Þrátt fyrir
þessa ömurlegu staðreynd hefur
kjaradómur hækkað þessa einberu
sýndarmennskumenn í launum, sem
um munar og má telja þetta undur i
stjórnsýslu. Hér er verið að reyna að
gera amlóða að manni með kaup-
hækkun. Ég get trúað að kjaradómur
treysti á að sjómenn hætti ekki að
fiska.
Ég lít svo á að yfirnefnd verðlags-
ráðs sjávarútvegsins ætti að halda
fundi sína um nýtt fiskverð úti á sjó,
en ekki í landi, en þá kæmist nefndin
að réttlátri niðurstöðu um laun sjó-
manna.
Það eitt gegnir furðu að alltaf skuli
sjómaðurinn vera látinn mæta
afgangi þegna þessa lands I launa-
kjörum. Sjómaðurinn og hans störf
við fiskveiðar eru þó undirstaðan að
því að fólk lifi á eyjunni. Með því að
sniðganga sjómenn og ganga á hlut
þeirra erum við að eyðileggja sam-
eiginlega hagsmuni allrar þjóðar-
innar, þess vegna á sjómaðurinn að
uppskera góð laun skattlaus.
Það hefur oft verið gripið til þess
ráðs af stjórnvöldum að gripa til
bráðahirgðalaga til stjórnunar. Ef
slíkt er gert er hægt að gefa út lög til
réttra stjórnunarathafna í þjóðlífínu
til efnahagsbóta með því að koma í
veg fyrir að almannafé sé sóað í vit-
leysu sem lamar efnahaginn. Ég vil
nefna eitt dæmi af mýmörgum um
sóun og óráðsíu. Öll dagblöð fá ríkis-
styrk, nema Dagblaðið, ég sé enga
ástæðu til að styrkja dagblöð, það
ætti að fækka þeim, afnema styrkinn
með dómi. Ég nefndi hér aðeins eitt
atriði sem er bruðl og vitleysa. Það er
margt fleira sem væri æskilegt að
Þjóðhagsstofnunin gerði úttekt á til
grundvallar efnahagsaðgerða.
Ég vona að ríkisstjórninni auðnist
að ráða við stjórnun landsmála.
Ríkisstjórnin, sem núna er við völd,
er stjórn samkvæmt stjórnarskrá
lýðveldisins íslands, sem sagt
lýðræðisstjórn.
Ríkisstjórn, sem mynduð yrði af
Sjálfstæðisflokknum einum með
Alþýðufl. i eftirdragi, bryti gegn
lýðræðisþjóðskipulaginu. Er því sá
geiri innan Sjálfstæðisflokksins, sem
er á móti núverandi ríkisstjórn ekki
lýðræðissinnaðir menn heldur
einræðisseggir. Að lokum, ég vona
að sjómenn hljóti þá kauphækkun
isem þeir eiga skilið annars er hætt við
að illa fari.
Það á ávallt að vera stjórnvöldum
hvatning að vera aflgjafi andlegra og
efnalegra framfara og vaka yfir sam-
eiginlegum hagsmunum samfélags-
ins.
Raddir
lesenda